ILPP2/443-299/11/13-S/MN

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów - uwzględniając wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 26 lipca 2012 r., sygn. akt I FSK 483/12 oraz wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z dnia 12 października 2012 r. sygn. akt I SA/Po 785/12 - stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 31 stycznia 2011 r. (data wpływu 7 lutego 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stosowania stawki podatku dla trwałej zabudowy meblowej - jest nieprawidłowe.

Wniosek Spółki z dnia 31 stycznia 2011 r. o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczy stosowania stawki podatku dla trwałej zabudowy meblowej.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Spółka cywilna prowadzi m.in. działalność gospodarczą w zakresie usług polegających na zabudowie wnęk w budynkach mieszkalnych, sklasyfikowanych na podstawie dotychczas stosowanego dla potrzeb ustawy VAT, PKWiU z 2004 r., w grupowaniu 45.42.12 jako roboty związane z montażem pozostałych metalowych elementów stolarki budowlanej oraz w grupowaniu 45.42.13 jako roboty związane z montażem pozostałych niemetalowych elementów stolarki budowlanej.

W związku ze zmianą stosowanej dla celów podatkowych nomenklatury PKWiU z 2004 na PKWiU 2008, wykonywane usługi znajdują się obecnie w grupowaniu 43.32.10, jako roboty instalacyjne stolarki budowlanej (roboty związane z instalowaniem wewnętrznych schodów, szaf ściennych, szafek kuchennych na wymiar).

Spółka informuje, że w celu udokumentowania prawa do zastosowania obniżonej preferencyjnej stawki 8% - VAT w przypadku wykonywania usługi w obiektach budownictwa mieszkaniowego objętego społecznym programem mieszkaniowym, pobiera od zlecającego usługę, oświadczenie, iż mieszkanie (dom) spełnia warunki, o których mowa w art. 41 ust. 12 do 12b ustawy o podatku od towarów usług. Gdy zaś powierzchnia użytkowa domu jednorodzinnego przekracza 300 m² i odpowiednio powierzchnia użytkowa lokalu mieszkalnego przekracza 150 m², stosuje zapis art. 41 ust. 12c. Zatem tylko do części podstawy opodatkowania odpowiadającej udziałowi powierzchni użytkowej kwalifikującej do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym, w całkowitej powierzchni użytkowej, Wnioskodawca stosuje obniżoną stawkę podatku VAT, tj. 8%.

Dla doprecyzowania opisanej powyżej usługi, podano szczegółowy opis realizacji:

Usługa zabudowy wnęk w budynkach mieszkalnych zwanych popularnie "szafą wnękową" lub "zabudową wnękową", polega na montowaniu na stałe bez możliwości przenoszenia w inne miejsce nieruchomych przegród, półek i drzwi suwanych.

Realizacja usługi zabudowy wnęki następuje, na podstawie umowy cywilnoprawnej, której przedmiotem jest usługa remontowo-budowlana. Szafa wnękowa wykonana jest w zakładzie Wnioskodawcy z jego własnych materiałów i dostarczana w elementach do mieszkania (domu) klienta, gdzie montowana jest przez pracowników z użyciem firmowych narzędzi. Po zamontowaniu zabudowa jest nierozerwalnie związana z pomieszczeniem. Faktura dokumentująca wykonanie wyżej opisanej usługi zawiera jedną pozycję obejmującą całość robót wraz z wykorzystanymi materiałami, "Usługa remontowo-budowlana - zabudowa wnęki". Faktury są uzupełniane o właściwy ze względu na rodzaj budynku, w którym następuje montaż - symbol PKOB 11 budynki mieszkalne.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy zgodnie z art. 41 ust. 12 w związku z art. 146a pkt 2 i art. 41 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r. w odniesieniu do usług budowlano-montażowych sklasyfikowanych na podstawie PKWiU 2008 w ugrupowaniu 43.32.10, co do których Wnioskodawca posiada oświadczenie nabywcy usług, iż wykonywane były w obiektach budownictwa mieszkaniowego objętych społecznym programem mieszkaniowym, można zastosować opodatkowanie usługi preferencyjną 8% stawką podatku od towarów i usług.

Zdaniem Wnioskodawcy, zakres robót opisanych w stanie faktycznym, wykonywanych w oparciu o umowę cywilnoprawną, w obiektach budownictwa mieszkaniowego (budynki mieszkalne sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych 11), będzie mieścił się zgodnie z art. 41 ust. 12 ustawy o podatku od towarów i usług, w pojęciu dostawy, budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji lub przebudowy obiektów budowlanych lub ich części zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym, o ile usługi te wykonywane będą w obiektach budownictwa mieszkaniowego lub ich częściach, z wyłączeniem lokali użytkowych, oraz lokalach mieszkalnych w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w PKOB w dziale 12, a także obiektach sklasyfikowanych w PKOB w klasie ex 1264 - wyłącznie budynki instytucji ochrony zdrowia świadczące usługi zakwaterowania z opieką lekarską i pielęgniarską. Z zastrzeżeniem, że do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym określonym w ust. 12a ww. ustawy, nie zalicza się budynków mieszkalnych jednorodzinnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 300 m² i lokali mieszkalnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 150 m².

Zatem na postawie art. 41 ust. 12 ustawy o podatku od towarów i usług, usługi te objęte będą obniżoną stawką VAT. W latach 2011-2013 stawka ta zgodnie z art. 146a pkt 2 wynosi 8%. Natomiast do budynków mieszkalnych o powierzchni użytkowej powyżej 300 m² i lokali mieszkalnych o powierzchni użytkowej powyżej 150 m² zastosowanie znajdzie art. 41 ust. 12c powołanej ustawy i obniżona stawka podatku, będzie miała zastosowanie tylko do części podstawy opodatkowania odpowiadającej udziałowi powierzchni użytkowej kwalifikującej do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym, w całkowitej powierzchni użytkowej.

Co do formy udokumentowania stanu faktycznego oświadczeniem składanym przez nabywcę, Wnioskodawca nie znajduje w ustawie o podatku od towarów i usług, jak też innych przepisach, specjalnych wymogów nałożonych przez ustawodawcę na dokonującego dostawy. Stąd wnioskuje, że oświadczenie nabywcy usługi będzie wystarczającym dokumentem, potwierdzającym, iż prace zostały wykonane w obiekcie objętym społecznym programem mieszkaniowym.

Zdaniem Wnioskodawcy analiza powołanych przepisów, pozwala sądzić, iż prawidłowym jest stosowanie obniżonego podatku od towarów i usług. Usługi remontowo-budowlane - zabudowa wnęki podlegają opodatkowaniu obniżoną 8% stawką podatku od towarów i usług.

Na tle przedstawionego opisu sprawy oraz własnego stanowiska Zainteresowanego, Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu, działając z upoważnienia Ministra Finansów, wydał w dniu 6 maja 2011 r. interpretację indywidualną nr ILPP2/443-299/11-2/MN, w której stanowisko Wnioskodawcy uznał za nieprawidłowe.

W ocenie tut. Organu, do opisanych we wniosku usług budowlano-montażowych polegających na montażu trwałej zabudowy meblowej w budynkach mieszkalnych zastosowanie ma stawka 23%, bowiem czynności te nie stanowią usług wymienionych w art. 41 ust. 12 ustawy o podatku od towarów i usług, jak również usług, o których mowa w § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 grudnia 2010 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług.

Pismem z dnia 20 maja 2011 r. Spółka wezwała Organ podatkowy do usunięcia naruszenia prawa w ww. interpretacji indywidualnej.

W odpowiedzi na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa z dnia 20 czerwca 2011 r. nr ILPP2/443/W-32/11-2/SJ Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu w wyniku ponownej analizy sprawy, z uwzględnieniem zarzutów przytoczonych w wezwaniu, stwierdził brak podstaw do zmiany interpretacji indywidualnej w przedmiotowej sprawie.

W związku z powyższym, Spółka wniosła w dniu 20 lipca 2011 r. skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu. Sąd, po rozpoznaniu sprawy, wydał wyrok w dniu 29 grudnia 2011 r. sygn. akt I SA/Po 596/11, w którym oddalił skargę Strony.

Pismem z dnia 23 lutego 2012 r. Spółka reprezentowana przez Doradcę Podatkowego złożyła skargę kasacyjną od wyżej powołanego wyroku WSA.

Wyrokiem z dnia 26 lipca 2012 r. sygn. akt I FSK 483/12 Naczelny Sąd Administracyjny uchylił zaskarżony wyrok i przekazał sprawę do ponownego rozpatrzenia Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Poznaniu.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu, po ponownym rozpoznaniu sprawy, wydał wyrok w dniu 12 października 2012 r. sygn. akt I SA/Po 785/12, w którym uchylił zaskarżoną interpretację.

W świetle obowiązującego stanu prawnego - biorąc pod uwagę rozstrzygnięcie zawarte w wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 26 lipca 2012 r., sygn. akt I FSK 483/12 oraz w wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z dnia 12 października 2012 r. sygn. akt I SA/Po 785/12 - stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu tym podatkiem podlegają:

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...) - art. 7 ust. 1 ustawy.

Artykuł 2 pkt 6 ustawy w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2011 r. stanowi, iż przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Ponadto, art. 8 ust. 1 ustawy określa, iż przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Na podstawie art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Należy zaznaczyć, że zarówno w przepisach ustawy, jak i w rozporządzeniach wykonawczych do niej przewidziano możliwość zastosowania obniżonych stawek podatku w stosunku do niektórych czynności.

Stosownie do przepisu art. 41 ust. 2 ustawy, dla towarów i usług wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1.

Stosownie do art. 146a pkt 1 i 2 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f:

Stosownie do art. 41 ust. 12 ustawy, stawkę podatku, o której mowa w ust. 2, stosuje się do dostawy, budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji lub przebudowy obiektów budowlanych lub ich części zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym.

Przez budownictwo objęte społecznym programem mieszkaniowym - zgodnie z art. 41 ust. 12a ustawy - rozumie się obiekty budownictwa mieszkaniowego lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych, oraz lokale mieszkalne w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12, a także obiekty sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w klasie ex 1264 - wyłącznie budynki instytucji ochrony zdrowia świadczących usługi zakwaterowania z opieką lekarską i pielęgniarską, zwłaszcza dla ludzi starszych i niepełnosprawnych, z zastrzeżeniem ust. 12b.

Według art. 2 pkt 12 ustawy, przez obiekty budownictwa mieszkaniowego rozumie się budynki mieszkalne stałego zamieszkania sklasyfikowane w PKOB w dziale 11.

Artykuł 41 ust. 12b ustawy stanowi, iż do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym określonego w ust. 12a nie zalicza się:

W przypadku budownictwa mieszkaniowego o powierzchni przekraczającej limity określone w ust. 12b stawkę podatku, o której mowa w ust. 2, stosuje się tylko do części podstawy opodatkowania odpowiadającej udziałowi powierzchni użytkowej kwalifikującej do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym w całkowitej powierzchni użytkowej (art. 41 ust. 12c ustawy).

Powołany przepis stanowi implementację art. 98 ust. 1 i ust. 2 zdanie pierwsze Dyrektywy Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 347, str. 1 z późn. zm.). Zgodnie z art. 98 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE, państwa członkowskie mogą stosować jedną lub dwie stawki obniżone. W myśl art. 98 ust. 2 zdanie pierwsze Dyrektywy 2006/112/WE, stawki obniżone mają zastosowanie wyłącznie do dostaw towarów i świadczenia usług, których kategorie są określone w załączniku III. W załączniku tym, zatytułowanym: "Wykaz dostaw towarów i świadczenia usług, do których można zastosować stawki obniżone, o których mowa w art. 98", w poz. 10 wskazano na dostawę, budowę, remont i przebudowę budynków mieszkalnych w ramach polityki społecznej.

Jak wynika z powołanych wyżej przepisów, ustawa o podatku od towarów i usług, poprzez podanie klasyfikacji, odwołuje się do Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych, która stanowi usystematyzowany wykaz obiektów budowlanych. Zatem, dla celów VAT stosuje się przepisy rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych (PKOB) (Dz. U. Nr 112, poz. 1316 z późn. zm.), stanowiącego usystematyzowany wykaz obiektów budowlanych.

Zgodnie z tym rozporządzeniem, w dziale 11 mieszczą się budynki mieszkalne. Dział ten obejmuje grupy budynków: 111 - mieszkalnych jednorodzinnych, 112 - o dwóch mieszkaniach i wielomieszkaniowe, 113 - zbiorowego zamieszkania.

Z informacji przedstawionych we wniosku wynika, że Spółka prowadzi m.in. działalność gospodarczą w zakresie usług polegających na zabudowie wnęk w budynkach mieszkalnych, sklasyfikowanych na podstawie dotychczas stosowanego dla potrzeb ustawy VAT, PKWiU z 2004 r., w grupowaniu 45.42.12 jako roboty związane z montażem pozostałych metalowych elementów stolarki budowlanej oraz w grupowaniu 45.42.13 jako roboty związane z montażem pozostałych niemetalowych elementów stolarki budowlanej. W związku ze zmianą stosowanej dla celów podatkowych nomenklatury PKWiU z 2004 na PKWiU 2008, wykonywane usługi znajdują się obecnie w grupowaniu 43.32.10, jako roboty instalacyjne stolarki budowlanej (roboty związane z instalowaniem wewnętrznych schodów, szaf ściennych, szafek kuchennych na wymiar). Spółka informuje, że w celu udokumentowania prawa do zastosowania obniżonej preferencyjnej stawki 8% - VAT w przypadku wykonywania usługi w obiektach budownictwa mieszkaniowego objętego społecznym programem mieszkaniowym, pobiera od zlecającego usługę, oświadczenie, iż mieszkanie (dom) spełnia warunki, o których mowa w art. 41 ust. 12 do 12b ustawy o podatku od towarów usług. Gdy zaś powierzchnia użytkowa domu jednorodzinnego przekracza 300 m² i odpowiednio powierzchnia użytkowa lokalu mieszkalnego przekracza 150 m², stosuje zapis art. 41 ust. 12c. Zatem tylko do części podstawy opodatkowania odpowiadającej udziałowi powierzchni użytkowej kwalifikującej do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym, w całkowitej powierzchni użytkowej, Wnioskodawca stosuje obniżoną stawkę podatku VAT, tj. 8%. Dla doprecyzowania opisanej powyżej usługi, podano szczegółowy opis realizacji: Usługa zabudowy wnęk w budynkach mieszkalnych zwanych popularnie "szafą wnękową" lub "zabudową wnękową", polega na montowaniu na stałe bez możliwości przenoszenia w inne miejsce nieruchomych przegród, półek i drzwi suwanych. Realizacja usługi zabudowy wnęki następuje, na podstawie umowy cywilnoprawnej, której przedmiotem jest usługa remontowo-budowlana. Szafa wnękowa wykonana jest w zakładzie Wnioskodawcy z jego własnych materiałów i dostarczana w elementach do mieszkania (domu) klienta, gdzie montowana jest przez pracowników z użyciem firmowych narzędzi. Po zamontowaniu zabudowa jest nierozerwalnie związana z pomieszczeniem. Faktura dokumentująca wykonanie wyżej opisanej usługi zawiera jedną pozycję obejmującą całość robót wraz z wykorzystanymi materiałami, "Usługa remontowo-budowlana - zabudowa wnęki". Faktury są uzupełniane o właściwy ze względu na rodzaj budynku, w którym następuje montaż - symbol PKOB 11 budynki mieszkalne.

W odniesieniu do powyższego, jak wskazał Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 26 lipca 2012 r., sygn. akt I FSK 483/12: "5.12. Warunkiem niezbędnym do czynienia wykładni i późniejszego zastosowania art. 41 ust. 12 ustawy o VAT jest ocena prawidłowości dokonanej kwalifikacji czynności wykonywanych przez skarżącą, które mają charakter transakcji złożonych w kontekście przepisów art. 7 ust. 1 i art. 8 ust. 1 ustawy o VAT.

5.13. Przypomnieć w związku z tym trzeba, że opodatkowanie lub zwolnienie z VAT konkretnej transakcji nie może zależeć od jej klasyfikacji w prawie krajowym (wyrok TSUE z dnia 11 stycznia 2001 r., sprawa C-76/99 Komisja przeciwko Republice Francuskiej, Zb. Orz. 2001 s. I-249). Niezbędna jest zatem ocena cech charakterystycznych danej transakcji.

5.14. Z art. 2 pkt 1 Szóstej dyrektywy Rady z dnia 17 maja 1977 r. w sprawie harmonizacji ustawodawstw Państw Członkowskich w odniesieniu do podatków obrotowych - wspólny system podatku od wartości dodanej: ujednolicona podstawa wymiaru podatku (77/388/EWG - Dz. U. UE z dnia 13 czerwca 1977 r. L 145, s. 1 i nast. ze zm; zwanej dalej "VI dyrektywą"), jak też art. 2 dyrektywy 112 wynika, iż każda transakcja powinna być zwykle uznawana za odrębną i niezależną. W sytuacji, gdy transakcja składa się z wielu elementów, to znaczy z zespołu usług, albo z dostawy towarów połączonej ze świadczeniem usług, może być uznana, na potrzeby VAT, za jedną transakcję w różnych przypadkach. Jest tak na przykład w sytuacji, gdy jeden z tych elementów stanowi świadczenie główne, a pozostały element lub pozostałe elementy mają wobec niego charakter pomocniczy. Świadczenia te są uważane za pomocnicze, ponieważ nie stanowią one celu samego w sobie, lecz środek służący jak najlepszemu skorzystaniu ze świadczenia głównego. Nie są one zatem konieczne (wyroki TSUE: z dnia 22 października 1998 r. sprawy połączone C-308/96 i C-94/97 Madgett i Baldwin, Zb. Orz. 1998 s. I-6229, pkt 24, w kontekście świadczenia przez hotelarza na rzecz jego klientów usług związanych z organizacją wycieczek i dojazdu do hotelu; z dnia 25 lutego 1999 r. sprawa C-349/96 CPP, Zb. Orz. 1999 s. I-973, pkt 30, w kontekście świadczenia usług ubezpieczeniowych i innych usług świadczonych na rzecz posiadaczy kart kredytowych, i z dnia 15 maja 2001 r. sprawa C-34/99 Primback, Zb. Orz. 2001 s. I-3833, pkt 45, w kontekście udzielenia przez sprzedawcę mebli jego klientom kredytu na sfinansowanie zakupów poczynionych przez nich w jego sklepie).

Transakcja złożona może również być uznana za jedną transakcję wtedy, gdy wszystkie elementy, które się na nią składają, są konieczne. Zgodnie z tym twierdzeniem Trybunał uznał, że podobną transakcję należy traktować jako jedną transakcję, jeżeli poszczególne elementy są ze sobą tak ściśle związane, że tworzą obiektywnie tylko jedno nierozerwalne świadczenie gospodarcze, którego rozdzielenie miałoby charakter sztuczny i pogarszałoby funkcjonalność systemu VAT (wyrok TSUE z dnia 27 października 2005 r. sprawa C-41/04 Levob Verzekeringen i OV Bank, Zb.Orz. 2005, s. I-9433, pkt 22. Stąd też w przypadku gdy transakcja składa się z zespołu świadczeń i czynności, należy wziąć pod uwagę wszystkie okoliczności, w jakich jest ona dokonywana, w celu określenia, po pierwsze, czy chodzi o dwa lub więcej świadczenia odrębne, czy też o świadczenie jednolite, a po drugie, czy w tym ostatnim przypadku owo jednolite świadczenie powinno zostać zakwalifikowane jako dostawa towarów, czy jako świadczenie usług (zob. podobnie wyroki TSUE: z dnia 2 maja 1996 r. sprawa C-231/94 Faaborg-Gelting Linien, Zb. Orz. 1996 s. I-2395, pkt 12-14; ww. wyrok w sprawie CPP, pkt 28; ww. wyrok w sprawie Levob Verzekeringen i OV Bank, pkt 19; z dnia 29 marca 2007 r. sprawa C-111/05, Aktiebolaget NN, Zb. Orz. 2007 s. I-2697, pkt 22.

Ponadto skoro świadczeniem usług w rozumieniu art. 8 ust. 1 ustawy o VAT jest każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, to można z tego zatem wywnioskować, że jeżeli dana transakcja złożona może zostać zaliczona do jednej lub drugiej kategorii, ponieważ istnieje tyle samo powodów do zaliczenia jej do każdej z nich, to w takiej sytuacji należy zakwalifikować ją jako "dostawę towarów" (por. opinię RG Légera z dnia 14 września 2006 r. do sprawy Aktiebolaget NN, pkt 54).

Zgodnie z ustalonym orzecznictwem Trybunału w celu określenia, czy dana transakcja złożona stanowi dostawę towarów czy świadczenie usług należy wziąć pod uwagę wszystkie okoliczności, w jakich jest ona dokonywana, w celu ustalenia jej elementów charakterystycznych".

W uzasadnieniu do ww. wyroku NSA podkreślił również, że: "Z powyższego wynika, że kwalifikacja rozpatrywanej transakcji wymaga zatem dokonania porównania znaczenia, jakie w jej ramach miały, odpowiednio, dostawa towarów i świadczenie usług. Kryteria, które należy uwzględnić przy przeprowadzaniu takiej oceny, powinny mieć obiektywny charakter. Obiektywny charakter kryteriów jest uzasadniony również tym, że kwalifikacja transakcji złożonej musi być również przewidywalna dla przedsiębiorców. (...) A zatem nie wystarczy, żeby usługi świadczone w ramach danej transakcji były konieczne lub po prostu użyteczne dla nabywcy towaru. Usługi te powinny ponadto mieć przeważający charakter. Stąd też aby transakcję można było uznać za świadczenie usług należy stwierdzić, że usługi stanowią jej przeważającą część".

Odnosząc powołaną analizę do przedmiotowej sprawy Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 26 lipca 2012 r., sygn. akt I FSK 483/12 wskazał, że: " (...) z okoliczności faktycznych sprawy wynika, iż mamy do czynienia z wytworzeniem i dostarczeniem szafy wnękowej na zamówienie klienta, a następnie jej montażem. Przeniesienie rozporządzania nad szafą wnękową na rzecz klienta następuje w momencie zakończenia jej montażu. Uwzględniając zasadę stosowania VAT, zgodnie z którą podatek ten powinien odpowiadać rzeczywistości gospodarczej, sztucznym byłoby uznanie, że klient nabywa zabudowę wnękową odrębnie od usług montażu. Zgodnie z realiami gospodarczymi omawianą transakcję należy zatem traktować jako jedną transakcję.

5.16. Kolejnym krokiem jest kwalifikacja danej transakcji jako dostawy towarów lub świadczenia usług. Zdaniem Sądu przedmiotową czynność należy uznać za dostawę towarów w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy o VAT zgodnie z którym przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Z orzecznictwa Trybunału wynika, że pojęcie to należy rozumieć szeroko, jako obejmujące każdą czynność polegającą na przeniesieniu dobra materialnego przez stronę, która przyznaje drugiej stronie prawo do faktycznego rozporządzania nim tak, jakby była jego właścicielem (wyroki TSUE: z dnia 8 lutego 1990 r. sprawa C-320/88 Shipping and Forwarding Enterprise Safe, Zb. Orz. 1990 s. I-285, pkt 7; z dnia 21 kwietnia 2005 r. sprawa C-25/03 HE, Zb. Orz. 2005 s. I-3123, pkt 64. Zabudowa wnękowa stanowi dobro materialne (towar), a przeniesienie rozporządzania jak właściciel następuje po jej montażu. Jakkolwiek zakupowi zabudowy wnękowej towarzyszą uprzednie usługi pomiaru i wyceny przez osobę wykonawcy towaru to usługi te wraz z usługami montażu nie stanowią elementu na tyle dominującego aby uznać, że mamy do czynienia ze świadczeniem usług. Klient kupuje szafę wnękową jej cena zaś zawsze przewyższa cenę usługi montażu, na który składają się czynności składania towaru z mniejszych części i jego zamocowania. Tym samym niewątpliwie elementem dominującym jest wykonanie i dostarczenie szafy wnękowej na wymiar i pod specyficzny gust klienta, nie zaś jej montaż".

W konsekwencji powyższego, zgodnie z uzasadnieniem wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 26 lipca 2012 r., sygn. akt I FSK 483/12 oraz uzasadnieniem wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z dnia 12 października 2012 r. sygn. akt I SA/Po 785/12 należy stwierdzić, iż przedmiotowe czynności, polegające na wykonaniu szafy wnękowej w zakładzie Wnioskodawcy z jego własnych materiałów i dostarczeniu w elementach do mieszkania (domu) klienta, gdzie montowana jest przez pracowników z użyciem firmowych narzędzi - należy uznać za dostawę towarów w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług.

Wobec powyższego, przedmiotowe czynności nie mogą korzystać z preferencyjnej stawki podatku, o której mowa w art. 41 ust. 12 w związku z art. 146a pkt 2 ustawy o podatku od towarów i usług. Bowiem, wykonanie szafy wnękowej, a następnie jej montaż w mieszkaniu (domu) klienta - jako dostawa towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy - podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług według stawki podstawowej w wysokości 23%, na podstawie art. 41 ust. 1 w związku z art. 146a pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.