ILPP2/443-378/09-3/EWW

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki reprezentowanej przez Pełnomocnika Doradcę Podatkowego Pana, przedstawione we wniosku z dnia 18 marca 2009 r. (data wpływu 23 marca 2009 r.) uzupełnionym pismem z dnia 27 kwietnia 2009 r. (data wpływu 30 kwietnia 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów jest:

* prawidłowe - w zakresie importu usług,

* nieprawidłowe - w zakresie zwolnienia od podatku.

W dniu 23 marca 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie importu usług oraz zwolnienia od podatku. Wniosek uzupełniony został pismem z dnia 27 kwietnia 2009 r. (data wpływu 30 kwietnia 2009 r.) o informacje doprecyzowujące opisane zdarzenie przyszłe.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca prowadzi działalność w zakresie leasingu (głównie rzeczy ruchomych). W celu pozyskania finansowania prowadzonej działalności leasingowej, Spółka (jako tzw. inicjator sekurytyzacji) przeprowadzi transakcję sekurytyzacyjną ("Sekurytyzacja").

W ramach planowanej Sekurytyzacji, Zainteresowany zawrze z X (spółka celowa z siedzibą w Irlandii) umowę nabycia wierzytelności (głównie wierzytelności przyszłych) ("Umowa") z umów leasingu. Zgodnie z Umową, X będzie nabywać od Wnioskodawcy wierzytelności wynikające z zawieranych przez nią umów leasingu. Czynności wykonywane przez X na rzecz Spółki mają na celu zapewnienie finansowania jej działalności. X jest podmiotem celowym, którego celem będzie przeprowadzenie transakcji Sekurytyzacji. Poza wspomnianym celem finansowym, Sekurytyzacja zostanie przeprowadzona również w celu ograniczenia ryzyka nieściągalności wierzytelności po stronie Zainteresowanego.

Wnioskodawca nie jest powiązany kapitałowo z X. W związku z prowadzoną działalnością gospodarczą, Spółka jest zarejestrowanym podatnikiem VAT czynnym.

Zapewnienie finansowania przez X nastąpi w drodze nabywania od Wnioskodawcy puli wierzytelności (głównie jeszcze nie wymagalnych, wynikających z umów leasingu w szczególności wierzytelności o zapłatę czynszu inicjalnego, rat leasingowych, kwot wykupu przedmiotu leasingu).

Wierzytelności, wyodrębnione w oparciu o kryteria wskazane w Umowie, będą przenoszone na X na podstawie umowy przelewu zdefiniowanej w art. 509 Kodeksu cywilnego. Jednocześnie Spółka będzie w dalszym ciągu świadczyć klientom usługi leasingu (pozostając stroną umów leasingu), a własność przedmiotów leasingu nie zostanie przeniesiona na X. W zamian za nabywane wierzytelności, X będzie płacił Zainteresowanemu określone w umowie wynagrodzenie uwzględniające dyskonto od wartości nominalnej wierzytelności.

Sekurytyzacja będzie miała charakter finansowania rewolwingowego (odnawialnego). Oznacza to, że na podstawie Umowy, w okresie jej trwania, Spółka będzie miała prawo w określonych w Umowie datach składać oferty sprzedaży puli wierzytelności leasingowych. Jednocześnie X jest zobowiązany do ich nabycia po spełnieniu określonych warunków. Tym samym, w ramach Sekurytyzacji X będzie zapewniał finansowanie umów leasingowych istniejących na dzień zawarcia Umowy, jak również umów leasingowych które zostaną zawarte w trakcie trwania Umowy.

Środki niezbędne do zapłaty Wnioskodawcy wynagrodzenia za nabyte wierzytelności (czyli kwota finansowania) zostaną pozyskane przez X poprzez emisję dłużnych papierów wartościowych (obligacji) zabezpieczonych na nabytych przez X wierzytelnościach oraz rzeczach będących przedmiotem umów leasingowych. Instrumenty te zostaną objęte przede wszystkim przez inwestorów finansowych (w tym możliwe, że również przez Europejski Bank Inwestycyjny). Refinansowanie będzie również pozyskiwane poprzez zaciągnięcie pożyczek m.in. od C - spółki będącej podmiotem celowym, wykorzystywanym do pozyskiwania środków na finansowanie transakcji sekurytyzacyjnych poprzez emisję zabezpieczonych papierów dłużnych oferowanych głównie inwestorom na rynku europejskim lub/i amerykańskim.

Podsumowując, usługę świadczoną przez X w ramach Sekurytyzacji na rzecz Spółki można zdefiniować jako nowoczesną technikę finansowania, w ramach której, w zamian za wynagrodzenie zapewniające finansowanie działalności Zainteresowanego, określona pula aktywów (tutaj wierzytelności Spółki z tytułu umów leasingu) wraz z generowanymi przez nie przyszłymi strumieniami płatności zostaje wyodrębniona z przedsiębiorstwa Wnioskodawcy i przeniesiona na X, który z kolei pozyskuje finansowanie zewnętrzne z reguły poprzez emisję atrakcyjnie oprocentowanych (ze względu na ograniczenie ryzyka związanego z finansowaniem wyłącznie do puli aktywów przeniesionych na podmiot emisyjny) instrumentów dłużnych lub na podstawie zawartych umów pożyczki (kredytu).

Należy również zaznaczyć, iż podmiotem, który zajmować się będzie obsługą nabytych przez X wierzytelności, pozostanie Spółka (jako zbywca sekurytyzowanych wierzytelności). Zainteresowany, pozostając stroną umów leasingowych, w oparciu o odrębną umowę, będzie zajmował się w szczególności przyjmowaniem płatności od dłużników X, przekazywaniem tych płatności na jego rzecz, jak również ewentualną egzekucją należności od nierzetelnych dłużników.

Wynagrodzeniem należnym X w zamian za świadczoną usługę będzie różnica pomiędzy wartością nominalną nabytych przez niego wierzytelności, a ceną zapłaconą za te wierzytelności (czyli dyskonto). X otrzymywać będzie należności wpływające od klientów Spółki z tytułu wierzytelności nabytych w ramach Sekurytyzacji (włączając w to dyskonto). Jednocześnie, X zobowiązany będzie do wypłaty określonych świadczeń (odsetek lub podobnych), na rzecz podmiotów, które nabyły wyemitowane przez Wnioskodawcę dłużne papiery wartościowe.

Zdaniem Zainteresowanego, świadczone przez X usługi polegające na zapewnieniu finansowania Spółki, poprzez dostarczenie jej środków finansowych przed terminem wymagalności poszczególnych wierzytelności leasingowych, powinny być klasyfikowane (na podstawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług z 1997 r.) w grupowaniu PKWiU 65.23.10 00.00 "Usługi pośrednictwa finansowego, pozostałe, gdzie indziej niesklasyfikowane".

W oparciu o przedstawiony powyżej opis transakcji, X zwrócił się do organów statystycznych z wnioskiem o klasyfikację świadczonych przez niego usług. Do dnia złożenia wniosku, X nie uzyskał jednak odpowiedzi Wojewódzkiego Urzędu Statystycznego w Łodzi.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

Zdaniem Wnioskodawcy, stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

Z kolei w związku z treścią ust. 3 tego przepisu, usługi wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, z wyjątkiem usług elektronicznych i usług turystyki, o których mowa w art. 119.

Z dalszej części art. 8 ustawy o VAT wynika jednak, iż przy określaniu miejsca świadczenia usług, o którym mowa w art. 27 i 28, usługi są identyfikowane za pomocą klasyfikacji statystycznych, jeżeli dla tych usług przepisy ustawy oraz przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

Zdaniem Spółki, czynności podejmowane przez X nie sprowadzają się do samego nabycia wierzytelności w ramach cesji, lecz stanowią część szerszej usługi finansowej. Czynności wykonywane przez nią w ramach Sekurytyzacji mają charakter kompleksowej usługi pośrednictwa finansowego związanego z nabywaniem wierzytelności oraz redystrybucją środków finansowych oraz ograniczeniem ryzyka niewypłacalności dłużników, która powinna być klasyfikowana w Sekcji J PKWiU.

Zainteresowany uważa, iż świadczone przez X usługi polegające na zapewnieniu finansowania działalności Spółki, poprzez dostarczenie jej środków finansowych przed terminem wymagalności poszczególnych wierzytelności leasingowych, powinny być klasyfikowane (na podstawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług z 1997 r.) w grupowaniu PKWiU 65.23.10 00.00 "Usługi pośrednictwa finansowego, pozostałe, gdzie indziej niesklasyfikowane".

Kwestię określania miejsca opodatkowania reguluje art. 27 ustawy o VAT. Stosownie do ust. 3 w związku z ust. 4 pkt 4 tego przepisu, miejscem świadczenia usług finansowych jest kraj siedziby usługobiorcy. Zasada ta stosowana jest w odniesieniu do przypadków, gdy nabywca jest podatnikiem mającym siedzibę na terytorium jednego z państw członkowskich.

Należy zaznaczyć, że Wnioskodawca jest podatnikiem VAT w związku z prowadzoną działalnością. Ponadto, usługę świadczoną przez X w ramach Sekurytyzacji należy kwalifikować jako usługę finansową w rozumieniu art. 27 ust. 4 pkt 4 ustawy o VAT. W związku z tym, iż w treści art. 27 ust. 4 pkt 4 nie zostały powołane grupowania PKWiU, zgodnie z brzmieniem art. 8 ust. 4 ustawy, rodzaje usług wymienione w tym przepisie powinny być interpretowane w zgodzie z wykładnią literalną wymienionych w nim pojęć (wspieraną ewentualnie wykładnią systemową lub funkcjonalną).

Niewątpliwie jednak, usługi świadczone przez X, polegające na zapewnieniu finansowania działalności Spółki, poprzez dostarczenie jej środków finansowych przed terminem wymagalności poszczególnych wierzytelności leasingowych, świadczone w ramach Sekurytyzacji należy sklasyfikować jako usługi finansowe w rozumieniu art. 27 ust. 4 pkt 4 ustawy o VAT. W związku z tym, miejscem świadczenia tej usługi będzie Polska, jako kraj siedziby Spółki.

W związku z treścią art. 2 pkt 9 ustawy o VAT, przez import usług rozumie się świadczenie usług, z tytułu wykonania których podatnikiem jest usługobiorca, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy. Stosownie do tego przepisu, podatnikami są również osoby prawne, jednostki organizacyjne niemąjące osobowości prawnej oraz osoby fizyczne będące usługobiorcami usług świadczonych przez podatników nieposiadających siedziby, stałego miejsca prowadzenia działalności lub stałego miejsca zamieszkania albo pobytu na terytorium kraju.

Jak wskazano w stanie faktycznym, X jest podmiotem mającym siedzibę w Irlandii. Nie ma przy tym stałego miejsca prowadzenia działalności w Polsce. W związku z tym, iż jak wskazano powyżej usługa świadczona w ramach Sekurytyzacji na rzecz Zainteresowanego podlega opodatkowaniu w Polsce, Spółka zobowiązana będzie, w związku z treścią art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy o VAT, do rozliczenia podatku z tytułu omawianych usług (w ramach tzw. importu usług).

Stosownie do art. 43 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, zwalnia się od podatku usługi wymienione w załączniku nr 4 do ustawy. Pod pozycją numer 3 wskazanego załącznika wyszczególnione zostały usługi pośrednictwa finansowego, klasyfikowane w PKWiU w sekcji J (ex 65 67).

Zgodnie ze wspomnianym załącznikiem do ustawy, z zakresu przedmiotowego zwolnienia wyłączone zostały określone czynności. W szczególności, ze zwolnienia z VAT nie korzystają:

Czynności podejmowane przez X nie sprowadzają się do samego nabycia wierzytelności w ramach cesji, lecz stanowią cześć szerszej usługi finansowej. Czynności wykonywane przez nią w ramach Sekurytyzacji mają charakter kompleksowej usługi pośrednictwa finansowego związanego z nabywaniem wierzytelności oraz redystrybucją środków finansowych oraz ograniczeniem ryzyka niewypłacalności dłużników, która powinna być klasyfikowana w Sekcji J PKWiU.

Zdaniem Spółki, świadczone przez X usługi polegające na zapewnieniu finansowania jej działalności, poprzez dostarczenie środków finansowych przed terminem wymagalności poszczególnych wierzytelności leasingowych, powinny być klasyfikowane (na podstawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług z 1997 r.) w grupowaniu PKWiU 65.23.10-00.00 "Usługi pośrednictwa finansowego pozostałe, gdzie indziej niesklasyfikowane".

Usługi świadczone przez X mieszczą się zatem w generalnym zakresie zwolnienia z VAT, wynikającym z załącznika nr 4 do ustawy o VAT. Jednocześnie, biorąc pod uwagę klasyfikację statystyczną przedmiotowych usług należy dojść do wniosku, iż w niniejszej sprawie nie mogą znaleźć zastosowania wyłączenia z zakresu stosowania zwolnienia wskazane również w powołanym załączniku.

Przedstawione powyżej stanowisko znajduje potwierdzenie w znanej Spółce praktyce organów podatkowych, jak również w orzecznictwie sądów administracyjnych. Opodatkowania VAT usług świadczonych w ramach zawartej umowy sekurytyzacji polegających na wykonywaniu za wynagrodzeniem czynności mających na celu zapewnienie finansowania działalności kontrahenta dotyczyło m.in. pismo Pierwszego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego z dnia 17 lipca 2007 r. (sygn. 1471/VUR1/443-51/07/AP).

W piśmie tym organ podatkowy wskazał, iż: " (...) Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, zwalnia się od podatku usługi wymienione w załączniku nr 4 do ustawy. W pozycji nr 3 załącznika nr 4 do ustawy stanowiącego wykaz usług zwolnionych od podatku znajdują się usługi pośrednictwa finansowego sklasyfikowane w sekcji J ex (65-67). Jednocześnie określone zostały usługi pośrednictwa finansowego, które nie korzystają ze zwolnienia z podatku od towarów i usług. Stwierdzić należy, że czynności sklasyfikowane jako "Usługi pośrednictwa finansowego, pozostałe, gdzie indziej niesklasyfikowane, z wyłączeniem ubezpieczeń i funduszów emerytalno-rentowych" PKWiU 65.23.10-00.00 nie zostały wymienione w grupie usług wyłączonych ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem od towarów usług. Mając na uwadze powyższe regulacje oraz przedstawiony przez podatnika stan faktyczny, w szczególności załączoną klasyfikację Urzędu Statystycznego w Łodzi, stwierdzić należy, iż realizowane przez Spółkę na rzecz kontrahenta (firmy leasingowej) czynności w ramach procesu sekurytyzacji wierzytelności z tytułu umów leasingu, stanowią kompleksową usługę pośrednictwa finansowego zwolnioną z podatku od towarów i usług".

Analogiczne stanowisko wynika z pisma Pierwszego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie z dnia 5 kwietnia 2007 r. (sygn. 1471/VUR2/443-3/07/JPC). Pismo to dotyczyło stanu faktycznego, w którym podatnik - fundusz sekurytyzacyjny, zawarł umowę o sekurytyzację wierzytelności bankowych. Ze wskazanego pisma wynika, iż: " (...) realizowane przez Podatnika na rzecz banku czynności w ramach procesu sekurytyzacji wierzytelności kredytowych stanowią kompleksową usługę pośrednictwa finansowego zwolnioną z podatku od towarów i usług".

Teza, zgodnie z którą usługa świadczona przez spółkę celową w ramach procesu sekurytyzacji jest usługą finansową znajduje odzwierciedlenie również w orzecznictwie sądowym. W orzeczeniu Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 2 lutego 2007 r. (sygn. III SA/Wa 3887/06), dotyczącym podatku od czynności cywilnoprawnych, sąd podkreślił, iż " (...) istota sekurytyzacji polega na pozyskiwaniu środków finansowych przez emisję wierzycielskich papierów wartościowych zabezpieczonych aktywami, które są przedmiotem sekurytyzacji, np. wierzytelnościami. Oznacza to, że jeżeli wierzytelności Spółki byty nabywane w celu sekurytyzacji, tj. w celu ich wykorzystania do wykonania określonych operacji gospodarczych, to w badanej sprawie nie miała miejsca jak chcą tego organy podatkowe wyłącznie cesja wierzytelności, lecz cesja która była elementem świadczonej usługi finansowej".

Powyższe argumenty przemawiają za uznaniem, iż usługi świadczone przez X polegające na zapewnieniu finansowania działalność Wnioskodawcy, poprzez dostarczenie jej środków finansowych przed terminem wymagalności poszczególnych wierzytelności leasingowych świadczone w ramach Sekurytyzacji, korzystają ze zwolnienia od podatku od towarów i usług, na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT.

Jak wskazano powyżej, podatnikiem z tytułu omawianych czynności będzie Zainteresowany, który zobowiązany będzie do rozliczenia tzw. importu usług. W związku z tym, iż usługi świadczone przez X korzystają ze zwolnienia od VAT, Spółka zobowiązana będzie do wykazania w składanej deklaracji podatkowej wyłącznie obrotu z tytułu przedmiotowych czynności, z pominięciem kwoty podatku, który w takim przypadku nie wystąpi (w związku ze zwolnieniem od VAT przedmiotowych usług).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe w zakresie importu usług oraz za nieprawidłowe w zakresie zwolnienia od podatku.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają:

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Natomiast stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Z opisanego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, iż Wnioskodawca w celu pozyskania finansowania prowadzonej działalności leasingowej oraz w celu ograniczenia ryzyka nieściągalności wierzytelności, jako tzw. inwestor sekurytyzacji, przeprowadzi transakcję sekurytyzacji. W tym celu zawrze umowę nabycia wierzytelności z umów leasingowych z firmą X mającą siedzibę w Irlandii. Realizując umowę podmiot irlandzki świadczyć będzie na rzecz Spółki usługę wykupu wierzytelności (głównie jeszcze nie wymagalnych) wynikających z umów leasingu (w szczególności wierzytelności o zapłatę czynszu inicjalnego, rat leasingowych, kwot wykupu przedmiotu leasingu).

W przypadku świadczenia usług bardzo istotnym dla prawidłowego rozliczenia podatku od towarów i usług jest określenie miejsca świadczenia danej usługi. Od poprawności określenia miejsca świadczenia zależeć będzie, czy dane świadczenie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w Polsce, czy też nie.

W myśl ogólnej zasady wyrażonej w art. 27 ust. 1 ustawy, w przypadku świadczenia usług miejscem świadczenia jest miejsce, gdzie świadczący usługę posiada siedzibę, a w przypadku posiadania stałego miejsca prowadzenia działalności, z którego świadczy usługi - miejsce, gdzie świadczący usługę posiada stałe miejsce prowadzenia działalności; w przypadku braku takiej siedziby lub stałego miejsca prowadzenia działalności - miejsce stałego zamieszkania, z zastrzeżeniem ust. 2-6 i art. 28.

Odstępstwa od ogólnej zasady określania miejsca świadczenia usług przewidziane zostały w art. 27 ust. 2-6 i art. 28 ustawy.

I tak, na mocy art. 27 ust. 3 ustawy, w przypadku gdy usługi, o których mowa w ust. 4, są świadczone na rzecz:

Zgodnie z art. 27 ust. 4 pkt 4 i pkt 11 ustawy, przepis ust. 3 stosuje się do usług bankowych, finansowych i ubezpieczeniowych łącznie z reasekuracją, z wyjątkiem wynajmu sejfów przez banki, oraz usług agentów, pośredników działających w imieniu i na rzecz innej osoby, jeżeli uczestniczą w zapewnieniu świadczenia usług, o których mowa w pkt 1-10.

Z opisu sprawy wynika, iż Wnioskodawca zawarł z kontrahentem mającym siedzibę w Irlandii umowę o sekurytyzację wierzytelności z umów leasingu, w wyniku której sprzedawać będzie usługodawcy wierzytelności zgodnie z warunkami określonymi w umowie.

Stosownie do art. 2 pkt 9 ustawy, przez import usług rozumie się świadczenie usług, z tytułu wykonania których podatnikiem jest usługobiorca, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 4.

Podatnikami są również osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, będące usługobiorcami usług świadczonych przez podatników nieposiadających siedziby, stałego miejsca prowadzenia działalności lub stałego miejsca zamieszkania albo pobytu na terytorium kraju (art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy).

Natomiast zgodnie z art. 17 ust. 3 ustawy, przepis ust. 1 pkt 4 stosuje się, jeżeli usługobiorcą jest podatnik, o którym mowa w art. 15, posiadający siedzibę, stałe miejsce prowadzenia działalności lub stałe miejsce zamieszkania na terytorium kraju (...).

Podmiotem świadczącym przedmiotową usługę jest podmiot X, który posiada siedzibę na terytorium Irlandii, natomiast usługobiorca (Wnioskodawca) spełnia warunki określone w art. 17 ust. 3 ustawy, a zatem rozpozna on po swojej stronie import usługi, który będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na terytorium kraju.

W tym zakresie stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Usługi wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, z zastrzeżeniem ust. 4, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, z wyjątkiem usług elektronicznych i usług turystyki, o których mowa w art. 119 (art. 8 ust. 3 ustawy).

Stosownie do treści obowiązujących w tym zakresie przepisów prawa, usługi są identyfikowane na podstawie przepisów o statystyce publicznej. Prawidłowa pod względem klasyfikacji statystycznych identyfikacja usług stanowi warunek niezbędny do określenia wysokości opodatkowania na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług.

W związku z powyższym, istotnym w przedmiotowej sprawie jest właściwe zaklasyfikowanie do odpowiedniego symbolu PKWiU wykonywanych usług.

Na potrzeby podatku od towarów i usług, zgodnie z rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. U. z 2008 r. Nr 207, poz. 1293) do dnia 31 grudnia 2009 r., w kwestii klasyfikacji statystycznej towarów i usług, obowiązują przepisy rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 18 marca 1997 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. U. z 1997 r. Nr 42, poz. 264 z późn. zm.).

Na podstawie art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art

. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Jednakże zarówno w treści wskazanej ustawy, jak i przepisów wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie ich od podatku.

Artykuł 43 ust. 1 pkt 1 ustawy wskazuje, iż zwalnia się od podatku usługi wymienione w załączniku nr 4 do ustawy. W załączniku tym, pod poz. nr 3 wymienione zostały usługi pośrednictwa finansowego o symbolu PKWiU Sekcja J ex (65-67), z wyłączeniem:

Użycie przez ustawodawcę "ex" przy grupowaniu PKWiU, korzystającym ze zwolnienia od podatku od towarów i usług oznacza, że dotyczy tylko danej usługi z danego grupowania.

Z informacji przedstawionych we wniosku wynika, że Wnioskodawca zawarł umowę sekurytyzacji wierzytelności z umów leasingowych z podmiotem X z Irlandii. Transakcje te będą miały na celu zapewnienie finansowania działalności Spółki oraz ograniczenie ryzyka nieściągalności wierzytelności po jej stronie. W zamian za nabyte wierzytelności X będzie płacił Zainteresowanemu określone w umowie wynagrodzenie uwzględniające dyskonto od wartości nominalnej wierzytelności.

Należy wskazać, że usługi pośrednictwa finansowego, co do zasady, korzystają ze zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie cyt. wyżej art. 43 ust. 1 pkt 1 ustawy w związku z poz. 3 załącznika nr 4 do ustawy VAT (Sekcja J ex 65-67). Oznaczenie ex uprawnia do stosowania zwolnień w zakresie ściśle określonym w ustawie, z wyłączaniem usług wymienionych w punktach 1-9 tejże poz. 3 ww. załącznika. W katalogu usług, w odniesieniu do których nie stosuje się zwolnienia od podatku wymieniono między innymi usługi ściągania długów oraz faktoringu, przy czym nie wskazano symbolu PKWiU identyfikującego usługi zawierające się w tej kategorii (pkt 5 poz. 3 załącznika nr 4 do ustawy).

Natomiast wskazane wyżej wyłączenie usług ściągania długów i faktoringu ze zwolnienia od podatku od towarów i usług zgodne jest z przepisem art. 13 B (1) (d) Szóstej Dyrektywy 77/388/EWG Rady z dnia 17 maja 1977 r. w sprawie harmonizacji przepisów Państw Członkowskich dotyczących podatków obrotowych - wspólny system podatku od wartości dodanej: ujednolicona podstawa wymiaru podatku (Dz. U. L 145 z 13 czerwca 1977 r. z późn. zm.), obowiązującej do dnia 31 grudnia 2006 r., albowiem, stosownie do ww. przepisu państwa członkowskie zwalniają transakcje, nie naruszając innych przepisów Wspólnoty, na warunkach, które ustalają w celu zapewnienia właściwego i prostego zastosowania zwolnień od podatku i zapobieżenia oszustwom podatkowym, unikania opodatkowania lub nadużyciom, transakcje, łącznie z negocjacjami, dotyczące depozytu i bieżących rachunków, płatności, transferów, długów, czeków i papierów wartościowych, z wyjątkiem jednakże odzyskiwania długów i faktoringu.

Ponadto, zgodnie z treścią przepisu art. 135 (1) (d) Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. U. UE L Nr 347.1 z późn. zm.), która weszła w życie z dniem 1 stycznia 2007 r., państwa członkowskie zwalniają transakcje, łącznie z pośrednictwem, dotyczące rachunków depozytowych, rachunków bieżących, płatności, przelewów, długów, czeków i innych zbywalnych instrumentów finansowych, z wyłączeniem windykacji należności.

Trybunał Sprawiedliwości Wspólnot Europejskich w wyroku z dnia 26 czerwca 2003 r. w sprawie C-305/01, definiując factoring, o którym mowa w ww. przepisie Szóstej Dyrektywy podkreślił, iż działalność gospodarcza, w ramach której podmiot gospodarczy nabywa wierzytelności, przejmując ryzyko niewywiązania się dłużnika ze zobowiązania i w zamian wystawia swojemu klientowi faktury z tytułu prowizji, stanowi odzyskiwanie długów w rozumieniu art. 13B (d) (3) tej Dyrektywy i dlatego działalność ta wyłączona jest ze zwolnienia określonego w tym przepisie.

Usługi ściągania długów i factoringu nie zostały zdefiniowane w polskich przepisach prawa i należą do tzw. umów nienazwanych. Co do zasady factoring polega na tym, że faktor trudniący się zawodowo tego typu działalnością nabywa wierzytelności przysługujące przedsiębiorcy (faktorantowi) z tytułu dokonania sprzedaży lub wykonania usług w zamian za określoną kwotę, odpowiadającą wartości nominalnej wierzytelności pomniejszonej o dyskonto uwzględniające wynagrodzenie faktora.

W pojęciu usług ściągania długów i faktoringu mieści się zatem m.in. skup wierzytelności w celu ich windykacji we własnym zakresie lub odprzedaży. Usługa tego typu polegająca na "wyręczeniu" klienta z czynności zmierzających do odzyskania długu, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług bez możliwości skorzystania ze zwolnienia. W tym miejscu należy wskazać, że ustawa o podatku od towarów i usług nie uzależnia opodatkowania usług faktoringu od rodzaju umowy zawartej pomiędzy stronami, co oznacza, że każdy typ faktoringu podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Faktoring na gruncie ustawy winien być traktowany analogicznie jak cesja wierzytelności. Istota rozróżnienia usług (obrotu wierzytelnościami, inkasa oraz faktoringu) sprowadza się do zapisów umów łączących strony przelewu wierzytelności, analizy ich treści oraz czynności faktycznych wynikających z tych umów. W każdym przypadku, gdy celem działania jest przejęcie wierzytelności (długu) innego podmiotu w celu wyegzekwowania (ściągnięcia długu) - usługę tę należy opodatkować także wówczas, gdy środkiem tego celu jest nabycie cudzej wierzytelności (z ryzykiem lub bez ryzyka wypłacalności dłużnika), która to czynność mieści się w pojęciu szeroko pojętego pośrednictwa finansowego.

Odnosząc się do sytuacji przedstawionej we wniosku tut. Organ stwierdza, że realizowana przez podmiot X usługa polegająca na zakupie wierzytelności z umów leasingu, będzie ściśle związana z procesem odzyskiwania przez Wnioskodawcę środków pieniężnych. Tym samym, czynności te będą miały na celu ściąganie długów i jako wyłączone ze zwolnienia, zgodnie z załącznikiem nr 4 do cyt. ustawy i nieobjęte obniżoną stawką podatku, opodatkowane będą według 22% stawki podatku VAT, na podstawie art. 41 ust. 1 ww. ustawy.

W powyższym zakresie stanowisko Zainteresowanego jest nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.