ILPP2/443-325/09-4/EWW

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 9 marca 2009 r. (data wpływu 13 marca 2009 r.) uzupełnionym o brakującą opłatę, o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie miejsca świadczenia usługi projektowania i wykonywania indywidualnych ekspozycji targowych - jest nieprawidłowe.

W dniu 13 marca 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie miejsca świadczenia usługi projektowania i wykonywania indywidualnych ekspozycji targowych. Wniosek został uzupełniony o brakującą opłatę.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Spółka prowadzi działalność polegającą na projektowaniu i wykonawstwie indywidualnych ekspozycji targowych. Usługa polega na wykonaniu projektu w siedzibie firmy, wszystkich elementów składowych stoiska (w pracowni wykonawczej) oraz dostarczeniu i montażu stoiska na terenie targów. Po kilku dniach następuje demontaż ekspozycji i całość wraca z powrotem do siedziby firmy. W związku z organizacją imprez targowych poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej - na terenie innych krajów Unii Europejskiej - po stronie Wnioskodawcy powstało pytanie dotyczące miejsca, gdzie faktycznie usługa jest świadczona, gdzie i przez kogo powinien być naliczony podatek VAT.

Procentowa większość wykonywanych przez Zainteresowanego prac wykonywana jest faktycznie w jego firmie na terytorium Polski. Tylko usługa polegająca na dostarczeniu, montażu i demontażu świadczona jest poza granicami RP. Każda z ekspozycji przygotowana jest na indywidualne zamówienie klienta i jest niepowtarzalna.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

Zdaniem Wnioskodawcy, przepis wprowadzony z dniem 1 grudnia 2008 r. zmienia w sposób zasadniczy zależność naliczania podatku od miejsca wykonywania usługi. Ustawodawca wprowadza pojęcie miejsca, gdzie usługa jest faktycznie świadczona. Zgodnie z interpretacją Zainteresowanego, miejscem fatycznego wykonania usługi jest teren Polski.

Jeśli jednak usługę świadczoną przez Spółkę interpretować zgodnie z art. 27 ust. 4 pkt 6, wówczas miejscem świadczenia usługi jest miejsce, gdzie jej nabywca posiada swoją siedzibę.

Wnioskodawca wskazał, iż wprawdzie rodzaj jego usług można zakwalifikować zgodnie z art. 27 ust. 2 pkt 3 ustawy o VAT, to często zdarza się, że przedmiotem jego prac nie są ani targi ani wystawy, a konferencje naukowe i sympozja.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej opisanego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem, podlegają:

W myśl art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Z opisu sprawy wynika, iż Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą polegającą na projektowaniu i wykonawstwie indywidualnych ekspozycji targowych oraz na dostarczeniu i montażu stoiska na terenie targów, które organizowane są w innych niż Polska krajach Unii Europejskiej. Po zakończeniu targów Spółka demontuje ekspozycje targowe i dostarcza z powrotem do siedziby firmy na terytorium kraju.

Zatem, czynności wykonywane przez Wnioskodawcę to działania polegające na projektowaniu, przygotowaniu stoiska wystawienniczego, jego aranżacji i zabudowy.

W przypadku świadczenia usług bardzo istotnym dla prawidłowego rozliczenia podatku od towarów i usług jest określenie miejsca świadczenia danej usługi. Od poprawności określenia miejsca świadczenia zależeć będzie, czy dane świadczenie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w Polsce, czy też nie.

Ogólna reguła wyrażona w art. 27 ust. 1 ustawy stanowi, iż w przypadku świadczenia usług miejscem świadczenia jest miejsce, gdzie świadczący usługę posiada siedzibę, a w przypadku posiadania stałego miejsca prowadzenia działalności, z którego świadczy usługi - miejsce, gdzie świadczący usługę posiada stałe miejsce prowadzenia działalności; w przypadku braku takiej siedziby lub stałego miejsca prowadzenia działalności - miejsce stałego zamieszkania, z zastrzeżeniem ust. 2-6 i art. 28.

Jednakże, od ogólnej zasady zawartej w art. 27 ust. 1, ustawodawca przewidział szereg odstępstw, na podstawie których miejsce świadczenia pewnych usług, ściśle określonych w przepisach ustawy, ustala się w sposób szczególny.

I tak, w myśl art. 27 ust. 2 pkt 3 lit. a) ustawy, w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 grudnia 2008 r. zmienionym ustawą z dnia 7 listopada 2008 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 209, poz. 1320), w przypadku świadczenia usług w dziedzinie kultury, sztuki, sportu, nauki, edukacji, rozrywki oraz usług podobnych do tych usług, takich jak targi i wystawy, a także usług pomocniczych do tych usług - miejscem świadczenia usług jest miejsce, gdzie usługi są faktycznie świadczone.

Powołany artykuł ustawy o podatku od towarów i usług potwierdza jedną z zasad wynikających z przepisów Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. U. UE L 2006.347.1 z późn. zm.), iż miejscem opodatkowania każdego świadczenia usług co do zasady powinno być miejsce rzeczywistej konsumpcji.

Za prawidłowością przyjętej przez tut. Organ interpretacji przemawia porównanie powołanego przepisu art. 27 ust. 2 pkt 3 lit. a) ustawy o podatku od towarów i usług z przepisem art. 52 lit. a) Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. U. UE L 2006.347.1 z późn. zm.).

Stosownie do art. 52 lit. a) Dyrektywy, miejscem świadczenia następujących usług jest miejsce, w którym usługa jest faktycznie świadczona: działalność kulturalna, artystyczna, sportowa, naukowa, edukacyjna, rozrywkowa lub podobna, w tym działania podejmowane przez organizatorów takiej działalności oraz, w stosownym przypadku, usługi pomocnicze do takiej działalności.

Przepis ten należy interpretować w ten sposób, że świadczenie usług na rzecz wystawców należy uznać za świadczenie usług, o których mowa w tym przepisie.

Bowiem jak wynika z art. 52 lit. a) Dyrektywy, usługi związane z działalnością kulturalną, artystyczną, sportową, naukową, edukacyjną, rozrywkową lub podobną, taką jak targi i wystawy obejmują swoim zakresem szeroki wachlarz usług, w których skład wchodzą wymienione w tym przepisie usługi świadczone przez organizatorów takiej działalności. Wobec powyższego, przepis ten nie dotyczy tylko organizatorów targów, ale również wszystkich podmiotów, które świadczą usługi z nimi związane.

Taka interpretacja powołanych przepisów potwierdza jedną z fundamentalnych zasad dotyczących wspólnego systemu podatku od wartości dodanej, zgodnie z którą miejscem świadczenia (opodatkowania) każdego świadczenia (w przedmiotowej sprawie wykonywanych usług) co do zasady powinno być miejsce rzeczywistej konsumpcji.

Mając na uwadze powyższe stwierdzić należy, iż gdy Wnioskodawca świadczyć będzie usługi polegające na projektowaniu, przygotowaniu stoiska wystawienniczego, jego aranżacji i zabudowy na terytorium innych niż Polska krajów Unii Europejskiej, zgodnie z art. 27 ust. 2 pkt 3 lit. a) ustawy, miejscem świadczenia przedmiotowych usług, a tym samym miejscem opodatkowania, będzie miejsce gdzie usługi są faktycznie świadczone, a więc poszczególne państwa UE.

Tut. Organ wskazuje, iż o sposobie rozliczania podatku i jego wysokości, oraz o podmiocie zobowiązanym do jego rozliczenia przesądzają w takim przypadku przepisy kraju, na którym znajduje się miejsce świadczenia usługi.

W związku z powyższym zadane przez Wnioskodawcę pytania:

* W przypadku, gdy obowiązek podatkowy powstaje w miejscu organizacji targów, kto jest płatnikiem tego podatku.

* Czy jeśli obowiązek podatkowy powstaje po stronie Wnioskodawcy - usługodawcy, musi on dokonać rejestracji podatkowej we wszystkich krajach, w których świadczy takie usługi.

- stały się bezprzedmiotowe.

Ponadto, zwrócić należy uwagę, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie przedstawione w opisywanym stanowisku własnym, które nie zostały objęte pytaniem - nie mogą być zgodnie z art. 14b § 1 oraz art. 14f § 2 Ordynacji podatkowej - rozpatrzone. Dotyczy to w szczególności kwestii świadczenia przedmiotowych usług w związku z konferencjami naukowymi i sympozjami.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Dodatkowo informuje się, że w niniejszej interpretacji załatwiono wniosek w części dotyczącej zdarzenia przyszłego. Kwestia dotycząca stanu faktycznego została rozstrzygnięta w odrębnej interpretacji z dnia 8 czerwca 2009 r. nr ILPP2/443-325/08-3/EWW. Natomiast w kwestii możliwości wnioskowania do ministra właściwego do spraw finansów publicznych o wydanie rozporządzenia porządkującego niedogodność związaną z ewentualną koniecznością rejestracji w innych krajach Unii Europejskiej wydane zostało w dniu 8 czerwca 2009 r. postanowienie o odmowie wszczęcia postępowania.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.