ILPP2/443-365/09-2/SJ

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 6 maja 2009 r. Izba Skarbowa w Poznaniu ILPP2/443-365/09-2/SJ

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Urzędu Miasta, przedstawione we wniosku z dnia 16 marca 2009 r. (data wpływu 19 marca 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania transakcji zbycia zorganizowanej części przedsiębiorstwa - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 19 marca 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania transakcji zbycia zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Miasto wybudowało w latach 2004-2007, w ramach projektu "Gospodarka..." współfinansowanego z Funduszu Spójności:

* sortownię i stację przeładunkową odpadów,

* składowisko balastu.

Budowa Sortowni i Składowiska balastu została rozpoczęta z uwagi na przyjętą politykę gospodarki odpadami, dostosowaną do wymogów Ramowej Dyrektywy Odpadowej (75/442/EWG) oraz ustawą o odpadach.

Miejski Zakład Unieszkodliwiania Odpadów Komunalnych (MZUOK) stanowi oddzielny obiekt wyposażony w maszyny i urządzenia służące do sortowania odpadów i składowania odpadów wymienionych w Pozwoleniu zintegrowanym, wydanym przez Wojewodę.

Sortownia świadczy usługi w postaci: przeładunku i sortowania odpadów dostarczanych przez podmioty świadczące, na mocy posiadanych zezwoleń, usługi odbioru odpadów komunalnych od mieszkańców. Usługa sortowania jest odpłatna. W skład wyposażenia sortowni wchodzą:

* kabiny sortownicze do wstępnej segregacji odpadów,

* separatory metali żelaznych i nieżelaznych,

* automatyczna prasa kanałowa wraz z perforatorem,

* automatyczne stacje załadunkowe kontenerów,

* sita bębnowe pozwalające na wyodrębnienie frakcji o różnej wielkości.

Przychody, które może generować sortownia finansują w pełni koszty jej eksploatacji.

Składowisko balastu przeznaczone jest do składowania odpadów o określonych kodach (zgodnie z udzielonym pozwoleniem). Może funkcjonować samodzielnie, jak również w powiązaniu z sortownią. Może przyjmować odpady niesortowane. Wyposażone jest: w system ujmowania i odprowadzania odcieków oraz w instalację do odsysania i spalania biogazu w tzw. pochodni oraz w maszyny i urządzenia pozwalające na prawidłowe funkcjonowanie składowiska.

W ramach wstępnej eksploatacji, Miasto powierzyło to zadanie spółce MPO (100% udziałów Miasta). Oddelegowani pracownicy Spółki wykonywali prace w ramach wstępnej eksploatacji. W tym okresie odpady do sortowni dostarczane były wyłącznie przez MPO. Następnie, majątek ten został Spółce wydzierżawiony od czerwca 2008 r. i przyjmowane są odpady od innych firm zajmujących się wywozem odpadów. Z uwagi na zapisy w Memorandum Finansowym dla Projektu "Gospodarka...", w listopadzie 2008 r. Narodowy Fundusz Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej stwierdził, że przekazanie przez Beneficjenta (Miasto) na majątek miejskiej Spółki, obiektów zrealizowanych w ramach projektu "Gospodarka..." w okresie krótszym niż 5 lat od daty zakończenia projektu, to jest przed dniem 31 grudnia 2014 r., nie będzie stanowiło naruszenia postanowień Memorandum Finansowego oraz będzie mogło zostać dokonane bez zgody Komisji Europejskiej przy spełnieniu warunków:

* wniesienie majątku aportem do Spółki nie wpłynie na charakter eksploatacji inwestycji, która będzie eksploatowana zgodnie z zasadami określonymi we Wniosku o dofinansowanie i Memorandum Finansowego,

* nie zostaną dokonane zmiany w strukturze własnościowej Spółki w okresie 5 lat po zakończeniu projektu i w tym okresie Beneficjent pozostanie jedynym właścicielem Spółki,

* pomimo formalnego przeniesienia własności wytworzonego majątku na Spółkę, zmiana ta nie spowoduje nienależnej korzyści dla podmiotu prywatnego.

W świetle powyższego postanowiono wnieść aportem do MPO majątek Sortowni i Stacji przeładunkowej oraz Składowisko balastu.

W trakcie realizacji inwestycji nie dokonywano odliczenia podatku naliczonego.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy majątek powstały w wyniku inwestycji zrealizowanej przez Miasto, w postaci Sortowni i Stacji przeładunkowej odpadów oraz Składowiska balastu, stanowi w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług zorganizowaną część przedsiębiorstwa i transakcja jej zbycia (aportu) jest czynnością do której przepisów ustawy o podatku od towarów i usług nie stosuje się - zgodnie z art. 6 pkt 1 ustawy o VAT.

Zdaniem Wnioskodawcy, majątek powstały w wyniku inwestycji Miasta w postaci Sortowni, Stacji przeładunkowej oraz Składowiska balastu, stanowi zorganizowaną część przedsiębiorstwa, a zbycie zorganizowanej części przedsiębiorstwa nie podlega ustawie o VAT - zgodnie z art. 6 pkt 1 ustawy o VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Artykuł 2 pkt 6 ustawy stanowi, iż przez towary rozumie się rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

W myśl art. 6 pkt 1 ustawy, przepisów ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Pojęcie "transakcja zbycia" należy rozumieć w sposób zbliżony do terminu "dostawa towarów" w ujęciu art. 7 ust. 1 ustawy, tzn. "zbycie" obejmuje wszelkie czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania towarem jak właściciel, np.: sprzedaż, zamianę, darowiznę, przeniesienie własności w formie wkładu niepieniężnego, czyli aportu. Zbycie przedsiębiorstwa podlega zasadzie swobody umów, a więc może nastąpić na podstawie każdej czynności rozporządzającej, w tym także w formie aportu.

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie zawierają definicji "przedsiębiorstwa", zatem dla potrzeb przepisów ustaw podatkowych należy posłużyć się definicją sformułowaną w ustawie z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 1964 r. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.).

Zgodnie z art. 55 1 k.c., przedsiębiorstwo jest zorganizowanym zespołem składników niematerialnych i materialnych, przeznaczonych do prowadzenia działalności gospodarczej. Obejmuje ono w szczególności:

1.

oznaczenie indywidualizujące przedsiębiorstwo lub jego wyodrębnione części (nazwa przedsiębiorstwa);

2.

własność nieruchomości lub ruchomości, w tym urządzeń, materiałów, towarów i wyrobów, oraz inne prawa rzeczowe do nieruchomości lub ruchomości;

3.

prawa wynikające z umów najmu i dzierżawy nieruchomości lub ruchomości oraz prawa do korzystania z nieruchomości lub ruchomości wynikające z innych stosunków prawnych;

4.

wierzytelności, prawa z papierów wartościowych i środki pieniężne;

5.

koncesje, licencje i zezwolenia;

6.

patenty i inne prawa własności przemysłowej;

7.

majątkowe prawa autorskie i majątkowe prawa pokrewne;

8.

tajemnice przedsiębiorstwa;

9.

księgi i dokumenty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej.

Zatem składniki materialne i niematerialne wchodzące w skład przedsiębiorstwa powinny pozostawać ze sobą we wzajemnych relacjach w ten sposób, iż można mówić o nich jako o zespole, a nie zbiorze pewnych elementów. Istotne jest, aby w zbywanym przedsiębiorstwie zachowane zostały funkcjonalne związki pomiędzy poszczególnymi składnikami, tak żeby przekazana masa mogła posłużyć kontynuowaniu określonej działalności gospodarczej.

Ponadto art. 55 2 k.c. stanowi, iż czynność prawna mająca za przedmiot przedsiębiorstwo obejmuje wszystko, co wchodzi w skład przedsiębiorstwa, chyba, że co innego wynika z treści czynności prawnej albo z przepisów szczególnych.

O tym, czy nastąpiło zbycie przedsiębiorstwa decydują każdorazowo okoliczności faktyczne związane z konkretną transakcją. Podatnik obowiązany jest do prawidłowego określenia przedmiotu opodatkowania, co wiąże się z koniecznością prawidłowego zdefiniowania dokonywanej czynności.

Zgodnie z art. 2 pkt 27e ustawy, przez zorganizowaną część przedsiębiorstwa rozumie się organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.

Podstawowym wymogiem jest więc to, aby zorganizowana część przedsiębiorstwa stanowiła zespół składników materialnych i niematerialnych (w tym zobowiązań). Kolejnym warunkiem jest wydzielenie tego zespołu w istniejącym przedsiębiorstwie. Wydzielenie to ma zachodzić na trzech płaszczyznach: organizacyjnej, finansowej i funkcjonalnej (przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych).

Wyodrębnienie organizacyjne oznacza, że zorganizowana część przedsiębiorstwa ma swoje miejsce w strukturze organizacyjnej podatnika jako dział, wydział, oddział itp. Przy czym, w doktrynie zwraca się uwagę, że organizacyjne wyodrębnienie powinno być dokonane na bazie statutu, regulaminu lub innego aktu o podobnym charakterze.

Wyodrębnienie finansowe najpełniej realizowane jest w przypadku zakładu lub oddziału osoby prawnej. Wyodrębnienie finansowe nie oznacza samodzielności finansowej, ale sytuację, w której poprzez odpowiednią ewidencję zdarzeń gospodarczych możliwe jest przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Ponadto wymagane jest, aby zorganizowana część przedsiębiorstwa mogła stanowić potencjalne niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące zadania gospodarcze, których realizacji służy w istniejącym przedsiębiorstwie. Powyższe oznacza, że przez zorganizowaną część przedsiębiorstwa można rozumieć wyłącznie tę część przedsiębiorstwa, która jest przede wszystkim wyodrębniona organizacyjnie, ale także posiada wewnętrzną samodzielność finansową.

Zatem, aby w rozumieniu przepisów podatkowych, określony zespół składników majątkowych mógł zostać zakwalifikowany jako zorganizowana część przedsiębiorstwa, nie jest wystarczające jakiekolwiek zorganizowanie masy majątkowej, ale musi się ona odznaczać pełną odrębnością niezbędną do samodzielnego funkcjonowania w obrocie gospodarczym.

Zorganizowaną część przedsiębiorstwa tworzą więc składniki, będące we wzajemnych relacjach, takich by można było mówić o nich jako o zespole, a nie o zbiorze przypadkowych elementów, których jedyną cechą wspólną jest własność jednego podmiotu gospodarczego.

Oznacza to, że zorganizowana część przedsiębiorstwa nie jest sumą poszczególnych składników, przy pomocy których będzie można prowadzić odrębny zakład, lecz zorganizowanym zespołem tych składników, przy czym punktem odniesienia jest tutaj rola, jaką składniki majątkowe odgrywają w funkcjonowaniu przedsiębiorstwa (na ile stanowią w nim wyodrębnioną organizacyjnie i funkcjonalnie całość).

Reasumując, na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług mamy więc do czynienia ze zorganizowaną częścią przedsiębiorstwa, jeżeli spełnione są wszystkie następujące przesłanki:

1.

istnieje zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązań,

2.

zespół ten jest organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie,

3.

składniki te przeznaczone są do realizacji określonych zadań gospodarczych,

4.

zespół tych składników mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące ww. zadania gospodarcze.

Z opisanego zdarzenia przyszłego wynika, iż Miasto zamierza wnieść aportem majątek powstały w wyniku zrealizowanej inwestycji "Gospodarka...." w postaci Sortowni i Stacji przeładunkowej oraz Składowiska balastu. Przedmiotowa inwestycja (Miejski Zakład Unieszkodliwiania Odpadów Komunalnych) została zrealizowana w latach 2004 -2007 i była współfinansowana z Europejskiego Funduszu Spójności oraz stanowi oddzielny obiekt wyposażony w maszyny i urządzenia służące do sortowania i składowania odpadów. W ramach wstępnej eksploatacji, Wnioskodawca powierzył to zadanie Spółce MPO (100% udziałów Miasta), a następnie od czerwca 2008 r. majątek ten został jej wydzierżawiony.

W listopadzie 2008 r., po otrzymaniu opinii Narodowego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej, iż przekazanie przez Miasto na majątek miejskiej Spółki, obiektów zrealizowanych w ramach projektu "Gospodarka..." w okresie krótszym niż 5 lat od daty zakończenia projektu, tj. przed dniem 31 grudnia 2014 r., nie będzie stanowiło naruszenia postanowień Memorandum Finansowego oraz będzie mogło zostać dokonane bez zgody Komisji Europejskiej, Wnioskodawca postanowił wnieść aportem do MPO majątek Sortowni i Stacji przeładunkowej oraz Składowisko balastu. Przedmiotowy majątek, zdaniem Zainteresowanego, stanowi zorganizowaną część przedsiębiorstwa.

Biorąc pod uwagę opis sprawy oraz powołane przepisy należy stwierdzić, iż przekazywany przez Miasto majątek powstały w wyniku zrealizowanej inwestycji w postaci Sortowni, Stacji przeładunkowej oraz Składowiska balastu, spełnia definicję zorganizowanej części przedsiębiorstwa, wynikającą z art. 2 pkt 27e ustawy. W związku z powyższym, jego aport do Spółki MPO jest czynnością niepodlegającą przepisom ustawy, zgodnie z art. 6 ust. 1 ustawy o VAT.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi, ul. Piotrkowska 135, 90-434 Łódź po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl