ILPP2/443-405/14-4/MN

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 18 lipca 2014 r. Izba Skarbowa w Poznaniu ILPP2/443-405/14-4/MN

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z 2 kwietnia 2014 r. (data wpływu 8 kwietnia 2014 r.) uzupełnionym pismem z 25 czerwca 2014 r. (data wpływu 4 lipca 2014 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług:

* jest prawidłowe - w zakresie prawa do odliczenia 100% podatku naliczonego z faktur dokumentujących poniesienie wydatków związanych z pojazdami samochodowymi oraz obowiązku prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdu w odniesieniu do pojazdów samochodowych udostępnianych jako samochody zastępcze;

* jest nieprawidłowe - w zakresie prawa do odliczenia 100% podatku naliczonego z faktur dokumentujących poniesienie wydatków związanych z pojazdami samochodowymi oraz obowiązku prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdu w odniesieniu do pojazdów samochodowych nabywanych i przeznaczonych do odsprzedaży, jeśli służą one przed tą odsprzedażą jako pojazdy demonstracyjne lub testowe.

UZASADNIENIE

W dniu 8 kwietnia 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia 100% podatku naliczonego z faktur dokumentujących poniesienie wydatków związanych z pojazdami samochodowymi oraz w zakresie obowiązku prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdów. Wniosek uzupełniono pismem z 25 czerwca 2014 r. (data wpływu 4 lipca 2014 r.) o doprecyzowanie opisu sprawy i sformułowanych pytań oraz o własne stanowisko w sprawie.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą, między innymi w zakresie sprzedaży nowych samochodów osobowych i ciężarowych (sprzedaż dealerska samochodów) oraz naprawy pojazdów, w tym również w ramach napraw powypadkowych.

1. W ramach prowadzonej działalności Wnioskodawca dokonuje odsprzedaży - w prowadzonym salonie sprzedaży, nowych pojazdów - nabytych w tym celu uprzednio od ich dystrybutora na teren Polski. Odsprzedaż ta dotyczy w niektórych przypadkach także pojazdów samochodowych, które przez pewien czas wykorzystywane są przez Wnioskodawcę także jako pojazdy samochodowe demonstracyjne lub testowe. Pojazdy te udostępniane są potencjalnym klientom Wnioskodawcy do nieodpłatnego, krótkotrwałego użytku (jazdy testowe lub demonstracyjne). Po niedługim okresie takiego użytkowania samochody te odsprzedawane są klientom detalicznym. Wykorzystywanie pojazdów w ten sposób jest elementem procesu sprzedaży, zachęcającym potencjalnego nabywcę do dokonania wyboru.

2. Ponadto, w ramach tejże działalności gospodarczej Wnioskodawca dokonuje napraw pojazdów. W trakcie tej naprawy Wnioskodawca udostępnia, stanowiący jego własność, samochód zastępczy klientowi naprawiającemu swój samochód w serwisie Wnioskodawcy w zamian za samochód pozostawiony w tym serwisie. Opłata za użytkowanie samochodu zastępczego wkalkulowana jest każdorazowo w koszt naprawy pojazdu użytkownika (klienta naprawiającego swój pojazd).

Opisane powyżej czynności mieszczą się w granicach określonego w umowie Spółki, jak i w Rejestrze Przedsiębiorców KRS Wnioskodawcy, przedmiotu jego działalności.

Zmiana ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, w zakresie przepisów, które weszły w życie 1 kwietnia 2014 r. (art. 86a ustawy), wprowadziła obowiązek prowadzenia ewidencji pojazdów - w przypadku, gdy podatnik odlicza 100% podatku od towarów i usług, wynikającego z faktur dokumentujących poniesienie wydatków związanych z pojazdami samochodowymi. Jednocześnie ust. 5 tego artykułu mówi, że "warunku prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdu nie stosuje się w przypadku pojazdów samochodowych: 1) przeznaczonych wyłącznie do: a) odprzedaży oraz c) oddania w odpłatne używanie na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze - jeżeli odprzedaż, sprzedaż lub oddanie w odpłatne używanie tych pojazdów stanowi przedmiot działalności podatnika".

W uzupełnieniu do wniosku wskazano, że Wnioskodawca jest czynnym, zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT, a przedmiotowe samochody są wykorzystywane wyłącznie do czynności opodatkowanych. Pojazdy wskazane we wniosku są przeznaczone tylko i wyłącznie do odsprzedaży oraz do oddania w używanie jako samochody zastępcze. Pojazdy, o których mowa we wniosku, to są pojazdy których konstrukcja nie wyklucza ich użycia do celów nie związanych z działalnością gospodarczą. Pojazdy, o których mowa we wniosku, nie są pojazdami konstrukcyjnie przeznaczonymi do przewozu co najmniej 10 osób. Marka, pojazdów, o których mowa we wniosku to (...), rodzaj: osobowe. Zaistnieją okoliczności obiektywnie potwierdzające brak wykorzystania pojazdu do użytku prywatnego. Takimi okolicznościami będzie zawarcie z klientem, któremu Wnioskodawca udostępnia pojazd zastępczy na czas naprawy, a także podpisanie oświadczenia przez klienta korzystającego z pojazdu demonstracyjnego. Wnioskodawca ustalił zasady co do sposobu wykorzystania pojazdów, wykluczające ich użycie do celów prywatnych, wprowadzając: "Regulamin użytkowania samochodów przeznaczonych wyłącznie do działalności gospodarczej (...) Sp. z o.o.". Stosowanie się do tego Regulaminu przez pracowników Wnioskodawcy nadzorowane jest przez personel zarządzający. Używanie pojazdów nadzorowane jest przez personel zarządzający Wnioskodawcy. Pojazdy w godzinach pracy i po godzinach garażowane są na terenie przedsiębiorstwa Wnioskodawcy (nie dotyczy to pojazdów przekazanych klientom jako pojazdy zastępcze). Istnieje obowiązek pozostawiania pojazdów bez możliwości pobrania na parkingu przedsiębiorstwa, co jest konsekwencją tego, że pracownicy nie korzystają z tych pojazdów, ponieważ przeznaczone są one wyłącznie do korzystania przez klientów. Pojazdami tymi nie są wykonywane obowiązki służbowe przez pracowników, ponieważ przeznaczone są one wyłącznie do korzystania przez klientów. Wnioskodawca dopełnia należytej staranności, aby wykluczyć możliwość użycia do celów prywatnych pracowników, co przejawia się w tym, że wydawanie pojazdów następuje ściśle według Regulaminu i pod nadzorem personelu zarządzającego.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

W przedstawionym stanie faktycznym Wnioskodawca sformułował następujące pytania:

1. Czy istnieje obowiązek prowadzenia przez Wnioskodawcę ewidencji przebiegu pojazdu w odniesieniu do pojazdów samochodowych, nabywanych i przeznaczonych wyłącznie do odsprzedaży, jeśli służą one przed tą odsprzedażą jako pojazdy demonstracyjne lub testowe.

2. Czy istnieje obowiązek prowadzenia przez Wnioskodawcę ewidencji przebiegu pojazdu w odniesieniu do pojazdów samochodowych, stanowiących własność Wnioskodawcy, a udostępnianych jako samochody zastępcze klientom naprawiającym swoje samochody w serwisie Wnioskodawcy w zamian za samochody pozostawiane w tym serwisie.

W uzupełnieniu do wniosku Zainteresowany wskazał, że z faktu otrzymania interpretacji dotyczącej podatku od towarów i usług chciałby wywieść skutek podatkowy w postaci możliwości odliczania 100% podatku od towarów i usług, z faktur dokumentujących poniesienie wydatków związanych z przedmiotowymi pojazdami samochodowymi, bez wykonywania obowiązku prowadzenia, w odniesieniu do nich, ewidencji przebiegu pojazdu.

Zdaniem Wnioskodawcy, z przepisów wzmiankowanej ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług nie wynika, aby istniał w odniesieniu do niego obowiązek prowadzenia ewidencji przebiegu:

1.

pojazdów samochodowych, przeznaczonych do odsprzedaży, jednakże udostępnianych potencjalnym kupującym do nieodpłatnego, krótkotrwałego użytku w celu wypróbowania lub testowania, ponieważ okoliczność ta nie pozbawia ich cechy "pojazdów przeznaczonych wyłącznie do odsprzedaży",

2.

pojazdów samochodowych, udostępnianych jako pojazdy zastępcze klientom naprawiającym swoje pojazdy, ponieważ udostępniania tych pojazdów nie można traktować jako nieodpłatnego z uwagi na okoliczność, że opłata za użytkowanie wkalkulowana jest w cenę naprawy pojazdu klienta w serwisie Wnioskodawcy.

Uzupełniając własne stanowisko w sprawie Wnioskodawca wskazał, że ma możliwość odliczania 100% podatku od towarów i usług, z faktur dokumentujących poniesienie wydatków związanych z przedmiotowymi pojazdami samochodowymi, bez wykonywania obowiązku prowadzenia, w odniesieniu do nich, ewidencji przebiegu pojazdu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego:

* jest prawidłowe - w zakresie prawa do odliczenia 100% podatku naliczonego z faktur dokumentujących poniesienie wydatków związanych z pojazdami samochodowymi oraz obowiązku prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdu w odniesieniu do pojazdów samochodowych udostępnianych jako samochody zastępcze;

* jest nieprawidłowe - w zakresie prawa do odliczenia 100% podatku naliczonego z faktur dokumentujących poniesienie wydatków związanych z pojazdami samochodowymi oraz obowiązku prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdu w odniesieniu do pojazdów samochodowych nabywanych i przeznaczonych do odsprzedaży, jeśli służą one przed tą odsprzedażą jako pojazdy demonstracyjne lub testowe.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Stosownie do przepisu art. 86 ust. 1 ustawy - w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy - kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Z powyższych przepisów wynika zatem, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje tylko zarejestrowanym, czynnym podatnikom podatku od towarów i usług oraz jedynie w takim przypadku, gdy dokonywane zakupy mają związek z transakcjami opodatkowanymi podatnika, tj. takimi, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona w art. 86 ust. 1 ustawy zasada wyłącza więc możliwość dokonywania odliczeń podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających opodatkowaniu.

Od 1 stycznia 2014 r. zasady odliczania i rozliczania na gruncie podatku od towarów i usług wydatków dotyczących pojazdów samochodowych zostały uregulowane przepisami art. 86a ustawy. Z dniem 1 kwietnia 2014 r., na podstawie art. 1 pkt 4 ustawy z dnia 7 lutego 2014 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2014 r. poz. 312), zwanej dalej ustawą nowelizującą - przepis art. 86a uległ zmianie.

I tak, zgodnie z art. 86a ust. 1 ustawy, w przypadku wydatków związanych z pojazdami samochodowymi kwotę podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, stanowi 50% kwoty podatku:

1.

wynikającej z faktury otrzymanej przez podatnika;

2.

należnego z tytułu:

a.

świadczenia usług, dla którego zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 4 podatnikiem jest ich usługobiorca,

b.

dostawy towarów, dla której zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 5 podatnikiem jest ich nabywca,

c.

wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów;

3.

należnego, w przypadku, o którym mowa w art. 33a;

4.

wynikającej z otrzymanego dokumentu celnego, deklaracji importowej w przypadku, o którym mowa w art. 33b, oraz z decyzji, o których mowa w art. 33 ust. 2 i 3 oraz art. 34.

Przez pojazdy samochodowe - stosownie do art. 2 pkt 34 ustawy (obowiązującym od 1 kwietnia 2014 r.) - rozumie się pojazdy samochodowe w rozumieniu przepisów o ruchu drogowym o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony.

W myśl art. 86a ust. 2 ustawy, do wydatków związanych z pojazdami samochodowymi, o których mowa w ust. 1, zalicza się wydatki dotyczące:

1.

nabycia, importu lub wytworzenia tych pojazdów oraz nabycia lub importu ich części składowych;

2.

używania tych pojazdów na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze, związane z tą umową, inne niż wymienione w pkt 3;

3.

nabycia lub importu paliw silnikowych, oleju napędowego i gazu, wykorzystywanych do napędu tych pojazdów, usług naprawy lub konserwacji tych pojazdów oraz innych towarów i usług związanych z eksploatacją lub używaniem tych pojazdów.

Stosownie do art. 86a ust. 3 ustawy, przepis ust. 1 nie ma zastosowania:

1.

w przypadku gdy pojazdy samochodowe są:

a.

wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika lub

b.

konstrukcyjnie przeznaczone do przewozu co najmniej 10 osób łącznie z kierowcą, jeżeli z dokumentów wydanych na podstawie przepisów o ruchu drogowym wynika takie przeznaczenie;

2.

do towarów montowanych w pojazdach samochodowych i do związanych z tymi towarami usług montażu, naprawy i konserwacji, jeżeli przeznaczenie tych towarów wskazuje obiektywnie na możliwość ich wykorzystywania wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika.

Według art. 86a ust. 4 ustawy, pojazdy samochodowe są uznawane za wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika, jeżeli:

1.

sposób wykorzystywania tych pojazdów przez podatnika, zwłaszcza określony w ustalonych przez niego zasadach ich używania, dodatkowo potwierdzony prowadzoną przez podatnika dla tych pojazdów ewidencją przebiegu pojazdu, wyklucza ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą lub

2.

konstrukcja tych pojazdów wyklucza ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą lub powoduje, że ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą jest nieistotne.

Na mocy art. 86a ust. 5 ustawy, warunku prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdu nie stosuje się w przypadku pojazdów samochodowych:

1.

przeznaczonych wyłącznie do:

a.

odprzedaży,

b.

sprzedaży, w przypadku pojazdów wytworzonych przez podatnika,

c.

oddania w odpłatne używanie na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze

- jeżeli odprzedaż, sprzedaż lub oddanie w odpłatne używanie tych pojazdów stanowi przedmiot działalności podatnika;

2.

w odniesieniu do których:

a.

kwotę podatku naliczonego od wydatków z nimi związanych podatnik oblicza zgodnie z ust. 1 lub

b.

podatnikowi nie przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od wydatków z nimi związanych.

Powołane przepisy wprowadzają ograniczenie w odliczeniu podatku naliczonego w odniesieniu do wszystkich wydatków dotyczących pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony, przeznaczonych do "użytku mieszanego", tj. wykorzystywanych zarówno do celów związanych z opodatkowaną działalnością gospodarczą, jak i do celów użytku prywatnego.

Wyłączenia z ograniczenia w odliczeniu podatku zawiera art. 86a ust. 3 ustawy. Według tego przepisu, skorzystanie z prawa do pełnego odliczenia podatku naliczonego w odniesieniu do wydatków związanych z pojazdami samochodowymi umożliwia spełnienie m.in. warunku wykorzystywania samochodów przez podatnika wyłącznie do działalności gospodarczej (pkt 1 lit. a) oraz przeznaczenia towarów montowanych w pojazdach samochodowych i związanych z nimi usług montażu, napraw i konserwacji, wskazującego obiektywnie na możliwość ich wykorzystywania wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika (pkt 2).

Przepis art. 86a ust. 4 ustawy stanowi doprecyzowanie ust. 3 pkt 1 lit. a ww. artykułu i określa warunki, jakie muszą być spełnione, aby pojazdy były uznawane za wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika. Pierwszy z tych warunków (pkt 1) należy odnieść do pojazdów, których konstrukcja umożliwia ich wykorzystywanie zarówno do użytku prywatnego, jak i w działalności gospodarczej (np. samochody osobowe). W związku z tym, że nie można obiektywnie stwierdzić (poza pewnymi zupełnie wyjątkowymi sytuacjami), że taki samochód wykorzystywany jest przez podatnika wyłącznie do działalności gospodarczej, ustawodawca określił dodatkowe wymogi, których spełnienie umożliwi podatnikowi udowodnienie, że samochód nie jest wykorzystywany na cele prywatne. Takim wymogiem jest m.in. prowadzenie ewidencji przebiegu pojazdu (ust. 4 pkt 1). Ustawodawca przewidział przy tym przypadki, w których nie ma konieczności prowadzenia ww. ewidencji (ust. 5). Obowiązek prowadzenia ewidencji został wyłączony m.in. w przypadku wykorzystywania pojazdu samochodowego wyłącznie do jednej z następujących czynności stanowiących przedmiot działalności gospodarczej podatnika: odprzedaży pojazdu, oddania w odpłatne używanie na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu, itp.

Zgodnie z art. 86a ust. 7 ustawy, ewidencja przebiegu pojazdu powinna zawierać:

1.

numer rejestracyjny pojazdu samochodowego;

2.

dzień rozpoczęcia i zakończenia prowadzenia ewidencji;

3.

stan licznika przebiegu pojazdu samochodowego na dzień rozpoczęcia prowadzenia ewidencji, na koniec każdego okresu rozliczeniowego oraz na dzień zakończenia prowadzenia ewidencji;

4.

wpis osoby kierującej pojazdem samochodowym dotyczący każdego wykorzystania tego pojazdu, obejmujący:

a.

kolejny numer wpisu,

b.

datę i cel wyjazdu,

c.

opis trasy (skąd - dokąd),

d.

liczbę przejechanych kilometrów,

e.

imię i nazwisko osoby kierującej pojazdem

- potwierdzony przez podatnika na koniec każdego okresu rozliczeniowego w zakresie autentyczności wpisu osoby kierującej pojazdem, jeżeli nie jest ona podatnikiem;

5.

liczbę przejechanych kilometrów na koniec każdego okresu rozliczeniowego oraz na dzień zakończenia prowadzenia ewidencji.

Według art. 86a ust. 8 ustawy, w przypadku gdy pojazd samochodowy jest udostępniany osobie niebędącej pracownikiem podatnika, wpis, o którym mowa w ust. 7 pkt 4:

1.

jest dokonywany przez osobę, która udostępnia pojazd;

2.

obejmuje:

a.

kolejny numer wpisu,

b.

datę i cel udostępnienia pojazdu,

c.

stan licznika na dzień udostępnienia pojazdu,

d.

liczbę przejechanych kilometrów,

e.

stan licznika na dzień zwrotu pojazdu,

f.

imię i nazwisko osoby, której udostępniony został pojazd.

Podatnicy wykorzystujący wyłącznie do działalności gospodarczej pojazdy samochodowe, dla których są obowiązani prowadzić ewidencję przebiegu pojazdu, mają obowiązek złożyć naczelnikowi urzędu skarbowego informację o tych pojazdach w terminie 7 dni od dnia, w którym poniosą pierwszy wydatek związany z tymi pojazdami (art. 86a ust. 12 ustawy).

Minister Finansów określił w rozporządzeniu z dnia 21 marca 2014 r. w sprawie wzoru informacji o pojazdach samochodowych wykorzystywanych wyłącznie do działalności gospodarczej (Dz. U. z 2014 r. poz. 371) wzór informacji o pojazdach samochodowych wykorzystywanych wyłącznie do działalności gospodarczej.

W myśl art. 86a ust. 13 ustawy, w przypadku niezłożenia w terminie informacji, o której mowa w ust. 12, uznaje się, że pojazd samochodowy jest wykorzystywany wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika dopiero od dnia jej złożenia.

W przypadku zmiany wykorzystywania pojazdu samochodowego podatnik jest obowiązany do aktualizacji informacji, o której mowa w ust. 12, najpóźniej przed dniem, w którym dokonuje tej zmiany (art. 86a ust. 14 ustawy).

Zgodnie z art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 7 lutego 2014 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do nabywanych przez podatnika do dnia 30 czerwca 2015 r. paliw silnikowych, oleju napędowego oraz gazu, wykorzystywanych do napędu:

1.

samochodów osobowych;

2.

innych niż samochody osobowe pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony, w których liczba miejsc (siedzeń) łącznie z miejscem dla kierowcy wynosi:

a.

1 - jeżeli dopuszczalna ładowność jest mniejsza niż 425 kg,

b.

2 - jeżeli dopuszczalna ładowność jest mniejsza niż 493 kg,

c.

3 lub więcej - jeżeli dopuszczalna ładowność jest mniejsza niż 500 kg.

Jednakże - na mocy art. 12 ust. 2 ustawy o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw - przepis ust. 1 nie dotyczy pojazdów samochodowych, które są wykorzystywane przez podatnika wyłącznie do działalności gospodarczej.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca (czynny podatnik VAT) prowadzi działalność gospodarczą, między innymi w zakresie sprzedaży nowych samochodów osobowych i ciężarowych oraz naprawy pojazdów, w tym również w ramach napraw powypadkowych.

1. W ramach prowadzonej działalności Wnioskodawca dokonuje odsprzedaży - w prowadzonym salonie sprzedaży, nowych pojazdów - nabytych w tym celu uprzednio od ich dystrybutora na teren Polski. Odsprzedaż ta dotyczy w niektórych przypadkach także pojazdów samochodowych, które przez pewien czas wykorzystywane są przez Wnioskodawcę także jako pojazdy samochodowe demonstracyjne lub testowe. Pojazdy te udostępniane są potencjalnym klientom Wnioskodawcy do nieodpłatnego, krótkotrwałego użytku (jazdy testowe lub demonstracyjne). Po niedługim okresie takiego użytkowania samochody te odsprzedawane są klientom detalicznym. Wykorzystywanie pojazdów w ten sposób jest elementem procesu sprzedaży, zachęcającym potencjalnego nabywcę do dokonania wyboru.

2. Ponadto, w ramach tejże działalności gospodarczej Wnioskodawca dokonuje napraw pojazdów. W trakcie tej naprawy Wnioskodawca udostępnia, stanowiący jego własność, samochód zastępczy klientowi naprawiającemu swój samochód w serwisie Wnioskodawcy w zamian za samochód pozostawiony w tym serwisie. Opłata za użytkowanie samochodu zastępczego wkalkulowana jest każdorazowo w koszt naprawy pojazdu użytkownika (klienta naprawiającego swój pojazd).

Opisane powyżej czynności mieszczą się w granicach określonego w umowie Spółki, jak i w Rejestrze Przedsiębiorców KRS Wnioskodawcy, przedmiotu jego działalności. Pojazdy wskazane we wniosku są przeznaczone tylko i wyłącznie do odsprzedaży oraz do oddania w używanie jako samochody zastępcze.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą możliwości odliczania 100% podatku od towarów i usług, z faktur dokumentujących poniesienie wydatków, bez wykonywania obowiązku prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdu, w odniesieniu do pojazdów samochodowych:

1.

nabywanych i przeznaczonych wyłącznie do odsprzedaży, jeśli służą one przed tą odsprzedażą jako pojazdy demonstracyjne lub testowe,

2.

stanowiących własność Wnioskodawcy, a udostępnianych jako samochody zastępcze klientom naprawiającym swoje samochody w serwisie Wnioskodawcy w zamian za samochody pozostawiane w tym serwisie.

W przedmiotowej sprawie, w odniesieniu do opisanych pojazdów samochodowych, zastosowanie znajdzie przepis art. 86a ust. 3 pkt 1 lit. a w związku z art. 86a ust. 4 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług. Z treści tych regulacji wynika, że podatnik ma możliwość odliczenia 100% kwoty podatku naliczonego zawartego w fakturach dotyczących wydatków związanych z nabyciem pojazdów samochodowych oraz wydatków związanych z ich eksploatacją w sytuacji, gdy pojazdy te są wykorzystywane wyłącznie do celów prowadzenia działalności gospodarczej. Do celów pełnego odliczenia podatku, fakt wykorzystywania ich wyłącznie do działalności musi być rozpatrywany w kategoriach obiektywnych. W celu dokonania pełnego odliczenia muszą zostać spełnione łącznie dwa warunki, tj. sposób wykorzystania tych pojazdów przez podatnika, zwłaszcza w ustalonych przez niego zasadach ich używania, musi wykluczać ich użycie do celów prywatnych oraz wykluczenie użytku prywatnego musi zostać potwierdzone prowadzoną przez podatnika dla tych pojazdów ewidencją przebiegu pojazdu.

Wnioskodawca wskazał, że pojazdy wskazane we wniosku są przeznaczone tylko i wyłącznie do odsprzedaży oraz do oddania w używanie jako samochody zastępcze. Są to pojazdy, których konstrukcja nie wyklucza ich użycia do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą. Zaistnieją okoliczności obiektywnie potwierdzające brak wykorzystania pojazdu do użytku prywatnego. Takimi okolicznościami będzie zawarcie umowy z klientem, któremu Wnioskodawca udostępnia pojazd zastępczy na czas naprawy, a także podpisanie oświadczenia przez klienta korzystającego z pojazdu demonstracyjnego. Wnioskodawca ustalił zasady co do sposobu wykorzystania pojazdów, wykluczające ich użycie do celów prywatnych, wprowadzając: "Regulamin użytkowania samochodów przeznaczonych wyłącznie do działalności gospodarczej (...) Sp. z o.o.". Stosowanie się do tego Regulaminu przez pracowników Wnioskodawcy nadzorowane jest przez personel zarządzający. Używanie pojazdów nadzorowane jest przez personel zarządzający Wnioskodawcy. Pojazdy w godzinach pracy i po godzinach garażowane są na terenie przedsiębiorstwa Wnioskodawcy (nie dotyczy to pojazdów przekazanych klientom jako pojazdy zastępcze). Istnieje obowiązek pozostawiania pojazdów bez możliwości pobrania na parkingu przedsiębiorstwa, co jest konsekwencją tego, że pracownicy nie korzystają z tych pojazdów, ponieważ przeznaczone są one wyłącznie do korzystania przez klientów. Pojazdami tymi nie są wykonywane obowiązki służbowe przez pracowników, ponieważ przeznaczone są one wyłącznie do korzystania przez klientów. Wnioskodawca dopełnia należytej staranności, aby wykluczyć możliwość użycia do celów prywatnych pracowników, co przejawia się w tym, że wydawanie pojazdów następuje ściśle według Regulaminu i pod nadzorem personelu zarządzającego.

Tym samym, w analizowanej sprawie znajdzie zastosowanie przepis art. 86a ust. 3 pkt 1 lit. a ustawy, umożliwiający dokonanie odliczenia pełnej kwoty podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących wydatki związane z pojazdami samochodowymi. Jednakże, Wnioskodawca może skorzystać z tego prawa, jeżeli wypełni - wskazane wcześniej - warunki określone w art. 86a ust. 4 pkt 1 ustawy.

Powołany przepis art. 86a ust. 5 ustawy wskazuje ściśle określone sytuacje, w których wyłączony zostaje obowiązek prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdu. W przedmiotowej sprawie należy wskazać na pkt 1 lit. a i lit. c tej regulacji. Zgodnie z tymi przepisami, warunku prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdu nie stosuje się w przypadku pojazdów samochodowych przeznaczonych wyłącznie do odprzedaży (lit. a) oraz oddania w odpłatne używanie na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze (lit. c).

Ponadto, przepis art. 86a ust. 5 pkt 1 ustawy ma zastosowanie jeżeli odprzedaż lub oddanie w odpłatne używanie tych pojazdów stanowi przedmiot działalności podatnika. W przedmiotowej sprawie warunek ten zostanie spełniony, ponieważ - jak wskazał Wnioskodawca - prowadzi on działalność gospodarczą, między innymi w zakresie sprzedaży nowych samochodów osobowych i ciężarowych oraz naprawy pojazdów, w tym również w ramach napraw powypadkowych, a wykonywane czynności mieszczą się w granicach określonego w umowie Spółki, jak i w Rejestrze Przedsiębiorców KRS Wnioskodawcy, przedmiotu jego działalności.

Jednak, dokonując analizy powyższej regulacji przez pryzmat sprawy będącej przedmiotem wniosku należy stwierdzić, że w odniesieniu do pojazdów samochodowych, nabywanych i przeznaczonych do odsprzedaży, jeśli służą one przed tą odsprzedażą jako pojazdy demonstracyjne lub testowe - nie znajdzie zastosowania art. 86a ust. 5 pkt 1 lit. a ustawy. Przepis ten jednoznacznie wskazuje, że pojazdy samochodowe muszą być przeznaczone wyłącznie do odsprzedaży. Jeżeli pojazdy te służą wykonywaniu innych czynności, przepis ten nie ma zastosowania.

W świetle powyższego należy zatem stwierdzić, że skoro opisane we wniosku pojazdy przeznaczone są do odprzedaży, ale przed jej dokonaniem są wykorzystywane jako demonstracyjne lub testowe, a więc podlegają rejestracji, przy czym regulamin firmy zakazuje ich używania do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą oraz Zainteresowany podjął działania wykluczające możliwość użycia ich do celów prywatnych pracowników, Wnioskodawcy - wbrew stanowisku wyrażonemu we wniosku - nie przysługuje prawo do odliczenia pełnej kwoty podatku naliczonego od wydatków związanych z tymi pojazdami bez prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdu, potwierdzającej ich wykorzystanie wyłącznie na cele demonstracyjne lub testowe w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, ale przysługuje prawo do odliczenia 50% kwoty ww. podatku naliczonego.

Tym samym, pomimo, że Wnioskodawca podjął ww. działania wykluczające możliwość użycia przedmiotowych pojazdów (demonstracyjnych i testowych) do celów prywatnych pracowników - w przypadku nabycia paliw silnikowych, oleju napędowego oraz gazu, przeznaczonych do napędu tych pojazdów, w sytuacji kiedy Wnioskodawca nie prowadzi ewidencji przebiegu pojazdu potwierdzającej ich wykorzystanie wyłącznie na cele demonstracyjne lub testowe w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, zastosowanie może znaleźć przepis art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 7 lutego 2014 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw. Natomiast, od zakupu paliw silnikowych, oleju napędowego oraz gazu, przeznaczonych do napędu przedmiotowych pojazdów, gdy Wnioskodawca podjął ww. działania wykluczające możliwość użycia przedmiotowych pojazdów i prowadzi ewidencję przebiegu pojazdu - przysługuje mu pełne prawo do odliczenia podatku naliczonego od paliwa.

Z kolei, w odniesieniu do pojazdów samochodowych, stanowiących własność Wnioskodawcy, a udostępnianych jako samochody zastępcze klientom naprawiającym swoje samochody w serwisie Wnioskodawcy w zamian za samochody pozostawiane w tym serwisie - zastosowanie znajdzie art. 86a ust. 5 pkt 1 lit. c ustawy. Bowiem, jak wskazał Wnioskodawca, pojazdy wskazane we wniosku są przeznaczone tylko i wyłącznie do oddania w używanie jako samochody zastępcze, opłata za użytkowanie samochodu zastępczego wkalkulowana jest każdorazowo w koszt naprawy pojazdu użytkownika (klienta naprawiającego swój pojazd), a Wnioskodawca zawrze na tę okoliczność stosowną umowę z klientem, któremu udostępniony zostanie pojazd.

Tym samym, skoro ww. pojazdy, będą przeznaczone tylko i wyłącznie do oddania w odpłatne używanie na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze, przy czym regulamin firmy zakazuje ich używania do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą oraz Zainteresowany podjął działania wykluczające możliwość użycia ich do celów prywatnych pracowników - Wnioskodawcy przysługuje prawo do odliczenia pełnej kwoty podatku naliczonego od wydatków związanych z tymi pojazdami bez prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdu, potwierdzającej ich wykorzystanie wyłącznie na prowadzonej działalności gospodarczej.

W konsekwencji, skoro Wnioskodawca podjął ww. działania wykluczające możliwość użycia przedmiotowych pojazdów do celów prywatnych pracowników - w przypadku nabycia paliw silnikowych, oleju napędowego oraz gazu, przeznaczonych do napędu tych pojazdów, wykorzystywanych wyłącznie do działalności gospodarczej, Wnioskodawcy przysługuje pełne prawo do odliczenia podatku naliczonego.

Reasumując, Wnioskodawca - w celu uzyskania prawa do pełnego odliczenia podatku naliczonego z faktur dokumentujących poniesienie wydatków związanych z pojazdami samochodowymi, nabywanymi i przeznaczonymi do odsprzedaży, jeśli służą one przed tą odsprzedażą jako pojazdy demonstracyjne lub testowe - ma obowiązek prowadzenia w odniesieniu do tych pojazdów ewidencji ich przebiegu.

W tym zakresie stanowisko Wnioskodawcy uznano za nieprawidłowe.

Natomiast, Wnioskodawca - w celu uzyskania prawa do pełnego odliczenia podatku naliczonego z faktur dokumentujących poniesienie wydatków związanych z pojazdami samochodowymi, stanowiącymi własność Wnioskodawcy i udostępnionymi jako samochody zastępcze klientom naprawiającym swoje samochody w serwisie Wnioskodawcy w zamian za samochody pozostawiane w tym serwisie - nie ma obowiązku prowadzenia w odniesieniu do tych pojazdów ewidencji ich przebiegu.

W konsekwencji, w tym zakresie stanowisko Wnioskodawcy uznano za prawidłowe.

Należy zauważyć, że stosownie do przepisu art. 14b § 3 ustawy - Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Należy zatem zaznaczyć, że wydając przedmiotową interpretację tut. Organ oparł się na wynikającym z treści wniosku opisie przedstawionego stanu faktycznego. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego stanu faktycznego, udzielona interpretacja traci swą aktualność.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl