ILPP2/443-425/08-4/EN

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością reprezentowanej przez Pełnomocnika, przedstawione we wniosku z dnia 8 maja 2008 r. (data wpływu 12 maj 2008 r.) uzupełnionym pismem z dnia 5 sierpnia 2008 r. (data wpływu 11 sierpień 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów - jest nieprawidłowe.

W dniu 12 maja 2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów. Przedmiotowy wniosek został uzupełniony pismem z dnia 5 sierpnia 2008 r. (data wpływu 11 sierpień 2008 r.) o wskazanie, że przedstawione zagadnienie dotyczy stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca (dalej: "Spółka") sprzedaje części i części zamienne - towary - kontrahentowi z siedzibą w Niemczech (dalej: "Kontrahent"), zarejestrowanemu w Niemczech podatnikowi podatku od wartości dodanej oraz zidentyfikowanemu tam na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych. Niemiecki Kontrahent z kolei sprzedaje te towary dalej podmiotowi gospodarczemu z siedzibą w Niemczech (dalej: "Końcowy kupiec"). Towary wydawane są przez Wnioskodawcę Końcowemu kupcowi ex works w zakładzie Spółki, a następnie są wywożone do Niemiec na zlecenie Końcowego kupca. Zainteresowany, otrzymuje od Końcowego kupca potwierdzenie, że towary dotarły do zakładu Końcowego kupca w Niemczech. Spółka wystawia przy tym fakturę na towary swojemu Kontrahentowi, który z kolei fakturuje towary Końcowemu kupcowi.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy w przedstawionym stanie faktycznym Wnioskodawca wykonuje wewnątrzwspólnotową dostawę towarów, na którą może wystawić swojemu Kontrahentowi fakturę stosując stawkę podatku 0%.

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z definicją zawartą w art. 13 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, przez wewnątrzwspólnotową dostawę towarów rozumie się wywóz towarów na terytorium innego państwa członkowskiego w wykonaniu dostawy towarów (z zastrzeżeniem dalej wymienionych przypadków szczególnych). W przedmiotowym przypadku ma miejsce wywóz na terytorium innego państwa członkowskiego w wykonaniu dostawy na rzecz Kontrahenta Spółki, tak więc ma miejsce wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów. Stanowisko to potwierdza także opublikowana interpretacja Podkarpackiego Urzędu Skarbowego z dnia 29 sierpnia 2007 r., sygnatura PUS.II/443/54/2007/MB. Interpretacja ta dotyczy przypadku, w którym polski dostawca dostarczał surowiec drzewny do zakładu przetwórczego w Polsce i fakturował odbiorcy w Niemczech. Drewno po przetworzeniu na płyty było wywożone do Niemiec. Według Podkarpackiego Urzędu Skarbowego także wówczas ma miejsce wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów, ponieważ towar w ramach dostawy zostaje wywieziony do innego państwa członkowskiego wspólnoty.

Ponieważ wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów podlega opodatkowaniu według stawki podatku 0%, to może ona także według tej stawki zostać zafakturowana. Jeżeli są wówczas także spełnione warunki określone w art. 42 ust. 1 w połączeniu z ust. 3, w szczególności Wnioskodawca posiada kopię faktury dla Kontrahenta wraz ze specyfikacją zafakturowanych towarów oraz list przewozowy lub inny dokument potwierdzający dostawę z potwierdzeniem dostarczenia towarów do Niemiec, to może również poddać przedmiotowe dostawy opodatkowaniu według stawki 0%.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2004 r. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem, podlegają:

Artykuł 7 ust. 1 ustawy stanowi, iż przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

W myśl art. 22 ust. 1 ustawy, miejscem dostawy towarów jest w przypadku towarów wysyłanych lub transportowanych przez dokonującego ich dostawy, ich nabywcę lub przez osobę trzecią - miejsce, w którym towary znajdują się w momencie rozpoczęcia wysyłki lub transportu do nabywcy (...). Natomiast w przypadku towarów niewysyłanych ani nietransportowanych - miejscem dostawy jest - miejsce w którym towary znajdują się w momencie dostawy.

Przepis art. 22 ust. 2 ustawy stanowi, że w przypadku gdy kilka podmiotów dokonuje dostawy tego samego towaru w ten sposób, że pierwszy z nich wydaje ten towar bezpośrednio ostatniemu w kolejności nabywcy, przy czym towar ten jest wysyłany lub transportowany, to wysyłka lub transport tego towaru jest przyporządkowana tylko jednej dostawie; jeżeli towar jest wysyłany lub transportowany przez nabywcę, który dokonuje również jego dostawy, przyjmuje się, że wysyłka lub transport jest przyporządkowana dostawie dokonanej dla tego nabywcy, chyba że nabywca ten udowodni, że wysyłkę lub transport towaru należy zgodnie z zawartymi przez niego warunkami dostawy przyporządkować jego dostawie.

Stosownie do art. 22 ust. 3 ustawy, w przypadku, o którym mowa w ust. 2, dostawę towarów, która:

Zatem przyporządkowanie transportu bądź wysyłki towaru konkretnej dostawie w łańcuchu dostaw decyduje o miejscu opodatkowania tych dostaw.

Z przedstawionego przez Wnioskodawcę stanu faktycznego wynika, że wziął on udział w tzw. transakcji łańcuchowej. Zainteresowany dokonał dostawy towaru na rzecz podatnika Niemieckiego (podatku od wartości dodanej), który dalej sprzedał te towary Końcowemu kupcowi - podatnikowi niemieckiemu. Towar natomiast został przemieszczony od Wnioskodawcy do Końcowego kupca.

Zatem mając na uwadze powyższą analizę przepisów stwierdzić należy, że dostawa realizowana przez Wnioskodawcę (w jego zakładzie) na rzecz kontrahenta niemieckiego poprzedza transport przedmiotowych towarów, tak więc miejscem świadczenia przy tej dostawie jest miejsce rozpoczęcie wysyłki, czyli terytorium Polski.

Ponadto należy stwierdzić, iż nie zostały spełnione również wszystkie przesłanki pozwalające na uznanie przedmiotowej transakcji za wewnątrzwspólnotową transakcję trójstronną, w przypadku której można byłoby zastosować procedurę uproszczoną w trybie regulowanym przepisami art. 135 ustawy.

Zgodnie bowiem z brzmieniem art. 135 ust. 1 pkt 2 ustawy, przez wewnątrzwspólnotową transakcję trójstronną - rozumie się transakcję, w której są spełnione łącznie następujące warunki:

Zatem w świetle przedstawionego stanu faktycznego i powołanych przepisów, dostawa towaru realizowana przez Wnioskodawcę na rzecz kontrahenta Niemieckiego nie stanowi wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów, ale podlega opodatkowaniu na terytorium kraju.

Ponadto tut. Organ podkreśla, że powołana we wniosku interpretacja indywidualna dotyczy konkretnej sprawy podatnika, osadzonej w określonym stanie faktycznym. Rozstrzygnięcia dokonane przez urzędy skarbowe są wiążące wyłącznie w sprawach, w których zostały wydane, a organy podatkowe nie są związane rozstrzygnięciami w indywidualnych sprawach.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

W niniejszej interpretacji załatwiono wniosek w części dotyczącej przedstawionego stanu faktycznego w zakresie wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów. Kwestia dotycząca przedstawionego zdarzenia przyszłego w zakresie wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów została rozstrzygnięta w odrębnej interpretacji indywidualnej nr ILPP2/443-425/08-5/EN z dnia 12 sierpnia 2008 r. Natomiast w części dotyczącej zdarzenia przyszłego w zakresie miejsca świadczenia usług zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.