ILPP2/443-346/08-4/JK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Powiatu, przedstawione we wniosku z dnia 10 kwietnia 2008 r. (data wpływu 16 kwiecień 2008 r.) uzupełnionym pismem z dnia 12 czerwca 2008 r. (data wpływu 17 czerwiec 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku - jest nieprawidłowe.

W dniu 16 kwietnia 2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku. Przedmiotowy wniosek został uzupełniony pismem z dnia 12 czerwca 2008 r. (data wpływu 17 czerwiec 2008 r.) o brakującą klasyfikację PKOB.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

W roku 2007 Wnioskodawca przebudował płot ogrodzeniowy przy Domu Pomocy Społecznej - jednostce organizacyjnej Zainteresowanego. Kosztorys obejmujący ww. prace przewidywał 22% stawkę podatku VAT, natomiast wykonawca zastosował 7% stawkę podatku VAT. Przedmiotowy budynek, zgodnie z Polską Klasyfikacją Obiektów Budowlanych należy przyporządkować do działu 11 - Budynki mieszkalne, klasy 1130 - Budynki zbiorowego zamieszkania.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Jaka stawka podatku VAT jest prawidłowa w przypadku wyżej opisanych prac.

Zdaniem Wnioskodawcy, płot ogrodzeniowy jako obiekt towarzyszący budownictwu mieszkaniowemu korzysta z obniżonej stawki VAT, na podstawie art. 146 ust. 1 pkt 3 lit. a) ustawy z dnia 11 marca 2004 r. (Dz. U. z 2004 r. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 rozumie się, zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy, każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Na mocy art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22% (...).

Stosownie do art. 146 ust. 1 pkt 2 lit. a) ustawy, w okresie od dnia przystąpienia Rzeczypospolitej Polskiej do Unii Europejskiej do dnia 31 grudnia 2007 r. stosowało się stawkę w wysokości 7% w odniesieniu do robót budowlano-montażowych oraz remontów i robót konserwacyjnych związanych z budownictwem mieszkaniowym i infrastrukturą towarzyszącą.

Obiektami budownictwa mieszkaniowego, w myśl art. 2 pkt 12 ustawy (w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2007 r.), były budynki mieszkalne rodzinne stałego zamieszkania, sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych: 111 - Budynki mieszkalne jednorodzinne, 112 - Budynki o dwóch mieszkaniach i wielomieszkaniowe, ex 113 - Budynki zbiorowego zamieszkania - wyłącznie budynki kościołów i innych związków wyznaniowych, klasztory, domy zakonne, plebanie, kurie, rezydencje biskupie oraz rezydencje Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej.

Użycie symbolu ex oznacza, iż dotyczy tylko danego towaru z danego grupowania.

Przez roboty związane z budownictwem mieszkaniowym i infrastrukturą towarzyszącą, o których mowa w ust. 1 pkt 2 lit. a), rozumiało się roboty budowlane dotyczące inwestycji w zakresie obiektów budownictwa mieszkaniowego i infrastruktury towarzyszącej oraz remontów obiektów budownictwa mieszkaniowego (art. 146 ust. 2 ustawy).

W myśl art. 146 ust. 3 pkt 2 ustawy, przez infrastrukturę towarzyszącą budownictwu mieszkaniowemu, o której mowa w ust. 1 pkt 2 lit. a), rozumiało się urządzanie i zagospodarowanie terenu w ramach przedsięwzięć i zadań budownictwa mieszkaniowego, w szczególności drogi, dojścia, dojazdy, zieleń i małą architekturę.

Z wyżej powołanego art. 2 pkt 12 ustawy, wynikało, że domy pomocy społecznej o symbolu PKOB 1130 nie spełniały definicji obiektów budownictwa mieszkaniowego.

Jednak Minister Finansów na mocy rozporządzenia z dnia 27 kwietnia 2004 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 97, poz. 970 z późn. zm.), w załączniku nr 1 określił listy towarów i usług, dla których obniża się stawkę podatku do wysokości 7%. W stanie prawnym obowiązującym do dnia 31 grudnia 2007 r., w poz. 20 tego załącznika ustawodawca wymienił budowę, remonty i bieżącą konserwację budynków zbiorowego zamieszkania (PKOB ex 1130):

Oznacza to, że preferencyjną 7% stawkę podatku na podstawie cyt. rozporządzenia można było zastosować do usług budowy, remontu i bieżącej konserwacji tylko ww. budynków. Natomiast ustawodawca nie wymienił jako czynności podlegających opodatkowaniu 7% stawką podatku robót budowlanych związanych z infrastrukturą towarzyszącą tym budynkom.

Z przedstawionego przez Wnioskodawcę stanu faktycznego wynika, że w roku 2007 dokonał przebudowy płotu ogrodzeniowego przy domu pomocy społecznej, który sklasyfikował zgodnie z Polską Klasyfikacją Obiektów Budowlanych w dziale 11 - Budynki mieszkalne, w klasie 1130 - Budynki zbiorowego zamieszkania.

Powyższe wskazuje, że przedmiotowy budynek mieści się w klasie 113, jednakże preferencyjna stawka podatku nie dotyczy robót budowlanych związanych z infrastrukturą towarzyszącą temu budynkowi.

Reasumując, przebudowa płotu ogrodzeniowego przy domu pomocy społecznej nie mogła korzystać z obniżonej 7% stawki podatku VAT, a więc podlegała opodatkowaniu podstawową stawką podatku w wysokości 22%, zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.