ILPP2/443-42/09-2/EN

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 9 stycznia 2009 r. (data wpływu 14 stycznia 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego - jest prawidłowe.

W dniu 14 stycznia 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, wypłaca bonusy pieniężne na rzecz swoich kontrahentów kupujących jego towary. Bonusy wypłacane są m.in. za spełnienie określonych warunków poszczególnych porozumień umownych, zawartych z danym kontrahentem. Do głównych przesłanek warunkujących wypłatę bonusu przez Zainteresowanego należą:

* osiągnięcie określonego poziomu obrotów jego towarami w określonym czasie,

* terminowe regulowanie należności na jego rzecz,

* działania polegające na intensyfikacji działalności handlowej itp.

Dodatkowo, niektóre bonusy wypłacane są w zamian za usługi marketingowe świadczone w formie różnego rodzaju akcji (np.: promocje towarów Spółki, akcje specjalne, pozycjonowanie marek Spółki itp.) prowadzonych przez kontrahentów w związku z produktami Spółki.

Na opisane powyżej bonusy kontrahenci Wnioskodawcy wystawiają na jego rzecz faktury dokumentujące ich otrzymanie. Na wystawianych fakturach kontrahenci naliczają podatek od towarów i usług, traktując uzyskane bonusy jako wynagrodzenie za usługi w postaci realizacji opisanych warunków umownych udzielania tych bonusów. Ponadto Zainteresowany zaznaczył, iż część kontrahentów posiada tzw. indywidualne interpretacje prawa podatkowego potwierdzające, iż spełnienie warunków otrzymania bonusu jest usługą świadczoną na rzecz podmiotu wypłacającego i powinno być dokumentowane fakturą VAT.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy Wnioskodawca ma prawo do odliczania podatku VAT naliczonego z faktur wystawionych przez swoich kontrahentów, dokumentujących wypłacone na ich rzecz bonusy, opodatkowane na zasadach ogólnych.

Zdaniem Wnioskodawcy, faktury dokumentujące otrzymane przez kontrahentów bonusy nie mogą być przyporządkowane konkretnym dostawom towarów, w związku z czym powinny być traktowane, na gruncie ustawy o podatku VAT, jako faktury dokumentujące wykonanie usług na rzecz Spółki przez jej kontrahentów. Stosownie do powyższego, Zainteresowany ma prawo do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących opisane bonusy na zasadach ogólnych. Powyższe faktury dokumentują bowiem transakcje podlegające opodatkowaniu podatkiem VAT, a w opisywanym stanie faktycznym, nie mają zastosowania wyłączenia prawa do odliczenia naliczonego podatku VAT, opisane w treści art. 88 ustawy o VAT.

Prezentowane stanowisko Spółka opiera na następującej argumentacji:

Wnioskodawca, mając na uwadze regulacje ustawy o VAT oraz powszechną praktykę organów podatkowych w tym praktykę prezentowaną przez Ministra Finansów, uważa, iż przyznawane bonusy można podzielić na dwie kategorie w zależności od tego czy bonusy mogą być przyporządkowane do konkretnej transakcji, czy też takie przyporządkowanie nie jest możliwe.

Bonusy, które mogą być powiązane z określonymi transakcjami powinny być rozpoznawane jako forma obniżenia ceny i traktowane na gruncie podatku VAT jako rabat, ponieważ mają bezpośredni wpływ na wartość dostawy i w efekcie prowadzą do obniżenia wartości (ceny) dostawy. Natomiast bonusy, których nie da się przyporządkować określonym transakcjom, a uzależnione są od określonego zachowania odbiorcy bonusu, powinny być traktowane jako wynagrodzenie za usługi świadczone przez beneficjentów bonusów na rzecz podmiotu wypłacającego bonus.

Opisane bonusy, wypłacane przez Wnioskodawcę na rzecz jego kontrahentów, nie są przyporządkowywane konkretnym dostawom towarów, warunkiem otrzymania bonusu jest bowiem określone działanie kontrahenta Spółki, m.in.: osiągnięcie określonego poziomu obrotu, terminowe regulowanie płatności na rzecz Spółki, działania polegające na intensyfikacji działalności handlowej, usługi marketingowe itp.

Stosownie do powyższego, zdaniem Zainteresowanego, wypłacane przez niego bonusy nie mogą być rozliczane jako rabaty związane z konkretnymi transakcjami realizowanymi na rzecz kontrahentów. w oparciu o regulacje ustawy o VAT należy zatem rozstrzygnąć, czy mogą one wywierać jakiekolwiek inne skutki w rozliczeniach podatku VAT pomiędzy Spółką a kontrahentami.

Stosownie do postanowień ustawy o VAT, opodatkowaniu tym podatkiem podlega m.in. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Przez dostawę towarów ustawodawca rozumie przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, natomiast świadczenie usług w myśl postanowień ustawy o VAT, to każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów. Zakładając racjonalność ustawodawcy należy wnioskować, iż co do zasady, każde działanie podatników podatku VAT w ramach prowadzonej przez nich działalności gospodarczej, niebędące dostawą towarów, powinno dla potrzeb podatku VAT być traktowane jako świadczenie usług. Zdaniem Zainteresowanego, bezsprzecznie czynność prawna polegająca na wypłacaniu przez niego bonusów na rzecz kontrahentów nie może być uznana za dostawę towarów, Spółka bowiem ani nie przenosi na kontrahentów prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, ani też w zamian za bonus nie otrzymuje towarów od kontrahentów. Ponadto, w opinii Spółki również bezsprzecznym jest fakt, iż wypłata bonusów jest uzależniona od spełnienia przez kontrahentów określonych kryteriów, a więc jest skutkiem ich działań, których beneficjentem jest Spółka. Wnioskodawca bowiem uzyskuje korzyści z działań kontrahentów w sposób bezpośredni - m.in. poprzez intensyfikację sprzedaży własnych towarów, lub też poprzez różnego rodzaju akcje marketingowe świadczone przez kontrahentów na jej rzecz.

Mając na uwadze przywołaną powyżej definicję świadczenia usług zawartą w ustawie o VAT, zdaniem Zainteresowanego, działania kontrahentów, w wyniku których wypłaca on na ich rzecz bonusy powinno być rozpoznane jako świadczenie usług na jego rzecz. Kontrahenci powinni zatem dokumentować wykonane przez siebie usługi fakturami VAT, na zasadach ogólnych. Otrzymane przez kontrahentów bonusy są bowiem wynagrodzeniem za usługi świadczone przez nich na rzecz Wnioskodawcy, polegające m.in. na działaniach nakierowanych na osiągnięcie określonego poziomu obrotów jego towarami.

Skutkiem powyższego, Zainteresowany w związku z wypłacanymi bonusami otrzymuje od kontrahentów faktury VAT z naliczonym podatkiem VAT.

Stosownie do postanowień art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. w myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a) przywoływanej ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku określonych na fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług. Należy zaznaczyć, iż Spółka w ramach swojej działalności gospodarczej wykonuje czynności podlegające opodatkowaniu podatkiem VAT.

Mając na uwadze powyższe, w opinii Wnioskodawcy przysługuje mu prawo do odliczenia kwoty podatku naliczonego z takich faktur na zasadach ogólnych. Jednocześnie jego zdaniem, w opisanym stanie faktycznym nie zachodzą żadne z przesłanek opisanych w art. 88 ustawy o VAT ograniczające prawo do odliczenia podatku naliczonego z opisanych powyżej faktur. w szczególności nie znajduje zastosowania regulacja art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy o VAT, w świetle której, faktury dokumentujące transakcje niepodlegające lub zwolnione z opodatkowania podatkiem VAT nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego.

Ponadto, Wnioskodawca zaznacza, iż prezentowane przez niego stanowisko znajduje potwierdzenie w ugruntowanej linii orzecznictwa prezentowanej w licznych interpretacjach przepisów podatkowych organów podatkowych, m.in. w Interpretacji Ministerstwa Finansów wydanej za pośrednictwem Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z 10 stycznia 2008 r., nr ILPP1/443-306/07-2/BD.

Mając na uwadze powyższe, Zainteresowany zwraca się o potwierdzenie, iż ma on prawo odliczać podatek VAT naliczony z faktur dokumentujących wypłacane bonusy na zasadach ogólnych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2004 r. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem, podlegają:

W myśl postanowień art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

Stosownie do art. 106 ust. 1 ustawy, podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy (...).

Zatem każde odpłatne świadczenie na rzecz innego podmiotu podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby uznać dane świadczenie za odpłatne, musi istnieć stosunek prawny pomiędzy świadczącym usługę a beneficjentem i w zamian za wykonanie usługi powinno zostać wypłacone wynagrodzenie. Konieczne jest, aby istniał bezpośredni związek pomiędzy usługą i przekazanym za nią wynagrodzeniem. Oznacza to, że z danego stosunku prawnego, na podstawie którego wykonywana jest usługa, musi wynikać wyraźna, bezpośrednia korzyść na rzecz świadczącego usługę.

Podatnicy podejmują różnorodne działania w zakresie intensyfikacji sprzedaży towarów, w efekcie których kształtują wzajemne relacje w ten sposób, że premie pieniężne wypłacane są z tytułu dokonywania przez nabywcę zakupów określonej wartości, czy ilości towarów w określonym czasie lub też dokonywania terminowych płatności za zrealizowane dostawy w pewnym okresie i w ustalony sposób, a premie te nie są związane z żadną konkretną dostawą. Należy uznać więc, że wypłacona premia pieniężna związana jest z określonymi zachowaniami nabywcy. Jest to zatem świadczenie usług przez nabywcę otrzymującego taką premię.

Świadczeniem usług jest każde zachowanie się podmiotu w wykonaniu stosunku zależności, które niekoniecznie polega na fizycznym wykonaniu jakiejkolwiek czynności lub podjęciu działania.

Działania Wnioskodawcy na rzecz jego kontrahentów, polegające na wypłacaniu premii pieniężnych, np.: za zrealizowanie określonego poziomu obrotów w określonym czasie, terminowe regulowanie należności, za działania polegające na intensyfikacji działalności handlowej mają bezpośredni wpływ na ich wzajemne zachowania, co powoduje, że pomiędzy stronami istnieje relacja zobowiązaniowa, którą na gruncie przepisów dotyczących podatku od towarów i usług należy uznać za odpłatne świadczenie usług, wskazanych w art. 8 ust. 1 ustawy. Biorąc pod uwagę powyższe stwierdza się, iż premia pieniężna stanowi rodzaj wynagrodzenia dla kontrahentów za świadczone usługi na rzecz Wnioskodawcy.

Dodatkowo Zainteresowany nabywa usługi marketingowe świadczone w ramach różnego rodzaju akcji np.: promocja towarów Spółki, pozycjonowanie marek Spółki, za które wypłaca wynagrodzenia.

Przedmiotowe czynności powinny zatem być dokumentowane fakturami VAT, podlegają bowiem opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na zasadach ogólnych.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl ust. 2 pkt 1 lit. a) ww. artykułu, kwotę podatku naliczonego stanowi, z zastrzeżeniem ust. 3-7, suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Stosownie do art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy, nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Faktury VAT dokumentujące otrzymanie przedmiotowych premii pieniężnych jako wynagrodzenia za świadczone usługi stanowią, zgodnie z obowiązującym prawem podatkowym podstawę do odliczania podatku naliczonego.

Z prawa tego Wnioskodawca może skorzystać, odliczając podatek naliczony z faktur otrzymanych od swoich kontrahentów, bowiem nabywane usługi wykorzystuje do czynności opodatkowanych.

Podsumowując, w przedstawionym stanie faktycznym wypłacane przez Wnioskodawcę premie stanowią ekwiwalent określonych świadczeń. w efekcie, stanowią one wynagrodzenie z tytułu wyświadczonych usług, podlegających opodatkowaniu VAT.

Nie ulega zatem wątpliwości, że usługi świadczone Spółce przez kontrahentów w zamian za premie powinny zostać udokumentowane fakturami VAT, na podstawie art. 106 ustawy. Zainteresowanemu przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego wykazanego na przedmiotowych fakturach, na zasadach ogólnych określonych w art. 86 ust. 1 ustawy.

Ponadto tut. Organ podkreśla, że dla określenia zakresu ww. prawa do odliczania przez Wnioskodawcę podatku naliczonego, nie będzie znajdował zastosowania przepis art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy. Regulacja ta dotyczy bowiem tych faktur VAT, które dokumentują czynności niepodlegające opodatkowaniu VAT lub zwolnione od podatku.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.