ILPP2/443-428/09-4/AD

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani, przedstawione we wniosku z dnia 31 marca 2009 r. (data wpływu 1 kwietnia 2009 r.) uzupełnionym pismem z dnia 10 czerwca 2009 r. (data wpływu 12 czerwca 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży działki - jest prawidłowe.

W dniu 1 kwietnia 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży działki. Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 10 czerwca 2009 r. (data wpływu 12 czerwca 2009 r.) o precyzyjne sformułowanie pytania w zakresie podatku od towarów i usług oraz o doprecyzowanie opisanego we wniosku zdarzenia przyszłego.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawczyni w roku 2004 r. nabyła wraz z mamą i bratem spadek po ojcu, w równych częściach. Przedmiotem spadku były: grunty o powierzchni 6,32 ha, dom, budynki gospodarcze i maszyny rolnicze. Zainteresowana zrzekła się swojej części na rzecz matki, za wyjątkiem 0,70 ha działki rolno-leśnej, którą nabyła w dziale spadku w 2005 r. Od ww. czynności zapłaciła podatek od spadków i darowizn. W 2009 r. odziedziczony grunt podzieliła na dwie działki o powierzchni 0,30 ha i 0,40 ha. Wnioskodawczyni zamierza sprzedać działkę o powierzchni 0,40 ha firmie prywatnej. Na przedmiotowej działce nie prowadziła działalności gospodarczej, nie dokonywała z niej zbioru i sprzedaży płodów rolnych. Działka nie była również przedmiotem umowy najmu i dzierżawy. Od czasu kiedy Zainteresowana nabyła przedmiotową działkę była ona gruntem rolno-leśnym i koszona była na niej tylko trawa. Wnioskodawczyni płaciła od posiadanego gruntu podatek rolno-leśny.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy od transakcji sprzedaży działki trzeba będzie odprowadzić podatek od towarów i usług.

Zdaniem Wnioskodawczyni, nie powinna ona płacić podatku VAT, gdyż nie jest osobą prowadzącą działalność gospodarczą (art. 15 ust. 2 ustawy).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem, podlegają:

W myśl art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Artykuł 7 ust. 1 ustawy stanowi, iż przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Nie każda czynność stanowiąca dostawę w rozumieniu art. 5 ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem musi być wykonana przez podatnika.

Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza - mocą ust. 2 powołanego artykułu - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Aby zatem dostawę towarów (nawet jednorazową) uznać za działalność gospodarczą, należy wykazać, że w momencie jej realizacji podatnik miał zamiar dokonywać takich czynności wielokrotnie, a wykorzystywane przez niego towary czy usługi zostały nabyte w celu spożytkowania ich do wykonywania tej czynności.

Z opisu sprawy wynika, iż Wnioskodawczyni planuje sprzedaż działki, należącej do jej majątku prywatnego, otrzymanego wcześniej w formie spadku. Na przedmiotowej działce nie prowadziła działalności gospodarczej, nie dokonywała z niej zbioru i sprzedaży płodów rolnych. Działka nie była również przedmiotem umowy najmu i dzierżawy.

Grunt spełnia definicję towarów wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a jego sprzedaż jest traktowana jako czynność odpłatnej dostawy towarów na terytorium kraju, jednak w przedmiotowej sprawie Zainteresowanej nie można uznać za podatnika prowadzącego działalność gospodarczą, w myśl art. 15 ustawy. Nie można bowiem stwierdzić, że nabyła grunt w celu odsprzedaży, ponieważ pochodzi on z majątku prywatnego, otrzymanego w formie spadku. Wnioskodawczyni sprzedając działkę będzie korzystała z przysługującego jej prawa do rozporządzania własnym majątkiem.

Wobec powyższego, stwierdzić należy, iż planowana przez Wnioskodawczynię sprzedaż działki nie będzie czynnością podlegającą uregulowaniom zawartym w ustawie o podatku od towarów i usług i jako taka, nie będzie podlegała opodatkowaniu ww. podatkiem.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Ponadto tut. Organ informuje, iż w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych oraz podatku od czynności cywilnoprawnych zostaną wydane odrębne rozstrzygnięcia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.