ILPP2/443-364/10-4/AD

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani, przedstawione we wniosku z dnia 5 marca 2010 r. (data wpływu 10 marca 2010 r.) uzupełnionym pismem z dnia 17 maja 2010 r. (data wpływu 21 maja 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży działki - jest nieprawidłowe.

W dniu 10 marca 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży działki. Wniosek uzupełniono pismem z dnia 17 maja 2010 r. (data wpływu 21 maja 2010 r.) o doprecyzowanie przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego oraz o własne stanowisko w sprawie.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Na mocy postanowienia z dnia 9 lutego 1981 r. Wnioskodawczyni nabyła w spadku działkę wraz z gospodarstwem rolnym. Działka nr X ma powierzchnię 0,1958 ha o klasie R IV a; 0,1392 ha o klasie R IV b oraz 0,2784 ha o klasie R V. Łącznie działka ma powierzchnię 0,6134 ha. Działka od początku była użytkowana do celów rolnych. Nigdy nie stała na niej żadna zabudowa (dom, garaż, budynek gospodarczy itp.). Uprawiano na niej wszelkiego rodzaju warzywa (m.in. ziemniaki, kukurydzę, kapustę, pomidory itp.). Na działce znajdują się dwa drzewa owocowe (wiśnia, orzech). Drzewa te ze względu na brak ingerencji człowieka nie wydają owoców. Ich wielkość to ok. 3 m wysokości. Od 2000 r. w czasie choroby małżonka Zainteresowanej, działka została zaorana i do dnia dzisiejszego nie jest w żaden sposób uprawiana. Pozostaje porośnięta dziką roślinnością.

W dniu 17 kwietnia 2008 r. Miasto W. wydało uchwałę nr X o planie zagospodarowania przestrzennego. Zagospodarowanie to obejmuje część przedmiotowej działki. Fragment ten stanowi ok. 1/2 działki. Wnioskodawczyni dowiedziała się, że Miasto jest gotowe odkupić od niej tę część działki. Zainteresowana posiada również inną działkę o łącznej powierzchni 0,5689 ha, która także nie jest używana do celów rolnych, ani nie stoi na niej żadna zabudowa.

W uzupełnieniu wniosku Zainteresowana wskazała, iż posiada status rolnika, gdyż jest właścicielką powierzchni powyżej 1 ha. Na wymienionym gruncie nigdy nie prowadziła działalności gospodarczej. Nie udostępniała go ani nie udostępnia innym osobom na podstawie umowy najmu lub dzierżawy itp. Wnioskodawczyni nie dokonywała dostaw gruntów lecz nie wie czy nie będzie sprzedawać kolejnych gruntów w przyszłości. Grunt posiada klasyfikację działki budowlanej. Zainteresowana zamieściła ogłoszenie o sprzedaży oraz złożyła wniosek do geodezji o podział działki.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy w związku z planowaną sprzedażą działki Wnioskodawczyni jest zobowiązana ponieść opłaty (podatek VAT) związane ze sprzedażą tej nieruchomości.

Wnioskodawczyni, aby otrzymać informację czy jest zobowiązana ponieść opłatę podatku VAT związaną ze sprzedażą działki zasięgnęła porady dwóch instytucji. Niestety otrzymała dwie sprzeczne odpowiedzi. Nie chcąc popełnić błędu przy sprzedaży ww. nieruchomości Zainteresowana wystąpiła o interpretację indywidualną.

W uzupełnieniu wniosku Zainteresowana wskazała, że według niektórych interpretacji przy sprzedaży większej ilości działek podatek VAT w wysokości 22% należy doliczyć do kwoty transakcji. Jednak dla każdej sprzedaży działki wydawana jest inna interpretacja. Planowany jest podział działki na 4 mniejsze, więc - zdaniem Zainteresowanej - na podstawie wyżej opisanych informacji podatek powinien być naliczony na kupującego nieruchomość.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem, podlegają:

W myśl art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Na mocy art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Zgodnie z ww. przepisami, grunt spełnia definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a jego sprzedaż jest traktowana jako czynność odpłatnej dostawy towarów na terytorium kraju.

Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza - na mocy ust. 2 powołanego artykułu - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Z wniosku wynika, że na mocy postanowienia z dnia 9 lutego 1981 r. Wnioskodawczyni nabyła w spadku działkę wraz z gospodarstwem rolnym. Łącznie działka ma powierzchnię 0,6134 ha. Od początku była użytkowana do celów rolnych. Nigdy nie stała na niej żadna zabudowa (dom, garaż, budynek gospodarczy itp.). Uprawiano na niej wszelkiego rodzaju warzywa (m.in. ziemniaki, kukurydzę, kapustę, pomidory itp.). Na działce znajdują się dwa drzewa owocowe (wiśnia, orzech). Od 2000 r. w czasie choroby małżonka Zainteresowanej, działka została zaorana i do dnia dzisiejszego nie jest w żaden sposób uprawiana. Pozostaje porośnięta dziką roślinnością.

W dniu 17 kwietnia 2008 r. Miasto W. wydało uchwałę nr X o planie zagospodarowania przestrzennego. Zagospodarowanie to obejmuje część przedmiotowej działki (ok. 1/2). Wnioskodawczyni dowiedziała się, że Miasto jest gotowe odkupić od niej tę część działki. Zainteresowana posiada również inną działkę o łącznej powierzchni 0,5689 ha, która także nie jest używana do celów rolnych, ani nie stoi na niej żadna zabudowa.

W uzupełnieniu wniosku Zainteresowana wskazała, iż posiada status rolnika, gdyż jest właścicielką gruntów o powierzchni powyżej 1 ha. Na wymienionym gruncie nigdy nie prowadziła działalności gospodarczej. Nie udostępniała go ani nie udostępnia innym osobom na podstawie umowy najmu lub dzierżawy itp. Wnioskodawczyni nie dokonywała dostaw gruntów lecz nie wie czy nie będzie sprzedawać kolejnych gruntów w przyszłości. Grunt posiada klasyfikację działki budowlanej. Zainteresowana zamieściła ogłoszenie o sprzedaży oraz złożyła wniosek do geodezji o podział działki.

Właściciel gospodarstwa rolnego, dokonujący dostaw produktów rolnych pochodzących z własnej działalności rolniczej lub świadczący usługi rolnicze jest w myśl ustawy o podatku od towarów i usług rolnikiem ryczałtowym, posiadającym status podatnika prowadzącego działalność gospodarczą (rolniczą). Na mocy art. 43 ust. 1 pkt 3 ustawy korzysta tylko ze zwolnienia od podatku w zakresie dostaw produktów rolnych pochodzących z własnej działalności rolniczej oraz w zakresie świadczenia usług rolniczych. Jeśli więc osoba taka wykonuje inne czynności mieszczące się w zakresie przedmiotowym opodatkowania podatkiem od towarów i usług, brak jest podstaw do uznania, iż nie podlegają one opodatkowaniu, tym bardziej, że rolnik sprzedający grunt nie zbywa majątku osobistego, ale majątek składający się na przedsiębiorstwo rolne.

Zainteresowana wskazała jednak, że w 2000 r. działka została zaorana i do dnia dzisiejszego nie jest w żaden sposób uprawiana. Pozostaje porośnięta dziką roślinnością.

Ustawą z dnia 20 lipca 2000 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym i ustawy o opłacie skarbowej (Dz. U. Nr 68, poz. 805) wprowadzono do ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym (Dz. U. Nr 11, poz. 50 z późn. zm.) m.in. definicję działalności rolniczej i rolnika ryczałtowego.

Jeśli więc Wnioskodawczyni zaprzestała wykonywania działalności rolniczej przed wejściem w życie powyższej ustawy (czyli przed pojawieniem się w przepisach prawnych dotyczących podatku od towarów i usług ww. definicji), nie można uznać, że przedmiotowe grunty służyły działalności gospodarczej, w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług z dnia 11 marca 2004 r.

W przedmiotowej sprawie stwierdzić zatem należy, iż Zainteresowana dokonując sprzedaży działki przeznaczonej pod zabudowę nie będzie działała w charakterze podatnika, a czynność ta nie będzie nosiła znamion działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług. Ze względu na sposób nabycia nieruchomości - spadek - należy uznać, iż intencją Wnioskodawczyni w momencie nabycia działki nie był zamiar jej odsprzedaży.

Reasumując, stanowisko przedstawione przez Wnioskodawczynię uznaje się za nieprawidłowe, z uwagi na stwierdzenie zawarte we własnym stanowisku, że "podatek powinien być naliczony na kupującego nieruchomość". Dostawę przedmiotowej działki należy bowiem potraktować jako sprzedaż majątku prywatnego Zainteresowanej, która nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.