ILPP2/443-438/08-6/GZ

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z o.o., przedstawione we wniosku z dnia 12 maja 2008 r. (data wpływu 15 maj 2008 r.), uzupełnionym pismami: z dnia 19 maja 2008 r. (data wpływu 26 maj 2008 r.) i z dnia 9 lipca 2008 r. (data wpływu 14 lipiec 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie dostawy nieruchomości niezabudowanej - jest nieprawidłowe.

W dniu 15 maja 2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie dostawy nieruchomości niezabudowanej. Przedmiotowy wniosek uzupełniono pismami: z dnia 19 maja 2008 r. (data wpływu 26 maj 2008 r.) i z dnia 9 lipca 2008 r. (data wpływu 14 lipiec 2008 r.) - w zakresie doprecyzowania stanu faktycznego i podpisu osoby upoważnionej do reprezentowania Spółki.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest wyłącznym właścicielem zabudowanej oraz niezabudowanej nieruchomości rolnej, składającej się z działek o numerach Xa (jeden przez jeden), Xb (jeden przez sześć), Xc (jeden przez siedem), Ya (dwa przez pięć), Yb (dwa przez sześć), Yc (dwa przez siedem), Yd (dwa przez osiem), Z (trzy przez jeden), P (cztery przez pięć), W (pięć przez szesnaście), Va (sześć przez dwa), Vb (sześć przez trzy), Vc (sześć przez cztery), Vd (sześć przez pięć), T (dwadzieścia cztery), R (dwadzieścia pięć), K (trzysta dziewięćdziesiąt pięć), Ł (trzysta dziewięćdziesiąt sześć), L (trzysta dziewięćdziesiąt siedem), O (trzysta dziewięćdziesiąt osiem), H (trzysta dziewięćdziesiąt dziewięć) - o łącznej powierzchni 339,4860 ha (trzysta trzydzieści dziewięć hektarów cztery tysiące osiemset sześćdziesiąt metrów kwadratowych), dla której Sąd Rejonowy w Krośnie Odrzańskim V Wydział Ksiąg Wieczystych prowadzi księgę wieczystą KW nr (...).

Status nieruchomości rolnej, potwierdzony jest wypisem z rejestru gruntów oraz Odpisem z Księgi Wieczystej prowadzonych dla ww. nieruchomości.

Spółka nabyła wyżej wymienione nieruchomość w drodze licytacji sadowej prowadzonej przez Sąd Rejonowy w Krośnie Odrzańskim o sygnaturze akt (...) na podstawie postanowienia Sądu Rejonowego w Krośnie Odrzańskim o przysądzeniu prawa własności nieruchomości z dnia 31 października 2007 r. (...).

Na działkach nr Xa, Vd, Yc znajdują się złoża naturalne i Spółka obecnie przygotowuje wnioski o wydanie koncesji na wydobycie kruszyw naturalnych na tych działkach.

W chwili obecnej Spółka, zamierza sprzedać nieruchomość rolną, składającą się z działek o numerach Xa, Yc, Vd, T i R, o łącznej powierzchni 161,0732 ha (sto sześćdziesiąt jeden hektarów i siedemset trzydzieści dwa metry kwadratowe). Działka nr Vc wykorzystywana była w części na działalność polegająca na wydobyciu kruszyw naturalnych. Dostawa tej działki nastąpi wraz posadowionymi na tej nieruchomości budowlami: waga samochodowa 60 ton oraz stacja transformatorowa (...). Pozostałe zbywane działki są niezabudowane, które wg studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego przeznaczone są pod inwestycje.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy zbycie niezabudowanej nieruchomości rolnej przeznaczonej pod działalność polegającą na wydobyciu kruszyw podlegać będzie zwolnieniu z podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Zdaniem Wnioskodawcy, sprzedaż niezabudowanych nieruchomości rolnych przeznaczonych do prowadzenia działalności polegającej na wydobyciu kruszyw naturalnych podlega zwolnieniu z opodatkowania podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku od towaru i usług z dnia 11 marca 2004 r., jako dostawa terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane oraz przeznaczone pod zabudowę.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlegają:

W myśl unormowania zawartego w art. 7 ust. 1 ustawy przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...), przy czym stosownie do art. 2 pkt 6 ustawy przez towary rozumie się rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

W myśl art. 41 ust. 1 ww. ustawy, stawka podstawowa podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Z cytowanych powyżej przepisów wynika, iż w obecnym stanie prawnym grunty są towarami w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług, natomiast sprzedaż gruntu stanowi dostawę towarów i podlega opodatkowaniu podatkiem VAT, według stawki określonej art. 41 ust. 1 tej ustawy.

Od zasady opodatkowania dostawy gruntu według stawki podstawowej przewidziano jednak pewne wyjątki. Zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług dostawy towarów lub świadczeniu usług zostały określone, między innymi w art. 43 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług.

Stosownie do art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku VAT, zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane oraz przeznaczone pod zabudowę.

Z wymienionych powyżej przepisów wynika, że opodatkowaniu podlegają te dostawy, których przedmiotem są nieruchomości gruntowe zabudowane i niezabudowane. W przypadku gruntów niezabudowanych stanowiących tereny budowlane lub przeznaczone pod zabudowę sprzedaż objęta jest 22% stawką podatku. Natomiast dostawy gruntów niezabudowanych, będących na przykład gruntami rolnymi czy leśnymi, które nie są przeznaczone pod zabudowę, są zwolnione od podatku od towarów i usług. Należy zauważyć, że ustawa o podatku od towarów i usług w art. 43 ust. 1 pkt 9 posługuje się kryterium przeznaczenia terenu, a nie jego klasyfikacją gleboznawczą. Wskazać przy tym należy, iż na gruncie przepisów podatkowych brak jest definicji pojęcia gruntu przeznaczonego pod zabudowę.

Celem określenia, czy dany grunt jest przeznaczony pod zabudowę należy odwołać się do przepisów zawartych w ustawie z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. Nr 80, poz. 717 z późn. zm.) regulującej zasady kształtowania polityki przestrzennej przez jednostki samorządu terytorialnego i organy administracji rządowej.

Zgodnie z art. 4 ust. 1 i ust. 2 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym, ustalenie przeznaczenia terenu, rozmieszczenie inwestycji celu publicznego oraz określenie sposobów zagospodarowania i warunków zabudowy terenu następuje w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego. W przypadku braku miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego określenie sposobów zagospodarowania i warunków zabudowy terenu następuje w drodze decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowaniu terenu, przy czym:

Zatem o charakterze danego gruntu winien rozstrzygać odpowiedni zapis w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego, który jako dokument prawa miejscowego, decyduje o kwalifikacji gruntu. W sytuacji, gdy dla danego terenu nie obowiązuje plan zagospodarowania przestrzennego, jak ma to miejsce w stanie faktycznym przedstawionym przez Wnioskodawcę, należy posłużyć się inną istniejącą na dzień zawarcia transakcji dokumentacją sporządzoną na podstawie ww. ustawy o planowaniu przestrzennym.

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym, kształtowanie i prowadzenie polityki przestrzennej na terenie gminy, w tym uchwalanie studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy oraz miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego, z wyjątkiem morskich wód wewnętrznych, morza terytorialnego i wyłącznej strefy ekonomicznej oraz terenów zamkniętych, należy do zadań własnych gminy.

W myśl art. 9 ust. 1 i ust. 4 ww. ustawy, w celu określenia polityki przestrzennej gminy, w tym lokalnych zasad zagospodarowania przestrzennego, rada gminy podejmuje uchwałę o przystąpieniu do sporządzenia studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy, zwanego dalej "studium". Ustalenia studium są wiążące dla organów gminy przy sporządzaniu planów miejscowych.

Natomiast dane z ewidencji gruntów i budynków mogą być stosowane wyłącznie posiłkowo, gdyż nie zawierają danych o "przeznaczeniu" danego gruntu, co jest warunkiem decydującym o zwolnieniu z podatku w świetle art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT, a jedynie obejmują dane, w przypadku gruntów, dotyczące ich położenia, granic, powierzchni, rodzajów użytków gruntowych oraz ich klas gleboznawczych - art. 20 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 17 maja 1989 r. - Prawo geodezyjne i kartograficzne (tekst jedn. z 2005 r. Dz. U. Nr 240, poz. 2027 ze. zm.).

Ze stanu faktycznego przedmiotowej sprawy wynika, iż Spółka zamierza dokonać sprzedaży działek niezabudowanych, na których ma być prowadzone wydobycie kruszywa, które w obowiązującym studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego zostały przeznaczone pod inwestycje. Mimo, że studium nie jest aktem prawa miejscowego, jego postanowienia są wiążące dla Rady Gminy przy uchwalaniu miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego terenu. Tym samym dostawa przedmiotowych działek niezabudowanych nie może korzystać ze zwolnienia, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy, ale będzie opodatkowana stawką podatku w wysokości 22%.

W zakresie dostawy nieruchomości zabudowanej wydano odrębne rozstrzygnięcie z dnia 31 lipca 2008 r. nr ILPP2/443-438/08-5/GZ.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.