ILPP2/443-369/09-2/SJ

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 18 maja 2009 r. Izba Skarbowa w Poznaniu ILPP2/443-369/09-2/SJ

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Stowarzyszenia, przedstawione we wniosku z dnia 16 marca 2009 r. (data wpływu 20 marca 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku przy sprzedaży czasopisma specjalistycznego wraz z wkładką reklamową - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 20 marca 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku przy sprzedaży czasopisma specjalistycznego wraz z wkładką reklamową.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca wydaje gazetę o tytule "X" i opodatkowuje przychód z jej sprzedaży stawką 7%. Zainteresowany zamierza skorzystać ze stawki 0% przy sprzedaży czasopisma, na mocy przepisów § 9 ust. 1 pkt 10 i ust. 3 rozporządzenia Ministra Finansów w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług. Przedmiotowe czasopismo spełnia wszelkie kryteria określone w ust. 3 wyżej cyt. rozporządzenia, tj.: posiada oznaczenie ISSN, objęte jest kodem PKWiU 22.13, jest o tematyce regionalnej i lokalnej, ukazuje się raz w tygodniu w nakładzie 3.500 ale powierzchnia reklamowa przekracza 33% ogólnej powierzchni pisma.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy w przypadku, gdy gazeta będzie posiadać mniej niż 33% powierzchni reklamowej ale do pisma będzie dołączona bezpłatna wkładka reklamowa niestanowiąca części czasopisma, Zainteresowany będzie mógł skorzystać z opodatkowania przychodu ze sprzedaży gazety, stawką 0%.

Zdaniem Wnioskodawcy, jeżeli czasopismo będzie spełniać wszystkie wymogi określone w § 9 ust. 3 ww. rozporządzenia, a jedynie do czasopisma będzie dołączona bezpłatna wkładka reklamowa, to do sprzedaży gazety Zainteresowany będzie mógł stosować stawkę 0%.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów oraz odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów, w myśl art. 7 ust. 1 ustawy, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Stosownie do definicji zawartej w art. 2 pkt 6 ustawy, towarami są rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Na podstawie art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Jednakże zarówno w treści ustawy, jak i przepisów wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi bądź zwolnienie od podatku.

I tak, stosownie do treści art. 41 ust. 2 ustawy, dla towarów i usług wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1.

W poz. 49 tego załącznika, tj. w "wykazie towarów i usług, opodatkowanych stawką podatku w wysokości 7%" wymienione zostały usługi o symbolu PKWiU ex 22.12 i PKWiU ex 22.13 - "gazety, magazyny, czasopisma - oznaczone stosowanymi na podstawie odrębnych przepisów symbolami ISSN, wytwarzane metodami poligraficznymi, z wyłączeniem: wydawnictw, w których nie mniej niż 67% powierzchni jest przeznaczone na nieodpłatne lub odpłatne ogłoszenia handlowe, reklamy lub teksty reklamowe".

Stosownie do objaśnień zawartych w załącznikach do ustawy symbol ex oznacza, że stawka podatku odnosi się tylko do danego wyrobu/usługi z danego grupowania. Umieszczenie tego dopisku przy konkretnym symbolu statystycznym ma na celu zawężenie stosowania zwolnienia lub obniżonej stawki podatku VAT tylko dla danego towaru lub usługi należącego do wymienionego grupowania statystycznego, spełniającego określone warunki sprecyzowane przez ustawodawcę w rubryce "nazwa towaru lub usługi". Zatem, wynikająca z konkretnego załącznika stawka VAT lub zwolnienie dotyczy wyłącznie danego towaru lub usługi z danego grupowania.

Artykuł 41 ust. 16 ustawy stanowi, iż minister właściwy do spraw finansów publicznych, w drodze rozporządzenia, może obniżać stawki podatku do wysokości 0%, 3% lub 7% dla dostaw niektórych towarów i świadczenia niektórych usług albo dla części tych dostaw lub części świadczenia usług oraz określać warunki stosowania obniżonych stawek, uwzględniając:

1.

specyfikę obrotu niektórymi towarami i świadczenia niektórych usług;

2.

przebieg realizacji budżetu państwa;

3.

przepisy Wspólnoty Europejskiej.

Natomiast, w myśl § 9 ust. 1 pkt 10 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 212, poz. 1336), obniżoną do wysokości 0% stawkę podatku stosuje się również do dostaw w kraju i wewnątrzwspólnotowego nabycia:

a.

książek (PKWiU ex 22.11) - z wyłączeniem książek adresowych o zasięgu krajowym, regionalnym i lokalnym, książek telefonicznych, teleksów i telefaksów (PKWiU 22.11.20-60.10), nut, map i ulotek - oznaczonych stosowanymi na podstawie odrębnych przepisów symbolami ISBN,

b.

czasopism specjalistycznych.

Zgodnie z § 9 ust. 3 cyt. rozporządzenia, przez czasopisma specjalistyczne, o których mowa w ust. 1 pkt 10 lit. b) i pkt 11 lit. b), należy rozumieć wydawnictwa periodyczne oznaczone symbolem ISSN, objęte kodem PKWiU 22.13 i CN 4902, o tematyce szeroko pojętych zagadnień odnoszących się do działalności kulturalnej i twórczej, edukacyjnej, naukowej i popularnonaukowej, społecznej, zawodowej i metodycznej, regionalnej i lokalnej, a także przeznaczone dla osób niewidomych i niedowidzących, publikowane nie częściej niż raz w tygodniu w postaci odrębnych zeszytów (numerów) objętych wspólnym tytułem, których zakończenia nie przewiduje się, ukazujące się na ogół w regularnych odstępach czasu w nakładzie nie wyższym niż 15.000 egzemplarzy, z wyjątkiem:

1.

periodyków o treści ogólnej, stanowiących podstawowe źródło informacji bieżącej o aktualnych wydarzeniach krajowych i zagranicznych, przeznaczonych dla szerokiego kręgu czytelników;

2.

publikacji zawierających treści pornograficzne, publikacji zawierających treści nawołujące do nienawiści na tle różnic narodowościowych, etnicznych, rasowych, wyznaniowych albo ze względu na bezwyznaniowość lub znieważające z tych powodów grupę ludności lub poszczególne osoby oraz publikacji propagujących ustroje totalitarne;

3.

wydawnictw, w których co najmniej 33% powierzchni jest przeznaczone nieodpłatnie lub odpłatnie na ogłoszenia handlowe, reklamy lub teksty reklamowe, w szczególności czasopism informacyjno-reklamowych, reklamowych, folderów i katalogów reklamowych;

4.

wydawnictw, które zawierają głównie kompletną powieść, opowiadanie lub inne dzieło w formie tekstu ilustrowanego lub nie, albo w formie rysunków opatrzonych opisem lub nie;

5.

publikacji, w których więcej niż 20% powierzchni jest przeznaczone na krzyżówki, kryptogramy, zagadki oraz inne gry słowne lub rysunkowe;

6.

publikacji zawierających informacje popularne, w szczególności porady, informacje o znanych i sławnych postaciach z życia publicznego;

7.

czasopism, na których nie zostanie uwidoczniona wysokość nakładu.

Z opisu sprawy wynika, iż Wnioskodawca wydaje gazetę, której sprzedaż opodatkowuje stawką podatku w wysokości 7%. Przedmiotowa gazeta jest czasopismem, które:

* posiada oznaczenie ISSN,

* objęte jest kodem PKWiU 22.13,

* jest o tematyce regionalnej i lokalnej,

* ukazuje się raz w tygodniu w nakładzie 3.500,

* powierzchnia reklamowa przekracza 33% ogólnej powierzchni pisma.

Należy zauważyć, iż cyt. przepis § 9 ust. 3 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r., zawiera wykaz wymogów, które muszą zostać spełnione aby można było zaliczyć dane czasopismo do czasopism specjalistycznych. Dopiero wypełnienie wszystkich tych warunków pozwoli na uznanie danego czasopisma za specjalistyczne. Jednocześnie przepis ten wymienia zbiór czynników, których wystąpienie wyklucza taką możliwość, nawet jeżeli spełnione zostały pozostałe wymogi. Należy przy tym podkreślić, iż wystąpienie chociaż jednego, spośród wymienionych w punktach od 1 do 7 czynników, powoduje niemożność uznania danego czasopisma za specjalistyczne.

Jednym z kryteriów pozwalających na korzystanie z preferencyjnej 0% stawki podatku, jest procent powierzchni czasopisma przeznaczony na reklamy. Z okoliczności przedstawionych we wniosku wynika, że obecnie powierzchnia reklamowa gazety przekracza 33% ogólnej powierzchni pisma. W związku z powyższym, nie jest spełniony jeden z warunków, wymienionych w § 9 ust. 1 pkt 10 i ust. 3 ww. rozporządzenia, co skutkuje brakiem możliwości opodatkowania dokonywanej sprzedaży czasopisma, stawką 0%.

Zainteresowany ma wątpliwości, czy w przypadku gdy przedmiotowa gazeta będzie posiadać mniej niż 33% powierzchni reklamowej ale do pisma będzie dołączona bezpłatna wkładka reklamowa niestanowiąca części czasopisma, będzie mógł skorzystać z opodatkowania przychodu ze sprzedaży gazety, stawką 0%.

Tut. Organ informuje, iż przepisy ustawy nie precyzują w jaki sposób obliczyć 33% powierzchni czasopisma przeznaczonej na ogłoszenia handlowe, reklamy lub teksty reklamowe. Intencją ustawodawcy było ustalenie preferencyjnych stawek VAT na wydawnictwa zawierające treści uznane przez ustawodawcę za godne uprzywilejowania. Zatem, przedmiotem kalkulacji powierzchni czasopisma przeznaczonej na ogłoszenia reklamowe, handlowe, reklamy lub teksty reklamowe, winna być jedynie powierzchnia przeznaczona na reklamy tylko w samym czasopiśmie. Dołączanie do czasopisma wkładkowych materiałów reklamowych (np.: ulotek, broszur, katalogów reklamowych, ogłoszeń handlowych, czasopism informacyjno-reklamowych, folderów - czyli zewnętrznych materiałów reklamowych), które są odrębnymi publikacjami i które nie są trwale związane z czasopismem oraz nie mają wpływu na cenę samej gazety, nie powinny być uwzględniane przy obliczaniu powierzchni zajętej przez reklamy w czasopiśmie.

Biorąc pod uwagę opisane we wniosku zdarzenie przyszłe oraz obowiązujące w tym zakresie przepisy prawa podatkowego należy stwierdzić, iż Zainteresowany dokonując dostawy czasopisma specjalistycznego, będzie mógł zastosować obniżoną do wysokości 0% stawkę podatku VAT, jednakże pod warunkiem spełnienia wymagań wskazanych w § 9 ust. 1 pkt 10 lit. b) oraz § 9 ust. 3 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r., nawet jeżeli do przedmiotowej gazety będzie dołączona bezpłatna wkładka reklamowa niestanowiąca części czasopisma.

Należy zauważyć, iż Organy podatkowe nie są właściwe do klasyfikowania wyrobów i usług do odpowiednich grupowań statystycznych. Do prawidłowego określenia przedmiotu opodatkowania, co wiąże się z prawidłowym zdefiniowaniem czynności oraz prawidłowym zaklasyfikowaniem tych czynności do właściwych grupowań statystycznych, obowiązany jest podatnik.

W związku z powyższym, tut. Organ odniósł się do klasyfikacji czasopisma (towaru) według PKWiU podanego przez Wnioskodawcę we wniosku.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl