ILPP2/443-353/11-4/MN - Możliwość zwolnienia od podatku VAT usług pośrednictwa w świadczeniu usług udzielania pożyczek.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia - brak daty sporządzenia (data wpływu 14 lutego 2011 r.) uzupełnionym pismem z dnia 16 maja 2011 r. (data wpływu 18 maja 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku usług pośrednictwa finansowego - jest prawidłowe.

W dniu 14 lutego 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku usług pośrednictwa finansowego. Wniosek uzupełniono pismem z dnia 16 maja 2011 r. (data wpływu 18 maja 2011 r.) o doprecyzowanie opisu zaistniałego stanu faktycznego oraz pełnomocnictwo i podpis osoby upoważnionej do występowania w imieniu Wnioskodawcy z wnioskiem o wydanie interpretacji indywidualnej.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w zakresie wynajmu, doradztwa finansowego oraz pośrednictwa finansowego. Usługa pośrednictwa finansowego stanowi usługę świadczoną na rzecz stron transakcji finansowej, za którą strony wypłacają prowizję (% od wartości zawartej umowy). Ponadto, świadczona przez Zainteresowanego usługa pośrednictwa stanowi element usługi finansowej. Celem usługi jest dążenie do zawarcia umowy pomiędzy stronami, a usługa ta nie ma wyłącznie charakteru wykonywania czynności faktycznych związanych z umową (udostępnianie stronom informacji).

W uzupełnieniu do wniosku Zainteresowany wskazał, iż zgodnie z zawartą umową i aneksami szuka inwestorów (kontrahentów), którzy chcieliby finansować (udzielać pożyczek) klienta Wnioskodawcy. Inwestorów (kontrahentów) Zainteresowany szuka wśród znanych mu, polecanych przez innych inwestorów. Wysyła on do nich ofertę, umawia się na spotkania, na których prezentują warunki współpracy. W przypadku znalezienia takiego inwestora, zgodnie z § 1 pkt 8 aneksu do zawartej umowy, "za pośrednictwo zleceniobiorcy zakończone zawarciem umowy pożyczki zleceniobiorca (przyp. - Wnioskodawca) otrzymuje prowizje w określonej kwocie brutto". Prócz wyżej wymienionych czynności Wnioskodawca wykonuje również inne czynności nie będące przedmiotem złożonego wniosku. Przedstawione usługi, będące przedmiotem złożonego wniosku, nie stanowią czynności ściągania długów, usług doradztwa ani usług w zakresie leasingu.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy, zgodnie z przedstawionym stanem faktycznym i w myśl cytowanych przepisów, Wnioskodawca może korzystać ze zwolnienia od podatku od towarów i usług, dla usług pośrednictwa.

Zdaniem Wnioskodawcy, na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy o podatku od towarów i usług, ze zwolnienia korzystają usługi udzielania kredytów lub pożyczek pieniężnych oraz także usługi pośrednictwa w świadczeniu usług udzielania kredytów lub pożyczek pieniężnych. Dodatkowo, zgodnie z ust. 15 w art. 43 ustawy, zwolnienie to nie ma zastosowania w przypadku: czynności ściągania długów, w tym factoringu; usług doradztwa; usług w zakresie leasingu. Zainteresowany uważa, że według przedstawionego stanu faktycznego i powołanych wyżej przepisów, zwolnienie od podatku od towarów i usług obejmuje również świadczone przez niego usługi pośrednictwa finansowego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów, stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

W myśl art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Stosownie do art. 5a ustawy, towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

W art. 41 ust. 1 ustawy postanowiono, iż stawka podatku od towarów i usług wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Jednakże, zgodnie z art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Podkreślić także należy, iż zarówno w treści ustawy, jak i przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi, bądź zwolnienie od podatku.

Według art. 43 ust. 1 pkt 38-41 ustawy, zwalnia się od podatku:

Zgodnie z art. 43 ust. 13 ustawy, zwolnienie od podatku stosuje się również do świadczenia usługi stanowiącej element usługi wymienionej w ust. 1 pkt 7 i 37-41, który sam stanowi odrębną całość i jest właściwy oraz niezbędny do świadczenia usługi zwolnionej zgodnie z ust. 1 pkt 7 i 37-41.

Przepisu ust. 13 nie stosuje się do świadczenia usług stanowiących element usług pośrednictwa, o których mowa w ust. 1 pkt 7 i 37-41 (art. 43 ust. 14 ustawy).

Stosownie do art. 43 ust. 15 ustawy, zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 7, 12 i 37-41 oraz w ust. 13, nie mają zastosowania do:

Należy podkreślić, że pojęcia używane do oznaczenia zwolnień, o których mowa w art. 43 ustawy, należy interpretować ściśle, zważywszy, że zwolnienia te stanowią odstępstwa od ogólnej zasady, zgodnie z którą podatek VAT pobierany jest od każdej usługi świadczonej odpłatnie przez podatnika.

Zatem, w pierwszej kolejności należy określić jakie czynności miał na myśli prawodawca formułując w art. 43 ust. 1 pkt 38-41 zwolnienie dla świadczonych usług finansowych i usług pośrednictwa w świadczeniu usług finansowych.

Sprecyzowanie przepisów regulujących zwolnienie od podatku od towarów i usług dla usług finansowych ma na celu zapewnienie jednolitego stosowania tego zwolnienia w odniesieniu do rynku wspólnotowego, jak również zapewnienie spójności przepisów dotyczących podatku od towarów i usług z przepisami krajowymi regulującymi funkcjonowanie rynku finansowego.

Zwolnienia od podatku usług finansowych oparte zostały na obiektywnych kryteriach, nie są zaś uzależnione od rodzaju podmiotu świadczącego te usługi.

W art. 43 w ust. 1 pkt 38 ustawy objęto zwolnieniem usługi udzielania kredytów lub pożyczek pieniężnych oraz pośrednictwo w zakresie udzielania kredytów lub pożyczek pieniężnych, a także zarządzanie kredytami lub pożyczkami pieniężnymi przez kredytodawcę lub pożyczkodawcę, pośrednictwo i wszelkie działania w zakresie gwarancji kredytowych lub pożyczkowych lub innych form zabezpieczenia kredytu lub pożyczki pieniężnej oraz zarządzanie tymi gwarancjami przez kredytodawcę lub pożyczkodawcę, z wyłączeniem zbywania praw nabytych w związku z udzieleniem kredytu lub pożyczki pieniężnej. Na podstawie tego przepisu zwolnieniem objęte zostały również - wyłączone na podstawie dotychczasowych przepisów ustawy - czynności udzielania pożyczek lombardowych, wykonywane przez podmioty inne niż banki.

Na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 39 ustawy objęto zwolnieniem czynności udzielania poręczeń, gwarancji i innych zabezpieczeń transakcji finansowych i ubezpieczeniowych, rozumianych ogólnie jako zgoda poręczyciela, gwaranta lub udzielającego zabezpieczenia do spłacenia długu lub każdego innego zobowiązania finansowego w imieniu dłużnika, w przypadku niewywiązania się przez niego ze spłaty długu. Warunkiem objęcia zwolnieniem gwarancji, poręczeń i zabezpieczeń jest ich finansowy (pieniężny) charakter.

W art. 43 ust. 1 pkt 40 ustawy objęto zwolnieniem usługi, łącznie z pośrednictwem, w zakresie depozytów środków pieniężnych, prowadzenia rachunków pieniężnych, wszelkiego rodzaju transakcji płatniczych, przekazów i transferów pieniężnych, długów, czeków i innych zbywalnych instrumentów finansowych.

Z kolei w art. 43 ust. 1 pkt 41 ustawy określono zwolnienie czynności związanych z instrumentami finansowymi, w tym papierami wartościowymi. Zwolnienie to odnosi się do instrumentów finansowych wymienionych w ustawie z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi (Dz. U. z 2010 r. Nr 211, poz. 1384). Zwolnieniu od podatku podlegają czynności związane z emisją i obrotem instrumentami finansowymi oraz pośrednictwo w tych transakcjach.

Powyższe zwolnienia uregulowane zostały w ustawie o podatku od towarów i usług wskutek implementacji odpowiednich przepisów Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 347, poz. 1 z późn. zm.), zwanej dalej Dyrektywą 112.

I tak, zgodnie z art. 131 Dyrektywy 112, zwolnienia przewidziane w rozdziałach 2-9 stosuje się bez uszczerbku dla innych przepisów wspólnotowych i na warunkach ustalanych przez państwa członkowskie w celu zapewnienia prawidłowego i prostego stosowania tych zwolnień oraz zapobieżenia wszelkim możliwym przypadkom uchylania się od opodatkowania, unikania opodatkowania i nadużyć.

W myśl art. 135 ust. 1 lit. b)-f) Dyrektywy 112, państwa członkowskie zwalniają następujące transakcje:

Z opisu sprawy wynika, iż Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w zakresie wynajmu, doradztwa finansowego oraz pośrednictwa finansowego. Usługa pośrednictwa finansowego stanowi usługę świadczoną na rzecz stron transakcji finansowej, za którą strony wypłacają prowizję (% od wartości zawartej umowy). Ponadto, świadczona przez Zainteresowanego usługa pośrednictwa stanowi element usługi finansowej. Celem usługi jest dążenie do zawarcia umowy pomiędzy stronami, a usługa ta nie ma wyłącznie charakteru wykonywania czynności faktycznych związanych z umową (udostępnianie stronom informacji). Zgodnie z zawartą umową i aneksami Zainteresowany szuka inwestorów (kontrahentów), którzy chcieliby finansować (udzielać pożyczek) klienta Wnioskodawcy. Inwestorów (kontrahentów) Zainteresowany szuka wśród znanych mu, polecanych przez innych inwestorów. Wysyła on do nich ofertę, umawia się na spotkania, na których prezentują warunki współpracy. W przypadku znalezienia takiego inwestora, zgodnie z § 1 pkt 8 aneksu do zawartej umowy, "za pośrednictwo zleceniobiorcy zakończone zawarciem umowy pożyczki zleceniobiorca (przyp. - Wnioskodawca) otrzymuje prowizje w określonej kwocie brutto". Przedstawione usługi, będące przedmiotem złożonego wniosku, nie stanowią czynności ściągania długów, usług doradztwa ani usług w zakresie leasingu.

Z orzeczenia Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości w sprawie Commissioners of Customs Excise v. CSC Financial Services Ltd. (C-235/00), wynika że z pośrednictwem mamy do czynienia w przypadku podmiotu, który nie jest żadną ze stron umowy dotyczącej produktu finansowego. Celem pośrednictwa jest uczynienie wszystkiego co możliwe, aby dwie strony zawarły umowę, przy czym pośrednik nie ma bezpośrednio własnego interesu w warunkach tej umowy.

Zatem biorąc pod uwagę powołane przepisy prawa, jak również przedstawiony we wniosku opis zaistniałego stanu faktycznego, stwierdzić należy, że świadczenie przedmiotowych usług pośrednictwa w świadczeniu usług udzielania pożyczek, których elementem składowym jest m.in.: poszukiwanie inwestorów, którzy chcieliby finansować (udzielać pożyczek) klientów Wnioskodawcy, wysyłka oferty, umawianie się na spotkania, na których prezentowane są warunki współpracy - korzystają ze zwolnienia od podatku, na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.