ILPP2/443-273/08-4/EWW

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 27 czerwca 2008 r. Izba Skarbowa w Poznaniu ILPP2/443-273/08-4/EWW

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z o.o., przedstawione we wniosku z dnia 12 marca 2008 r. (data wpływu 20 marca 2008 r.) uzupełnionym pismem z dnia 19 maja 2008 r. (data wpływu 21 maja 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie reklamacji w transakcjach wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 20 marca 2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie reklamacji w transakcjach wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów. Wniosek uzupełniono pismem z dnia 19 maja 2008 r. (data wpływu 21 maja 2008 r.) o podpisy osób uprawnionych do reprezentacji Spółki.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca, dokonuje zakupów materiałów produkcyjnych, od kontrahentów z krajów Unii Europejskiej i krajów trzecich. Podatek VAT od ww. zakupów rozliczany jest w ramach wewnątrzwspólnotowego nabycia lub w ramach importu towarów. W przypadku, gdy podczas sprawdzania materiału stwierdzono wady fizyczne rzeczy, Spółka występuje do dostawcy z wnioskiem o uznanie reklamacji.

Uznane reklamacje Zainteresowany załatwia następująco:

1.

Poprzez zwrot ceny, za którą towar został zakupiony. Materiały objęte reklamacją nie zawsze są zwracane dostawcy, z uwagi na wysokie koszty transportu. Wystawiane są obciążenia na dostawcę w wysokości poniesionych kosztów. Dostawca nie wystawia faktur korygujących. Materiał jest utylizowany.

2.

Poprzez dokonanie przeróbek na reklamowanym towarze, przywracających jego wartość użytkową. Dostawca jest obciążany kosztami przeróbek.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

Czy do obciążeń wystawianych na dostawców reklamowanych materiałów, należy doliczyć podatek VAT. Czy czynności te podlegają ustawie o podatku od towarów i usług.

Zdaniem Wnioskodawcy, w myśl art. 5 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, opodatkowaniu podlegają: odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów, import towarów, wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju, wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Natomiast zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o których mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

Sposób załatwiania reklamacji towaru poprzez zwrot ceny nie powoduje powstania po stronie Wnioskodawcy obowiązku podatkowego w podatku VAT, ponieważ czynność ta nie została wymieniona w art. 5 ustawy o VAT, nie ma on też obowiązku doliczania do tej czynności podatku należnego VAT. Ponieważ kontrahent nie wystawia faktur korygujących, a zwrot ceny następuje poprzez wystawienie obciążeń przez Spółkę, nie powinna ona zmniejszać obrotu z tytułu WNT.

Wykonanie przez Zainteresowanego poprawek na towarze w ramach reklamacji, nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT, gdyż nie stanowi żadnej z czynności wymienionych jako opodatkowane w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT. Wnioskodawca nie ma obowiązku doliczania do tej czynności podatku należnego VAT. Gdyby jednak do opisanych czynności doliczyć podatek VAT, to zdaniem Wnioskodawcy wystąpiłoby podwójne opodatkowanie tej samej transakcji.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2004 r. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem, podlegają:

1.

odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;

2.

eksport towarów;

3.

import towarów;

4.

wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;

5.

wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

W myśl art. 9 ust. 1 ustawy, przez wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 4, rozumie się nabycie prawa do rozporządzania jak właściciel towarami, które w wyniku dokonanej dostawy są wysyłane lub transportowane na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium państwa członkowskiego rozpoczęcia wysyłki lub transportu przez dokonującego dostawy, nabywcę towarów lub na ich rzecz.

Do wystąpienia wewnątrzwspólnotowego nabycia konieczne jest, aby przywóz towarów do Polski następował w związku z wykonaną wcześniej przez kontrahenta dostawą tych towarów.

Z przedstawionego przez Zainteresowanego wniosku wynika, iż dokonuje on zakupów materiałów produkcyjnych m.in. od kontrahentów z krajów Unii Europejskiej. W przypadku stwierdzenia wad fizycznych zakupionych materiałów, dokonuje ich reklamacji, jednak towar nie wraca do sprzedawców. Zareklamowany towar w części podlega albo utylizacji albo jest przez Wnioskodawcę naprawiany. Kosztami swoich działań (utylizacji lub naprawy) Spółka obciąża kontrahentów.

W ocenie tut. Organu podjęte przez Spółkę działania są konsekwencją uznania przez dostawcę reklamacji dostarczonego towaru. Natomiast fakt sprzedaży wadliwego towaru wpływa bezpośrednio na jego cenę. I tak zgodnie z art. 29 ust. 4 ustawy, obrót zmniejsza się o kwoty udokumentowanych, prawnie dopuszczalnych i obowiązkowych rabatów (bonifikat, opustów, uznanych reklamacji i skont) i o wartość zwróconych towarów, zwróconych kwot nienależnych w rozumieniu przepisów o cenach oraz zwróconych kwot dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze, a także kwot wynikających z dokonanych korekt faktur.

W konsekwencji powyższego, na podstawie § 16 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 25 maja 2005 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, zaliczkowego zwrotu podatku, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 75, poz. 798 z późn. zm.), w przypadku gdy po wystawieniu faktury udzielono rabatów określonych w art. 29 ust. 4 ustawy, podatnik udzielający rabatu wystawia fakturę korygującą.

Z kolei art. 31 ust. 1 i 2 ustawy stanowi, iż podstawą opodatkowania wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów jest kwota, jaką nabywający jest obowiązany zapłacić. Podstawa opodatkowania obejmuje:

1.

podatki, cła, opłaty i inne należności o podobnym charakterze związane z nabyciem towarów, z wyjątkiem podatku;

2.

wydatki dodatkowe, takie jak prowizje, koszty opakowania, transportu oraz ubezpieczenia, pobierane przez dostawcę od podmiotu dokonującego wewnątrzwspólnotowego nabycia.

Przy ustalaniu podstawy opodatkowania, o której mowa w ust. 1, przepis art. 29 ust. 4 stosuje się odpowiednio (art. 31 ust. 3 ustawy).

Z powyższego wynika, że ustawodawca odesłał do odpowiedniego stosowania dla celów ustalenia podstawy opodatkowania w wewnątrzwspólnotowych nabyciach do przepisu art. 29 ust. 4 ustawy.

Odpowiednie stosowanie powyższego przepisu będzie oznaczać, że podstawa opodatkowania dla wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów nie będzie obejmować m.in. udokumentowanych, prawnie dopuszczalnych i obowiązkowych rabatów (bonifikat, upustów, uznanych reklamacji i skont). Powyższy przepis ma charakter precyzujący. W istocie bowiem skutki, jakie wynikają z odpowiedniego stosowania przepisu art. 29 ust. 4 ustawy można było wyciągnąć z ogólnej zasady, że podstawa opodatkowania dla wewnątrzwspólnotowego nabycia obejmuje tylko kwotę ostatecznie należną dostawcy (tzn. jaką nabywający jest obowiązany zapłacić).

W związku z powyższym otrzymany od kontrahentów z terytorium Unii Europejskiej zwrot kosztów, oznacza zmniejszenie kwoty jaką nabywający wewnątrzwspólnotowo towary obowiązany był zapłacić.

Zgodnie z art. 29 ust. 4 ustawy, obrót zmniejsza się m.in. o kwoty udokumentowanych, prawnie dopuszczalnych i obowiązkowych rabatów (bonifikat, opustów, uznanych reklamacji i skont). W związku z powyższym, każdy dokument, który potwierdza uznane reklamacje może być podstawą do zmniejszenia obrotu.

Zgodnie z art. 219 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. U. U.E. L. Nr 347, str. 1 z późn. zm.), każdy dokument lub notę, która zmienia fakturę pierwotną i odnosi się do niej w sposób wyraźny i jednoznaczny, uznaje się za fakturę. Tym samym, Spółka może dokonać korekty wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów na podstawie wystawionego przez siebie dokumentu obciążającego kontrahentów kosztami działań wynikających z uznanej reklamacji.

W zakresie reklamacji w imporcie towarów wydano odrębne rozstrzygnięcie z dnia 27 czerwca 2008 r. nr ILPP2/443-273/08-5/EWW.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl