ILPP2/443-276/10-2/ISN - Opodatkowanie sprzedaży usług dodatkowych świadczonych przez hotel na rzecz podmiotów z innych krajów.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z o.o., przedstawione we wniosku z dnia 19 lutego 2010 r. (data wpływu 25 lutego 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie miejsca świadczenia usług - jest prawidłowe.

W dniu 25 lutego 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie miejsca świadczenia usług.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca prowadzi działalność hotelarską. W ramach tej działalności goście jego hoteli nabywają różnego rodzaju usługi związane ze swoim pobytem w nieruchomości hotelowej, np.: parkowanie na parkingu przyhotelowym, usługi prania rzeczy osobistych, opłata za korzystanie z telefonów, refaktura za zamówienie taksówki, wynajem sali konferencyjnej, wynajem sprzętu audiowizualnego itp. Obecnie dodatkowe usługi dla gości bez względu na to, z którego kraju pochodzą traktowane są jako usługa krajowa, fakturowana oddzielnie od usługi hotelowej z odpowiednią stawką podatku VAT.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

Zdaniem Wnioskodawcy, usługi hoteli, czyli usługi związane z działalnością hotelarską, wskazane są w art. 28e do ustawy o podatku od towarów i usług. Zgodnie z tym artykułem, miejscem świadczenia usług zakwaterowania w hotelach jest miejsce położenia nieruchomości. Zdaniem Spółki, usługi zakwaterowania w hotelach obejmują nie tylko usługi noclegowe, ale również inne usługi świadczone przez hotel, które nie występują bez świadczenia usługi noclegowej, m.in.: parkowanie na parkingu przyhotelowym, usługi prania rzeczy osobistych, opłata za korzystanie z telefonów, refaktura za zamówienie taksówki, wynajem sali konferencyjnej, wynajem sprzętu audiowizualnego itp. Usługi te ze względu na swój związek z prowadzoną działalnością hotelarską i z konkretnym miejscem (hotelem), powinny być opodatkowane w miejscu położenia nieruchomości. Tak więc, sprzedaż wszelkich usług świadczonych przez hotel na rzecz podmiotów z innych krajów powinna być traktowana jako sprzedaż krajowa, zgodnie z art. 28e ustawy o podatku od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem, podlegają:

Stosownie do treści art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

Z opisu sprawy wynika, iż Wnioskodawca świadczy usługi zakwaterowania w hotelach, w ramach których swoim gościom sprzedaje różnego rodzaju usługi związane z ich pobytem w nieruchomości hotelowej (parkowanie na parkingu przyhotelowym, usługi prania rzeczy osobistych, opłata za korzystanie z telefonów, refaktura za zamówienie taksówki, wynajem sali konferencyjnej, wynajem sprzętu audiowizualnego itp.).

W opinii Zainteresowanego, w przedmiotowej sprawie dla świadczonych przez niego usług zastosowanie znajdzie przepis art. 28e ustawy o podatku od towarów i usług, bowiem uważa on, iż usługi zakwaterowania w hotelach obejmują nie tylko usługi noclegowe, ale również inne usługi świadczone przez hotel, które nie występują bez świadczenia usługi noclegowej (parkowanie na parkingu przyhotelowym, usługi prania rzeczy osobistych, opłata za korzystanie z telefonów, refaktura za zamówienie taksówki, wynajem sali konferencyjnej, wynajem sprzętu audiowizualnego itp.).

Spółka twierdzi, że ww. usługi ze względu na swój związek z prowadzoną działalnością hotelarską i z konkretnym miejscem (hotelem), powinny być opodatkowane w miejscu położenia nieruchomości. Tak więc, sprzedaż wszelkich usług świadczonych przez hotel na rzecz podmiotów z innych krajów powinna być traktowana jako sprzedaż krajowa, zgodnie z art. 28e ustawy o podatku od towarów i usług.

W niniejszej sprawie zwrócić należy uwagę, że co do zasady każde świadczenie dla celów opodatkowania podatkiem od towarów i usług powinno być traktowane jako odrębne i niezależne, jednak w sytuacji, gdy jedna usługa obejmuje z ekonomicznego punktu widzenia kilka świadczeń, usługa ta nie powinna być sztucznie dzielona dla celów określenia ich miejsca świadczenia. Zatem, z ekonomicznego punktu widzenia usługi nie powinny być dzielone dla tych celów wówczas, gdy tworzyć będą jedną usługę zasadniczą, obejmującą kilka świadczeń pomocniczych. Jeżeli jednak w skład świadczonej usługi wchodzić będą czynności, które nie służą wyłącznie wykonaniu czynności głównej, zasadniczej, lecz mogą mieć również charakter samoistny, to wówczas nie ma podstaw dla traktowania ich jako elementu usługi zasadniczej.

Aby móc wskazać, iż dana usługa jest usługą złożoną (kompleksową), winna składać się ona z różnych świadczeń, których realizacja prowadzi jednak do jednego celu. Na usługę złożoną składa się więc kombinacja różnych czynności, prowadzących do realizacji określonego celu - do wykonania świadczenia głównego, na które składają się różne świadczenia pomocnicze. Natomiast usługę należy uznać za pomocniczą, jeśli nie stanowi ona celu samego w sobie, lecz jest środkiem do pełnego zrealizowania lub wykorzystania usługi zasadniczej. Pojedyncza usługa traktowana jest zatem jak element usługi kompleksowej wówczas, jeżeli cel świadczenia usługi pomocniczej jest zdeterminowany przez usługę główną oraz nie można wykonać lub wykorzystać usługi głównej bez usługi pomocniczej.

Z informacji zawartych w złożonym wniosku wynika, iż na usługę zakwaterowania w hotelach świadczoną przez Spółkę, składają się różnego rodzaju świadczenia. Tym samym, mamy w niniejszej sprawie do czynienia z tzw. zasadniczą usługą, której głównym celem jest usługa zakwaterowania gości w hotelu. Świadczenie to stanowi usługę złożoną, składającą się z kombinacji różnych czynności, bowiem wymienione we wniosku poszczególne świadczenia wchodzące w skład zasadniczej usługi, służą wykonaniu czynności głównej.

W przypadku świadczenia usług, bardzo istotnym dla prawidłowego rozliczenia podatku od towarów i usług jest określenie miejsca świadczenia danej usługi. Od poprawności określenia miejsca świadczenia zależy, czy dane świadczenie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w Polsce, czy też nie.

Stosownie do art. 28a ustawy, na potrzeby stosowania niniejszego rozdziału:

Ogólna zasada dotycząca miejsca świadczenia usług na rzecz podatników zawarta jest w art. 28b ust. 1 ustawy, zgodnie z którym miejscem świadczenia usług w przypadku świadczenia usług na rzecz podatnika jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę lub stałe miejsce zamieszkania, z zastrzeżeniem ust. 2-4 oraz art. 28e, art. 28f ust. 1, art. 28g ust. 1, art. 28i, 28j i 28n.

Natomiast zasada dotycząca miejsca świadczenia usług na rzecz niepodatników określona została w art. 28c ust. 1 ustawy, który stanowi, że miejscem świadczenia usług na rzecz podmiotów niebędących podatnikami jest miejsce, w którym usługodawca posiada siedzibę lub stałe miejsce zamieszkania, z zastrzeżeniem ust. 2 i 3 oraz art. 28d-28f, art. 28g ust. 2, art. 28h-28n.

Jednak tut. Organ zwraca uwagę na fakt, iż ustawodawca dla usług związanych z nieruchomościami przewidział w art. 28e ustawy, szczególny sposób określenia miejsca świadczenia. Zgodnie z tym przepisem, miejscem świadczenia usług związanych z nieruchomościami, w tym usług świadczonych przez rzeczoznawców, pośredników w obrocie nieruchomościami, usług zakwaterowania w hotelach i obiektach o podobnej funkcji, takich jak ośrodki wczasowe lub miejsca przeznaczone do użytku jako kempingi, użytkowania i używania nieruchomości oraz usług przygotowywania i koordynowania prac budowlanych, takich jak usługi architektów i nadzoru budowlanego, jest miejsce położenia nieruchomości.

W przepisie tym przyjęto, że usługi związane z nieruchomościami są zawsze opodatkowane w kraju położenia nieruchomości, niezależnie od tego dla jakiego podmiotu są wykonywane, gdzie ma siedzibę usługodawca oraz gdzie faktycznie (fizycznie) wykonuje tę usługę. Zasada ta ma zastosowanie wówczas, gdy usługę można przyporządkować do konkretnej nieruchomości, która jest możliwa do zlokalizowania, co do miejsca jej położenia.

Przepisowi art. 28e polskiej ustawy o podatku od towarów i usług odpowiada zapis art. 47 Dyrektywy 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. U. UE L 2006.347.1 z późn. zm.), zgodnie z którym miejscem świadczenia usług związanych z nieruchomościami, w tym usług rzeczoznawców i agentów nieruchomości, usług zakwaterowania w sektorze hotelarskim lub sektorach o podobnej funkcji, takich jak ośrodki wczasowe lub w miejsca przeznaczone do użytku jako kempingi, przyznawanie prawa użytkowania nieruchomości oraz usług związanych z przygotowywaniem i koordynacją prac budowlanych, takich jak usługi architektów i biur nadzoru budowlanego, jest miejsce, w którym znajduje się dana nieruchomość.

Wskazując na zasadę definiowania miejsca świadczenia usług związanych z nieruchomościami, należy zwrócić uwagę na szeroki zakres jej stosowania. Ustawodawca krajowy i prawodawca unijny nie ograniczają tego zakresu do grupy konkretnych i określonych z nazwy usług, które stanowiłyby zamkniętą grupę i byłyby umiejscowione w jednym grupowaniu klasyfikacji statystycznej (w Polsce PKWiU).

Z analizy wniosku wynika, iż Zainteresowany świadczy na terytorium kraju usługi zakwaterowania w hotelach (usługi noclegowe), na które składają się różnego rodzaju świadczenia (parkowanie na parkingu przyhotelowym, usługi prania rzeczy osobistych, opłata za korzystanie z telefonów, refaktura za zamówienie taksówki, wynajem sali konferencyjnej, wynajem sprzętu audiowizualnego itp.), bez których nie wystąpiłoby świadczenie usługi noclegowej.

Ustawodawca w przepisie art. 28e ustawy wskazał, że miejscem świadczenia usług związanych z nieruchomościami, w tym m.in. usług zakwaterowania w hotelach, jest miejsce położenia nieruchomości, nie wskazał jednak jakie świadczenia mogłyby się mieścić pod pojęciem usług zakwaterowania w hotelach. Również w pozostałych przepisach ustawy nie można dopatrzeć się odniesień do tego rodzaju usług.

Wobec powyższego stwierdzić należy, iż w przedmiotowej sprawie usługi parkowania na parkingu przyhotelowym, prania rzeczy osobistych, opłata za korzystanie z telefonów, refaktura za zamówienie taksówki, wynajem sali konferencyjnej, wynajem sprzętu audiowizualnego, bez których nie wystąpiłoby świadczenie usługi noclegowej, i które są ściśle związane z prowadzoną przez Wnioskodawcę działalnością hotelarską i z konkretnym miejscem (hotelem), dla ustalenia miejsca świadczenia usług, objęte są regulacją art. 28e ustawy. Tym samym, ich sprzedaż należy traktować jako sprzedaż krajową, z zastosowaniem stawek właściwych na terytorium kraju (7%, 22%).

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Tut. Organ informuje, iż niniejszą interpretację wydano w oparciu o założenie, że usługi będące przedmiotem pytań nie stanowią usług turystyki, dla których ustawodawca przewidział szczególna procedurę opodatkowania, uregulowana w art. 119 ustawy o podatku od towarów i usług.

Jednocześnie informuje się, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie przedstawione w opisie sprawy oraz we własnym stanowisku, które nie zostały objęte pytaniem - nie mogą być zgodnie z art. 14b § 1 oraz art. 14f § 2 Ordynacji podatkowej - rozpatrzone.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.