ILPP2/443-371/11-2/TK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana, przedstawione we wniosku z dnia 15 lutego 2011 r. (data wpływu 17 lutego 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży działek - jest prawidłowe.

W dniu 17 lutego 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży działek.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca w dniu 19 kwietnia 2004 r. (będąc stanu wolnego) nabył działkę budowlaną (752 m ²) położoną w miejscowości X (działka nr 1) z zamiarem wybudowania w przyszłości domu jednorodzinnego na własne cele mieszkaniowe. Dnia 3 stycznia 2007 r. będąc w związku małżeńskim nabył wraz z żoną działkę budowlaną (752 m ²) położoną w tej samej miejscowości, która sąsiaduje z działką nr 1 (działka nr 2).

Celem zakupu było powiększenie obszaru wokół planowanej budowy domu. W dniu 24 sierpnia 2007 r. Zainteresowany wspólnie z żoną nabył kolejną działkę (1533 m ²) położoną w miejscowości Y z zamiarem przeznaczenia jej na własne cele mieszkaniowe w przyszłości (np. za 20 lat). W chwili zakupu działka nie posiadała planu zagospodarowania przestrzennego. W ewidencji gruntów oznaczona była jako tereny mieszkaniowe. Sąsiednia działka zabudowana jest budynkiem mieszkalnym, co pozwalało na ubieganie się o wydanie warunków zabudowy na podobny budynek. W styczniu 2011 r. Wnioskodawca wystąpił do Wójta Gminy o wydanie warunków zabudowy dla celu wybudowania domu jednorodzinnego (działka nr 3), aby wiedzieć czy będzie taka możliwość w przyszłości.

W czerwcu 2008 r. Zainteresowany otrzymał w formie darowizny od swoich rodziców nieruchomość gruntową zabudowaną domem mieszkalnym. W związku z tym Wnioskodawca zrezygnował z wcześniejszych planów budowy domu na działce nr 1 oraz nr 2 i w roku 2010 rozpoczął remont tego domu.

Z uwagi na koszty remontu oraz chęć spłaty części zadłużenia wobec banku Zainteresowany zamierza sprzedać działki nr 1 i nr 2 oraz rozważa sprzedaż działki nr 3.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

Zdaniem Wnioskodawcy, wraz z małżonką są oni osobami fizycznymi nie prowadzącymi działalności gospodarczej, w szczególności nie zajmują się handlem nieruchomościami. Opisane działki stanowią ich (częściowo odrębny Zainteresowanego) majątek prywatny. Zakup każdej z działek podyktowany był własnymi celami mieszkaniowymi na bliższą lub dalszą przyszłość. Chęć ich (wszystkich lub części) sprzedaży wynika z faktu otrzymania innej nieruchomości mieszkaniowej.

Wnioskodawca uważa, że nie działa w charakterze podatnika VAT i nie powinien zostać za taki podmiot uznany.

Zdaniem Zainteresowanego interpretacja taka jest zgodna z wyrokiem Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 29 października 2007 r.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Towarami, w świetle art. 2 pkt 6 ustawy, w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2011 r., są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Przez dostawę towarów, w myśl art. 7 ust. 1 ustawy, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Z uwagi na powyższe uregulowania, sprzedaż gruntu jest dostawą towarów.

Jednakże samo stwierdzenie, że podmiot dokonuje czynności podlegających opodatkowaniu nie jest wystarczającą przesłanką, aby daną czynność opodatkować podatkiem od towarów i usług. Istotnym jest, aby podmiot działał w charakterze podatnika, a więc osoby prowadzącej działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.

Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne nie mające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza - na mocy ust. 2 powołanego artykułu - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Dodatkowo należy wskazać, że działalność gospodarcza powinna cechować się stałością, powtarzalnością i niezależnością jej wykonywania, bowiem związana jest z profesjonalnym obrotem gospodarczym. Nie jest natomiast działalnością handlową, a zatem i gospodarczą sprzedaż majątku osobistego, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży i nie jest związany z prowadzoną działalnością gospodarczą.

Zatem, w przedmiotowej sprawie podstawowym kryterium dla opodatkowania sprzedaży nieruchomości jest ustalenie, czy nieruchomość była wykorzystywana w sposób ciągły do celów zarobkowych, czy majątek nabyty został na potrzeby własne, czy też z przeznaczeniem do działalności handlowej.

Podkreślić przy tym należy, że zwłaszcza w przypadku działalności gospodarczej w zakresie handlu, zamiar częstotliwego wykonywania czynności ujawniony być musi już w momencie nabycia towaru, a nie w momencie jego sprzedaży. Nie można pominąć, że pod pojęciem "handel" należy rozumieć dokonywany w sposób zorganizowany zakup towarów w celu ich odsprzedaży. Jeżeli zatem dana czynność została wykonana poza zakresem działań producenta, handlowca, usługodawcy, pozyskującego zasoby naturalne, rolnika, czy wykonującego wolny zawód to w świetle cytowanego powyżej art. 15 ust. 2 ustawy nie można podmiotu dokonującego dostawy uznać za podatnika VAT z tytułu wykonania takiej czynności i to bez względu na to, czy czynność tę wykonał jednorazowo ale w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania jej w sposób częstotliwy.

Taka właśnie sytuacja występuje w przypadku sprzedaży przez osobę fizyczną majątku prywatnego. Sprzedaż majątku nabytego na własne potrzeby, a nie z przeznaczeniem do działalności handlowej, zarówno w całości, jak i w częściach, jednemu lub wielu nabywcom, z zyskiem lub bez, nie może być uznana za działalność handlową ze skutkiem w postaci uznania tej osoby za podatnika VAT.

Z przedstawionych we wniosku informacji wynika, iż Wnioskodawca w dniu 19 kwietnia 2004 r. (będąc stanu wolnego) nabył działkę budowlaną (752 m ²) położoną w miejscowości X (działka nr 1) z zamiarem wybudowania w przyszłości domu jednorodzinnego na własne cele mieszkaniowe. Dnia 3 stycznia 2007 r. będąc w związku małżeńskim nabył wraz z żoną działkę budowlaną (752 m ²) położoną w tej samej miejscowości, która sąsiaduje z działką nr 1 (działka nr 2).

Celem zakupu było powiększenie obszaru wokół planowanej budowy domu. W dniu 24 sierpnia 2007 r. Zainteresowany wspólnie z żoną nabył kolejną działkę (1533 m ²) położoną w miejscowości Y z zamiarem przeznaczenia jej na własne cele mieszkaniowe w przyszłości (np. za 20 lat). W chwili zakupu działka nie posiadała planu zagospodarowania przestrzennego. W ewidencji gruntów oznaczona była jako tereny mieszkaniowe. Sąsiednia działka zabudowana jest budynkiem mieszkalnym, co pozwalało na ubieganie się o wydanie warunków zabudowy na podobny budynek. W styczniu 2011 r. Wnioskodawca wystąpił do Wójta Gminy o wydanie warunków zabudowy dla celu wybudowania domu jednorodzinnego (działka nr 3), aby wiedzieć czy będzie taka możliwość w przyszłości.

W czerwcu 2008 r. Zainteresowany otrzymał w formie darowizny od swoich rodziców nieruchomość gruntową zabudowaną domem mieszkalnym. W związku z tym Wnioskodawca zrezygnował z wcześniejszych planów budowy domu na działce nr 1 oraz nr 2 i w roku 2010 rozpoczął remont tego domu.

Z uwagi na koszty remontu oraz chęć spłaty części zadłużenia wobec banku Zainteresowany zamierza sprzedać działki nr 1 i nr 2 oraz rozważa sprzedaż działki nr 3.

Wnioskodawca wraz z małżonką są osobami fizycznymi nie prowadzącymi działalności gospodarczej i nie zajmują się handlem nieruchomościami. Opisane działki stanowią ich majątek prywatny. Zakup każdej z działek podyktowany był własnymi celami mieszkaniowymi na bliższą lub dalszą przyszłość. Z kolei, chęć ich sprzedaży (wszystkich lub części) wynika z faktu otrzymania w darowiźnie innej nieruchomości mieszkalnej.

Grunt spełnia definicję towarów wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a jego sprzedaż jest traktowana jako czynność odpłatnej dostawy towarów na terytorium kraju.

W przedmiotowej sprawie Zainteresowanego nie można jednak uznać za podatnika prowadzącego działalność gospodarczą w myśl art. 15 ustawy, polegającą na handlu nieruchomościami, nie można stwierdzić bowiem, iż nabywając grunt działał w charakterze handlowca. Mając na uwadze cel nabycia przedmiotowego gruntu - własne potrzeby mieszkaniowe (budowa domu), nie można uznać, że nieruchomości te zakupiono w celu dalszej odsprzedaży.

Należy również zaznaczyć, iż w przypadku gdy osoba fizyczna dokonuje sprzedaży swojego majątku prywatnego - nieruchomości gruntowej, a czynność tą wykona jednorazowo lub okazjonalnie, w warunkach wskazujących, iż działanie to nie jest czynione z zamiarem jego powtarzania (kontynuowania) i nie zmierza do nadania mu stałego charakteru, transakcja ta nie może być uznana za działalność gospodarczą, w rozumieniu cyt. wyżej art. 15 ust. 2 ustawy.

W przedmiotowej sprawie przedstawione okoliczności, nie wskazują iż planowane transakcje sprzedaży nieruchomości miałyby być czynione z zamiarem wykonywania w sposób częstotliwy. Wnioskodawca bowiem dokonał zakupu nieruchomości z zamiarem budowy domów (obecnie oraz w dalszej przyszłości).

Z uwagi na to, iż w czerwcu 2008 r. Zainteresowany otrzymał w formie darowizny od swoich rodziców nieruchomość gruntową zabudowaną domem mieszkalnym zrezygnował z wcześniejszych planów budowy domu na działce nr 1 oraz nr 2 i w roku 2010 rozpoczął remont tego domu.

Z uwagi na powyższe okoliczności Zainteresowany zamierza sprzedać działki nr 1 i nr 2 oraz rozważa sprzedaż działki nr 3 - co podyktowane jest kosztami remontu domu oraz chęcią spłaty zadłużenia wobec banku.

Tym samym, należy uznać, iż planowana sprzedaż działek nie jest czynnością wykonywaną w sposób częstotliwy i nie może być uznana za istotę prowadzenia działalności gospodarczej.

Ponadto, Wnioskodawca wskazał, iż pisane działki stanowią majątek prywatny. Zakup każdej z działek podyktowany był własnymi celami mieszkaniowymi na bliższą lub dalszą przyszłość.

Planowane czynności nie mają formy zawodowej (profesjonalnej), czyli nie cechują się stałością (powtarzalnością i zamiarem kontynuacji) i nie mają zorganizowanego charakteru.

Reasumując, Wnioskodawca dokonując transakcji sprzedaży działek, które nie były wykorzystywane w działalności gospodarczej, w tym także rolniczej, nie będzie działał w charakterze podatnika, a czynność ta nie będzie nosiła znamion działalności gospodarczej. Tym samym, dostawa przedmiotowych działek nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT, bez względu na okres, w którym działki te zostaną sprzedane oraz kwotę uzyskaną ze sprzedaży.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Wskazać należy, iż zgodnie z art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) minister właściwy do spraw finansów publicznych, na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną).

Wobec powyższego, udzielona interpretacja indywidualna jest wiążąca tylko dla Wnioskodawcy, a nie dla jego małżonki.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.