ILPP2/443-397/13-3/EN

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 17 lipca 2013 r. Izba Skarbowa w Poznaniu ILPP2/443-397/13-3/EN

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko, przedstawione we wniosku z dnia 6 maja 2013 r. (data wpływu 8 maja 2013 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania nieodpłatnego przekazania kontrahentom drukowanych materiałów informacyjnych i promocyjnych (tekst jedn.: katalogów, ulotek i cenników) - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 8 maja 2013 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania nieodpłatnego przekazania kontrahentom drukowanych materiałów informacyjnych i promocyjnych (tekst jedn.: katalogów, ulotek i cenników).

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny oraz zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca (dalej: Spółka) jest przedsiębiorstwem zajmującym się handlem urządzeniami i akcesoriami fotograficznymi, telekomunikacyjnymi, audio i video. Sprzedaż produktów ostatecznym konsumentom prowadzona jest poprzez różnego rodzaju sklepy ze sprzętem i akcesoriami elektronicznymi (kontrahenci Spółki). Spółka jest czynnym i zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT.

W ofercie Spółki znajduje się ok. 5 tysięcy produktów. Spółka zamieszcza informacje o oferowanych przez nią produktach w różnego rodzaju katalogach, ulotkach, cennikach. Katalogi, ulotki i cenniki (dalej także: Materiały) zawierają podstawowe informacje dotyczące produktów Spółki, tj. m.in. opis produktów, ich krótką charakterystykę, ich ceny. Część przekazywanych materiałów zawiera zdjęcia produktów. Wymienione wyżej Materiały mają przede wszystkim charakter informacyjny. Materiały te stanowią nośnik informacji handlowej o produktach oferowanych przez Spółkę. Materiały przekazywane są kontrahentom Spółki (zarówno obecnym, jak i potencjalnym) nieodpłatnie. Ze względu na charakter działalności Spółki przekazanie informacji o jej produktach w takiej właśnie formie jest niezbędne, aby kontrahentów poinformować o ofercie Spółki, i tym samym skłonić ich do nabycia jej towarów.

Przekazywane przez Spółkę Materiały, nie stanowią prezentów o małej wartości bądź próbek, o których mowa w art. 7 ust. 4 i ust. 7 Ustawy o VAT.

Nabycie przez Spółkę Materiałów związane jest pośrednio z wykonywaną przez nią działalnością opodatkowaną podatkiem VAT. Wydanie katalogów, ulotek oraz cenników wiąże się z rozprzestrzenianiem informacji o produktach sprzedawanych przez Spółkę, pośrednio także z promowaniem jej wizerunku wśród kontrahentów.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy nieodpłatne przekazanie katalogów ulotek i cenników będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem VAT.

Zdaniem Wnioskodawcy, późniejsze nieodpłatne przekazanie katalogów, ulotek i cenników jej kontrahentom nie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem VAT.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 Ustawy o VAT opodatkowaniu podatkiem VAT podlega m.in. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (art. 7 ust. 1 Ustawy o VAT).

Ustawodawca zrównał pewne czynności dokonywane nieodpłatnie z czynnościami odpłatnymi. W związku z powyższym w pewnych przypadkach także nieodpłatne przekazanie towarów podlega opodatkowaniu VAT. Na mocy art. 7 ust. 2 Ustawy o VAT, przez dostawę towarów, podlegającą opodatkowaniu VAT, rozumie się również przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności:

1.

przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia,

2.

wszelkie inne darowizny

- jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych.

W ocenie Spółki czynność nieodpłatnego przekazania przez nią na rzecz jej kontrahentów katalogów, ulotek i cenników nie stanowi czynności podlegającej opodatkowaniu podatkiem VAT.

Katalogi produktów, ulotki oraz cenniki są specyficznym rodzajem towaru, ponieważ mają charakter jedynie informacyjno-reklamowy, ich zadaniem jest przekazanie kontrahentowi informacji o właściwościach i cenach produktów oferowanych przez Spółkę. Przekazywane Materiały same w sobie nie mają żadnej wartości użytkowej, są one jedynie nośnikiem informacji o produktach Spółki i to informacja w nich zawarta jest istotna dla podmiotu, który otrzymuje od Spółki katalog, ulotkę czy też cennik.

Przekazywane przez Spółkę Materiały nie mają zatem dla podmiotu, który je otrzymuje, żadnej wartości użytkowej. Przekazanie tego typu Materiałów przez Spółkę nie powoduje po stronie obdarowanych nimi kontrahentów jakiegokolwiek przysporzenia majątkowego. Biorąc pod uwagę powyższe brak jest podstaw do uznania Materiałów za towary konsumpcyjne.

Brak cechy "konsumpcyjności" przekazanych przez Spółkę Materiałów pociąga za sobą brak konieczności opodatkowania ich dostawy podatkiem VAT.

Konstrukcyjnymi i fundamentalnymi cechami podatku VAT, wynikającymi pośrednio z Ustawy o VAT oraz sprecyzowanymi m.in. w art. 1 ust. 2 Dyrektywy są jego powszechność, faktyczne opodatkowanie nim konsumpcji oraz stosowanie go na wszystkich etapach obrotu gospodarczego.

Opodatkowanie podatkiem VAT jedynie faktycznej konsumpcji jest realizowane poprzez doliczanie go do ceny nabywanych przez konsumentów dóbr. Faktyczny ciężar podatku jest przerzucany na kolejnych nabywców, aby w końcu obciążyć ostatniego nabywcę - konsumenta, który nie uczestniczy już w tym systemie i nie ma możliwości dalszego przerzucenia podatku. To ten podmiot, jako konsumujący dane dobro bądź usługę, tj. wykorzystujący dane dobro lub usługę do zaspokojenia własnych potrzeb, ponosi ciężar podatku.

Jeżeli dostawa dobra bądź świadczenie usługi nie służy konsumpcji, nie może ona podlegać opodatkowaniu podatkiem VAT.

Taki wniosek wysnuł Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji indywidualnej z dnia 4 kwietnia 2013 r., nr: IPPP1/443-24/13-2/PR. Interpretacja ta dotyczyła co prawda sytuacji przekazywania przez podatnika próbek towarów (mięs) do różnego rodzaju badań, jednak w ocenie Spółki tezy w niej zawarte mają charakter uniwersalny mogą znaleźć zastosowanie także w niniejszej sprawie. W przedmiotowym piśmie organ podatkowy wskazał, że takie nieodpłatne przekazania pozostają poza zakresem opodatkowania podatkiem VAT.

Jak podkreślał organ, przyczyną pozostawienia poza zakresem podatku VAT tych przekazań jest brak ich konsumpcyjnego charakteru. Oznacza to, że odbiorca przekazywanych towarów nie konsumuje ich, nie jest też w wyniku dokonanej dostawy zaspokojona jakakolwiek potrzeba, ani też nie pojawia się wskutek tego przysporzenie majątkowe. Przekazane produkty służą jedynie jako materiał do wykonania na nich analiz laboratoryjnych.

W ocenie Spółki powyższe tezy należy odnieść także do przekazywanych przez Spółkę jej kontrahentom Materiałów. Podobnie bowiem, jak w wyżej przytoczonej interpretacji, także Materiały przekazywane przez Wnioskującą nie mają dla jej kontrahentów żadnej wartości konsumpcyjnej i użytkowej. Służą jedynie przekazaniu informacji o produktach znajdujących się w ofercie Spółki, a ich otrzymanie przez kontrahenta nie przyczynia się do zaspokojenia żadnych jego potrzeb.

Spółka wskazała, że prezentowany przez nią pogląd znajduje potwierdzenie także w wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 28 lipca 2011 r., sygn. akt I FSK 1201/10. Orzeczenie to zostało wydane w sprawie podatnika, który przekazywał nieodpłatnie razem z książkami nauczycielom ulotki informacyjne o programie, w którym mogli oni wziąć udział, a który organizowany był przez tego podatnika. W przedmiotowym orzeczeniu NSA wskazał, że:

"W konkretnych warunkach rozpatrywanej sprawy, a więc, gdy skarżąca Spółka nieodpłatnie przekazywała w celach informacyjno-reklamowych ulotki (katalogi) reklamowe związane z programem P., w celu zachęcenia nauczycieli i szkół do korzystania z publikacji edukacyjnych Spółki, należy przyjąć, że nie miała miejsca opodatkowana dostawa towarów. (...) Ulotki takie są bowiem specyficznym produktem, zawierającym informacje mające zachęcić ewentualnego klienta do zakupu właściwego produktu.

Jak słusznie bowiem argumentuje Spółka ulotki reklamowe i foldery nie mają charakteru konsumpcyjnego, skoro u otrzymującego je odbiorcy nie powodują żadnego przysporzenia majątkowego, a jedynie przekazują informacje o danym produkcie. Z powyższego zaś wynika, że ulotki i foldery nie mogą być uznane za towar będący przedmiotem czynności opodatkowanej.

Istotny jest stan faktyczny przedmiotowej sprawy, w oderwaniu od którego nie można oceniać spornych czynności. Jak słusznie bowiem wskazał Sąd pierwszej instancji, ulotka reklamowa może być uznana dla potrzeb ustawy o VAT za towar opodatkowany, w sytuacji gdy zostanie ona zbyta przez wytwarzający ulotki podmiot nabywającemu je kontrahentowi, który następnie przekaże je anonimowym potencjalnym klientom. Natomiast Wojewódzki Sąd Administracyjny słusznie odróżnił taką sytuację od sytuacji zaistniałej w rozpatrywanej sprawie, kiedy to nieodpłatne przekazanie było sposobem na poinformowanie potencjalnych klientów o produktach przedstawionych w ulotkach.

W takiej zatem sytuacji ulotki reklamowe nie mogą być uznane za towar w rozumieniu ustawy o VAT. Podatek od towarów i usług jest podatkiem od konsumpcji, zaś w stanie faktycznym sprawy ulotki reklamowe nie miały wartości konsumpcyjnej. Mając na uwadze powyższą analizę, Spółka stoi na stanowisku, że nie można w przedstawionym stanie faktycznym i zdarzeniu przyszłym, w odniesieniu do przekazywanych przez nią nieodpłatnie Materiałów, mówić o dostawie towarów podlegającej opodatkowaniu podatkiem VAT. Z uwagi na brak konsumpcyjnego charakteru takiego przekazania oraz brak przysporzenia majątkowego po stronie otrzymującego katalogi, ulotki bądź cenniki, nie będzie ono podlegało opodatkowaniu podatkiem VAT.

Stanowisko Wnioskującej potwierdzają także wyjaśnienia zawarte w broszurze informacyjnej pt.: "Najważniejsze zmiany w podatku od towarów i usług od dnia 1 kwietnia 2013 r." umieszczonej na oficjalnej stronie internetowej Ministerstwa Finansów (link: http:/iwww.finanse.mf.goy.plidocuments/766655/1402295/Broszuranajwa%C5%BCniejsze+zmiany-i-w+VAT+od+01.04.2013.pdf..._hstc=200813169.Bebfee1c5fb7c2ba3d3f5e4c6d136d72.1361807854483.1365496705230.1365500651599.128_hssc=200813169.6.136500651599).

Na stronie 7 przedmiotowych wyjaśnień Ministerstwo Finansów wskazuje, iż niezwykle istotne jest aby przy każdym nieodpłatnym przekazaniu towarów badać, czy towary te mają wartość konsumpcyjną dla obdarowanego. W przypadku bowiem, gdy towary przekazywane nieodpłatnie nie mają dla obdarowanego żadnej wartości użytkowej (konsumpcyjnej), wówczas ich przekazanie wyłączone jest z opodatkowania VAT.

Spółka wniosła o potwierdzenie prawidłowości przedstawionego przez nią stanowiska.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Według art. 7 ust. 2 ustawy, w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 marca 2013 r., przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności:

1.

przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia,

2.

wszelkie inne darowizny

- jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu tych towarów.

Stosownie do art. 7 ust. 3 ustawy, w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 marca 2013 r., przepisu ust. 2 nie stosuje się do przekazywanych drukowanych materiałów reklamowych i informacyjnych, prezentów o małej wartości i próbek.

Zgodnie z ustawą z dnia 7 grudnia 2012 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2013 r. poz. 35) z dniem 1 kwietnia 2013 r. powołany przepis art. 7 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług otrzymał brzmienie:

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności:

1.

przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia,

2.

wszelkie inne darowizny

- jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu tych towarów z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych.

Na podstawie art. 7 ust. 3 ustawy, w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 kwietnia 2013 r., przepisu ust. 2 nie stosuje się do przekazywanych prezentów o małej wartości i próbek, jeżeli przekazanie to następuje na cele związane z działalnością gospodarczą podatnika.

Stosownie do art. 7 ust. 4 ustawy, przez prezenty o małej wartości, o których mowa w ust. 3, rozumie się przekazywane przez podatnika jednej osobie towary:

1.

łącznej wartości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 100 zł, jeżeli podatnik prowadzi ewidencję pozwalającą na ustalenie tożsamości tych osób;

2.

których przekazania nie ujęto w ewidencji, o której mowa w pkt 1, jeżeli jednostkowa cena nabycia towaru (bez podatku), a gdy nie ma ceny nabycia, jednostkowy koszt wytworzenia, określone w momencie przekazywania towaru, nie przekraczają 10 zł.

Generalnie zatem, z uwagi na brzmienie art. 5 ust. 1 ustawy, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa. Od tej zasady przewidziano jednak pewne wyjątki. Jak wynika z ww. art. 7 ust. 2 pkt 1 cyt. ustawy, czynnościami zrównanymi z odpłatną dostawą towarów jest m.in. przekazanie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, przy zakupie, imporcie lub wytworzeniu których przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części. Jednocześnie, na mocy art. 7 ust. 3 ustawy, ustawodawca wyłączył z opodatkowania wymienione w tym przepisie towary, tj. prezenty o małej wartości oraz próbki.

Wskazać należy, iż zmiany wprowadzone od dnia 1 kwietnia 2013 r. w art. 7 ust. 3 ustawy polegają na doprecyzowaniu, że przepis art. 7 ust. 2 ustawy nie będzie stosowany do przekazywanych prezentów o małej wartości i próbek, jeżeli przekazanie to nastąpi na cele związane z działalnością gospodarczą podatnika. Ponadto w znowelizowanym art. 7 ust. 3 ustawy nie ma już mowy o przekazaniu drukowanych materiałów reklamowych i informacyjnych. Wprowadzone zmiany oznaczają, że nie będzie uznawane za odpłatną dostawę towarów tylko wykorzystywanie na cele związane z prowadzonym przedsiębiorstwem towarów stanowiących prezenty o niskiej wartości i próbki (pomimo, że podatnikowi przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego od tych towarów).

Z wniosku wynika, iż Wnioskodawca (Spółka) będący czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT jest przedsiębiorstwem zajmującym się handlem urządzeniami i akcesoriami fotograficznymi, telekomunikacyjnymi, audio i video. Sprzedaż produktów ostatecznym konsumentom prowadzona jest poprzez różnego rodzaju sklepy ze sprzętem i akcesoriami elektronicznymi (kontrahenci Spółki). W ofercie Spółki znajduje się ok. 5 tysięcy produktów, o których Spółka zamieszcza informacje w różnego rodzaju katalogach, ulotkach, cennikach. Katalogi, ulotki i cenniki (Materiały) zawierają podstawowe informacje dotyczące produktów Spółki, tj. m.in. opis produktów, ich krótką charakterystykę, ich ceny. Część przekazywanych materiałów zawiera zdjęcia produktów. Wymienione wyżej Materiały mają przede wszystkim charakter informacyjny. Materiały te stanowią nośnik informacji handlowej o produktach oferowanych przez Spółkę. Materiały przekazywane są kontrahentom Spółki (zarówno obecnym, jak i potencjalnym) nieodpłatnie. Ze względu na charakter działalności Spółki przekazanie informacji o jej produktach w takiej właśnie formie jest niezbędne, aby kontrahentów poinformować o ofercie Spółki, i tym samym skłonić ich do nabycia jej towarów.

Przekazywane przez Spółkę Materiały, nie stanowią prezentów o małej wartości bądź próbek, o których mowa w art. 7 ust. 4 i ust. 7 Ustawy o VAT.

Nabycie przez Spółkę Materiałów związane jest pośrednio z wykonywaną przez nią działalnością opodatkowaną podatkiem VAT. Wydanie katalogów, ulotek oraz cenników wiąże się z rozprzestrzenianiem informacji o produktach sprzedawanych przez Spółkę, pośrednio także z promowaniem jej wizerunku wśród kontrahentów.

W związku z powyższym Wnioskodawca ma wątpliwości czy nieodpłatne przekazanie kontrahentom katalogów, ulotek i cenników będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem VAT.

Przy badaniu, czy nieodpłatnie przekazane towary w ogóle podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT należy w pierwszej kolejności określić czy przekazywany towar ma wartość użytkową (konsumpcyjną) z punktu widzenia nabywcy. Jeżeli przekazywany nieodpłatnie towar nie miałby dla nabywcy żadnej wartości użytkowej (konsumpcyjnej) to wówczas przekazanie takiego towaru nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT.

W tym miejscu należy wskazać, że przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie definiują pojęcia wartości użytkowej (konsumpcyjnej). Zgodnie ze słownikową definicją (według Internetowego Słownika Języka Polskiego - http://www.sjp.pwn.pl) - "wartość" to "ile coś jest warte pod względem materialnym; cecha tego, co jest dobre pod jakimś względem".

Z kolei "użytkowy" (według Internetowego Słownika Języka Polskiego - http://www.sjp.pl) to: "mający praktyczne zastosowanie, przeznaczony do użytku (np. drewno użytkowe)", "konsumpcja" to "wykorzystywanie dóbr i usług do zaspokojenia potrzeb".

Zatem, wartość użytkowa (konsumpcyjna) towaru oznacza zdolność danego towaru do zaspokojenia potrzeb jego nabywcy.

Ustawa o podatku od towarów i usług nie zawiera również definicji "drukowanych materiałów reklamowych i informacyjnych". Stąd też zasadnym w takiej sytuacji jest posłużenie się definicjami słownikowymi i potocznym rozumieniem pojęć. Według Internetowego Słownika Języka Polskiego (http://www.sjp.pwn.pl) reklama to: 1 "działanie mające na celu zachęcenie potencjalnych klientów do zakupu konkretnych towarów lub do skorzystania z określonych usług", 2. "plakat, napis, ogłoszenie, krótki film itp. służące temu celowi"; informacja to m.in. "wiadomość o czymś lub zakomunikowanie czegoś"; natomiast drukować oznacza: 1. "odbijać litery, tekst, rysunki na papierze za pomocą różnych technik i maszyn drukarskich", 2. "oddawać do druku, publikować", 3. "wytłaczać deseń na tkaninie". Ponadto wg definicji pochodzącej z leksykonu PWN przez drukowane materiały reklamowe i informacyjne rozumie się wszelkiego rodzaju cenniki, foldery, broszury, prospekty, itp. przygotowane w drodze procesu technologicznego polegającego na nadrukowaniu informacji na nośniku. Powyższa definicja pozostaje w zgodzie z wyżej zdefiniowanymi pojęciami: reklama, informacja, drukować. Celem ww. materiałów jest informacja o sprzedawanym asortymencie, co w efekcie ma prowadzić do zwiększenia obrotów.

W świetle powołanych wyżej norm prawnych oraz opisu sprawy należy stwierdzić, iż wymienione we wniosku katalogi, ulotki i cenniki (Materiały) nie mają dla nabywcy (kontrahenta) wartości użytkowej, gdyż nie mają one waloru konsumpcyjnego dla nabywcy (kontrahenta), bowiem istotą przekazania ww. drukowanych materiałów jest wyłącznie odpowiednie promowanie i reklamowanie produktów Spółki.

W konsekwencji, przekazanie przez Spółkę powyższych towarów nie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 7 ust. 2 ustawy.

Reasumując, przekazywanie przez Spółkę wymienionych we wniosku drukowanych materiałów informacyjnych i promocyjnych (tekst jedn.: katalogów, ulotek i cenników), na podstawie art. 7 ust. 2 w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 kwietnia 2013 r., nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT.

Interpretacja dotyczy:

* zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym,

* zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Informuje się, iż w niniejszej interpretacji załatwiono wniosek w części dotyczącej stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego w zakresie opodatkowania nieodpłatnego przekazania kontrahentom drukowanych materiałów informacyjnych i promocyjnych (tekst jedn.: katalogów, ulotek i cenników). W pozostałym zakresie zostało wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl