ILPP2/443-296/11-2/MR

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2, § 6 i § 10 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana, przedstawione we wniosku z dnia 3 lutego 2011 r. (data wpływu 7 lutego 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości zastosowania zwolnienia podmiotowego - jest prawidłowe.

W dniu 7 lutego 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości zastosowania zwolnienia podmiotowego.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

W okresie od dnia 7 lipca 1996 r. do dnia 15 grudnia 2010 r. Wnioskodawca prowadził działalność gospodarczą i był zarejestrowanym podatnikiem VAT czynnym. Działalność ta polegała na handlu art. przemysłowymi. Działalność zlikwidował z dniem 15 grudnia 2010 r. i złożył formularz VAT-Z.

Od dnia 1 lutego 2011 r. Zainteresowany rozpoczął prowadzenie nowej działalności, - będzie wykonywał czynności sklasyfikowane wg PKD jako:

* 71.20.B - pozostałe badania i analizy techniczne oraz

* 68.31.Z.z pośrednictwo w obrocie nieruchomościami.

W latach 2009 i 2010 Wnioskodawca nie osiągnął żadnych przychodów z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy w związku z rozpoczęciem nowej działalności o ww. klasyfikacji PKD Wnioskodawca będzie mógł skorzystać ze zwolnienia podmiotowego z VAT.

Zdaniem Wnioskodawcy, przepisy o VAT nie odnoszą się do zagadnienia podmiotowości podatkowej podatników będących osobami fizycznymi, którzy likwidują prowadzoną działalność a następnie - po upływie pewnego czasu - wznawiają ją. Podmiotowość ta wynika jednak z ewidencji NIP.

Osoba fizyczna prowadzi samodzielnie - na własne nazwisko - działalność gospodarczą. Ponowne rozpoczęcie działalności gospodarczej przez podatnika będącego osobą fizyczną jest traktowane jako kontynuacja jego poprzedniej działalności, nie ma przy tym znaczenia, czy rodzaj prowadzonej działalności gospodarczej jest taki sam jak przed jej zakończeniem. Istotne jest natomiast to, że działalność prowadzi ta sama osoba, tj. ten sam podatnik. Wynika to z faktu, że podmiotem gospodarczym (podatnikiem VAT) jest osoba fizyczna, a nie jednostka gospodarcza. NIP nadany osobie fizycznej zawsze będzie ten sam (jest przyporządkowany tylko jej), niezależnie od tego, ile razy będzie ona podejmowała i likwidowała działalność gospodarczą.

W sytuacji zatem, gdy podatnik będący osobą fizyczną zlikwidował poprzednio prowadzoną działalność definitywnie, a po pewnym czasie rozpoczyna ją ponownie, traktowany powinien być jako nowy podmiot, pomimo posiadania tego samego nr NIP. Nie oznacza to, że prowadzi tę samą działalność tylko z przerwami, ale że rozpoczął prowadzenie nowej działalności w oparciu o nowy wpis do ewidencji działalności gospodarczej.

Zatem, po wznowieniu prowadzenia nowej działalności gospodarczej wybór zwolnienia podmiotowego jest możliwy. Będzie to zależeć od spełnienia określonych warunków, przewidzianych dla podatników kontynuujących działalność. Ze zwolnienia podmiotowego podatnik może skorzystać, jeżeli zostaną spełnione następujące warunki:

* od końca roku, w którym podatnik utracił prawo do zwolnienia z VAT lub z niego zrezygnował (tj. w poprzedniej działalności) upłynął rok,

* w poprzednim roku podatkowym obrót ze sprzedaży (określonej w art. 113 ust. 2 ustawy o VAT) nie przekroczył 100.000,00 złotych,

* podatnik nie będzie wykonywał czynności wymienionych w art. 113 ust. 13 ustawy o VAT.

W sytuacji, gdy którykolwiek z ww. warunków nie zostałby spełniony podmiot będzie czynnym podatnikiem VAT od momentu rozpoczęcia nowej działalności, aż do chwili, gdy spełni warunki do ponownego wyboru zwolnienia.

W opisanym stanie faktycznym podatnikowi przysługuje prawo do skorzystania ze zwolnienia podmiotowego dla nowej działalności gospodarczej rozpoczętej od dnia 1 lutego 2011 r. i nie ma on obowiązku opodatkowywania podatkiem VAT usług, które będą świadczone przy prowadzeniu tej działalności.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Jak wynika z zapisu art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Zgodnie z art. 113 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2010 r. zwalnia się od podatku podatników, u których wartość sprzedaży opodatkowanej nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 50.000 zł. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku.

W myśl art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 2 grudnia 2009 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 215, poz. 1666), kwotę o której mowa w art. 113 ust. 1 ustawy, dla 2010 r. przyjmuje się w wysokości 100.000 zł.

Natomiast zgodnie z art. 113 ust. 1 ustawy, w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2011 r. zwalnia się od podatku podatników, u których wartość sprzedaży opodatkowanej nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 150.000 zł. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku.

Stosownie do art. 113 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług, do wartości sprzedaży, o której mowa w ust. 1, nie wlicza się odpłatnej dostawy towarów oraz odpłatnego świadczenia usług zwolnionych od podatku, a także towarów, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji.

Artykuł 113 ust. 5 ustawy stanowi, iż jeżeli wartość sprzedaży u podatników zwolnionych od podatku na podstawie ust. 1 przekroczy kwotę, o której mowa w ust. 1, zwolnienie traci moc w momencie przekroczenia tej kwoty. Obowiązek podatkowy powstaje z momentem przekroczenia tej kwoty, a opodatkowaniu podlega nadwyżka sprzedaży ponad tę kwotę. (...)

Z art. 113 ust. 9 ustawy wynika, iż podatnik rozpoczynający w trakcie roku podatkowego wykonywanie czynności określonych w art. 5 jest zwolniony od podatku, jeżeli przewidywana przez niego wartość sprzedaży nie przekroczy, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej w roku podatkowym, kwoty określonej w ust. 1.

Jeżeli faktyczna wartość sprzedaży, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej, przekroczy w trakcie roku podatkowego kwotę określoną w ust. 1, zwolnienie określone w ust. 9 traci moc z momentem przekroczenia tej kwoty. Opodatkowaniu podlega nadwyżka sprzedaży ponad wartość określoną w zdaniu pierwszym, a obowiązek podatkowy powstaje z momentem przekroczenia tej wartości. (...) (art. 113 ust. 10).

Ponadto zauważyć należy, iż na mocy art. 113 ust. 13 ustawy o podatku od towarów i usług, w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 kwietnia 2011 r., zwolnień, o których mowa w ust. 1 i 9, nie stosuje się do importu towarów i usług, wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca, świadczenia usług, dla których zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 8 podatnikiem jest ich usługobiorca, oraz podatników:

Stosownie do zapisu art. 113 ust. 14 pkt 2 ustawy, Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia listę towarów i usług, o których mowa w ust. 13 pkt 1 lit. a) i pkt 2, z uwzględnieniem klasyfikacji wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej.

W świetle powołanych wyżej przepisów należy stwierdzić, iż co do zasady, podatnik może ponownie skorzystać ze zwolnienia od podatku od towarów i usług w sytuacji, gdy spełnione zostaną łącznie następujące warunki:

Z przedstawionego zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca w okresie od dnia 7 lipca 1996 r. do dnia 15 grudnia 2010 r. prowadził działalność gospodarczą i był czynnym podatnikiem VAT. W latach 2009 i 2010 nie osiągnął żadnych przychodów i z dniem 15 grudnia 2010 r. zlikwidował przedmiotową działalność składając formularz VAT-Z.

Następnie od dnia 1 lutego 2011 r. Zainteresowany rozpoczął prowadzenie nowej działalności gospodarczej.

Odnosząc przedstawione okoliczności sprawy do obowiązujących w tym zakresie przepisów prawa podatkowego należy stwierdzić, że Wnioskodawca w 2010 r. nie osiągnął z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej żadnych obrotów oraz spełnił warunek wynikający z art. 113 ust. 11 (upłynął rok od końca roku, w którym podatnik utracił prawo do zwolnienia lub z niego zrezygnował), będzie mógł rozpoczynając ponownie działalność w 2011 r. skorzystać z wyboru prawa do zwolnienia podmiotowego. Jednocześnie należy dodać, że Zainteresowanemu przysługuje prawo do ww. zwolnienia przy założeniu, że nie będzie wykonywał czynności wyłączonych ze zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie art. 113 ust. 13 ustawy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Należy zauważyć, iż stosownie do przepisu art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Należy zatem zaznaczyć, że wydając przedmiotową interpretację tut. Organ oparł się na wynikającym z treści wniosku opisie przedstawionego zdarzenia przyszłego. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego zdarzenia przyszłego, udzielona interpretacja traci swą aktualność.

Zgodnie z brzmieniem art. 5a ustawy, towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne. Tutejszy Organ nie jest uprawniony do klasyfikowania danych usług do symboli PKWiU. W świetle zasad metodycznych Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług zaliczenie danego towaru lub usługi do odpowiedniego grupowania tej klasyfikacji należy do obowiązków usługodawcy. W przypadku trudności w ustaleniu przez podmiot właściwego grupowania według PKWiU w odniesieniu do świadczonych usług jednostką uprawnioną do wydawania opinii klasyfikacyjnych jest Urząd Statystyczny.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi, ul. Piotrkowska 135, 90-434 Łódź po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.