ILPP2/443-391/13-6/SJ

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 18 lipca 2013 r. Izba Skarbowa w Poznaniu ILPP2/443-391/13-6/SJ

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki Akcyjnej reprezentowanej przez Doradcę Podatkowego, przedstawione we wniosku z dnia 29 kwietnia 2013 r. (data wpływu 2 maja 2013 r.) uzupełnionym pismem z dnia 28 maja 2013 r. (data wpływu 31 maja 2013 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie dokumentowania udzielonego rabatu (Rabatu 2) za pomocą faktur korygujących po dniu 1 stycznia 2014 r. - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 2 maja 2013 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie dokumentowania udzielonego rabatu (Rabatu 2) za pomocą faktur korygujących po dniu 1 stycznia 2014 r. Przedmiotowy wniosek został uzupełniony w dniu 31 maja 2013 r. poprzez przyporządkowanie pytań do odpowiednich stanów faktycznych/zdarzeń przyszłych.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

X (dalej "Spółka") prowadzi działalność w zakresie produkcji i sprzedaży profesjonalnych, inwestycyjnych opraw oświetleniowych. Spółka przyznaje niektórym odbiorcom jej produktów rabat potransakcyjny za poszczególne kwartały kalendarzowe (dalej "Rabat"), w odniesieniu do wszystkich dostaw towarów i usług zafakturowanych przez Spółkę na danego odbiorcę w danym kwartale.

Sposób wyliczenia Rabatu jest ustalony w umowie z danym odbiorcą (wzg. z podmiotem reprezentującym danego odbiorcę, np. w przypadku grup zakupowych, gdzie jeden podmiot zawiera umowę ze Spółką w imieniu podmiotów należących do grupy zakupowej).

Ustalenie kwoty Rabatu należnego danemu odbiorcy za dany kwartał obejmuje następujące etapy:

1.

ustalenie wysokości obrotu w danym kwartale (wartości netto sprzedaży zafakturowanych na danego odbiorcę przez Spółkę w danym kwartale, przy uwzględnieniu wszystkich lub wybranych faktur korygujących) dla różnych grup towarowych (np.: Towary Podstawowe, Towary Inwestycyjne) i usług;

2.

obliczenie wysokości części składowych Rabatu, w oparciu o wysokość obrotu ustaloną - zgodnie z pkt 1 - dla poszczególnych grup towarowych i usług, wg stóp procentowych określonych w umowie dla poszczególnych grup towarowych i usług (co do zasady dla każdej grupy obowiązują inne stopy procentowe; ponadto dla danej grupy mogą obowiązywać zróżnicowane stopy procentowe - wg skali progresywnej lub degresywnej, w zależności od przekroczenia określonych progów wartości obrotów w danym kwartale; ponadto w odniesieniu do niektórych dostaw danego towaru lub niektórych usług Spółka i klient mogą indywidualnie ustalić inną stopę procentową niż zasadnicza stawka ustalona dla grupy do której należy dany towar lub usługa);

3.

zsumowanie części składowych Rabatu.

Obliczona w powyższy sposób kwota Rabatu za dany rok jest ujmowana przez Spółkę w wystawionej przez nią na danego odbiorcę fakturze korygującej.

Należy podkreślić, że udzielony Rabat i dokumentująca go faktura korygująca odnoszą się w każdym przypadku do wszystkich dostaw towarów i usług zafakturowanych przez Spółkę na danego odbiorcę w danym kwartale (Rabat nie jest udzielany osobno w odniesieniu do poszczególnych towarów i usług lub ich grup). Zgodnie z zawartymi przez Spółkę umowami, nie ma przy tym znaczenia, że:

1.

przy obliczaniu wysokości Rabatu dla różnych grup towarowych i usług obowiązują (co do zasady) różne stopy procentowe oraz

2.

w odniesieniu do niektórych dostaw danego towaru lub niektórych usług Spółka i klient mogą indywidualnie ustalić inną stopę procentową niż zasadnicza stawka ustalona dla grupy do której należy dany towar lub usługa.

Należy dodać, że warunkiem przyznania Rabatu jest zrealizowanie w danym kwartale przez danego odbiorcę (i/lub grupę odbiorców) określonego w umowie minimalnego obrotu. Przyznanie Rabatu może być też uzależnione od braku zaległości płatniczych wobec Spółki ze strony danego odbiorcy (i/lub grupy odbiorców).

Rabat obliczany i udzielny w sposób opisany powyżej zwany jest dalej Rabatem (1).

Spółka udziela również Rabatu (2), który różni się od Rabatu (1) wyłącznie tym, że zgodnie z umową zawartą przez Spółkę z danym odbiorcą (i/lub grupą odbiorców) obrót dla wybranych grup towarowych lub usług i/lub obrót nie jest uwzględniany przy obliczaniu (kalkulacji) jego wysokości (w przypadku Rabatu (1) uwzględniany jest przy obliczaniu (kalkulacji) obrót dla wszystkich dostaw towarów i usług w danym kwartale).

Spółka udziela również Rabatu (3), który jest udzielany na zasadach analogicznych jak Rabat (1) lub Rabat (2), różniąc się od nich wyłącznie tym, że Rabat (3) za 4 kwartał (październik - grudzień) jest podwyższany o iloczyn obrotu rocznego dla niektórych towarów (grupy/grup towarów) i określonej w umowie stawki procentowej/stawek procentowych.

Należy podkreślić, że udzielony Rabat (3) i dokumentująca go faktura korygująca odnoszą się w każdym przypadku do wszystkich dostaw towarów i usług zafakturowanych przez Spółkę na danego odbiorcę w danym kwartale - także w przypadku Rabatu (3) za 4 kwartał (październik - grudzień). Zgodnie z zawartymi przez Spółkę umowami, nie ma przy tym znaczenia, że przy obliczaniu wysokości Rabatu (3) za 4 kwartał uwzględniany jest obrót roczny dla niektórych towarów (grupy/grup towarów). Rabat (3) za 4 kwartał udzielany jest i dokumentująca go faktura korygująca odnosi się w każdym przypadku do wszystkich dostaw towarów i usług zafakturowanych przez Spółkę na danego odbiorcę w tym 4 kwartale (a nie do dostaw dokonanych i zafakturowanych w trakcie całego roku).

W dalszej części niniejszego wniosku, w przypadku, gdy jest mowa o "Rabacie", bez wskazania, czy chodzi o Rabat (1), Rabat (2), czy Rabat (3), pod pojęciem tym należy rozumieć zarówno Rabat (l), jak i Rabat (2) oraz Rabat (3).

Pierwsze Rabaty, których dotyczy niniejszy wniosek zostały przyznane za pierwszy kwartał (styczeń - marzec) 2013 r.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy przepisy ustawy o VAT w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2014 r. należy interpretować w ten sposób, że dla udokumentowania udzielenia Rabatu (2) Spółka będzie mogła wystawiać fakturę korygującą, o której mowa w art. 106j ust. 3 tej ustawy.

Zdaniem Wnioskodawcy, przepisy ustawy o VAT w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2014 r. należy interpretować w ten sposób, że dla udokumentowania udzielenia Rabatu (2) Spółka będzie mogła wystawiać fakturę korygującą, o której mowa w art. 106j ust. 3 tej ustawy.

UZASADNIENIE

Zasady wystawiania faktur korygujących w przypadku udzielenia rabatu (określanego od dnia 1 stycznia 2014 jako "opust") w odniesieniu do wszystkich dostaw towarów lub usług dokonanych dla jednego odbiorcy w danym okresie, określać będą od roku 2014 przepisy ustawy o VAT w nast. sposób:

"Art. 106j. 1. W przypadku gdy po wystawieniu faktury:

2)

udzielono opustów i obniżek cen, o których mowa w art. 29a ust. 10 pkt 1,

- podatnik wystawia fakturę korygującą.

2. Faktura korygująca powinna zawierać:

1.

wyrazy "FAKTURA KORYGUJĄCA" albo wyraz "KOREKTA";

2.

numer kolejny oraz datę jej wystawienia;

3.

dane zawarte na fakturze, której dotyczy faktura korygująca:

a.

określone w art. 106e ust. 1 pkt 1-6,

b.

nazwę (rodzaj) towaru lub i usługi objętych korektą;

4.

przyczynę korekty;

5.

jeżeli korekta wpływa na zmianę podstawy opodatkowania lub kwoty podatku należnego - odpowiednio kwotę korekty podstawy opodatkowania lub kwotę korekty podatku należnego z podziałem na kwoty dotyczące poszczególnych stawek podatku i sprzedaży zwolnionej;

6.

w przypadkach innych niż wskazane w pkt 5 - prawidłową treść korygowanych pozycji.

3. W przypadku gdy podatnik udziela opustu lub obniżki ceny w odniesieniu do wszystkichdostaw towarów lub usług dokonanych lub świadczonych na rzecz jednego odbiorcy w danym okresie, faktura korygująca, o której mowa w ust. 2:

1.

powinna zawierać dodatkowo wskazanie okresu, do którego odnosi się udzielany opust lub obniżka;

2.

może nie zawierać danych określonych w art. 106e ust. 1 pkt 5 i 6 oraz nazwy (rodzaju) towaru lub usługi objętych korektą.

Zgodnie z ww. przepisami w przypadku udzielenia rabatu (od 2014 r. "opustu") w odniesieniu do wszystkich dostaw towarów lub usług dokonanych dla jednego odbiorcy w danym okresie treść faktury korygującej może nie zawierać niektórych danych zawartych w korygowanych fakturach "pierwotnych".

Żaden z ww. przepisów nie ogranicza możliwości stosowania ww. uproszczeń, w sytuacji. gdy rabat ("opust"), tak jak Rabat, którego dotyczy niniejszy wniosek, jest udzielany w odniesieniu do wszystkich dostaw towarów lub usług dokonanych dla jednego odbiorcy w danym okresie, jednak przy kalkulacji jego wysokości:

1.

dla różnych grup towarów i usług obowiązują różne stopy procentowe, lub

2.

uwzględnia się wartość dostaw towarów lub usług dokonanych w innych okresach niż w okresie, w odniesieniu do którego jest udzielany rabat ("opust"), lub

3.

tak jak w przypadku Rabatu (2) nie są uwzględniane niektóre dostawy towarów lub usług dokonane na rzecz odbiorcy w okresie, w odniesieniu do którego jest udzielany rabat ("opust").

Stanowisko Spółki znajduje potwierdzenie m.in. w następujących indywidualnych interpretacjach:

1.

interpretacja Dyrektora IS w Łodzi z dnia 15 stycznia 2013 r., sygn. IPTPP4/443-742/12 -2/ALN,

2.

interpretacja Dyrektora IS w Bydgoszczy z dnia 17 grudnia 2012 r., sygn. ITPP2/443 -1239/12/RS,

3.

interpretacja Dyrektora IS w Łodzi z dnia 7 grudnia 2012 r., sygn. IPTPP2/443-817/12 -3/KW,

4.

interpretacja Dyrektora IS w Warszawie z dnia 24 maja 2012 r., sygn. IPPP1/443-224/12 -2/AP,

5.

interpretacja Dyrektora IS w Warszawie z dnia 24 czerwca 2011 r., sygn. IPPP1/443-495/11 -5/AP.

Wobec powyższego stanowisko Spółki należy uznać za w pełni uzasadnione.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Na wstępie należy zaznaczyć, że niniejszej interpretacji udzielono w oparciu o stan prawny obowiązujący od dnia 1 stycznia 2014 r.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Towarami natomiast, w rozumieniu art. 2 pkt 6 ustawy, są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Z kolei przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się, zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Wskazać należy, iż zgodnie z art. 1 pkt 23 ustawy z dnia 7 grudnia 2012 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw (D. U. z 2013 r., poz. 35), z dniem 1 stycznia 2014 r. uchylony zostanie art. 29 ustawy o VAT, co związane będzie z wprowadzeniem nowego art. 29a zawierającego kompleksowe regulacje dotyczące ustalenia podstawy opodatkowania podatkiem od towarów i usług.

Dodawany art. 29a ustawy zawiera przepisy dotyczące ustalenia podstawy opodatkowania w podatku od towarów. Uregulowania te zostały zmodyfikowane, aby pełniej odzwierciedlić przepisy dyrektywy Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.Urz.UE.L 347, str. 1 z późn. zm.), a także zmodernizowane, w celu większej przejrzystości i czytelności tych zasad.

I tak, zgodnie z art. 29a ust. 1 ustawy, w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2014 r., podstawą opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 2-5, art. 30a-30c, art. 32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5, jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika.

W myśl art. 29a ust. 6 ustawy, w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2014 r., podstawa opodatkowania obejmuje:

1.

podatki, cła, opłaty i inne należności o podobnym charakterze, z wyjątkiem kwoty podatku;

2.

koszty dodatkowe, takie jak prowizje, koszty opakowania, transportu i ubezpieczenia, pobierane przez dokonującego dostawy lub usługodawcę od nabywcy lub usługobiorcy.

Zgodnie z art. 29a ust. 7 ustawy, w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2014 r., podstawa opodatkowania nie obejmuje kwot:

1.

stanowiących obniżkę cen w formie rabatu z tytułu wcześniejszej zapłaty;

2.

udzielonych nabywcy lub usługobiorcy opustów i obniżek cen, uwzględnionych w momencie sprzedaży;

3.

otrzymanych od nabywcy lub usługobiorcy jako zwrot udokumentowanych wydatków poniesionych w imieniu i na rzecz nabywcy lub usługobiorcy i ujmowanych przejściowo przez podatnika w prowadzonej przez niego ewidencji na potrzeby podatku.

W oparciu o art. 29a ust. 10 ustawy, w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2014 r., podstawę opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 13, obniża się o:

1.

kwoty udzielonych po dokonaniu sprzedaży opustów i obniżek cen;

2.

wartość zwróconych towarów i opakowań, z zastrzeżeniem ust. 11 i 12;

3.

zwróconą nabywcy całość lub część zapłaty otrzymaną przed dokonaniem sprzedaży, jeżeli do niej nie doszło;

4.

wartość zwróconych kwot dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze, o których mowa w ust. 1.

Jak wynika z art. 29a ust. 13 ustawy, w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2014 r., w przypadkach, o których mowa w ust. 10 pkt 1-3, obniżenia podstawy opodatkowania, w stosunku do podstawy określonej w wystawionej fakturze z wykazanym podatkiem, dokonuje się pod warunkiem posiadania przez podatnika, uzyskanego przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy, w którym nabywca towaru lub usługobiorca otrzymał fakturę korygującą, potwierdzenia otrzymania faktury korygującej przez nabywcę towaru lub usługobiorcę, dla którego wystawiono fakturę. Uzyskanie potwierdzenia otrzymania przez nabywcę towaru lub usługobiorcę faktury korygującej po terminie złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy uprawnia podatnika do uwzględnienia faktury korygującej za okres rozliczeniowy, w którym potwierdzenie to uzyskano.

W oparciu o art. 29a ust. 14 ustawy, w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2014 r., przepis ust. 13 stosuje się odpowiednio w przypadku stwierdzenia pomyłki w kwocie podatku na fakturze i wystawienia faktury korygującej do faktury, w której wykazano kwotę podatku wyższą niż należna.

Na mocy art. 29a ust. 15 ustawy, w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2014 r., warunku posiadania przez podatnika potwierdzenia otrzymania faktury korygującej przez nabywcę towaru lub usługobiorcę nie stosuje się w przypadku:

1.

eksportu towarów i wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów;

2.

dostawy towarów i świadczenia usług, dla których miejsce opodatkowania znajduje się poza terytorium kraju;

3.

sprzedaży: energii elektrycznej, cieplnej lub chłodniczej, gazu przewodowego, usług telekomunikacyjnych i radiokomunikacyjnych oraz usług wymienionych w poz. 140-153, 174 i 175 załącznika nr 3 do ustawy;

4.

gdy podatnik nie uzyskał potwierdzenia mimo udokumentowanej próby doręczenia faktury korygującej i z posiadanej dokumentacji wynika, że nabywca towaru lub usługobiorca wie, że transakcja została zrealizowana zgodnie z warunkami określonymi w fakturze korygującej.

W przypadku, o którym mowa w ust. 15 pkt 4, obniżenie podstawy opodatkowania następuje nie wcześniej niż w deklaracji podatkowej składanej za okres rozliczeniowy, w którym zostały łącznie spełnione przesłanki określone w ust. 15 pkt 4 (art. 29a ust. 16 ustawy, w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2014 r.).

W oparciu o treść art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Jak stanowi art. 106a ustawy, w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2014 r., przepisy niniejszego rozdziału stosuje się do:

1.

sprzedaży, z wyjątkiem przypadków, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 4 i 5 oraz ust. 1a, w których usługodawca lub dokonujący dostawy towarów nie rozlicza podatku należnego i faktura dokumentująca te transakcje nie jest wystawiana przez usługobiorcę lub nabywcę towarów w imieniu i na rzecz usługodawcy lub dokonującego dostawy towarów;

2.

dostawy towarów i świadczenia usług dokonywanych przez podatnika posiadającego na terytorium kraju siedzibę działalności gospodarczej lub stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej, z którego dokonywane są te czynności, a w przypadku braku na terytorium kraju siedziby działalności gospodarczej oraz stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej - posiadającego na terytorium kraju stałe miejsce zamieszkania albo zwykłe miejsce pobytu, z którego dokonywane są te czynności, w przypadku gdy miejscem świadczenia jest terytorium:

a.

państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju, a osobą zobowiązaną do zapłaty podatku od wartości dodanej jest nabywca towaru lub usługobiorca i faktura dokumentująca te czynności nie jest wystawiana przez tego nabywcę lub usługobiorcę w imieniu i na rzecz podatnika,

b.

państwa trzeciego.

Zgodnie z art. 106b ust. 1 pkt 1 ustawy, w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2014 r., podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2, dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem.

Artykuł 106b ust. 2 ustawy, w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2014 r. stanowi, iż podatnik nie jest obowiązany do wystawienia faktury w odniesieniu do sprzedaży zwolnionej od podatku na podstawie art. 43 ust. 1, art. 113 ust. 1 i 9 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3.

W świetle art. 106b ust. 3 ustawy, w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2014 r., na żądanie nabywcy towaru lub usługi podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą:

1.

czynności, o których mowa w ust. 1 pkt 1, oraz otrzymanie całości lub części zapłaty przed wykonaniem tych czynności, z wyjątkiem przypadku, gdy zapłata dotyczy wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów lub czynności, dla których obowiązek podatkowy powstaje zgodnie z art. 19a ust. 5 pkt 4 - jeżeli obowiązek wystawienia faktury nie wynika z ust. 1,

2.

sprzedaż zwolnioną, o której mowa w ust. 2, z zastrzeżeniem art. 117 pkt 1 i art. 118

- jeżeli żądanie jej wystawienia zostało zgłoszone w terminie 3 miesięcy, licząc od końca miesiąca, w którym dostarczono towar lub wykonano usługę bądź otrzymano całość lub część zapłaty.

W myśl art. 106e ust. 1 pkt 1-15 ustawy, w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2014 r., faktura powinna zawierać:

1.

datę wystawienia;

2.

kolejny numer nadany w ramach jednej lub więcej serii, który w sposób jednoznaczny identyfikuje fakturę;

3.

imiona i nazwiska lub nazwy podatnika i nabywcy towarów lub usług oraz ich adresy;

4.

numer, za pomocą którego podatnik jest zidentyfikowany dla podatku, z zastrzeżeniem pkt 24 lit. a;

5.

numer, za pomocą którego nabywca towarów lub usług jest zidentyfikowany dla podatku lub podatku od wartości dodanej, pod którym otrzymał on towary lub usługi, z zastrzeżeniem pkt 24 lit. b;

6.

datę dokonania lub zakończenia dostawy towarów lub wykonania usługi lub datę otrzymania zapłaty, o której mowa w art. 106b ust. 1 pkt 4, o ile taka data jest określona i różni się od daty wystawienia faktury;

7.

nazwę (rodzaj) towaru lub usługi;

8.

miarę i ilość (liczbę) dostarczonych towarów lub zakres wykonanych usług;

9.

cenę jednostkową towaru lub usługi bez kwoty podatku (cenę jednostkową netto);

10.

kwoty wszelkich opustów lub obniżek cen, w tym w formie rabatu z tytułu wcześniejszej zapłaty, o ile nie zostały one uwzględnione w cenie jednostkowej netto;

11.

wartość dostarczonych towarów lub wykonanych usług, objętych transakcją, bez kwoty podatku (wartość sprzedaży netto);

12.

stawkę podatku;

13.

sumę wartości sprzedaży netto z podziałem na sprzedaż objętą poszczególnymi stawkami podatku i sprzedaż zwolnioną od podatku;

14.

kwotę podatku od sumy wartości sprzedaży netto, z podziałem na kwoty dotyczące poszczególnych stawek podatku;

15.

kwotę należności ogółem (...).

Zgodnie z art. 106g ust. 1 ustawy, w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2014 r., faktury wystawia się co najmniej w dwóch egzemplarzach, z których jeden otrzymuje nabywca, a drugi zachowuje w swojej dokumentacji podatnik dokonujący sprzedaży.

Fakturę wystawia się nie później niż 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano dostawy towaru lub wykonano usługę, z zastrzeżeniem ust. 2-8 (art. 106i ust. 1 ustawy, w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2014 r.).

Na mocy art. 106j ust. 1 ustawy, w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2014 r., w przypadku gdy po wystawieniu faktury:

1.

udzielono obniżki ceny w formie rabatu, o której mowa w art. 29a ust. 7 pkt 1,

2.

udzielono opustów i obniżek cen, o których mowa w art. 29a ust. 10 pkt 1;

3.

dokonano zwrotu podatnikowi towarów i opakowań,

4.

dokonano zwrotu całości lub części zapłaty, o której mowa w art. 106b ust. 1 pkt 4,

5.

podwyższono cenę lub stwierdzono pomyłkę w cenie, stawce, kwocie podatku lub w jakiejkolwiek innej pozycji faktury

- podatnik wystawia fakturę korygującą.

W świetle art. 106j ust. 2 ustawy, w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2014 r., faktura korygująca powinna zawierać:

1.

wyrazy "FAKTURA KORYGUJĄCA" albo wyraz "KOREKTA";

2.

numer kolejny oraz datę jej wystawienia;

3.

dane zawarte na fakturze, której dotyczy faktura korygująca:

a.

określone w art. 106e ust. 1 pkt 1-6,

b.

nazwę (rodzaj) towaru lub i usługi objętych korektą;

4.

przyczynę korekty;

5.

jeżeli korekta wpływa na zmianę podstawy opodatkowania lub kwoty podatku należnego - odpowiednio kwotę korekty podstawy opodatkowania lub kwotę korekty podatku należnego z podziałem na kwoty dotyczące poszczególnych stawek podatku i sprzedaży zwolnionej;

6.

w przypadkach innych niż wskazane w pkt 5 - prawidłową treść korygowanych pozycji.

Artykuł 106j ust. 3 ustawy, w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2014 r. stanowi, iż w przypadku gdy podatnik udziela upustu lub obniżki ceny w odniesieniu do wszystkich dostaw towarów lub usług dokonywanych lub świadczonych na rzecz jednego odbiorcy w danym okresie, faktura korygująca, o której mowa w ust. 2:

1.

powinna zawierać dodatkowo wskazanie okresu, do którego odnosi się udzielany opust lub obniżka;

2.

może nie zawierać danych określonych w art. 106e ust. 1 pkt 5 i 6 oraz nazwy (rodzaju) towaru lub usługi objętych korektą.

Zauważyć należy, iż zgodnie z art. 1 pkt 49 ustawy z dnia 7 grudnia 2012 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw (D. U. z 2013 r., poz. 35), z dniem 1 stycznia 2014 r. uchylony zostanie przepis art. 106 ustawy i wprowadzone zostaną przepisy dotyczące fakturowania w dodawanych art. 106a-106q ustawy.

Zmiany zawarte w tych przepisach mają na celu:

* dostosowanie przepisów do zmian wprowadzonych dyrektywą 2010/45/EU z dnia 13 lipca 2010 r. zmieniającej dyrektywę 2006/112/WE w spawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej w odniesieniu do przepisów dotyczących fakturowania (Dz.Urz.UE.L 189, str. 1),

* zapewnienie pewności prawa i przejrzystości przepisów poprzez szerokie uregulowanie zagadnień dotyczących obowiązków związanych z fakturowaniem w akcie normatywnym o randze ustawy.

Wprowadzane przepisy określają zasady ogólne wystawiania faktur, podmioty zobowiązane do ich wystawienia, a także przedmiot oraz zawartość faktury. Określają również możliwość wystawiania faktur uproszczonych i faktur zbiorczych., jak również sformułowano przypadki wystawiania faktur na żądanie. Ponadto uregulowano termin wystawienia faktury oraz obowiązek wystawienia i przekazania określonej liczy egzemplarzy.

Zakresem przedmiotowej regulacji objęto również zasady wystawiania faktur korygujących i duplikatów faktur, a także zasady i terminy przechowywania faktur oraz tryb udostępniania tych dokumentów właściwym organom.

W znacznej mierze regulacje zawarte w art. 106a-106q ustawy są odzwierciedleniem rozwiązań przyjętych w aktualnie obowiązujących rozporządzeniach Ministra Finansów z dnia 28 marca 2011 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia do podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 68, poz. 360 z późn. zm.) oraz rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 17 grudnia 2010 r. w sprawie przesyłania faktur w formie elektronicznej, zasady ich przechowywania oraz trybu udostępniania organowi podatkowemu lub organowi kontroli skarbowej (Dz. U. z 2012 r. poz. 1528), jak również uwzględniają obecne brzmienie przepisów art. 106 ustawy VAT.

Z opisu sprawy wynika, iż Wnioskodawca prowadzi działalność w zakresie produkcji i sprzedaży profesjonalnych, inwestycyjnych opraw oświetleniowych. Spółka przyznaje niektórym odbiorcom jej produktów rabat potransakcyjny za poszczególne kwartały kalendarzowe ("Rabat"), w odniesieniu do wszystkich dostaw towarów i usług zafakturowanych przez Spółkę na danego odbiorcę w danym kwartale. Sposób wyliczenia Rabatu jest ustalony w umowie z danym odbiorcą (wzg. z podmiotem reprezentującym danego odbiorcę, np. w przypadku grup zakupowych, gdzie jeden podmiot zawiera umowę ze Spółką w imieniu podmiotów należących do grupy zakupowej). Ustalenie kwoty Rabatu należnego danemu odbiorcy za dany kwartał obejmuje następujące etapy:

1.

ustalenie wysokości obrotu w danym kwartale (wartości netto sprzedaży zafakturowanych na danego odbiorcę przez Spółkę w danym kwartale, przy uwzględnieniu wszystkich lub wybranych faktur korygujących) dla różnych grup towarowych (np.: Towary Podstawowe, Towary Inwestycyjne) i usług;

2.

obliczenie wysokości części składowych Rabatu, w oparciu o wysokość obrotu ustaloną - zgodnie z pkt 1 - dla poszczególnych grup towarowych i usług, wg stóp procentowych określonych w umowie dla poszczególnych grup towarowych i usług (co do zasady dla każdej grupy obowiązują inne stopy procentowe; ponadto dla danej grupy mogą obowiązywać zróżnicowane stopy procentowe - wg skali progresywnej lub degresywnej, w zależności od przekroczenia określonych progów wartości obrotów w danym kwartale; ponadto w odniesieniu do niektórych dostaw danego towaru lub niektórych usług Spółka i klient mogą indywidualnie ustalić inną stopę procentową niż zasadnicza stawka ustalona dla grupy do której należy dany towar lub usługa);

3.

zsumowanie części składowych Rabatu.

Obliczona w powyższy sposób kwota Rabatu za dany rok jest ujmowana przez Spółkę w wystawionej przez nią na danego odbiorcę fakturze korygującej. Udzielony Rabat i dokumentująca go faktura korygująca odnoszą się w każdym przypadku do wszystkich dostaw towarów i usług zafakturowanych przez Spółkę na danego odbiorcę w danym kwartale (Rabat nie jest udzielany osobno w odniesieniu do poszczególnych towarów i usług lub ich grup). Zgodnie z zawartymi przez Spółkę umowami, nie ma przy tym znaczenia, że:

1.

przy obliczaniu wysokości Rabatu dla różnych grup towarowych i usług obowiązują (co do zasady) różne stopy procentowe oraz

2.

w odniesieniu do niektórych dostaw danego towaru lub niektórych usług Spółka i klient mogą indywidualnie ustalić inną stopę procentową niż zasadnicza stawka ustalona dla grupy do której należy dany towar lub usługa.

Warunkiem przyznania Rabatu jest zrealizowanie w danym kwartale przez danego odbiorcę (i/lub grupę odbiorców) określonego w umowie minimalnego obrotu. Przyznanie Rabatu może być też uzależnione od braku zaległości płatniczych wobec Spółki ze strony danego odbiorcy (i/lub grupy odbiorców).

Rabat obliczany i udzielny w sposób opisany powyżej zwany jest dalej Rabatem (1).

Spółka udziela również Rabatu (2), który różni się od Rabatu (1) wyłącznie tym, że zgodnie z umową zawartą przez Spółkę z danym odbiorcą (i/lub grupą odbiorców) obrót dla wybranych grup towarowych lub usług i/lub obrót nie jest uwzględniany przy obliczaniu (kalkulacji) jego wysokości (w przypadku Rabatu (1) uwzględniany jest przy obliczaniu (kalkulacji) obrót dla wszystkich dostaw towarów i usług w danym kwartale).

Na tle powyższego Zainteresowany ma wątpliwości, czy w przypadku rabatów obniżających wartość wszystkich dostaw towarów dokonywanych w przyjętym okresie rozliczeniowym (kwartale) na rzecz danego odbiorcy (Rabat 2), od dnia 1 stycznia 2014 r. Spółka będzie mogła wystawić fakturę korygującą, o której mowa w art. 106j ust. 3 ustawy.

Z okoliczności sprawy wynika, iż niezależnie od sposobu wyliczenia Rabatu 2 przyznanego kontrahentowi za przyjęty przez strony umowy okres rozliczeniowy (miesiąc, kwartał, rok), udzielony przez Wnioskodawcę rabat będzie obniżał cały obrót uzyskany przez danego kontrahenta w przyjętym przez strony okresie rozliczeniowym.

Z brzmienia przedstawionych regulacji prawnych obowiązujących od dnia 1 stycznia 2014 r. wynika, że kwoty, o które zmniejsza się podstawę opodatkowania oraz podatku należnego muszą zostać udokumentowane fakturą korygującą, zgodnie z art. 106j ustawy. Faktury korygujące są specyficznym rodzajem faktur. Celem ich wystawienia jest doprowadzenie faktury pierwotnej do stanu odpowiadającego rzeczywistości. Powyższy przepis umożliwia wystawienie faktury korygującej w przypadku wszystkich dostaw towarów lub usług dokonanych lub świadczonych na rzecz jednego odbiorcy w danym okresie. Przepis ten określa dane jakie powinna zawierać faktura. Należy zauważyć, iż regulacja zawarta w art. 106j ustawy, przewiduje możliwość wystawienia faktury korygującej, wskazując jednocześnie minimalny zakres danych jakie taka faktura powinna zawierać. A zatem, podatnicy mogą wystawić fakturę korygującą do wszystkich faktur wystawionych na rzecz jednego odbiorcy (kontrahenta) w danym okresie rozliczeniowym.

Dodatkowo przy wystawianiu faktur VAT korygujących do wszystkich dostaw towarów lub usług dokonywanych lub świadczonych na rzecz jednego odbiorcy w danym okresie, faktura korygująca oprócz danych wynikających z przepisu art. 106j ust. 2 ustawy, powinna zwierać dodatkowo wskazanie okresu, do którego odnosi się udzielony opust lub obniżka i może nie zawierać numeru, za pomocą którego nabywca towarów lub usług jest zidentyfikowany dla podatku lub podatku od wartości dodanej, pod którym otrzymał on towary lub usługi, daty dokonania lub zakończenia dostawy towarów lub wykonania usługi lub datę otrzymania zapłaty, o ile taka data jest określona i różni się od daty wystawienia faktury oraz nazwy (rodzaju) towaru lub usługi objętych korektą.

Tym samym, w przypadku rabatu obniżającego wartość wszystkich dostaw towarów dokonywanych w przyjętym okresie rozliczeniowym na rzecz danego odbiorcy, Spółka będzie mogła wystawiać fakturę korygującą dokumentującą udzielenie Rabatu (2), zgodnie z obowiązującym od dnia 1 stycznia 2014 r. art. 106j ust. 2 i ust. 3 ustawy, zawierającą dane o których mowa w tych przepisach.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Tut. Organ informuje, iż pozostałe kwestie przedstawione we wniosku zostały rozstrzygnięte w odrębnych interpretacjach indywidualnych z dnia 18 lipca 2013 r.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl