ILPP2/443-325/08-2/GZ

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z o.o. reprezentowanej przez Pełnomocnika, przedstawione we wniosku z dnia 4 kwietnia 2008 r. (data wpływu 9 kwiecień 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego - jest prawidłowe.

W dniu 9 kwietnia 2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

W ramach prowadzonej działalności Wnioskodawca (dalej: "Spółka") sprzedaje bankomaty oraz świadczy usługi serwisowania bankomatów. Spółka świadczy usługi serwisowe:

* w ramach gwarancji wliczonej w cenę sprzedawanych bankomatów,

* w ramach przedłużonej gwarancji sprzedawanej odpłatnie klientom Spółki, w tym przypadku sprzedaż gwarancji jest opodatkowana 22% VAT i udokumentowana fakturą VAT,

* bankomatów nieobjętych gwarancją, gdzie po wykonaniu usługi wystawiana jest faktura VAT.

Do naprawy bankomatów Zainteresowany wykorzystuje części zamienne nabywane od innych podmiotów z grupy Spółki, mających siedziby na terytorium Unii Europejskiej, a w wyjątkowych przypadkach, nabywane od krajowych dostawców. Wnioskodawca nabywa również inne towary i usługi, które są bezpośrednio związane z wykonywanymi usługami serwisowymi. Są to między innymi usługi związane z funkcjonowaniem biur serwisowych, koszty telefonów oraz samochodów, w tym paliwa, wykorzystywanych przez pracowników biur serwisowych w związku z wykonywanymi usługami. Wartość tych towarów i usług wliczona jest w cenę świadczonej przez Spółkę usługi serwisowej.

Spółka posiada również sieć bankomatów "XXX" (dalej: "XXX"), do której należą zarówno bankomaty stanowiące jej własność, jak i bankomaty użytkowane na podstawie umowy leasingu. Za pomocą bankomatów Spółka świadczy usługi opodatkowane VAT i zwolnione z VAT.

Obecnie Spółka rozważa zmianę dotychczasowej struktury, tak, aby wszystkie bankomaty XXX były używane na podstawie umów leasingu. W związku z tym, Zainteresowany zamierza odsprzedać własne bankomaty, a następnie podpisać umowy leasingu z ich nabywcą.

Jednocześnie Spółka chce zagwarantować sobie, że bankomaty XXX nie będą serwisowane przez inne podmioty. Intencją Spółki jest, aby to ona świadczyła usługi serwisowania bankomatów XXX na rzecz leasingodawcy. Stąd rozważana jest możliwość sprzedaży leasingodawcy przedłużonej gwarancji obejmującej wszystkie bankomaty z sieci XXX. W konsekwencji, po dokonaniu planowanych zmian:

* Spółka będzie użytkowała wszystkie bankomaty z sieci XXX na podstawie umów leasingu,

* zgodnie z umową leasingu za serwis bankomatów odpowiedzialny będzie leasingodawca,

* leasingodawca zakupi od Wnioskodawcy przedłużoną gwarancję, na podstawie której Spółka będzie zobowiązana do świadczenia usług serwisowych bankomatów XXX przez cały okres trwania umów leasingu.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

Zdaniem Wnioskodawcy, będzie mu przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego z tytułu WNT lub nabycia od dostawców krajowych części zamiennych, wykorzystywanych do naprawy bankomatów XXX w ramach usług serwisowych, wykonywanych w związku z przedłużoną gwarancją na te bankomaty. Spółka będzie miała również prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego z faktur dokumentujących nabycie pozostałych towarów lub usług bezpośrednio związanych z usługami serwisowymi, świadczonymi na rzecz leasingodawcy bankomatów XXX w ramach przedłużonej gwarancji.

Stosownie do art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (dalej: "ustawa o VAT") w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego od nabywanych towarów i usług.

Zatem dla ustalenia, czy Spółce przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego w związku z zakupami części zamiennych oraz innych towarów i usług, decydujące znaczenie ma fakt, czy są one wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.

W analizowanym przypadku Wnioskodawca sprzeda leasingodawcy bankomatów XXX przedłużoną gwarancję, tj. usługę polegającą na wydłużeniu okresu serwisowania bankomatów. Sprzedaż gwarancji będzie opodatkowana 22% VAT. Przy czym cena gwarancji będzie stanowiła wynagrodzenie za wykonywane później przez Zainteresowanego usługi serwisowe. Oznacza to, że usługi serwisowe wykonywane w ramach tej gwarancji będą stanowiły czynności opodatkowane VAT.

Części zamienne, podobnie jak inne towary i usługi bezpośrednio związane z usługami serwisowania bankomatów wykorzystywane będą zatem wyłącznie do wykonywania czynności opodatkowanych VAT, co oznacza że zostaną spełnione warunki, od których przepisy o VAT uzależniają prawo do odliczenia VAT naliczonego. W konsekwencji, Spółce będzie przysługiwało prawo do odliczenia VAT naliczonego z tytułu WNT lub wynikającego z faktur zakupu części zamiennych oraz innych towarów i usług wykorzystywanych do świadczenia usług w ramach przedłużonej gwarancji, sprzedanej odpłatnie leasingodawcy bankomatów XXX.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Za odpłatne świadczenie usług należy uznać, na podstawie art. 8 ust. 1 ustawy, każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Jak wynika z przedstawionego zdarzenia przyszłego, Wnioskodawca w przyszłości będzie użytkował bankomaty XXX na podstawie umowy leasingu. Na podstawie tej umowy za serwis bankomatów odpowiedzialny będzie leasingodawca, który odkupi od Zainteresowanego przedłużoną gwarancję, na podstawie której ostatecznie usługi serwisowe świadczone będą przez Wnioskodawcę przez cały okres trwania umowy leasingu.

Zgodnie z ustawą z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.) - gwarancja stanowi dodatkowe zastrzeżenie umowne, określone w umowie głównej (sprzedaży) albo umowie dodatkowej, przy czym treść tej umowy reguluje dokument gwarancyjny. Na podstawie art. 577 § 1 Kodeksu cywilnego kupującemu służą dwa uprawnienia. Sprzedawca (producent) - gwarant jest bowiem obowiązany do usunięcia wad fizycznych rzeczy albo dostarczenia rzeczy wolnej od wad. Najczęściej koszty gwarancji ponosi producent, ale pośrednikiem w realizacji tej umowy jest sprzedawca.

W praktyce często ma miejsce sytuacja, kiedy zobowiązania gwarancyjne za gwaranta realizuje podmiot trzeci na podstawie umowy zawartej w tym zakresie z gwarantem. W takim przypadku podmiot ten wykonuje za gwaranta i na jego rachunek stosowne czynności wynikające z gwarancji, np. naprawy. Tym samym, realizacja przez tenże podmiot zobowiązań gwarancyjnych za gwaranta jest świadczeniem usługi na rzecz tegoż ostatniego.

Nie ma przy tym żadnego znaczenia, czy podmiotem przejmującym zobowiązania gwaranta jest sprzedawca czy też np. wyspecjalizowany zakład serwisowy. W każdym bowiem z tych przypadków zobowiązanym z tytułu gwarancji udzielonej nabywcy jest jedynie gwarant, a zobowiązanie się podmiotu trzeciego do świadczenia za niego usług naprawczych ma zawsze charakter samoistny i odrębny od umowy sprzedaży towaru. W takim przypadku obowiązków gwarancyjnych sprzedawcy wobec nabywców towarów nie rodzi zawarta umowa sprzedaży towaru pomiędzy producentem (gwarantem) a sprzedawcą, lecz umowa, na mocy której producent (gwarant) zleca sprzedawcy realizację usług gwarancyjnych wobec kolejnych nabywców sprzedawanego mu towaru, a sprzedawca przejmuje obowiązek realizacji tych świadczeń. Tak zdefiniowana usługa podlega podatkowi od towarów i usług na zasadach ogólnych.

W myśl art. 86 ust. 1 ustawy, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego (...).

Z wyżej cytowanego przepisu wynika, że prawo do odliczenia podatku naliczonego przysługuje wyłącznie podatnikowi podatku od towarów i usług, od zakupów towarów i usług wykorzystywanych do dokonywania czynności opodatkowanych. Oznacza to, iż można odliczyć w całości podatek naliczony, który związany jest z transakcjami opodatkowanymi podatnika. Wskazana zasada wyłącza możliwość dokonania odliczenia podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych.

Jak zostało wskazane przez Wnioskodawcę we wniosku, będzie on wykonywał na rzecz leasingodawcy usługi serwisowe, tj. czynności podlegające opodatkowaniu. Tym samym wskazane wydatki, takie jak: części do naprawy bankomatów oraz inne koszty bezpośrednie wskazane we wniosku mają związek z wykonywanymi przez Zainteresowanego czynnościami opodatkowanymi. Oznacza to, że będzie mu przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego wykazanego na fakturach dokumentujących poniesione wydatki, na zasadach ogólnych - w tym z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów.

Bowiem, jeżeli Wnioskodawca dokonuje zakupu części, w celu wykonania usługi serwisowej, w innym niż Polska kraju członkowskim i transakcja ta spełnia, zgodnie z art. 9 ust. 1 i ust. 2 ustawy, definicję transakcji wewnątrzwspólnotowego nabycia - to również w tym przypadku Zainteresowanemu przysługiwać będzie prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od rozliczonej transakcji wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów.

Tut. Organ wskazuje również na zapis art. 88 ust. 1 pkt 2 ustawy, w myśl którego, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do nabywanych przez podatnika towarów i usług, jeżeli wydatki na ich nabycie nie mogłyby być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, z wyjątkiem przypadków, gdy brak możliwości zaliczenia tych wydatków do kosztów uzyskania przychodów pozostaje w bezpośrednim związku ze zwolnieniem od podatku dochodowego.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.