ILPP2/443-403/08-2/ISN - Zmiana formy graficznej faktury elektronicznej w wersji do odczytu w stosunku do wersji przekazanej odbiorcy faktury a obowiązek zachowania integralności treści faktur elektronicznych.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki Jawnej, przedstawione we wniosku z dnia 5 maja 2008 r. (data wpływu 7 maja 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie faktur przesyłanych w formie elektronicznej - jest prawidłowe.

W dniu 7 maja 2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie faktur przesyłanych w formie elektronicznej.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jako odbiorca e-faktur zamierza stać się uczestnikiem systemu, który pozwoli na wystawianie, przesyłanie i przechowywanie faktur poprzez wymianę danych elektronicznych (EDI), tak jak to stanowi § 4 pkt 2 rozporządzenia w sprawie e-faktur.

W powyższej kwestii Zainteresowany będzie korzystać w zakresie EDI, z wydzielonej sieci usługodawcy informatycznego. W celu optymalizacji komunikacji w systemie EDI zadaniem tego podmiotu będzie umożliwienie bezpiecznego przesyłania danych z systemu dostawcy oraz umożliwienie "ściągania" w formacie XML, poprzez dostęp do odpowiedniej strony www. Dodatkowo, system usługodawcy będzie archiwizował wszystkie e-faktury w oryginalnym formacie, przy czym zgodnie z przepisami rozporządzenia zapewniona będzie czytelna wersja prezentacyjna e-faktury.

Powyższe oznacza, że faktury wystawione przez dostawcę będą archiwizowane w systemie usługodawcy w formacie IDOC, z równoczesnym udostępnieniem czytelnej formy faktury, natomiast dodatkowo będą archiwizowane i przesyłane w formacie dogodnym dla Wnioskodawcy jako odbiorcy z możliwością udostępniania ich w czytelnej formie umożliwiającej oglądanie. Innymi słowy, system usługodawcy będzie archiwizował dla celów podatkowych komunikaty EDI (e-faktury) w formacie wystawcy, zaś w przypadku Zainteresowanego jako odbiorcy e-faktur dodatkowo w formacie, na który komunikat EDI został przekonwertowany przez dostawcę usług informatycznych w celu umożliwienia ich odbioru.

Wyżej opisany system wymiany i archiwizowania e-faktur gwarantować będzie autentyczność ich pochodzenia, integralność danych, jak również czytelność przez cały okres ich przechowywania oraz natychmiastowy, pełny i ciągły dostęp drogą elektroniczną organom kontroli skarbowej do tych faktur, w szczególności zapewniać będzie możliwość udokumentowanego poboru i wykorzystania tych faktur przez te organy, w tym ich wydruk.

Zainteresowany dodaje, że prezentacja czytelna (graficzna) nie ingeruje w format oryginalny faktury jakkolwiek wygląd wersji czytelnej może być różny u wystawcy i odbiorcy e-faktury.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy różny wygląd wersji czytelnej e-faktury, nieingerujący w jej format u wystawcy i odbiorcy, nie narusza wymogu integralności treści faktury, o którym mowa w § 4 pkt 2 rozporządzenia w sprawie e-faktur, a zatem jest dopuszczalny?

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z istotą rozwiązań informatycznych leżących u podstaw elektronicznej wymiany danych EDI, faktura elektroniczna jest formułowana oraz przesyłana w systemach informatycznych jako dokument zawierający szereg ciągów znaków nieczytelnych lub trudno czytelnych dla człowieka. Dopiero odwzorowanie powyższych ciągów znaków na podstawie algorytmów i oprogramowania, na ekran monitora lub w formie wydruku na papierze sprawia, że faktura elektroniczna staje się czytelna dla osoby ją oglądającej. W ocenie Zainteresowanego można uznać, że integralność treści faktury, o której mowa w § 4 ww. rozporządzenia Ministra Finansów jest zachowana w przypadku, gdy "wydruk" faktury elektronicznej u wystawcy na ekran monitora lub na papier (w czasie kontroli, na żądanie urzędu skarbowego) nie jest identyczny z wydrukiem u nabywcy. Istotą bowiem elektronicznego przesyłania faktur jest to, żeby zabezpieczony był przed nieuprawnionym dostępem i modyfikacją właśnie ciąg nieczytelnych znaków, czyli format. Natomiast forma graficzna powinna przede wszystkim zawierać wszystkie elementy wymagane dla faktury VAT, lecz nie muszą one być prezentowane (widziane) dokładnie w takiej samej formie u wystawcy i odbiorcy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 106 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) zwanej dalej ustawą, podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy.

Szczególne zasady wystawiania i przechowywania faktur określone zostały w rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 25 maja 2005 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, zaliczkowego zwrotu podatku, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 95, poz. 798 z późn. zm.).

Elementy, jakie powinna zawierać faktura stwierdzająca dokonanie sprzedaży, określone zostały w § 9 ust. 1 ww. rozporządzenia.

Stosownie zaś do § 21 ust. 1 cyt. rozporządzenia, faktury i faktury korygujące są wystawiane co najmniej w dwóch egzemplarzach, przy czym oryginał otrzymuje nabywca, a kopię zatrzymuje sprzedawca. W świetle przepisu § 21 ust. 2 powołanego rozporządzenia, oryginał faktury i faktury korygującej powinien zawierać wyraz "ORYGINAŁ", a kopia faktury i faktury korygującej - wyraz "KOPIA".

Sposoby i warunki wystawiania oraz przesyłania faktur w formie elektronicznej, zasady przechowywania oraz tryb udostępniania organom podatkowym faktur przesyłanych drogą elektroniczną określa rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 14 lipca 2005 r. w sprawie wystawiania oraz przesyłania faktur w formie elektronicznej, a także przechowywania oraz udostępniania organowi podatkowemu lub organowi kontroli skarbowej tych faktur (Dz. U. Nr 133, poz. 1119), zwane dalej rozporządzeniem w sprawie faktur elektronicznych. Rozporządzenie to nie określa jednak danych, które powinna zawierać faktura VAT wystawiona w formie elektronicznej.

Na podstawie § 2 rozporządzenia w sprawie faktur elektronicznych, faktury wystawiane w formie elektronicznej przesyła się, w tym udostępnia, w tej formie odbiorcy oraz przechowuje się w tej formie przy zastosowaniu elektronicznych urządzeń do przetwarzania (łącznie z cyfrową kompresją) i przechowywania danych, z wykorzystaniem technik teletransmisji przewodowej, radiowej, technologii optycznych lub innych elektromagnetycznych środków.

Stosownie do postanowień § 6 ust. 5 rozporządzenia w sprawie faktur elektronicznych, faktury przesyłane w formie elektronicznej powinny być przechowywane przez ich wystawcę oraz odbiorcę w formie elektronicznej w formacie, w którym zostały przesłane, w sposób gwarantujący autentyczność ich pochodzenia i integralność ich treści, jak również ich czytelność przez cały okres ich przechowywania.

Z uwagi na specyfikę dokumentu jakim jest faktura elektroniczna należy stwierdzić, że faktura elektroniczna, po przesłaniu drogą elektroniczną do kontrahenta ma być tym samym elektronicznym zestawem danych co faktura zachowana w systemie podatnika.

Ustawodawca wymaga, aby egzemplarz faktury elektronicznej przesłany przez wystawcę miał treść identyczną z treścią faktury otrzymanej przez kontrahenta, gdyż stosownie do § 4 rozporządzenia w sprawie faktur elektronicznych, faktury mogą być wystawiane, przesyłane i przechowywane w formie elektronicznej, pod warunkiem że autentyczność ich pochodzenia i integralność ich treści będą zagwarantowane:

Zasady wystawiania, przesyłania, przechowywania oraz udostępniania organom podatkowym i skarbowym e-faktur zostały uregulowane w odrębnym rozporządzeniu w sprawie faktur elektronicznych, lecz w rozporządzeniu tym brak jest szczególnych regulacji odnoszących się do zawartości faktur. Dlatego też w zakresie danych, jakie powinna zawierać każda faktura (w tym faktura elektroniczna), należy odwołać się do treści powyżej powołanego art. 106 ustawy oraz odnoszących się do zawartości faktur, przepisów rozporządzenia w sprawie wystawiania faktur.

Rozporządzenie w sprawie faktur elektronicznych stawia wymóg zagwarantowania integralności treści wystawianych i przesyłanych faktur w formie elektronicznej (§ 4 i § 6 ust. 5 i 6). Oznacza to, że stosowane procedury muszą zapewniać zachowanie wszystkich danych faktury zestawionych w sposób nierozerwalnie związany w całość, oddającą istotę (sens) wystawionej faktury. "Dokumentem" źródłowym jest faktura w postaci zapisu elektronicznego, natomiast jej wydruk odzwierciedla tylko zawarte w niej dane. Bez znaczenia jest zatem forma graficzna, o ile sposób wydruku (wyświetlania) faktury nie powoduje zniekształcenia jej pierwotnej treści (przekazu informacji).

Mając powyższe na uwadze należy stwierdzić, że integralność e-faktury jest zachowana również w przypadku, gdy wersja czytelna e-faktury ("wydruk") na ekranie monitora lub na papierze (w czasie kontroli, na żądanie Urzędu Skarbowego), w systemach komputerowych Wnioskodawcy (odbiorcy e-faktury) ma taką samą treść lecz inną formę graficzną niż w systemie komputerowym dostawcy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.