ILPP2/443-302/11-4/SJ

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 6 maja 2011 r. Izba Skarbowa w Poznaniu ILPP2/443-302/11-4/SJ

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni, przedstawione we wniosku z dnia 2 lutego 2011 r. (data wpływu 7 lutego 2011 r.) uzupełnionym pismem z dnia 27 kwietnia 2011 r. (data wpływu 2 maja 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie sposobu oznaczania sprzedawanych towarów na paragonach fiskalnych - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 7 lutego 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie sposobu oznaczania sprzedawanych towarów na paragonach fiskalnych. Przedmiotowy wniosek został uzupełniony w dniu 2 maja 2011 r. o własne stanowisko w sprawie.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

W prowadzonym przez Wnioskodawczynię punkcie handlowym - kiosku pod nazwą..., znajdującego się w..., dokonuje ona sprzedaży różnorodnych towarów handlowych, ewidencjonując te czynności na kasie fiskalnej, a dokumentując je paragonem fiskalnym. Na paragonie fiskalnym jest uwidoczniona nazwa towaru określająca grupę asortymentową bez podziału na nazwy poszczególnych podgrup - gatunków, a podporządkowana odpowiedniej stawce podatkowej, np.: papierosy, prasa, przybory do golenia, odświeżacze powietrza, długopisy, pasty do zębów itp. Jako przykład prowadzonych symboli ujętych na kasie fiskalnej w załączniku do wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej wskazano: prasa 8%, napoje, prasa 5%, prezerwatywy, środki owadobójcze, chrupki, tabletki, środki higieniczno-opatrunkowe, artykuły szkolne, pieluchy, śmietanka do kawy, balsamy, oliwka dla dzieci, baterie, kremy, brelok, chusteczki, cygarniczki, dezodoranty, lakiery, filmy, kasety, papier śniadaniowy, artykuły spożywcze, grzebienie, przybory do golenia, karty telefoniczne, kalkulatory, lusterka, pilniki, latarki, mydła, gąbki, zmywaki, odświeżacze powietrza, papierosy, zapalniczki, pasty, mleczka do czyszczenia, kostki wc, proszki, papier toaletowy, rajstopy, reklamówki, sznurowadła, skarpety, pilniczki, woda toaletowa, portfele, pasty do zębów, pasty do obuwia, żele pod prysznic, rękawice, soki, żele do golenia, szczotki, batoniki, wafelki, świece, znicze, zmywacz do paznokci, długopisy, pisaki, koperty, teczki, nożyczki, żarówki, kalendarze, prasa 23%, zabawki, herbata rozpuszczalna, usługi i marketing, glizy, worki na śmieci, herbata, gumy do żucia, zapałki, paluszki, soki, napoje, płyny do prania, płyny do płukania, notesy, karty do gry, zegarki, pianki, folia aluminiowa, szampony do włosów, żele i wałki do włosów, kleje, taśma klejąca, pinezki, spinacze, oprawki na dokumenty, pumeks, bilety, ozdoby, upominki, szczotki do włosów, słodycze, tytoń, ręczniki jednorazowe, kawa, zeszyty, podpaski, gaz, prasa 0%, płyny do szyb, płyny do zmywania, farby do włosów, blok rysunkowy i techniczny, karty okolicznościowe, odżywki, szczotki do rąk, serwetki, paski, biżuteria, papier do pieczenia, folia do żywności, płyty cd, dvd, środki dezynfekujące.

Asortyment sprzedawanych towarów obejmuje na bieżąco kilkaset pojedynczych nazw podgrup, z których większa ilość pojawia się raz, a później nie występuje, ponieważ nie są sprowadzane.

W związku z tym pojawia się problem nazw towarów drukowanych na paragonach fiskalnych.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

Czy przedstawiony powyżej sposób oznakowania kodem towarów handlowych na paragonach fiskalnych jest zgodny z przepisami prawa o podatku od towarów i usług. Jeżeli nie, to w jaki sposób należy zaprogramować kasę fiskalną aby spełniała warunki, które będą zgodnie z przepisami prawa o podatku od towarów i usług.

Zdaniem Wnioskodawczyni, oznaczenia według grup towarów podporządkowane odpowiedniej stawce podatkowej są wystarczające, gdyż wyszczególnienie wszystkich podgrup według nazw i gatunków jest niemożliwe ze względu na zmieniające się i pojawiające coraz to nowe określenia, które uniemożliwiają ich ewidencjonowanie na kasie fiskalnej.

Zainteresowana uważa, iż w przypadku przedstawionego zaprogramowania kasy fiskalnej, z podanymi kodami, niezgodnie z Rozporządzeniem podatku od towarów i usług, jest ona zobowiązana zaprogramować kasę według tego rozporządzenia.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 111 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, podatnicy dokonujący sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych są obowiązani prowadzić ewidencję obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących.

Zasady prowadzenia ewidencji obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących określono w rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie kryteriów i warunków technicznych, którym muszą odpowiadać kasy rejestrujące oraz warunków ich stosowania (Dz. U. Nr 212, poz. 1338 z późn. zm.), zwanego dalej rozporządzeniem.

W myśl § 2 pkt 11 rozporządzenia, przez paragon fiskalny rozumie się wydrukowany dla nabywcy przez kasę w momencie sprzedaży dokument fiskalny z dokonanej sprzedaży.

Zgodnie z § 5 ust. 1 pkt 6 rozporządzenia, paragon fiskalny drukowany przez kasę musi zawierać następujące informacje:

a.

imię i nazwisko lub nazwę podatnika, adres punktu sprzedaży, a dla sprzedaży prowadzonej w miejscach niestałych - adres siedziby lub miejsca zamieszkania podatnika,

b.

numer identyfikacji podatkowej podatnika (NIP),

c.

numer kolejny wydruku,

d.

datę i czas (godzinę i minutę) sprzedaży,

e.

nazwę towaru lub usługi i ewentualnie opis towaru lub usługi stanowiący rozwinięcie tej nazwy,

f.

cenę jednostkową towaru lub usługi,

g.

ilość i wartość sprzedaży,

h.

wartość sprzedaży i kwoty podatku według poszczególnych stawek podatku,

i.

wartość sprzedaży zwolnionej od podatku,

j.

łączną kwotę podatku,

k.

łączną kwotę należności,

l.

kolejny numer paragonu fiskalnego,

m.

kolejny numer kasy i oznaczenie kasjera - przy więcej niż jednym stanowisku kasowym,

n.

logo fiskalne, zgodnie z załącznikiem nr 2 do rozporządzenia, oraz numer unikatowy kasy,

o.

oznaczenie waluty przynajmniej przy łącznej kwocie należności, o której mowa w lit. k), w której dokonywana jest rejestracja sprzedaży.

Ponadto, stosownie do § 7 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia, podatnicy, z zastrzeżeniem ust. 2, są obowiązani spełniać następujące warunki przy prowadzeniu ewidencji przy zastosowaniu kas - dokonywać ewidencji każdej sprzedaży oraz wydruku paragonu fiskalnego lub faktury VAT z każdej sprzedaży, jak również wydawać oryginał wydrukowanego dokumentu nabywcy.

Zatem z przytoczonych przepisów wynika, jakie wymagania musi spełniać paragon fiskalny. Jednym z nich jest wymóg zawarcia na wydruku nazwy towaru lub usługi. Sprzedawca zobowiązany jest więc do wskazania nazwy towaru lub usługi tak, aby możliwe było przyporządkowanie temu towarowi lub usłudze odpowiedniej stawki podatku VAT.

Wprawdzie przepisy prawa podatkowego nie definiują pojęcia "nazwa towaru/usługi" oraz nie określają źródła stosowania tych nazw, jednakże przez nazwę towaru lub usługi należy rozumieć, zgodnie ze "Słownikiem Języka Polskiego" (Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2005) nazwę jednostkową, tj. nazwę mającą tylko jeden desygnat.

Nazwa towaru lub usługi ma spełniać cele, dla jakich podatnik został zobowiązany do ewidencjonowania obrotu. Sprzedawca jest zobowiązany na paragonie opisać każdy towar (usługę), podać jego nazwę, ale też, nie może być to nazwa bardzo ogólna. Umieszczona na paragonie fiskalnym nazwa towaru winna oznaczać określoną grupę asortymentową sprzedawanego towaru, tak aby do użytej nazwy towaru możliwe było przyporządkowanie odpowiedniej stawki podatkowej i aby użyta nazwa była, co do istoty, zgodna z będącym przedmiotem obrotu towarem, a ponadto by powiązanie tej nazwy z ceną pozwoliło na indywidualne określenie sprzedanego towaru.

Zdaniem tut. Organu, nazwy grupowań według Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług mogą być wykorzystywane do prawidłowego definiowania nazwy towarów i usług, które będą drukowane przez kasę rejestrującą na paragonie fiskalnym, ale pod tym warunkiem, że nazwa danego grupowania pozwoli jednoznacznie zidentyfikować towary czy usługi, które zostały faktycznie zakupione przez klienta.

Nie ma także przeszkód, by nazwa towaru pochodziła z języka potocznego, tak by była w pełni zrozumiała dla klienta. Zatem, nie ma obowiązku umieszczania na paragonie nazwy każdego pojedynczego towaru.

Jak wskazano powyżej, sposób przyporządkowania stawki podatku do nazw towarów i usług określa sam sprzedawca uwzględniając asortyment sprzedawanych towarów i usług. Jednocześnie, im większy jest zakres towarów i usług w danej grupie, to wymaga on bardziej szczegółowego określenia nazwy towaru lub usługi w celu jej prawidłowej identyfikacji.

Jednocześnie należy podkreślić, iż stosownie do § 7 ust. 1 pkt 4 rozporządzenia, podatnicy prowadzący ewidencję przy zastosowaniu kas rejestrujących są obowiązani do weryfikacji poprawności pracy kasy, ze szczególnym uwzględnieniem prawidłowego zaprogramowania nazw towarów i usług oraz ich właściwego przyporządkowania do stawek podatku.

Zatem, to sprzedawca obowiązany jest dołożyć wszelkich starań aby nazwa towaru lub usługi na paragonie była tak skonstruowana, aby można było na jej podstawie dokładnie określić indywidualnie zakupiony towar lub usługę oraz aby umożliwiała ich właściwe przyporządkowanie do stawki podatku.

Z opisu sprawy wynika, iż Wnioskodawczyni prowadzi działalność gospodarczą - dokonuje sprzedaży w punkcie handlowym różnorodnych towarów handlowych, ewidencjonując ich sprzedaż na kasie fiskalnej. Z uwagi na fakt, iż asortyment sprzedawanych towarów obejmuje na bieżąco kilkaset pojedynczych nazw podgrup, z których większa ilość pojawia się raz, a później nie występuje, Zainteresowana na paragonie fiskalnym uwidacznia nazwę towaru określającą grupę asortymentową bez podziału na nazwy poszczególnych podgrup - gatunków, a podporządkowaną odpowiedniej stawce podatkowej (np.: papierosy, prasa, przybory do golenia, odświeżacze powietrza itp.).

Wnioskodawczyni ma wątpliwości, czy sposób oznakowania towarów handlowych poprzez uwidocznienie na paragonie fiskalnym nazwy towaru określającej grupę asortymentową bez podziału na nazwy poszczególnych podgrup - gatunków, jest prawidłowy.

Biorąc powyższe pod uwagę stwierdzić należy, że jeżeli wskazane we wniosku nazwy identyfikują towary oferowane przez Zainteresowaną oraz możliwe jest przyporządkowanie ich do odpowiednich stawek podatku od towarów i usług, to należy uznać, iż w połączeniu z pozostałymi danymi, spełniają one wymogi § 5 ust. 1 pkt 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r.

Reasumując, przedstawiony przez Wnioskodawczynię sposób oznakowania towarów handlowych na paragonach fiskalnych, tj. uwidoczniona na paragonie fiskalnym nawa towaru określająca grupę asortymentową bez podziału na nazwy poszczególnych podgrup - gatunków, jest prawidłowy.

W związku z powyższym rozstrzygnięciem, w którym tut. Organ stwierdził, iż stanowisko Wnioskodawczyni jest prawidłowe, odpowiedź na pytanie nr 2 w analizowanej sytuacji stała się bezprzedmiotowa.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl