ILPP2/443-340/09-2/EWW

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 23 kwietnia 2009 r. Izba Skarbowa w Poznaniu ILPP2/443-340/09-2/EWW

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana, przedstawione we wniosku z dnia 4 marca 2009 r. (data wpływu 16 marca 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 16 marca 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawca jest producentem wyrobów ciastkarskich - ciasteczka z ciasta kruchego, produkowanych w kilku wersjach: oblewanych czekoladą, z dodatkiem marmolady, dekorowanych posypkami: grys, wiórkami kokosowymi, orzechami.

Ciasteczka produkowane są z ciasta kruchego wyrabianego z następujących surowców: mąka pszenna, tłuszcz - margaryna, cukier oraz syrop ziemniaczany spełniający funkcję środka słodzącego, środki spulchniające: soda, amoniak, betakareton jako barwnik.

Do ciasta nie dodaje się żadnych substancji wydłużających ich trwałość. Ciasteczka mają przydatność do spożycia określoną przez producenta - 3 miesiące.

Wyroby te są kwalifikowane przez Zainteresowanego w grupie PKWiU 15.82.12 - piernik i podobne wyroby, słodkie herbatniki, biszkopty, wafle i gofry.

Identyczne wyroby cukiernicze klasyfikowane są przez innych producentów w grupie PKWiU 15.81.1 - pieczywo, wyroby piekarskie i ciastkarskie świeże. Taka klasyfikacja pozwala na stosowanie przez tych producentów obniżonej stawki podatku VAT 7%.

Zdaniem Wnioskodawcy, stan ten skutkuje naruszeniem zasad równej konkurencji na rynku wyrobów ciastkarskich.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy opisane powyżej wyroby ciastkarskie należy opodatkować stawką podatkową VAT 7% wg klasyfikacji PKWiU 15.81.1, jako wyroby ciastkarskie świeże, czy też stawką podatku VAT 22%, wg klasyfikacji PKWiU 15.82.12, jako pozostałe wyroby.

Zdaniem Wnioskodawcy, wyroby te winny być opodatkowane stawką podatku VAT w wysokości 7%, gdyż jako producent nie stosuje żadnych środków przedłużających ich trwałość.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2004 r. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem, podlegają:

1.

odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;

2.

eksport towarów;

3.

import towarów;

4.

wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;

5.

wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Natomiast art. 7 ust. 1 ustawy wskazuje, iż przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Stawka podatku od towarów i usług, zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy, wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Oprócz stawki podstawowej, dla wybranych grup towarów i usług, ustawodawca przewidział także stawki preferencyjne, tj. 7%, 3% i 0% oraz zwolnienia od podatku.

Stosownie do art. 41 ust. 2 ustawy, dla towarów i usług, wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7% (...).

Prawidłowa pod względem klasyfikacji statystycznych identyfikacja towarów stanowi warunek niezbędny do określenia wysokości opodatkowania na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług.

Podkreślić należy, że analiza prawidłowości dokonanej przez Wnioskodawcę we wniosku klasyfikacji towarów do właściwego grupowania statystycznego, nie mieści się w ramach określonych przepisem art. 14b § 1 ustawy - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.), zgodnie z którym minister właściwy do spraw finansów publicznych, na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaje w jego indywidualnej sprawie, pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego.

A zatem, Minister Finansów nie jest uprawniony do oceny stanowiska, przedstawionego przez Zainteresowanego w zakresie klasyfikacji statystycznej towarów będących przedmiotem wniosku. Wobec powyższego, w niniejszej interpretacji tut. Organ oparł się o symbol PKWiU wskazany przez Wnioskodawcę.

Stosownie bowiem do pkt 1 komunikatu Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego z dnia 24 stycznia 2005 r. w sprawie trybu udzielania informacji dotyczących standardów klasyfikacyjnych (Dz. Urz. GUS z 2005 r. Nr 1, poz. 11), zgodnie z zasadami metodycznymi klasyfikacji zasadą jest, że zainteresowany podmiot sam klasyfikuje prowadzoną działalność, swoje produkty (wyroby, usługi), towary, środki trwałe i obiekty budowlane według zasad określonych w poszczególnych klasyfikacjach i nomenklaturach, wprowadzonych rozporządzeniem Rady Ministrów lub stosowanych bezpośrednio na podstawie przepisów Wspólnoty Europejskiej.

Wskazać należy, iż na mocy § 3 pkt 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. U. z 2008 r. Nr 207, poz. 1293), do celów opodatkowania podatkiem od towarów i usług, do dnia 31 grudnia 2009 r. stosuje się Polską Klasyfikację Wyrobów i Usług (PKWiU) wprowadzoną rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 18 marca 1997 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. U. Nr 42, poz. 264 z późn. zm.).

Zgodnie z informacjami zawartymi we wniosku, Zainteresowany jest producentem wyrobów ciastkarskich - ciasteczek z ciasta kruchego. Wyroby te produkuje w kilku wersjach, nie stosując żadnych substancji wydłużających ich trwałość.

Wnioskodawca wskazał, iż dla produkowanych towarów stosuje klasyfikację statystyczną mieszczącą się w grupowaniu PKWiU 15.82.12 - piernik i podobne wyroby, słodkie herbatniki, biszkopty, wafle i gofry.

W załączniku nr 3 do ustawy, zawierającego wykaz towarów i usług opodatkowanych 7% stawką podatku, nie zostały wymienione towary o symbolu PKWiU 15.82.12.

Zatem, mając na względzie przywołane regulacje prawne stwierdzić należy, iż przedmiotowe towary o symbolu PKWiU 15.82.12, nie korzystają z preferencyjnej 7% stawki podatku. Wnioskodawca winien zastosować do produkowanych ciasteczek stawkę podatku w wysokości 22%.

W przypadku wątpliwości dotyczących prawidłowej klasyfikacji towarów w świetle norm statystycznych Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług, organem właściwym do udzielenia wyjaśnień w tej kwestii jest wyłącznie Urząd Statystyczny w Ł.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi, ul. Piotrkowska 135, 90-434 Łódź po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl