ILPP2/443-405/09-2/EWW

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 23 marca 2009 r. (data wpływu 27 marca 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie rozliczenia podatku w odniesieniu do nieściągalnych długów - jest prawidłowe.

W dniu 27 marca 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie rozliczenia podatku w odniesieniu do nieściągalnych długów.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest firmą handlową. Głównym przedmiotem jego działalności jest handel metalami kolorowymi, głównie aluminium. W dniu 25 czerwca 2007 r. dokonał on sprzedaży towaru na rzecz firmy X. Faktura została wystawiona z terminem płatności na dzień 16 lipca 2007 r. Po upływie terminu płatności wystosowano odpowiednie monity, włącznie z wizytą przedstawicieli Zainteresowanego w siedzibie dłużnika, których celem było odzyskanie należności. Dłużnik zapłacił 2.000 zł z całości zadłużenia, pozostałej kwoty do chwili obecnej nie uregulował. Sprawa została przekazana do firmy windykacyjnej, jednak nie przyniosło to rezultatu.

Wnioskodawca wskazał iż:

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy Wnioskodawca może skorzystać z ulgi za złe długi (odzyskanie podatku VAT z faktury), które zostały uprawdopodobnione jako nieściągalne, co wynika ze zmienionych przepisów prawa podatkowego.

Zdaniem Wnioskodawcy, w świetle art. 89a ustawy o podatku od towarów i usług, w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 grudnia 2008 r., Spółka może skorzystać z ulgi za złe długi, pomimo powstania ww. wierzytelności przed nowelizacją przepisów.

W obecnym stanie prawnym wynikającym z art. 89a ustawy o podatku od towarów i usług, Zainteresowany nie znalazł przesłanek uniemożliwiających dokonanie korekty podatku należnego i uważa, że stanowisko to jest prawidłowe.

Przedstawiona sytuacja jest w pełni zgodna z cyt. artykułem ustawy, tj. wierzytelność ta jest uprawdopodobniona jako nieściągalna, a tym samym Wnioskodawca ma prawo do korekty podatku VAT od faktury wystawionej na rzecz dłużnika.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2004 r. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Kwestie dotyczące rozliczenia podatku w odniesieniu do nieściągalnych wierzytelności regulują przepisy art. 89a i art. 89b ustawy. Natomiast, przepisem art. 1 pkt 45 i 46 ustawy z dnia 7 listopada 2008 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 209, poz. 1320) zostały wprowadzone, z mocą obowiązującą od dnia 1 grudnia 2008 r., zmiany brzmienia ww. art. 89a i 89b ustawy.

W myśl art. 89a ust. 1 ustawy, podatnik może skorygować podatek należny z tytułu dostawy towarów lub świadczenia usług na terytorium kraju w przypadku wierzytelności, których nieściągalność została uprawdopodobniona, z zastrzeżeniem ust. 2-5. Korekta podatku dotyczy również kwoty podatku przypadającej na część kwoty wierzytelności odpisanej jako nieściągalna lub której nieściągalność została uprawdopodobniona.

Stosownie do ust. 1a tego artykułu, nieściągalność wierzytelności uważa się za uprawdopodobnioną w przypadku, gdy wierzytelność nie została uregulowana w ciągu 180 dni od upływu terminu jej płatności określonego w umowie lub na fakturze.

Przepis ust. 1 stosuje się w przypadku gdy spełnione są następujące warunki:

Artykuł 89a ust. 3 ustawy wskazuje, iż korekta podatku należnego może nastąpić w rozliczeniu za okres rozliczeniowy, w którym upłynął termin określony w ust. 2 pkt 6, nie wcześniej niż w rozliczeniu za okres, w którym wierzyciel uzyskał potwierdzenie odbioru przez dłużnika zawiadomienia, o którym mowa w ust. 2 pkt 6. Warunkiem dokonania korekty jest uzyskanie przez wierzyciela potwierdzenia odbioru przez dłużnika zawiadomienia, o którym mowa w ust. 2 pkt 6.

Z opisu sprawy przedstawionego we wniosku wynika, iż w dniu 25 czerwca 2007 r. Wnioskodawca dokonał sprzedaży towaru i wystawił fakturę z terminem płatności na dzień 16 lipca 2007 r. Po upływie tego terminu wystosowane zostały monity, włącznie z wizytą przedstawicieli Zainteresowanego w siedzibie dłużnika, których celem było odzyskanie należności. W wyniku tych działań dłużnik zapłacił kwotę w wysokości 2.000 zł z całości zadłużenia. Pozostałej kwoty do chwili obecnej nie uregulował. Wnioskodawca przekazał sprawę do firmy windykacyjnej, jednak nie przyniosło to rezultatu.

Z powołanych wyżej przepisów wynika, że zastosowanie regulacji prawnej zawartej w art. 89a ust. 1 ustawy jest możliwe, o ile Zainteresowany spełni uprzednio wszystkie warunki wymienione w ust. 2 tego artykułu. Natomiast z przedstawionych informacji wynika, iż wierzytelność nie została uregulowana w ciągu 180 dni od upływu terminu jej płatności określonego na fakturze, dostawa towaru dokonana została na rzecz podatnika VAT czynnego niebędącego w trakcie postępowania upadłościowego lub w trakcie likwidacji, wierzytelność została uprzednio wykazana w deklaracji jako obrót opodatkowany i podatek należny, wierzyciel i dłużnik są czynnymi podatnikami VAT, od daty wystawienia faktury dokumentującej wierzytelności nie upłynęły dwa lata, licząc od końca roku, w którym została wystawiona, brak jest powiązań o charakterze rodzinnym, kapitałowym i majątkowym między kontrahentami.

Wskazać ponadto należy, iż kwestia terminu dokonania korekty podatku należnego (o czym jest mowa w ust. 3 ww. artykułu) powiązana jest z terminem odbioru przez dłużnika zawiadomienia, o którym mowa w ust. 2 pkt 6.

W stanie prawnym obowiązującym od dnia 1 grudnia 2008 r. korekta ta może nastąpić w rozliczeniu za okres rozliczeniowy, w którym upłynął termin określony w ust. 2 pkt 6, nie wcześniej niż w rozliczeniu za okres, w którym wierzyciel uzyskał potwierdzenie odbioru przez dłużnika zawiadomienia, o którym mowa ust. 2 pkt 6, jednakże pod warunkiem uzyskania przez wierzyciela potwierdzenia odbioru przez dłużnika zawiadomienia, o którym mowa ust. 2 pkt 6.

Natomiast zgodnie z art. 89b ust. 1 ustawy, w przypadku otrzymania zawiadomienia, o którym mowa w art. 89a ust. 2 pkt 6, i nieuregulowania należności w terminie 14 dni od dnia otrzymania tego zawiadomienia, podatnik (dłużnik) jest obowiązany do odpowiedniego pomniejszenia podatku naliczonego podlegającego odliczeniu lub w przypadku jego braku, do odpowiedniego powiększenia kwoty podatku należnego, o kwotę podatku wynikającą z nieuregulowanych faktur, poprzez korektę deklaracji za okres, w którym dokonał odliczenia.

Kolejnym warunkiem determinującym prawo do korekty podatku należnego jest to, aby przedmiotowa wierzytelność nie została zbyta (art. 89a ust. 2 pkt 4 ustawy).

Zatem, jeżeli wierzytelność będąca przedmiotem wniosku nie została zbyta i Zainteresowany zawiadomi dłużnika o zamiarze skorygowania podatku należnego, zgodnie z zapisem art. 89a ust. 2 pkt 6 ustawy oraz uzyska potwierdzenie odbioru zawiadomienia przez dłużnika, a nie upłynie termin 2 lat, licząc od końca roku, w którym została wystawiona faktura dokumentująca sprzedaż towaru, to przy spełnieniu pozostałych warunków będzie mógł on dokonać korekty podatku należnego, zgodnie z art. 89a ust. 1 ustawy. Bowiem zmianie przepisu art. 89a ustawy, w zakresie dotyczącym okresu, w jakim wierzytelność wynikająca z faktury podlega korekcie podatku należnego, nie towarzyszy przepis przejściowy, który precyzowałby, jakich wierzytelności dotyczy zmieniona regulacja, tj. powstałych po wejściu w życie nowelizacji (od dnia 1 grudnia 2008 r.), czy także tych wcześniejszych. Brak przepisów przejściowych oznacza więc, że w momencie korzystania z ulgi podatnik winien zastosować nowe regulacje także do starych stanów faktycznych, co oznacza, że prawem korekty objęte byłyby również wierzytelności powstałe przed dniem 1 grudnia 2008 r.

Reasumując, w sprawie będącej przedmiotem wniosku zastosowanie znajdą przepisy ustawy o podatku od towarów i usług obowiązujące od dnia 1 grudnia 2008 r. Jeżeli Wnioskodawca spełni wszystkie wymogi wskazane w art. 89a ust. 2 ustawy, będzie mógł skorzystać z prawa do korekty podatku należnego z tytułu dostawy towarów na terytorium kraju w przypadku wierzytelności, których nieściągalność została uprawdopodobniona.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.