ILPP2/443-317/09-4/EN

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 26 maja 2009 r. Izba Skarbowa w Poznaniu ILPP2/443-317/09-4/EN

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko, przedstawione we wniosku z dnia 9 marca 2009 r. (data wpływu 12 marca 2009 r.) uzupełnionym pismem z dnia 14 maja 2009 r. (data wpływu 18 maja 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania dostawy gruntu - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 12 marca 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania dostawy gruntu. Wniosek uzupełniono pismem z dnia 14 maja 2009 r. (data wpływu 18 maja 2009 r.) o doprecyzowanie zdarzenia przyszłego, pytanie oraz własne stanowisko w sprawie.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca dnia 21 lutego 2005 r. nabył działkę budowlaną nr 33/7. Przedmiotowa działka była porośnięta drzewami (samosiewkami), w związku z tym nie było widać palików granicznych. Po oczyszczeniu działki, okazało się że przechodzą przez nią druty średniego napięcia.

W konsekwencji Zainteresowany kupił drugą działkę, uzyskał pozwolenie na budowę i rozpoczął budowę domu. Natomiast działkę nr 33/7 zamierza sprzedać. Wnioskodawca wskazał, iż na przedmiotową działkę nie pobierał żadnych dotacji z Unii Europejskiej, nie uprawiał jej, oraz że nie posiada innych działek do sprzedaży i nie prowadzi żadnej działalności gospodarczej.

W uzupełnieniu do wniosku Zainteresowany wskazał, iż działka 33/7 jest przeznaczona do celów budowlanych i w takim celu została przez niego nabyta. Pieniądze uzyskane ze sprzedaży ww. działki Wnioskodawca przeznaczy na kontynuację budowy domu.

Dodatkowo Zainteresowany uzyskał informację w urzędzie skarbowym, iż będzie on zwolniony z podatku dochodowego, jeżeli dokona sprzedaży przedmiotowej działki, przed upływem pięciu lat od jej nabycia, pod warunkiem, że - w ciągu dwóch lat od jej dostawy - otrzymane pieniądze przeznaczy na zakup drugiej działki lub na cele budowlane. Ponadto, Wnioskodawca wyjaśnił, iż oczekuje rozstrzygnięcia wyłącznie w zakresie podatku od towarów i usług.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy sprzedaż działki podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Zdaniem Wnioskodawcy, sprzedaż przedmiotowej działki nie podlega opłacie podatkiem VAT, ponieważ nie została ona nabyta w celu handlowym.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2004 r. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem, podlegają:

1.

odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;

2.

eksport towarów;

3.

import towarów;

4.

wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;

5.

wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

W myśl art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Artykuł 7 ust. 1 ustawy stanowi, iż przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Nie każda czynność stanowiąca dostawę w rozumieniu art. 5 ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem musi być wykonana przez podatnika.

Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza - na mocy ust. 2 powołanego artykułu - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Aby zatem dostawę towarów (nawet jednorazową) uznać za działalność gospodarczą, należy wykazać, że w momencie jej realizacji podatnik miał zamiar dokonywać takich czynności wielokrotnie, a wykorzystywane przez niego towary, czy usługi zostały nabyte w celu spożytkowania ich do wykonywania tej czynności.

Z wniosku wynika, że Wnioskodawca nabył działkę przeznaczoną pod budowę. Przedmiotowa działka była porośnięta drzewami (samosiewkami), w związku z tym nie było widać palików granicznych. Po oczyszczeniu działki okazało się, że przechodzą przez nią druty średniego napięcia. W konsekwencji Zainteresowany kupił drugą działkę, uzyskał pozwolenie na budowę i rozpoczął budowę domu. Natomiast działkę nr 33/7 zamierza sprzedać. Wnioskodawca wskazał, iż na przedmiotową działkę nie pobierał żadnych dotacji z Unii Europejskiej, nie uprawiał jej, oraz że nie posiada innych działek do sprzedaży i nie prowadzi żadnej działalności gospodarczej.

Grunt spełnia definicję towarów wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a jego sprzedaż jest traktowana jako czynność odpłatnej dostawy towarów na terytorium kraju, jednak w przedmiotowej sprawie, Wnioskodawcy nie można uznać za podatnika prowadzącego działalność gospodarczą, w myśl art. 15 ustawy. Okoliczności sprawy nie wskazują bowiem na to, aby dokonując sprzedaży gruntu działał w charakterze handlowca. W chwili zakupu gruntu nie była zamiarem Zainteresowanego jego późniejsza sprzedaż. Nie był on w żaden sposób wykorzystywany do działalności gospodarczej i stanowi jego majątek osobisty. Z powyższego wynika, że grunt nie został nabyty w celu odsprzedaży czy też wykorzystania w ramach działalności gospodarczej, ale z zamiarem budowy domu, a więc nie w celach handlowych, lecz prywatnych.

Wnioskodawca sprzedając działki korzysta z przysługującego mu prawa do rozporządzania własnym majątkiem, a zatem czynność ta nie oznacza wykonywania działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.

Reasumując, jeśli przedmiotowy grunt nie był wykorzystywany przez Zainteresowanego w działalności gospodarczej (w tym również rolniczej), nabyty został do celów prywatnych i dokonana transakcja będzie miała charakter incydentalny, stwierdzić należy, że sprzedaż działki 33/7 nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl