ILPP2/443-408/10-3/BA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 11 marca 2010 r. (data wpływu 17 marca 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie odliczenia podatku z faktur wystawianych na krótkoterminowe podnajmy samochodów - jest prawidłowe.

W dniu 17 marca 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie odliczenia podatku z faktur wystawianych na krótkoterminowe podnajmy samochodów.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca prowadzi działalność z zakresu usług najmu samochodów osobowych i ciężarowych (wypożyczalnia). Księgowość jest prowadzona w oparciu o ustawę o rachunkowości - księgi handlowe. Podatkowo rozlicza się na podstawie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, VAT w oparciu o ustawę o podatku od towarów i usług. Do prowadzonej działalności Zainteresowany podpisał umowy leasingowe na samochody osobowe i ciężarowe. Okres leasingu wynosi 24 i 36 m-cy. Samochody te są wynajmowane dla osób fizycznych i firm. Umowy najmu zawierane są na różne okresy od doby do kilku miesięcy. Chcąc utrzymać klientów Wnioskodawca w czasie braku pojazdów własnych na wynajem, podnajmuje samochody od innych firm z tej samej branży na krótkie okresy kilkudniowe.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy z faktur wystawianych na krótkoterminowe podnajmy samochodów od firm prowadzących działalność wynajmu Zainteresowany może odliczyć cały VAT czy tylko 60%.

Zdaniem Wnioskodawcy, przepis art. 86 ust. 4 pkt 7 nie ma zastosowania do krótkoterminowych umów podnajmu, więc Zainteresowany uważa, że od faktur wystawianych na te usługi może odliczyć tylko 60% VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi, z zastrzeżeniem ust. 3-7, suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Stosownie do przepisu art. 86 ust. 3, w przypadku nabycia samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony kwotę podatku naliczonego stanowi 60% kwoty podatku określonej w fakturze lub kwoty podatku należnego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów lub kwoty podatku należnego od dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca - nie więcej jednak niż 6.000 zł.

Jednocześnie, stosownie do zapisów art. 86 ust. 4 ustawy, przepis art. 86 ust. 3 nie dotyczy:

Ponadto, zgodnie z treści art. 86 ust. 7 ustawy, w przypadku usługobiorców użytkujących samochody osobowe oraz inne pojazdy samochodowe, o których mowa w ust. 3, na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze, kwotę podatku naliczonego stanowi 60% kwoty podatku naliczonego od czynszu (raty) lub innych płatności wynikających z zawartej umowy, udokumentowanych fakturą.

Wobec powyższego należy stwierdzić, iż podatnik ma prawo do pełnego odliczenia kwoty podatku naliczonego wynikającej z faktur dokumentujących najem samochodów pod warunkiem spełnienia łącznie przesłanek, o których mowa w art. 86 ust. 4 pkt 7 lit. b ustawy, tj.:

Z sytuacji przedstawionej we wniosku wynika, że Wnioskodawca prowadzi działalność z zakresu usług najmu samochodów osobowych i ciężarowych (wypożyczalnia). Do prowadzonej działalności Zainteresowany podpisał umowy leasingowe na samochody osobowe i ciężarowe. Okres leasingu wynosi 24 i 36 m-cy. Samochody te są wynajmowane dla osób fizycznych i firm. Umowy najmu zawierane są na różne okresy od doby do kilku miesięcy. Chcąc utrzymać klientów Wnioskodawca w czasie braku pojazdów własnych na wynajem, podnajmuje samochody od innych firm z tej samej branży na krótkie okresy kilkudniowe.

Wobec powyższego należy stwierdzić, iż Wnioskodawca wynajmuje samochody od innych podmiotów gospodarczych i użytkuje je w swojej działalności gospodarczej, której przedmiotem jest także wynajem samochodów.

W przypadku wykorzystywania - na podstawie umowy najmu - do działalności gospodarczej samochodów osobowych lub innych pojazdów samochodowych, o których mowa w art. 86 ust. 3 ustawy o VAT, które następnie oddawane są również w najem, Wnioskodawcy przysługiwałoby prawo do odliczenia całości podatku naliczonego zawartego w fakturach dokumentujących najem samochodów od osób trzecich, pod warunkiem, że samochody te Wnioskodawca wynajmowałby również na okresy nie krótsze niż 6 miesięcy. Nie ma to jednak miejsca w przedmiotowej sprawie, bowiem samochody zastępcze wynajmowane są jedynie na krótkie okresy kilkudniowe.

Zatem w oparciu o art. 86 ust. 7 ustawy o podatku od towarów i usług, Wnioskodawcy przysługuje prawo do odliczenia 60% kwoty podatku naliczonego z faktur dokumentujących wynajem samochodów osobowych lub innych pojazdów samochodowych, o których mowa w art. 86 ust. 3 ustawy o VAT, jednakże suma kwot w całym okresie użytkowania tych samochodów dotycząca jednego samochodu nie może przekroczyć kwoty 6.000 zł.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Wniosek dotyczący stanu faktycznego w podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku z faktur dokumentujących raty leasingowe samochodów osobowych został rozstrzygnięty pismem z dnia 11 czerwca 2010 r. nr ILPP2/443-408/10-3/BA.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.