ILPP2/443-271/11-4/SJ

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki Jawnej, przedstawione we wniosku z dnia 1 lutego 2011 r. (data wpływu 3 lutego 2011 r.) uzupełnionym pismem z dnia 14 kwietnia 2011 r. (data wpływu 18 kwietnia 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku przy wykupie samochodu osobowego będącego przedmiotem leasingu - jest prawidłowe.

W dniu 1 lutego 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku przy wykupie samochodu osobowego będącego przedmiotem leasingu. Wniosek uzupełniono w dniu 14 kwietnia 2011 r. o doprecyzowanie daty wykupu przedmiotowego pojazdu.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w zakresie handlu paszami oraz jest czynnym podatnikiem podatku VAT. W dniu 14 stycznia 2009 r. zawarł umowę leasingu operacyjnego Sp. z o.o. Przedmiotem umowy jest sfinansowanie zakupu samochodu osobowego. W prowadzonej działalności samochód będzie służył czynnościom opodatkowanym.

Na mocy art. 86 ust. 3 ww Ustawy Zainteresowany odliczył 60% podatku naliczonego z faktur za czynsz leasingowy - nie więcej niż 6.000zl.

Przy wykupie przedmiotowego samochodu na własność odliczył 60% wartości podatku naliczonego, nie więcej jednak niż 6.000 zł Samochód zostanie zaliczony do środków trwałych w prowadzonej działalności gospodarczej.

Z pisma (data wpływu: 18 kwietnia 2011 r.) będącego uzupełnieniem wyżej przedstawionego stanu faktycznego wynika, że wykup samochodu nastąpił 4 stycznia 2011 r.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy mimo odliczenia 60% podatku naliczonego z faktur dokumentujących czynsz leasingowy pełnej dopuszczalnej kwoty 6.000 zł na podstawie korzystania z przedmiotu leasingu, na podstawie umowy leasingu operacyjnego, Wnioskodawca ma prawo odliczyć 60% (nie więcej jednak niż 6 tys. zł.) podatku naliczonego przy wykupie tego przedmiotu leasingu.

Zdaniem Wnioskodawcy, wykup jest oddzielną transakcją, nawet jeżeli możliwość taka wynika z umowy leasingu oraz za kwotę w niej podaną. Nie stanowi ona istoty umowy leasingu, jest nią bowiem oddanie przez leasingodawcę na czas określony rzeczy do używania leasingobiorcy, za co ten ostatni płaci uzgodnione w ratach wynagrodzenie pieniężne. Wykup samochodu w ten sposób nie jest kontynuacją umowy leasingu lecz stanowi oddzielną umową kupna-sprzedaży, jest to zatem oddzielna dostawa towaru. Należy stosować przy niej przepis art. 86 ust. 3 ustawy. Tym samym podatnikowi przysługuje oddzielny limit i nie łączy się go z tym, który przysługiwał w przypadku umowy leasingu. Podatnik ma zatem prawo odliczyć z faktury dokumentującej wykup samochodu osobowego VAT w wysokości 60% wartości podatku naliczonego wynikającego z faktury, nie więcej jednak niż 6000 zł.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Na mocy art. 86 ust. 1 ustawy, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Kwotę podatku naliczonego, na podstawie zapisu art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a) ustawy, w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2011 r., stanowi suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Z przepisu art. 86 ust. 1 ustawy wynika, iż prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych.

Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest bezpośredni i bezsporny związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w zakresie handlu paszami oraz jest czynnym podatnikiem podatku VAT. W dniu 14 stycznia 2009 r. zawarł umowę leasingu operacyjnego z Sp. z o.o. Przedmiotem umowy jest sfinansowanie zakupu samochodu osobowego. Samochód jest wykorzystywany przez Podatnika do wykonywania czynności opodatkowanych. Na mocy art. 86 ust. 3 ww. Ustawy Zainteresowany odliczył 60% podatku naliczonego z faktur za czynsz leasingowy - nie więcej niż 6.000zl.

Następnie 4 stycznia 2011 r. wykupiono przedmiotowy pojazd z leasingu, odliczono również 60% wartości podatku naliczonego, nie więcej niż 6.000 zł Samochód zostanie zaliczony do środków trwałych w prowadzonej działalności gospodarczej.

Do dnia 31 grudnia 2010 r., zasady odliczenia podatku VAT od nabycia i użytkowania samochodów regulowały przepisy art. 86 ust. 3 - 7a ustawy.

Na mocy art. 1 ust. 1 pkt 11 lit. b) ustawy z dnia 16 grudnia 2010 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz ustawy o transporcie drogowym (Dz. U. Nr 247, poz. 1652), zwanej dalej "ustawą nowelizującą", z dniem 1 stycznia 2011 r. zostały uchylone przepisy art. 86 ust. 3-7a ustawy o podatku od towarów i usług. Natomiast dodano m.in.:

* przepis art. 86a ust. 1-10 ustawy o podatku od towarów i usług, w którym określono zasady odliczenia podatku naliczonego związanego z nabyciem samochodów osobowych i innych pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony,

* przepis art. 88a ustawy o podatku od towarów i usług, określający zasady odliczenia podatku od nabycia paliwa do napędu samochodów osobowych i innych pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony.

Stosownie do art. 9 pkt 2 ustawy nowelizującej, dodane przepisy art. 86a ust. 1-10 oraz art. 88a wchodzą w życie z dniem 1 stycznia 2013 r.

Natomiast, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2012 r., kwestie dotyczące odliczenia podatku od towarów i usług związanego z nabyciem samochodów osobowych oraz paliw wykorzystywanych do ich napędu, regulują odpowiednio przepisy art. 3 oraz art. 4 ustawy nowelizującej.

I tak, w art. 3 ust. 1 ustawy nowelizującej postanowiono, iż w okresie od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy (tj. od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2012 r.), w przypadku nabycia samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony kwotę podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2 ustawy zmienianej w art. 1 (tj. ustawy o podatku od towarów i usług), stanowi 60% kwoty podatku określonej w fakturze lub kwoty podatku należnego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów lub kwoty podatku należnego od dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca - nie więcej jednak niż 6.000 zł, z zastrzeżeniem ust. 2.

Ponadto, zgodnie z art. 3 ust. 6 ustawy nowelizującej, w przypadku usługobiorców użytkujących samochody osobowe oraz inne pojazdy samochodowe, o których mowa w ust. 1, na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze, kwotę podatku naliczonego stanowi 60% kwoty podatku naliczonego od czynszu (raty) lub innych płatności wynikających z zawartej umowy, udokumentowanych fakturą. Suma kwot w całym okresie użytkowania samochodów i pojazdów, o których mowa w zdaniu pierwszym, dotycząca jednego samochodu lub pojazdu, nie może jednak przekroczyć kwoty 6 000 zł.

Także, przepis art. 86 ust. 7 ustawy, obowiązujący do dnia 31 grudnia 2010 r., stanowił, iż w przypadku usługobiorców użytkujących samochody osobowe oraz inne pojazdy samochodowe, o których mowa w ust. 3, na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze, kwotę podatku naliczonego stanowi 60% kwoty podatku naliczonego od czynszu (raty) lub innych płatności wynikających z zawartej umowy, udokumentowanych fakturą. Suma kwot w całym okresie użytkowania samochodów i pojazdów, o których mowa w zdaniu pierwszym, dotycząca jednego samochodu lub pojazdu, nie może jednak przekroczyć kwoty 6.000 zł.

Leasing operacyjny jest umową, na podstawie której leasingobiorca nabywa jedynie prawo do korzystania z przedmiotu leasingu, a formą wynagrodzenia za powyższą usługę jest czynsz. W świetle ustawy o podatku od towarów i usług leasing operacyjny jest usługą. Po zakończeniu podstawowego okresu trwania umowy leasingu operacyjnego - jednym z wariantów jest sprzedaż przedmiotu umowy leasingobiorcy. Opcja wykupu samochodu będącego przedmiotem umowy leasingu operacyjnego jest uprawnieniem, z którego leasingobiorca może skorzystać, ale nie musi. W kontekście powyższego należy więc przyjąć, że wykup przedmiotu leasingu jest odrębną czynnością - dostawą towaru - nie związaną z samą umową leasingu.

W związku z powyższym, skoro wykup przedmiotu leasingu (samochodu osobowego) jest odrębną czynnością - dostawą towaru - niezwiązaną z samą umową leasingu, to od tej czynności będzie przysługiwało Wnioskodawcy prawo do odliczenia 60% kwoty podatku należnego, wynikającej z faktury zakupu przedmiotowego pojazdu nie więcej niż 6.000 zł.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.