ILPP2/443-374/09-2/AK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 12 marca 2009 r. (data wpływu do Biuro KIP w Płocku 16 marca 2009 r., data wpływu do Biuro KIP w Lesznie 23 marca 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie otrzymanego rabatu - jest nieprawidłowe.

W dniu 16 marca 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie otrzymanego rabatu.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Spółka otrzymała notę uznaniową od kontrahenta zagranicznego na 5%-owy specjalny rabat (bonus) za zakupy, których dokonała w roku 2008 do skompensowania z bieżącymi zapłatami za faktury. Jest to premia nie związana z konkretną dostawą, lecz udzielona została jedną kwotą od całości obrotu z tym kontrahentem.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy Wnioskodawca powinien otrzymany bonus podzielić na rabaty do poszczególnych faktur zakupowych i skorygować wewnątrzwspólnotowe nabycia towarów, czy wykazać jako sprzedaż usług.

Zdaniem Wnioskodawcy, prawidłowym działaniem będzie uwzględnienie otrzymanego dyskonta od kontrahenta zagranicznego jako przychód podatkowy i opodatkowanie go jedynie podatkiem dochodowym. Otrzymany bonus nie może być traktowany jako wynagrodzenie za usługę podlegającą podatkowi VAT, ponieważ udzielono go w związku z uzyskaniem konkretnego obrotu, który wcześniej podlegał opodatkowaniu jako wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów. Zainteresowany uważa, że stanowiłoby to podwójne opodatkowanie tego samego towaru.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2004 r. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem, podlegają:

Na mocy art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

Przez wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 4, rozumie się nabycie prawa do rozporządzania jak właściciel towarami, które w wyniku dokonanej dostawy są wysyłane lub transportowane na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium państwa członkowskiego rozpoczęcia wysyłki lub transportu przez dokonującego dostawy, nabywcę towarów lub na ich rzecz - art. 9 ust. 1 ustawy.

Z analizy sprawy wynika, iż Wnioskodawca dokonuje wewnątrzwspólnotowych nabyć towarów.

W myśl art. 29 ust. 1 ustawy, podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-22, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku.

Artykuł 29 ust. 4 ustawy stanowi, iż podstawę opodatkowania zmniejsza się o kwoty udokumentowanych, prawnie dopuszczalnych i obowiązkowych rabatów (bonifikat, opustów, uznanych reklamacji i skont) i o wartość zwróconych towarów, zwróconych kwot nienależnych w rozumieniu przepisów o cenach oraz zwróconych kwot dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze, z zastrzeżeniem ust. 4a i 4b.

W myśl art. 31 ust. 1 ustawy, podstawą opodatkowania wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów jest kwota, jaką nabywający jest obowiązany zapłacić. Przy ustalaniu podstawy opodatkowania, o której mowa w ust. 1, przepis art. 29 ust. 4 stosuje się odpowiednio (art. 31 ust. 3 ustawy).

Z opisu sprawy wynika również, że Spółka otrzymała od kontrahenta zagranicznego notę uznaniową na 5%-owy, specjalny rabat (bonus) na zakupy, których dokonała w roku 2008. Zainteresowany uważa, że jest to premia nie związana z konkretną dostawą.

Zdaniem tut. Organu, otrzymana nota uznaniowa dokumentuje udzielony przez kontrahenta zagranicznego rabat. Bowiem przyznany rabat jest wyliczany w stałym procencie za zakupy dokonane przez Wnioskodawcę, w ściśle określonym czasie (rok 2008) - dotyczy konkretnego okresu.

W związku z powyższym należy stwierdzić, iż przedmiotowy rabat, mający bezpośredni wpływ na wartość dostaw, prowadzi do obniżenia ceny towarów. Spółka ma możliwość ustalenia, o ile nastąpiło obniżenie ceny każdej jednostkowej transakcji udokumentowanej fakturą, nawet jeżeli jest ich więcej niż jedna w okresie rozliczeniowym. Tym samym, przyznany rabat może być przyporządkowany do konkretnej dostawy.

Mając powyższe na uwadze należy stwierdzić, iż przyznany rabat udokumentowany notą uznaniową przez kontrahenta zagranicznego, należy traktować jako rabat, o którym mowa w art. 29 ust. 4 ustawy, który zmniejsza podstawę opodatkowania wewnątrzwspólnotowych nabyć towarów, zgodnie z art. 31 ust. 3 ustawy.

Zgodnie z art. 106 ust. 7 ustawy, w przypadku czynności wymienionych w art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2, wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, dostawy towarów, dla której podatnikiem jest nabywca, oraz importu usług wystawiane są faktury wewnętrzne; za dany okres rozliczeniowy podatnik może wystawić jedną fakturę dokumentującą te czynności dokonane w tym okresie. Faktury wewnętrzne są wystawiane także dla udokumentowania zwróconych kwot dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze.

W myśl § 23 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarówi usług (Dz. U. Nr 212, poz. 1337), zwanego rozporządzeniem, przepisy § 5, 9-14, 16, 17 i 21 stosuje się odpowiednio do faktur wewnętrznych, o których mowa w art. 106 ust. 7 ustawy (...).

I tak, zgodnie z § 13 ust. 1 rozporządzenia, w przypadku gdy po wystawieniu faktury udzielono rabatów określonych w art. 29 ust. 4 ustawy, podatnik udzielający rabatu wystawia fakturę korygującą.

Faktura korygująca powinna zawierać co najmniej:

Ponadto należy nadmienić, iż zgodnie z § 13 ust. 5 rozporządzenia, faktury korygujące powinny zawierać wyraz "KOREKTA" albo wyraz "FAKTURA KORYGUJĄCA".

Jeżeli zatem nabywca towarów nabył prawo do rabatu, a fakt ten został uzgodniony z kontrahentem, ustalono ostateczną kwotę rabatu przyznanego nabywcy oraz został on o tym fakcie, jak i o wysokości przyznanego rabatu powiadomiony przez kontrahenta zagranicznego w formie pisemnej, fakt ten można uznać za wystarczającą przesłankę determinującą konieczność (a zarazem i termin) wystawienia wewnętrznej faktury korygującej.

W związku z powyższym, jeśli więc po wystawieniu faktury dokumentującej wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów (oraz po wystawieniu faktury wewnętrznej) zaistniała podstawa do skorygowania tej transakcji z powodu udzielenia rabatu, nabywca takiej faktury, winien wystawić wewnętrzne faktury korygujące do wewnątrzwspólnotowych nabyć towarów.

Zatem, w przypadku otrzymania od kontrahenta rabatu w związku z dokonanymi wewnątrzwspólnotowymi nabyciami towarów, Zainteresowany obowiązany jest do wystawienia wewnętrznych faktur korygujących do każdego z nabyć, w związku z którymi został on udzielony, w miesiącu jego otrzymania.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

W kwestii pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi, ul. Piotrkowska 135, 90-434 Łódź po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.