ILPP2/443-397/13-2/EN

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko, przedstawione we wniosku z dnia 6 maja 2013 r. (data wpływu 8 maja 2013 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących nabycie katalogów, ulotek i cenników (Materiałów) - jest prawidłowe.

W dniu 8 maja 2013 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących nabycie katalogów, ulotek i cenników (Materiałów).

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny oraz zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca (dalej: Spółka) jest przedsiębiorstwem zajmującym się handlem urządzeniami i akcesoriami fotograficznymi, telekomunikacyjnymi, audio i video. Sprzedaż produktów ostatecznym konsumentom prowadzona jest poprzez różnego rodzaju sklepy ze sprzętem i akcesoriami elektronicznymi (kontrahenci Spółki). Spółka jest czynnym i zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT.

W ofercie Spółki znajduje się ok. 5 tysięcy produktów. Spółka zamieszcza informacje o oferowanych przez nią produktach w różnego rodzaju katalogach, ulotkach, cennikach. Katalogi, ulotki i cenniki (dalej także: Materiały) zawierają podstawowe informacje dotyczące produktów Spółki, tj. m.in. opis produktów, ich krótką charakterystykę, ich ceny. Część przekazywanych materiałów zawiera zdjęcia produktów. Wymienione wyżej Materiały mają przede wszystkim charakter informacyjny. Materiały te stanowią nośnik informacji handlowej o produktach oferowanych przez Spółkę. Materiały przekazywane są kontrahentom Spółki (zarówno obecnym, jak i potencjalnym) nieodpłatnie. Ze względu na charakter działalności Spółki przekazanie informacji o jej produktach w takiej właśnie formie jest niezbędne, aby kontrahentów poinformować o ofercie Spółki, i tym samym skłonić ich do nabycia jej towarów.

Przekazywane przez Spółkę Materiały, nie stanowią prezentów o małej wartości bądź próbek, o których mowa w art. 7 ust. 4 i ust. 7 Ustawy o VAT.

Nabycie przez Spółkę Materiałów związane jest pośrednio z wykonywaną przez nią działalnością opodatkowaną podatkiem VAT. Wydanie katalogów, ulotek oraz cenników wiąże się z rozprzestrzenianiem informacji o produktach sprzedawanych przez Spółkę, pośrednio także z promowaniem jej wizerunku wśród kontrahentów.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy Spółce przysługuje/będzie przysługiwało prawo do odliczenia VAT związanego z nabyciem katalogów, ulotek i cenników (Materiałów).

Zdaniem Wnioskodawcy, będzie przysługiwało mu prawo do odliczenia podatku VAT wynikającego z faktur dokumentujących nabycie Materiałów.

Katalogi, ulotki czy cenniki są materiałami o charakterze informacyjnym oraz reklamowym. Spełniają one bardzo istotną rolę w funkcjonowaniu Spółki, jako podmiotu zajmującego się handlem bardzo szerokim asortymentem sprzętu elektronicznego. Pozwalają na przedstawienie oferty Spółki w sposób dogodny dla różnego rodzaju odbiorców, czy też z uwagi na miejsce dystrybucji.

Jak wynika z art. 86 ust. 1 Ustawy o VAT, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Zatem, dla uzyskania prawa do odliczenia podatku naliczonego z tytułu zakupu przez podatnika towarów i usług warunkiem koniecznym jest istnienie związku między ponoszonymi wydatkami a prowadzoną działalnością opodatkowaną VAT. Ustawa o VAT nie precyzuje, jak ścisły powinien być wspomniany związek, by podatnik mógł dokonać odliczenia podatku naliczonego. W orzecznictwie zarówno sądów administracyjnych, jak i Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej (dalej: TSUE) podnosi się, że dla zastosowania prawa do odliczenia nie jest wymagany bezpośredni związek pomiędzy VAT naliczonym a VAT należnym, tym samym związek ten może mieć charakter pośredni.

Zagadnienie charakteru związku między wydatkami a prowadzeniem działalności opodatkowanej dla prawa do odliczenia naliczonego podatku VAT (związek pośredni, bezpośredni), było już przedmiotem analiz sądów administracyjnych. Sądy administracyjne potwierdzają prawo do odliczenia podatku naliczonego od pewnych wydatków, pomimo że nie pozostawały one w bezpośrednim związku ze sprzedażą opodatkowaną. Dla przykładu, Naczelny Sąd Administracyjny (dalej: NSA) w wyroku z dnia 14 października 2010 r., sygn. akt I FSK 1834/09 stwierdził, że: "(...) brak takiej konkretnej transakcji opodatkowanej nie musi zawsze prowadzić do utraty prawa do odliczenia VAT.

W przypadku bowiem wydatków zaliczanych do tzw. kosztów ogólnych, wprawdzie nie istnieje bezpośredni związek pomiędzy zakupem tych towarów i usług a sprzedażą opodatkowaną, lecz w sytuacji gdy stanowią one element cenotwórczy produktów podatnika, pozostając w ten sposób w bezpośrednim związku z jego opodatkowaną działalnością gospodarczą - prawo do odliczenia z tytułu tych zakupów (wydatków) powinno przysługiwać podatnikowi w takim zakresie, w jakim ogólna działalność daje prawo do odliczenia VAT".

Podobne stanowisko prezentowane jest również w orzecznictwie TSUE, przykładowo w orzeczeniu z dnia 22 lutego 2001 r. w sprawie C-408/98 Abbey National plc v. Commissioners of Customs Excise TSUE podkreślił, że brak bezpośredniego związku z konkretną czynnością podlegającą opodatkowaniu nie wyklucza prawa do odliczenia podatku VAT w przypadku tzw. kosztów ogólnych działania podatnika, ponieważ gdy koszty te mogą być przypisane do działalności podatnika, która opodatkowaniu podlega, podatnikowi przysługuje prawo odliczenia podatku.

Mając na uwadze powyższe należy stwierdzić, iż Spółce będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku VAT od nabywanych Materiałów. Nabycia te są bowiem pośrednio związane z działalnością Spółki: wykorzystywane są w celach informacyjnych i reklamowych. Spółka nabywa przedmiotowe Materiały, aby móc dzięki nim zaprezentować ofertę swoich produktów, jak też wskazać na siebie, jako potencjalnego dostawcę określonego asortymentu oraz zdobyć dzięki temu odbiorców produktów. Sprzedaż produktów Spółki podlega natomiast opodatkowaniu podatkiem VAT. Nabycie Materiałów w sposób pośredni związane jest zatem z działalnością opodatkowaną Spółki. Z uwagi na fakt, że wydatki poniesione przez Spółkę na nabycie katalogów, ulotek cenników są w pośredni sposób związane z prowadzoną przez Spółkę działalnością opodatkowaną, Spółce będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku VAT z faktur dokumentujących nabycie tychże Materiałów.

Spółka dodatkowo wskazała, że art. 88 Ustawy o VAT, nie przewiduje żadnych ograniczeń w zakresie odliczenia podatku naliczonego, które to ograniczenia mogłyby znaleźć zastosowanie w przedmiotowej sprawie.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

W myśl art. 86 ust. 1 ustawy, w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy wskazano, iż kwotę podatku naliczonego stanowi, suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług (...).

Ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, m.in. tego, że zakupy są/będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy.

W art. 88 ust. 1 ustawy wskazano, iż obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do nabywanych przez podatnika:

Stosownie do art. 88 ust. 3a ustawy, nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku gdy:

Przepis ust. 3a stosuje się odpowiednio do duplikatów faktur (art. 88 ust. 3b ustawy).

Według art. 88 ust. 4 ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 20.

Stosownie do cytowanych wyżej przepisów prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje zarejestrowany, czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi.

Przedstawiona powyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z usługami i towarami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Należy również podkreślić, iż możliwość odliczenia podatku naliczonego nie stanowi żadnego przywileju dla podatnika, lecz jest podstawowym i fundamentalnym uprawnieniem, wynikającym z samej konstrukcji podatku od wartości dodanej. Z orzecznictwa ETS wynika, że prawo do odliczenia podatku naliczonego w zasadzie nie może być ograniczone ani pod względem czasu, ani pod względem zakresu przedmiotowego. ETS zwracał uwagę, iż właśnie zasada odliczenia podatku naliczonego zapewnia uzyskanie neutralności podatku. System odliczeń podatku oznacza całkowite uwolnienie przedsiębiorcy od obciążeń z tytułu VAT zapłaconego lub należnego (do zapłaty) w prowadzonej działalności gospodarczej. Wspólny system podatku od wartości dodanej zapewnia, że jakakolwiek działalność gospodarcza, bez względu na jej cel oraz rezultat, o ile sama jest opodatkowana VAT, jest opodatkowana w sposób całkowicie neutralny. Pozwala to na zachowanie zasady potrącalności, która powinna być na gruncie ustawy o VAT rozumiana możliwie najszerzej. Oznacza to, że zawsze ma ona zastosowanie przy nabyciu towarów i usług dokonanym z zamiarem wykorzystania ich w działalności opodatkowanej.

O związku bezpośrednim dokonywanych zakupów z działalnością podatnika można mówić wówczas, gdy nabywane towary służą, np. dalszej odsprzedaży (towary handlowe) lub też nabywane towary i usługi są niezbędne do wytworzenia towarów lub usług będących przedmiotem dostawy. Bezpośrednio wiążą się więc z czynnościami opodatkowanymi wykonywanymi przez podatnika.

Natomiast o pośrednim związku nabywanych towarów i usług z działalnością przedsiębiorcy można mówić wówczas, gdy ponoszone wydatki wiążą się z całokształtem funkcjonowania przedsiębiorstwa - mają pośredni związek z działalnością gospodarczą, a tym samym z osiąganym przez podatnika obrotem opodatkowanym. Aby jednak można było wskazać, iż określone zakupy mają chociażby pośredni związek z działalnością podmiotu, istnieć musi związek przyczynowo-skutkowy pomiędzy dokonanymi zakupami towarów i usług, a powstaniem obrotu. O pośrednim związku dokonanych zakupów z działalnością podatnika można mówić wówczas, gdy zakup towarów i usług nie przyczynia się bezpośrednio do uzyskania obrotu przez podatnika, np. poprzez ich odsprzedaż, lecz poprzez wpływ na ogólne funkcjonowanie przedsiębiorstwa jako całości, przyczynia się do generowania przez podmiot obrotu.

Z opisu sprawy wynika, iż Wnioskodawca (Spółka) będący czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT jest przedsiębiorstwem zajmującym się handlem urządzeniami i akcesoriami fotograficznymi, telekomunikacyjnymi, audio i video. Sprzedaż produktów ostatecznym konsumentom prowadzona jest poprzez różnego rodzaju sklepy ze sprzętem i akcesoriami elektronicznymi (kontrahenci Spółki). W ofercie Spółki znajduje się ok. 5 tysięcy produktów, o których Spółka zamieszcza informacje w różnego rodzaju katalogach, ulotkach, cennikach. Katalogi, ulotki i cenniki (Materiały) zawierają podstawowe informacje dotyczące produktów Spółki, tj. m.in. opis produktów, ich krótką charakterystykę, ich ceny. Część przekazywanych materiałów zawiera zdjęcia produktów. Wymienione wyżej Materiały mają przede wszystkim charakter informacyjny. Materiały te stanowią nośnik informacji handlowej o produktach oferowanych przez Spółkę. Materiały przekazywane są kontrahentom Spółki (zarówno obecnym, jak i potencjalnym) nieodpłatnie. Ze względu na charakter działalności Spółki przekazanie informacji o jej produktach w takiej właśnie formie jest niezbędne, aby kontrahentów poinformować o ofercie Spółki, i tym samym skłonić ich do nabycia jej towarów. Nabycie przez Spółkę Materiałów związane jest pośrednio z wykonywaną przez nią działalnością opodatkowaną podatkiem VAT. Wydanie katalogów, ulotek oraz cenników wiąże się z rozprzestrzenianiem informacji o produktach sprzedawanych przez Spółkę, pośrednio także z promowaniem jej wizerunku wśród kontrahentów.

W związku z powyższym Spółka ma wątpliwości czy przysługuje jej prawo do odliczenia podatku VAT wynikającego z faktur dokumentujących nabycie katalogów, ulotek i cenników (Materiałów).

Odnosząc się do powyższego wskazać należy, iż zgodnie z powołanymi wyżej przepisami, rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ustawy, uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. W omawianej sprawie ww. warunek uprawniający do odliczenia jest spełniony, gdyż nabywane przez Wnioskodawcę Materiały mają związek z czynnościami opodatkowanymi podatkiem VAT (sprzedaż towarów). Zatem, Spółka ma prawo do odliczenia podatku naliczonego z faktur dokumentujących zakup katalogów, ulotek i cenników (Materiałów), które następnie przekazuje swoim kontrahentom, o ile nie zachodzą ograniczenia wynikające z art. 88 ustawy o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy:

* zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym,

* zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Informuje się, iż w niniejszej interpretacji załatwiono wniosek w części dotyczącej stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących nabycie katalogów, ulotek i cenników (Materiałów). W pozostałym zakresie zostało wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.