ILPP2/443-438/09-7/AD - Nieodpłatne przekazanie książek bibliotekom a podatek od towarów i usług.

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 3 lipca 2009 r. Izba Skarbowa w Poznaniu ILPP2/443-438/09-7/AD Nieodpłatne przekazanie książek bibliotekom a podatek od towarów i usług.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko, przedstawione we wniosku z dnia 20 marca 2009 r. (data wpływu 3 kwietnia 2009 r.), uzupełnionym pismem z dnia 8 czerwca 2009 r. (data wpływu 12 czerwca 2009 r.) oraz pismem z dnia 25 czerwca 2009 r. (data wpływu 29 czerwca 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania nieodpłatnej dostawy książek oraz darowizn książek i czasopism - jest:

1.

prawidłowe - w części dotyczącej nieodpłatnej dostawy książek przekazywanych do bibliotek Wnioskodawcy (także wydziałowych) oraz do różnych jego komórek (działów) organizacyjnych, a także konieczności wykonania korekty podatku naliczonego i zastosowania stawki 0 % dla darowizn książek i czasopism związanych i niezwiązanych z działalnością Wnioskodawcy,

2.

nieprawidłowe - w części dotyczącej książek przekazanych nieodpłatnie dla autorów książek, jako tzw. egzemplarze autorskie, studentów i uczestników konferencji i szkoleń organizowanych przez Wnioskodawcę oraz ustawowo wskazanych bibliotek jako tzw. egzemplarze obowiązkowe.

UZASADNIENIE

W dniu 3 kwietnia 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania nieodpłatnej dostawy książek oraz darowizn książek i czasopism. Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 8 czerwca 2009 r. (data wpływu 12 czerwca 2009 r.) oraz pismem z dnia 25 czerwca 2009 r. (data wpływu 29 czerwca 2009 r.) o doprecyzowanie przedstawionego zdarzenia przyszłego oraz o informację o uiszczeniu należnej opłaty za wydanie interpretacji indywidualnej.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest uczelnią niepubliczną. Jest zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług. Uczelnia ma dwa Wydziały Zamiejscowe. Wydziały te nie są odrębnymi podmiotami w stosunku do Zainteresowanego (istnieją w ramach jego struktury). Od 2002 r. w strukturze Wnioskodawcy funkcjonuje - jako jej odrębny dział - Wydawnictwo. Publikuje ono książki oznaczone symbolem ISBN oraz czasopisma naukowe oznaczone symbolem ISSN i sprzedaje za pośrednictwem hurtowni, księgarń i Internetu oraz zaopatruje (nieodpłatnie) m.in. własne biblioteki Zainteresowanego, wydział w X i wydział w Y. Część nakładu każdego tytułu (ok. 100 egz. każdego wydanego tytułu) przekazywana jest na potrzeby różnych działów Wnioskodawcy, np. Rektoratów, Dziekanatów, Działu Prawnego, Działów Współpracy z Zagranicą itp. (zależnie od zgłaszanych potrzeb). Kilka do kilkunastu egzemplarzy każdego wydanego tytułu otrzymują bezpłatnie autorzy, graficy, plastycy, tłumacze, redaktorzy - jako tzw. egzemplarze autorskie (na podstawie umowy o wydanie książki). Sporadycznie otrzymują też nieodpłatnie książki studenci, np. studiów podyplomowych oraz uczestnicy konferencji i szkoleń organizowanych przez Zainteresowanego. Niewielką liczbę książek Wnioskodawca przekazuje w celach reklamowych i promocyjnych w trakcie różnych organizowanych przez niego imprez masowych. Wydawnictwo prowadzi działalność w osobnych pomieszczeniach, które Wnioskodawca odpłatnie wynajmuje, korzysta z magazynu wynajmowanego wyłącznie na potrzeby działalności wydawniczej, ma własne linie telefoniczne, z własnego konta e-mail zamawia materiały biurowe. Znaczną część prac wydawniczych, np.: skład i łamanie książek, korekty, ilustracje, tłumaczenia, druk, oprawę itp. Zainteresowany zleca podmiotom zewnętrznym (osobom fizycznym i osobom prawnym, z których większość jest podatnikami VAT). Faktury zakupu towarów i usług na potrzeby Wydawnictwa są wyodrębnione i można z nich jednoznacznie określić VAT naliczony. Faktury sprzedaży książek również są wyodrębnione, z możliwością jednoznacznego ustalenia VAT należnego. Istnieje zatem możliwość odrębnego określenia kwot podatku naliczonego związanych z czynnościami, w stosunku do których Wnioskodawcy przysługuje prawo do obniżenia kwot podatku należnego. Udział sprzedaży wydanych książek i czasopism wraz z wartością pozostałych dostaw towarów i usług podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w sprzedaży ogółem nie przekracza 2 % (art. 90 ust. 2-8). Podstawowa działalność Wnioskodawcy (edukacja) jest przedmiotowo zwolniona z VAT. Do tej pory nie odzyskiwał on naliczonego podatku VAT z tytułu prowadzonej działalności wydawniczej.

Wydawnictwo, Wydziały Zamiejscowe, Biblioteki oraz pozostałe komórki organizacyjne Wnioskodawcy nie są odrębnymi podatnikami podatku od towarów i usług. Całościowego rozliczania podatku dokonuje Wnioskodawca.

Przekazanie nieodpłatne książek w postaci tzw. egzemplarzy autorskich do ustawowo wskazanych bibliotek następuje na podstawie ustawy z dnia 7 listopada 1996 r. o obowiązkowych egzemplarzach bibliotecznych (Dz. U. z 23 grudnia 1996 r. z późn. zm.), która określa obowiązki wydawców w zakresie przekazywania dzieł oraz obowiązki bibliotek w zakresie gromadzenia dorobku wydawniczego. Zgodnie z art. 3 ust. 1 tej ustawy wydawca, który udostępnia publicznie egzemplarze publikacji na obszarze Rzeczypospolitej Polskiej lub za granicą, obowiązany jest do nieodpłatnego przekazania uprawnionym bibliotekom liczby egzemplarzy publikacji (egzemplarze obowiązkowe), określonej w art. 5 ust. 1-3. Obowiązkowi, o którym mowa w ust. 1, podlega również bezpośredni producent dzieła wyprodukowanego w kraju dla wydawcy zagranicznego. Wydawca jest także obowiązany do przekazywania uprawnionym bibliotekom egzemplarzy obowiązkowych:

1.

kolejnych wydań tego samego dzieła,

2.

poszczególnych mutacji gazet i czasopism, w tym również poszczególnych wersji językowych,

3.

wydań bibliofilskich,

4.

reprintów dzieł wcześniej już publikowanych,

5.

dzieł, które pierwotnie nie były publicznie udostępniane, w tym takich, które utraciły charakter tajny lub poufny.

Zgodnie z art. 5 ustawy - Bibliotece Narodowej i Bibliotece J. przekazuje się po dwa egzemplarze obowiązkowe. Bibliotece S. przekazuje się po jednym egzemplarzu obowiązkowym dzienników urzędowych organów administracji rządowej. Pozostałym bibliotekom uprawnionym przekazuje się po jednym egzemplarzu obowiązkowym. Biblioteki, o których mowa w art. 5 ust. 1, mają obowiązek wieczystego archiwizowania jednego egzemplarza obowiązkowego.

Kto uchyla się od obowiązku przekazania uprawnionej bibliotece egzemplarza obowiązkowego, podlega karze grzywny. Orzekanie w sprawach określonych w ust. 1 następuje w trybie przepisów o postępowaniu w sprawach o wykroczenia (art. 8).

Przekazania książek autorom, grafikom, plastykom, recenzentom, tłumaczom, redaktorom i innym osobom zaangażowanym twórczo w powstawanie publikacji następuje na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych (ustawa z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny - Dz. U. z dnia 18 maja 1964 r. z późn. zm.) w powiązaniu z przepisami ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (tekst jedn. - Dz. U. z 2006 r. Nr 90, poz. 631 z późn. zm.).

Zgodnie z art. 23 Kodeksu cywilnego, dobra osobiste człowieka, jak w szczególności zdrowie, wolność, cześć, swoboda sumienia, nazwisko lub pseudonim, wizerunek, tajemnica korespondencji, nietykalność mieszkania, twórczość naukowa, artystyczna, wynalazcza i racjonalizatorska, pozostają pod ochroną prawa cywilnego niezależnie od ochrony przewidzianej w innych przepisach. Zgodnie z art. 24 § 1 k.c.: ten czyje dobro osobiste zostaje zagrożone cudzym działaniem, może żądać zaniechania tego działania, chyba, że nie jest ono bezprawne. W razie dokonanego naruszenia może on także żądać, ażeby osoba, która dopuściła się naruszenia, dopełniła czynności potrzebnych do usunięcia jego skutków, w szczególności ażeby złożyła oświadczenie odpowiedniej treści i w odpowiedniej formie. Na zasadach przewidzianych w kodeksie może on również żądać zadośćuczynienia pieniężnego lub zapłaty odpowiedniej sumy pieniężnej na wskazany cel społeczny. § 2 art. 24 cytowanej ustawy mówi, że jeżeli wskutek naruszenia dobra osobistego została wyrządzona szkoda majątkowa, poszkodowany może żądać jej naprawienia na zasadach ogólnych, a § 3, że przepisy powyższe nie uchybiają uprawnieniom przewidzianym w innych przepisach w szczególności w prawie autorskim oraz w prawie wynalazczym.

Ponieważ wydana publikacja (książka) stanowi dowód wykonania przez wydawcę umowy autorskiej, to wydawca w świetle powyższych przepisów k.c., nie ma prawa pozbawić autora i innych twórców zaangażowanych w proces wydawniczy egzemplarza okazowego. Co więcej, dostarczenie tego egzemplarza jest warunkiem wprowadzenia utworu do obrotu i jego publicznego udostępnienia, jako że nie może się odbyć bez zgody osób uprawnionych (twórców). Art. 63 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych zawiera z kolei normę względnie wiążącą. W przypadku, gdy strony umowy nie wyłączają obowiązku dostarczenia twórcy egzemplarzy autorskich, twórcy przysługuje roszczenie w pierwszym rzędzie o ustalenie liczby egzemplarzy autorskich w umowie, a następnie roszczenie o dostarczenie ich przez drugą stronę umowy.

Zgodnie z pismem z dnia 23 listopada 1995 r. Ministra Kultury i Sztuki DPA.024/132/95 Egzemplarze autorskie (...) otrzymywane przez autora na podstawie art. 63 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, tzw. egzemplarze autorskie książki, należy traktować jako egzemplarze stanowiące dowód wykonania umowy, pomocnicze przy weryfikacji i korektach kolejnych wydań, niezbędne autorowi do nadzoru nad przestrzeganiem jego autorskich praw osobistych (...).

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

1.

Czy nie podlega opodatkowaniu VAT nieodpłatna dostawa (zużycie na potrzeby Wnioskodawcy) książek a) przekazywanych do bibliotek Wnioskodawcy (także wydziałowych)... b) przekazywanych do różnych komórek (działów) organizacyjnych Zainteresowanego... c) przekazywanych nieodpłatnie dla autorów książek (grafików, plastyków, składaczy, redaktorów, korektorów) - jako tzw. egzemplarze autorskie... d) przekazywanych nieodpłatnie dla studentów i uczestników konferencji i szkoleń organizowanych przez Wnioskodawcę... e) przekazanych jako tzw. egzemplarze obowiązkowe do ustawowo wskazanych bibliotek oraz czy przekazania te (niepodlegające opodatkowaniu VAT) nie powodują konieczności wykonania korekty VAT naliczonego.

2.

Czy stawkę 0 % należy zastosować do darowizn książek i czasopism związanych i niezwiązanych z działalnością Wnioskodawcy oraz przekazań wydanych przez niego w celach reklamowych (poza Uczelnię).

Zdaniem Wnioskodawcy, nieodpłatne przekazania książek i czasopism wydanych przez niego na potrzeby własne (wewnętrznego zużycia na potrzeby Uczelni i jej Zamiejscowych Wydziałów) nie stanowią czynności opodatkowanej, gdyż opodatkowaniu podatkiem VAT podlega tylko odpłatna dostawa towarów, a tej cechy w tym wypadku nie ma (art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o p.t.u.). Czynności te nie powodują również konieczności dokonywania korekty podatku VAT naliczonego. Stanowi o tym art. 16 Dyrektywy UE oraz art. 7 ust. 2 ustawy o p.t.u.

Stawkę 0 % należy zastosować do przekazywanych darowizn książek wydanych przez Zainteresowanego na cele inne niż związane z jego działalnością oraz nieodpłatnego przekazania wydanych książek i czasopism na potrzeby reklamy. Jeżeli darowizna lub nieodpłatne przekazanie (art. 7) są związane z działalnością Wnioskodawcy, to VAT należny nie wystąpi i nie ma konieczności korygowania VAT naliczonego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe w części dotyczącej nieodpłatnej dostawy książek przekazywanych do bibliotek Wnioskodawcy (także wydziałowych) oraz do różnych jego komórek (działów) organizacyjnych, a także konieczności wykonania korekty podatku naliczonego i zastosowania stawki 0 % dla darowizn książek i czasopism związanych i niezwiązanych z działalnością Wnioskodawcy oraz nieprawidłowe w części dotyczącej książek przekazywanych nieodpłatnie dla autorów książek, jako tzw. egzemplarze autorskie, studentów i uczestników konferencji i szkoleń organizowanych przez Wnioskodawcę, a także ustawowo wskazanych bibliotek jako tzw. egzemplarze obowiązkowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W art. 7 ust. 1 ustawy postanowiono, iż przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Jak wskazano we wniosku Wydawnictwo, Wydziały Zamiejscowe, Biblioteki oraz pozostałe komórki organizacyjne Wnioskodawcy nie są odrębnymi podatnikami podatku od towarów i usług. Całościowego rozliczania podatku dokonuje Wnioskodawca.

W związku z powyższym nie można uznać, że przekazanie książek na rzecz bibliotek Zainteresowanego (także bibliotek wydziałowych), a także na rzecz różnych jego komórek (działów) organizacyjnych w ramach jednego podmiotu - podatnika podatku VAT, stanowi dostawę towarów (Wnioskodawca nie przenosi prawa do rozporządzania książkami na innych podatników). Z celowościowej wykładni przepisu art. 7 ust. 1 ustawy, wynika, że aby doszło do dostawy towarów w rozumieniu przepisów ustawy o VAT muszą istnieć dwa podmioty - zbywca i nabywca towaru. Z uwagi na fakt, iż zarówno Wydawnictwo jak i Biblioteki oraz inne komórki organizacyjne funkcjonują w strukturze Wnioskodawcy (są tylko odrębnymi działami) należy uznać, że przekazywanie książek należących do Zainteresowanego na rzecz własnych działów (zarówno na rzecz bibliotek wydziałowych jak i na rzecz pozostałych komórek organizacyjnych) nie stanowi dostawy towarów w myśl przepisów ustawy o VAT z uwagi na brak potencjalnego nabywcy tych towarów. A zatem przekazanie książek należących do Wnioskodawcy na rzecz własnych jednostek organizacyjnych (stanowiących wraz z nim jedną całość) nie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług z uwagi na brak przesłanek do zastosowania dostawy towarów uregulowanej w art. 7 ust. 1 ustawy.

Przez dostawę towarów rozumie się również - zgodnie z art. 7 ust. 2 ustawy - przekazanie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa na cele inne niż związane z prowadzonym przez niego przedsiębiorstwem, w szczególności:

1.

przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia,

2.

wszelkie inne przekazanie towarów bez wynagrodzenia, w szczególności darowizny

-

jeżeli podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tych czynności, w całości lub w części.

Jednocześnie z treści art. 7 ust. 3 ustawy wynika, iż nie uznaje się za dostawę towarów przekazywania drukowanych materiałów reklamowych i informacyjnych, prezentów o małej wartości i próbek.

Artykuł 7 ust. 4 ustawy definiuje prezenty o małej wartości, przez które rozumie się przekazywane przez podatnika jednej osobie towary:

1.

o łącznej wartości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty, o której mowa w art. 21 ust. 1 pkt 68a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.), jeżeli podatnik prowadzi ewidencję pozwalającą na ustalenie tożsamości tych osób;

2.

których przekazania nie ujęto w ewidencji, o której mowa w pkt 1, jeżeli jednostkowa cena nabycia towaru (bez podatku), a gdy nie ma ceny nabycia, jednostkowy koszty wytworzenia, określone w momencie przekazywania towaru, nie przekraczają 10 zł.

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług nie podlega zatem przekazanie klientom towarów, których wartość rynkowa nie przekracza 10 zł. Nie jest również opodatkowane przekazanie prezentów, których wartość mieści się w przedziale od 10,01 zł do 100 zł, jednak pod warunkiem prowadzenia dodatkowej ewidencji osób obdarowanych. Jeżeli wartość przekazanego towaru przekracza 100 zł, podatnik ma obowiązek opodatkować wartość nieodpłatnego świadczenia.

Generalnie zatem, z uwagi na brzmienie art. 5 ust. 1 ustawy, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa. Od tej zasady przewidziano jednak pewne wyjątki. Art. 7 ust. 2 ustawy, wskazuje bowiem czynności, które mimo braku odpłatności uważane są za zrównane z odpłatną dostawą. Do czynności takich ustawodawca zaliczył przekazanie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa na cele inne niż związane z prowadzonym przez niego przedsiębiorstwem, pod warunkiem jednak, iż podatnikowi przysługiwało przy ich nabyciu prawo do całkowitego albo częściowego odliczenia podatku naliczonego. Jednocześnie na mocy art. 7 ust. 3 ustawy, ustawodawca wyłączył z opodatkowania czynności, które ściśle związane są z prowadzonym przedsiębiorstwem drukowane materiały reklamowe i informacyjne, prezenty o małej wartości oraz próbki.

Ponieważ interpretacja art. 7 ust. 2 ustawy, w oparciu o wykładnię wyłącznie gramatyczną budzi pewne wątpliwości, zatem nie można się tylko na niej opierać. W takim przypadku koniecznym jest sięgnięcie do wykładni o charakterze kompleksowym.

Przy wykładni przedmiotowych przepisów ustawy należy wziąć pod uwagę zasadę racjonalności ustawodawcy oraz interpretować przepis art. 7 ust. 2 w zestawieniu z art. 7 ust. 3 ustawy. Przekazanie drukowanych materiałów reklamowych i informacyjnych, prezentów o małej wartości i próbek - niewątpliwie jest związane z prowadzonym przedsiębiorstwem, wobec tego w przypadku nie objęcia regulacją art. 7 ust. 2 przekazania lub zużycia towarów przez podatnika na cele związane z jego przedsiębiorstwem, przepis art. 7 ust. 3 byłby zbędny. Skoro zatem z zakresu opodatkowania czynności nieodpłatnego przekazania towarów, na cele inne niż bezpośrednio związane z prowadzonym przedsiębiorstwem, wyłączono na podstawie art. 7 ust. 3 ustawy, jedynie przekazanie drukowanych materiałów reklamowych i informacyjnych, prezentów o małej wartości i próbek, to należy uznać, iż opodatkowaniu podlegają wszelkie inne przekazania towarów pod warunkiem, że podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony od tych czynności w całości lub w części. Gdyby przyjąć, iż opodatkowaniu na mocy ust. 2 podlegają wyłącznie czynności w ogóle niezwiązane z przedsiębiorstwem, zbędne byłoby wyłączanie z opodatkowania czynności, które i tak nie podlegałyby opodatkowaniu jako związane z prowadzeniem przedsiębiorstwa.

Również w świetle regulacji obowiązującej od 1 stycznia 2007 r. Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. U. UE L 2006.347.1 z późn. zm.), tego rodzaju nieodpłatne przekazania towarów podlegają opodatkowaniu.

Z treści art. 16 Dyrektywy 2006/112/WE Rady Unii Europejskiej z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej, wynika, że wykorzystanie przez podatnika towarów stanowiących część majątku jego przedsiębiorstwa do celów prywatnych podatnika lub jego pracowników, które przekazuje nieodpłatnie lub, w ujęciu ogólnym, które przeznacza do celów innych niż prowadzona przez niego działalność, gdy VAT od powyższych towarów lub ich części podlegał w całości lub w części odliczeniu, jest uznawane za odpłatną dostawę towarów.

Za odpłatną dostawę towarów nie uznaje się jednakże wykorzystania do celów działalności przedsiębiorstwa podatnika towarów stanowiących prezenty o niskiej wartości i próbki.

Przy interpretacji art. 7 ust. 2 ustawy, należy odróżnić cel czynności przekazania towarów przedsiębiorstwa od związku tej czynności z jego funkcjonowaniem. Celem bezpośrednim każdego nieodpłatnego przekazania towaru przedsiębiorstwa osobie trzeciej jest przede wszystkim zaspokojenie jej potrzeb konsumenckich (cel niezwiązany z przedsiębiorstwem - ust. 2), lecz z punktu widzenia funkcjonowania i interesu przedsiębiorstwa podatnika zaspokojenie potrzeb osoby trzeciej może być obojętne, jako w ogóle niewiążące się z jego działalnością (np. przekazanie towarów na cele osobiste podatnika, pracowników itd.) lub też realizowane jest w związku z jego funkcjonowaniem i rozwojem działalności (np.: w związku z czynnościami reprezentacji i reklamy, sponsoringu, czy tzw. sprzedaży premiowej). To właśnie wskazuje, że celu przekazania towarów przedsiębiorstwa podatnika nie można utożsamiać ze związkiem tej czynności z jego działalnością, z którą może w ogóle nie być związana lub pozostawać w bezpośrednim związku, stanowiąc realizację zadań przedsiębiorstwa.

Jeżeli więc Wnioskodawca przekazuje książki nieodpłatnie dla studentów i uczestników konferencji i szkoleń przez siebie organizowanych, to takie przekazania stanowią dostawę towarów niezależnie od tego czy są one związane z prowadzonym przez niego przedsiębiorstwem czy też nie, o ile przysługiwało mu prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu lub wytworzeniu tego towaru. W takim przypadku będą one podlegać opodatkowaniu podatkiem VAT. Wyjątek od tej zasady może stanowić zaliczenie przedmiotowych książek do prezentów o małej wartości, zdefiniowanych w art. 7 ust. 4 ustawy.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, iż Zainteresowany dokonuje przekazania książek autorom, grafikom, plastykom, recenzentom, tłumaczom, redaktorom i innym osobom zaangażowanym twórczo w powstawanie publikacji, na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych. A zatem przekazanie egzemplarzy autorskich jest formą dodatkowego wynagrodzenia twórców, niezależnie od wypłaconego honorarium, a prawo do tych egzemplarzy ma charakter prawa majątkowego.

Tym samym brak jest podstaw do wyłączenia takiego przekazania, spod dyspozycji przepisu art. 7 ust. 2 ustawy, nakazującego opodatkowanie wszelkiego przekazania towarów bez wynagrodzenia jeżeli podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tych czynności, w całości lub w części.

Przedmiotowy przepis art. 7 ust. 2 ustawy nie wskazuje na podstawy prawne dokonywanego przekazania towarów. Tym samym wykładnia językowa analizowanego przepisu nie pozwala uznać za prawidłowe stanowisko, że nie można nałożyć obowiązku podatkowego na podatnika w związku z czynnościami wykonywanymi przez niego w realizacji obowiązków nałożonych przepisami. Realizowanie określonych zadań nałożonych przepisami prawa nie prowadzi generalnie do wyłączenia, czy to od strony przedmiotowej, czy też podmiotowej z opodatkowania podatkiem od towarów i usług.

W przedmiotowej sprawie Wnioskodawca nieodpłatnie przekazuje książki w postaci tzw. egzemplarzy obowiązkowych do ustawowo wskazanych bibliotek, na podstawie ustawy z dnia 7 listopada 1996 r. o obowiązkowych egzemplarzach bibliotecznych. Należy więc stwierdzić, że czynność wykonywana przez Zainteresowanego mieści się w art. 7 ust. 2 pkt 2 ustawy. A zatem będzie ona dostawą towarów podlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT.

Natomiast odnosząc się do kwestii korekty podatku należy podkreślić, iż jedną z fundamentalnych zasad konstrukcji podatku od towarów i usług jest prawo podatnika do odliczenia podatku zapłaconego w cenie przy nabyciu towarów i usług związanych z działalnością gospodarczą. Podstawowa zasada wspólnego systemu VAT jaką jest zasada neutralności podatku, jest rozumiana jako stosowanie podatku od towarów i usług na wszystkich etapach obrotu gospodarczego z równoczesnym prawem do potrącenia podatku zawartego w poprzedniej fazie obrotu. Wszelkie ograniczenia prawa do odliczenia podatku naliczonego wpływają na neutralność tego podatku i mogą wynikać jedynie z wyraźnej regulacji ustawowej. Jak wskazano w interpretacji indywidualnej nr X. Wnioskodawcy przysługuje prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony z tytułu prowadzonej działalności wydawniczej, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Zatem tam, gdzie ten podatek wystąpi, podatnikowi przysługuje prawo do odliczenia podatku wcześniej naliczonego, a więc zasada neutralności zostanie zachowana bez konieczności dokonywania korekty.

We wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej Zainteresowany zadał pytanie, czy może zastosować stawkę 0 % dla darowizn książek i czasopism związanych i niezwiązanych z jego działalnością.

Jak wynika z powołanych wcześniej przepisów podatkowi VAT podlega generalnie każde nieodpłatne przekazanie towaru bez wynagrodzenia, należącego do przedsiębiorstwa, z którym wiąże się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, o ile podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu tego towaru, z wyłączeniem drukowanych materiałów reklamowych i informacyjnych, prezentów o małej wartości i próbek.

Co do zasady stawka podatku - na podstawie art. 41 ust. 1 ustawy - wynosi 22 %, jednakże zarówno w treści ustawy o podatku od towarów i usług, jak i przepisów wykonawczych wydanych na podstawie jej upoważnienia, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi, bądź zwolnienie od podatku. I tak, stosownie do ust. 2 tego artykułu, dla towarów i usług, wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7 %, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1. W poz. 48 tego załącznika wymieniono książki (oznaczone stosowanymi na podstawie odrębnych przepisów symbolami ISBN), nuty, mapy - wytwarzane metodami poligraficznymi, z wyłączeniem: książek adresowych o zasięgu krajowym, regionalnym, lokalnym; książek telefonicznych, teleksów i telefaksów (PKWiU 22.11.20-60.10) i ulotek, sklasyfikowane w grupowaniu PKWiU ex 22.11. Natomiast w poz. 49 wskazanego załącznika wymieniono gazety, magazyny, czasopisma (oznaczone stosowanymi na podstawie odrębnych przepisów symbolami ISSN) wytwarzane metodami poligraficznymi, z wyłączeniem: wydawnictw, w których nie mniej niż 67 % powierzchni jest przeznaczona na nieodpłatne lub odpłatne ogłoszenia handlowe, reklamy lub teksty reklamowe, sklasyfikowane w grupowaniach PKWiU ex 22.12 oraz ex 22.13.

Natomiast zgodnie z zapisem zawartym w § 9 ust. 1 pkt 10 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 212, poz. 1336), zwanym dalej rozporządzeniem, 0 % stawkę podatku stosuje się do dostaw w kraju i wewnątrzwspólnotowego nabycia:

a.

książek (PKWiU ex 22.11) - z wyłączeniem książek adresowych o zasięgu krajowym, regionalnym i lokalnym, książek telefonicznych, teleksów i telefaksów (PKWiU 22.11.20 -60.10), nut, map i ulotek - oznaczonych stosowanymi na podstawie odrębnych przepisów symbolami ISBN,

b.

czasopism specjalistycznych.

Zgodnie z definicją legalną zawartą w § 9 ust. 3 rozporządzenia, przez czasopismo specjalistyczne należy rozumieć wydawnictwa periodyczne oznaczone symbolem ISSN, objęte kodem PKWiU 22.13, PCN 4902 i CN 4902, o tematyce szeroko pojętych zagadnień odnoszących się do działalności kulturalnej i twórczej, edukacyjnej, naukowej i popularnonaukowej, społecznej, zawodowej i metodycznej, regionalnej i lokalnej, a także przeznaczone dla osób niewidomych i niedowidzących, publikowane nie częściej niż raz w tygodniu w postaci odrębnych zeszytów (numerów) objętych wspólnym tytułem, których zakończenia nie przewiduje się, ukazujące się na ogół w regularnych odstępach czasu w nakładzie nie wyższym niż 15.000 egzemplarzy, z wyjątkiem:

1.

periodyków o treści ogólnej, stanowiących podstawowe źródło informacji bieżącej o aktualnych wydarzeniach krajowych i zagranicznych, przeznaczonych dla szerokiego kręgu czytelników;

2.

publikacji zawierających treści pornograficzne, publikacji zawierających treści nawołujące do nienawiści na tle różnic narodowościowych, etnicznych, rasowych, wyznaniowych albo ze względu na bezwyznaniowość lub znieważające z tych powodów grupę ludności lub poszczególne osoby oraz publikacji propagujących ustroje totalitarne;

3.

wydawnictw, w których co najmniej 33 % powierzchni jest przeznaczone nieodpłatnie lub odpłatnie na ogłoszenia handlowe, reklamy lub teksty reklamowe, w szczególności czasopism informacyjno-reklamowych, reklamowych, folderów i katalogów reklamowych;

4.

wydawnictw, które zawierają głównie kompletną powieść, opowiadanie lub inne dzieło w formie tekstu ilustrowanego lub nie, albo w formie rysunków opatrzonych opisem lub nie;

5.

publikacji, w których więcej niż 20 % powierzchni jest przeznaczone na krzyżówki, kryptogramy, zagadki oraz inne gry słowne lub rysunkowe;

6.

publikacji zawierających informacje popularne, w szczególności porady, informacje o znanych i sławnych postaciach z życia publicznego;

7.

czasopism, na których nie zostanie uwidoczniona wysokość nakładu.

W świetle objaśnienia nr 2 do powoływanego wyżej załącznika nr 3 do ustawy, wykaz ten nie ma zastosowania dla zakresu sprzedaży towarów i świadczenia usług zwolnionych od podatku VAT lub opodatkowanych stawką 0 % i 3 %. Zatem w odniesieniu do dostaw określonych kategorii książek oraz czasopism, dla których mocą ww. przepisów przewidziano różne stawki, stosuje się regulacje korzystniejsze dla podatnika (w tym przypadku przepisy wynikające z aktu wykonawczego).

Z opisanego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, że w strukturze Wnioskodawcy funkcjonuje - jako jego odrębny dział - Wydawnictwo. Publikuje ono książki oznaczone symbolem ISBN oraz czasopisma naukowe oznaczone symbolem ISSN.

W świetle przedstawionych powyżej przepisów należy stwierdzić, że jeżeli przedmiotowe książki i czasopisma mieszczą się w grupowaniach PKWiU 22.12 i 22.13 to będą one opodatkowane stawką 0 %.

Podsumowując, nieodpłatna dostawa książek przekazywanych do bibliotek Wnioskodawcy (także wydziałowych) oraz do różnych jego komórek (działów) organizacyjnych nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem VAT. Natomiast przekazanie książek autorom (jako tzw. egzemplarze autorskie), a także studentom, uczestnikom konferencji i szkoleń organizowanych przez Wnioskodawcę oraz ustawowo wskazanym bibliotekom będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Jednak wskazać należy, że egzemplarze przekazane nieodpłatnie dla studentów, uczestników konferencji i szkoleń organizowanych przez Wnioskodawcę mogą zostać uznane za niepodlegające opodatkowaniu o ile spełniają definicję prezentów o małej wartości w myśl art. 7 ust. 4 ustawy. Z kolei darowizna książek i czasopism (specjalistycznych) podlegać będzie opodatkowaniu stawką podatku 0 %, o ile będą one zaklasyfikowane do grupowania PKWiU 22.12 oraz 22.13 i będą oznaczone symbolami ISBN i ISSN.

Odnośnie odpowiedzi na pytanie, dotyczące podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego, zostało wydane odrębne rozstrzygnięcie z dnia 3 lipca 2009 r.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl