ILPP2/443-303/08-2/MN

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Urzędu Miasta, przedstawione we wniosku z dnia 21 marca 2008 r. (data wpływu 2 kwietnia 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania dostawy zabudowanego gruntu - jest nieprawidłowe.

W dniu 2 kwietnia 2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania dostawy zabudowanego gruntu.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca w dniu 13 września 2004 r., zgodnie z art. 37 ust. 1 oraz art. 40 ust. 1 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (Dz. U. z 2004 r. Nr 261, poz. 2603 - t. j. z późn. zm.), sprzedał w drodze przetargu ustnego nieograniczonego nieruchomość gruntową, zabudowaną budynkiem gospodarczym w znacznym stopniu zużytym technicznie, przeznaczonym do rozbiórki. W rodzaju użytków rejestru gruntów, nieruchomość oznaczona była jako zurbanizowane tereny niezabudowane - BP.

Dla ww. nieruchomości w dniu sprzedaży nie było aktualnego miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, natomiast zgodnie z decyzją z dnia 7 maja 2004 r. ustalającą warunki zabudowy, nieruchomość przeznaczona została pod budowę budynku mieszkalnego, jednorodzinnego. Zgodnie z ogłoszonym przetargiem, warunkiem zagospodarowania działki jest rozbiórka istniejącego budynku, a na cenę nieruchomości nie wpływa wartość tego budynku.

Budynek jest starszy niż 5 lat, a Zainteresowany nie ponosił żadnych wydatków na ulepszenie tego budynku.

Zgodnie z przygotowaną dokumentacją budynek nie miał wartości rynkowej. Cena wywoławcza nieruchomości została ustalona tylko w oparciu o wartość gruntu. W związku z powyższym, Wnioskodawca przy sprzedaży ww. nieruchomości naliczył podatek od towarów i usług w wysokości 22% od wylicytowanej ceny nieruchomości.

W lutym br. właściciel, który nabył w dniu 13 września 2004 r. od Wnioskodawcy przedmiotową nieruchomość, zwrócił się do Zainteresowanego o dokonanie korekty faktury VAT w związku z nieprawidłowym naliczeniem podatku i zwrot tego podatku.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy przy sprzedaży właściwie naliczono podatek VAT, czy też należy dokonać korekty i przedmiotową sprzedaż zwolnić z naliczonego podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2.

Zdaniem Wnioskodawcy, dla sprzedaży przedmiotowej nieruchomości, należało doliczyć podatek VAT. Podstawą opodatkowania była wylicytowana w przetargu cena gruntu. Do podstawy opodatkowania nie doliczono wartości budynku gospodarczego, znajdującego się na gruncie, przeznaczonego do rozbiórki, bowiem zgodnie z wyceną rzeczoznawcy majątkowego budynek ten nie miał wartości rynkowej.

Do sprzedaży nie zastosowano zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 i ust. 2 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług, ponieważ podstawą opodatkowania była tylko wylicytowana cena gruntu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2004 r. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Towarami, w świetle art. 2 pkt 6 ustawy, są rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Artykuł 7 ust. 1 ustawy stanowi, iż przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż przedmiotem dostawy była nieruchomość gruntowa zabudowana budynkiem gospodarczym w znacznym stopniu zużytym technicznie, przeznaczonym do rozbiórki. Ponadto, zgodnie z przygotowaną dokumentacją, budynek nie miał wartości rynkowej, a cena wywoławcza nieruchomości została ustalona w oparciu tylko o wartość gruntu. Wnioskodawca, w zarządzeniu o przetargu ustnym nieograniczonym zobowiązał nabywcę do dokonania rozbiórki obiektu we własnym zakresie.

Co do zasady stawka podatku - na podstawie art. 41 ust. 1 ustawy - wynosi 22%. Jednakże zarówno w treści ustawy, jak i w przepisach wykonawczych do niej ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku.

W myśl art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę towarów używanych, z zastrzeżeniem pkt 10, pod warunkiem że w stosunku do tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego; zwolnienie dotyczy również używanych budynków i budowli lub ich części, będących przedmiotem umowy najmu, dzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze.

Przez towary używane, w myśl ust. 2 pkt 1 powołanego artykułu, rozumie się budynki i budowle lub ich części - jeżeli od końca roku, w którym zakończono budowę tych obiektów, minęło co najmniej 5 lat.

Stosownie do art. 43 ust. 6 ustawy zwolnienia, o którym mowa w ust. 1 pkt 2, nie stosuje się do dostawy towarów wymienionych w ust. 2 pkt 1, jeżeli przed wprowadzeniem ich do ewidencji środków trwałych lub w trakcie użytkowania wydatki poniesione przez podatnika na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej, a podatnik:

Podkreślić należy, iż aby cytowany przepis art. 43 ust. 6 ustawy miał zastosowanie, to wszystkie wyżej wspomniane warunki muszą zostać spełnione łącznie. Niewystąpienie jednego z nich oznacza zastosowanie zwolnienia przy sprzedaży używanych budynków, budowli i ich części.

Zgodnie z art. 3 pkt 2 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane (tekst jedn. Dz. U. z 2006 r. Nr 156, poz. 1118 z późn. zm.) przez budynek należy rozumieć taki obiekt budowlany, który jest trwale związany z gruntem, wydzielony z przestrzeni za pomocą przegród budowlanych oraz posiada fundamenty i dach. W myśl art. 3 pkt 3 ww. Prawa budowlanego, przez budowlę należy rozumieć każdy obiekt niebędący budynkiem lub obiektem małej architektury (...).

Stan faktyczny przedstawiony we wniosku nie wskazuje, aby obiekt posadowiony na przedmiotowym gruncie nie wypełniał przesłanek pozwalających uznać go za budynek.

Wnioskodawca określa, iż przedmiotowy obiekt nosi znamiona "towaru używanego" zgodnie z treścią art. 43 ust. 2 ustawy. Zatem powyższe stwierdzenie winno oznaczać, że spełnione zostały warunki określone w wymienionych wyżej przepisach ustawy o podatku od towarów i usług.

Biorąc pod uwagę opisany we wniosku stan faktyczny oraz powołane wyżej przepisy stwierdzić należy, że sprzedaż przez Zainteresowanego nieruchomości zabudowanej budynkiem gospodarczym przeznaczonym do rozbiórki korzysta ze zwolnienia od podatku od towarów i usług, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy.

Przedmiotowa nieruchomość spełnia - zgodnie z art. 43 ust. 2 pkt 1 ustawy - definicję towarów używanych, ponieważ od końca roku w którym zakończono budowę przedmiotowych budynków upłynęło co najmniej 5 lat, oraz przy ich nabyciu Wnioskodawcy nie przysługiwało prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

W tym przypadku nie będzie miało również zastosowania wyłączenie ze zwolnienia, o którym mowa w art. 43 ust. 6 ustawy, ponieważ nie zostały spełnione łącznie przesłanki zawarte w tym przepisie.

Ponadto, w myśl art. 29 ust. 5 ustawy, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu. Oznacza to, że do dostawy gruntu stosuje się stawkę podatku taką, jak przy dostawie budynków, budowli lub ich części trwale związanych z gruntem. Jeżeli dostawa budynków albo budowli lub ich części korzysta ze zwolnienia od podatku od towarów i usług, ze zwolnienia takiego korzysta również dostawa gruntu, na którym obiekt jest posadowiony.

Reasumując, pomimo iż budynek gospodarczy posadowiony na gruncie będącym przedmiotem dostawy nie ma wartości rynkowej i przeznaczony jest do rozbiórki, tut. Organ stwierdza, że w odniesieniu do przedmiotowej nieruchomości będzie miało zastosowanie zwolnienie z podatku od towarów i usług na mocy art. 43 ust. 1 pkt 2, art. 43 ust. 2 pkt 1 (przy braku zastosowania art. 43 ust. 6), oraz art. 29 ust. 5 ustawy o podatku od towarów i usług.

Natomiast Wnioskodawca może dokonać korekty faktury VAT, dokumentującej sprzedaż przedmiotowej nieruchomości.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.