ILPP2/443-4/08-2/ISN - Prawo autoryzowanego dealera samochodów do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z nabyciem paliwa silnikowego, oleju napędowego oraz gazu, wykorzystywanych do napędzania samochodów demonstracyjnych.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z o.o., przedstawione we wniosku z dnia 10 grudnia 2007 r. (data wpływu 20 grudnia 2007 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od nabywanych paliw silnikowych, oleju napędowego oraz gazu wykorzystywanych do napędu samochodów demonstracyjnych - jest prawidłowe.

W dniu 20 grudnia 2007 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od nabywanych paliw silnikowych, oleju napędowego oraz gazu wykorzystywanych do napędu samochodów demonstracyjnych.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca jest autoryzowanym dealerem samochodów. Głównym przedmiotem działalności jest sprzedaż pojazdów mechanicznych, sprzedaż części do nich oraz naprawy serwisowe pojazdów. Zgodnie z wymaganiami koncernu Zainteresowany ma obowiązek posiadania określonej liczby samochodów demonstracyjnych wykorzystywanych do jazd demonstracyjnych, a także udostępnianych klientom do jazd próbnych. Najczęściej pojazdy te ujmowane są w ewidencji jako towary handlowe. W sytuacji, gdy dotyczy to pojazdów trudno zbywalnych i sprzedaż pojazdu nie następuje, pojazd ujmowany jest w ewidencji środków trwałych. Z uwagi na to, że pojazdy służą do jazd próbnych, Wnioskodawca zakupuje paliwo do tych samochodów. Samochody zaewidencjonowane są jako towary handlowe.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy w sytuacji, gdy podatnik nabędzie samochód, o którym mowa w art. 86 ust. 3 ustawy o podatku od towarów i usług z przeznaczeniem do dalszej odsprzedaży w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, ma on prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od nabywanych przez niego paliw silnikowych, oleju napędowego oraz gazu, wykorzystywanych do napędu samochodu, a w przypadku problemu ze sprzedażą takiego pojazdu i przekwalifikowania go na środki trwałe, prawo takie traci ale od dnia przyjęcia na środki trwałe, z prawem zachowania odliczenia za okres użytkowania pojazdu jako towar handlowy.

Zdaniem Wnioskodawcy, z uwagi na fakt, że przedmiotem działalności Wnioskodawcy jest opodatkowana podatkiem od towarów i usług sprzedaż samochodów, które w okresie przedsprzedażowym pełnią rolę samochodów demonstracyjnych służących do jazd próbnych oraz samochody te figurują w ewidencji księgowej Zainteresowanego jako towary handlowe, Wnioskodawcy przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących zakup paliwa do tych samochodów.

Zgodnie bowiem z art. 86 ust. 1 ww. ustawy o podatku od towarów i usług w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124 ustawy. Art. 88 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy stanowi, że obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do nabywanych przez podatnika paliw silnikowych, oleju napędowego oraz gazu, wykorzystywanych do napędu samochodów osobowych i innych pojazdów samochodowych, o których mowa w art. 86 ust. 3. Jednak, zgodnie z art. 86 ust. 4 pkt 7 ustawy o podatku od towarów i usług nie dotyczy to przypadków, gdy przedmiotem działalności podatnika jest odprzedaż tych samochodów (pojazdów) lub oddanie w odpłatne używanie tych samochodów (pojazdów) na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innych umów o podobnym charakterze, i te samochody (pojazdy) są przez podatnika przeznaczone wyłącznie do wykorzystania na te cele przez okres nie krótszy niż sześć miesięcy. Zacytowany art. 86 ust. 4 pkt 7 wskazuje wyłączenia od obowiązującej zasady, określonej w art. 86 ust. 3 dla samochodów (pojazdów), które zostały nabyte w celu dalszej odprzedaży. Zatem zakaz odliczenia podatku naliczonego przy zakupie paliw wykorzystywanych do napędu samochodów osobowych i pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej nie przekraczającej 3,5 tony, określony w art. 88 ust. 1 pkt 3 ustawy o VAT, nie ma zastosowania w przypadku pojazdów zakupionych w celu dalszej odprzedaży i wykorzystywanych przez dokonującego ich dostawy do celów np. demonstracyjnych - jazd próbnych. Ponadto w przypadku upływu roku od chwili nabycia ww. samochodu, jeżeli zostanie on wprowadzony do ewidencji środków trwałych i przekazany do użytkowania jako środek trwały, prawo do odliczenia podatku naliczonego od paliw Wnioskodawca traci z chwilą przyjęcia go na ewidencję środków trwałych.

Podsumowując, w sytuacji gdy podatnik nabędzie samochód, o którym mowa w art. 86 ust. 3 z przeznaczeniem do dalszej odsprzedaży w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, ma on prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od nabywanych przez niego paliw silnikowych, oleju napędowego oraz gazu, wykorzystywanych do napędu samochodu, a w przypadku problemu ze sprzedażą takiego pojazdu i przekwalifikowania go na środki trwałe prawo takie traci, ale od dnia przyjęcia na środki trwałe z prawem zachowania odliczenia za okres użytkowania pojazdu jako towar handlowy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) zwanej dalej ustawą, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Artykuł 86 ust. 3 ustawy stanowi, iż w przypadku nabycia samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony kwotę podatku naliczonego stanowi 60 % kwoty podatku określonej w fakturze lub kwoty podatku należnego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów lub kwoty podatku należnego od dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca - nie więcej jednak niż 6.000 zł.

W myśl art. 86 ust. 4 ustawy, przepis ust. 3 nie dotyczy:

Stosownie do art. 88 ust. 1 pkt 3 ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do nabywanych przez podatnika paliw silnikowych, oleju napędowego oraz gazu wykorzystywanych do napędu samochodów osobowych i innych pojazdów samochodowych, o których mowa w art. 86 ust. 3.

Brak prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony zawarty w fakturach dokumentujących zakup paliwa, o którym mowa w powyżej cytowanym artykule, nie odnosi się do paliwa wykorzystywanego do napędu pojazdów, które służą dalszej odsprzedaży i stanowią towar handlowy.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że głównym przedmiotem działalności prowadzonej przez Wnioskodawcę jest sprzedaż samochodów. Zgodnie z wymaganiami koncernu Zainteresowany zobowiązany jest do posiadania określonej liczby samochodów demonstracyjnych. Do przedmiotowych samochodów wykorzystywanych do jazd demonstracyjnych, a także do jazd próbnych Wnioskodawca zakupuje paliwo. Samochody te zaewidencjonowane są jako towary handlowe. W sytuacji, gdy dotyczy to pojazdów trudno zbywalnych i sprzedaż pojazdu nie następuje, pojazd ujmowany jest w ewidencji środków trwałych.

Zatem, w przypadku, gdy przedmiotem działalności Wnioskodawcy jest, zgodnie z art. 86 ust. 4 pkt 7 ustawy, odsprzedaż tych samochodów (pojazdów) lub oddanie w odpłatne używanie na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innych umów o podobnym charakterze i te samochody (pojazdy) są przez Zainteresowanego przeznaczone wyłącznie do wykorzystania na te cele przez okres nie krótszy niż sześć miesięcy, będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego od zakupionego paliwa wykorzystywanego do napędu pojazdów wymienionych w przedmiotowym wniosku.

Natomiast w przypadku, gdy samochody osobowe używane do celów demonstracyjnych zostaną ujęte w ewidencji środków trwałych i przekazane do użytkowania jako środek trwały, warunek o którym mowa w art. 86 ust. 4 pkt 7 lit. a) ustawy, nie zostaje spełniony. Z chwilą przyjęcia pojazdu do środków trwałych Wnioskodawca traci prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od nabytych paliw, bez obowiązku dokonania korekty odliczonego podatku naliczonego dotyczącego nabywanych paliw w okresie użytkowania pojazdu jako towar handlowy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.