ILPP2/443-257/10-4/ISN

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 27 kwietnia 2010 r. Izba Skarbowa w Poznaniu ILPP2/443-257/10-4/ISN

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, przedstawione we wniosku z dnia 19 lutego 2010 r. (data wpływu 22 lutego 2010 r.) uzupełnionym pismem z dnia 2 kwietnia 2010 r. (data wpływu 6 kwietnia 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług jest:

1.

nieprawidłowe - w zakresie stawki podatku dla dostawy kombajnu ziemniaczanego,

2.

prawidłowe - w zakresie wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów.

UZASADNIENIE

W dniu 22 lutego 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku dla dostawy kombajnu ziemniaczanego oraz wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów. Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 2 kwietnia 2010 r. (data wpływu 6 kwietnia 2010 r.) o informacje doprecyzowujące.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Kontrahent niemiecki UE - producent kombajnu ziemniaczanego wystawił fakturę sprzedaży na rzecz firmy Wnioskodawcy (dealera). Zainteresowany dokonał WNT w Polsce. Spółka wystawiła fakturę sprzedaży VAT w walucie EUR dla kontrahenta krajowego, naliczając 22% VAT (podatek VAT podano w PL). Zanim doszło do dostawy maszyny, klient Spółki, wpłacił jej zaliczkę w EUR, co udokumentowane zostało fakturą zaliczkową. Po dostarczeniu maszyny, Wnioskodawca wystawił fakturę końcową. Jego kontrahent - podmiot krajowy - wystawił następnie fakturę sprzedaży dla klienta z Litwy (podał numer VAT UE), traktując sprzedaż jako WDT. z listu przewozowego (CMR), dotyczącego tej transakcji wynika, że miejscem załadunku maszyny jest siedziba producenta maszyny - Niemcy, a miejscem rozładunku i odbioru maszyny jest Litwa. Maszyna została dostarczona bezpośrednio z terytorium Niemiec na terytorium Litwy. w uzupełnieniu do wniosku Spółka poinformowała, że transport z miejsca załadunku (Niemcy) do miejsca rozładunku (Litwa), został wykonany przez zewnętrzną firmę transportową, na jej zlecenie.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

1.

Czy faktura sprzedaży dla klienta Zainteresowanego - kontrahenta polskiego - powinna być wystawiona z podatkiem 22% VAT i potraktowana jako sprzedaż krajowa.

2.

Czy podatek VAT wykazany na fakturze dla kontrahenta krajowego jest należny i podlega wpłacie do urzędu.

3.

Czy nabycie przez Spółkę od kontrahenta niemieckiego (UE) należy traktować jako WNT.

Zdaniem Wnioskodawcy, fakturę zakupu od kontrahenta niemieckiego powinien on potraktować jako WNT. Fakturę dla kontrahenta polskiego Zainteresowany zaksięgował, a podatek zawarty na fakturze wykazał w deklaracji VAT w pozycji "dostawa i świadczenie usług na terytorium kraju opodatkowane stawką 22%". Podatek VAT wynikający z deklaracji rozliczeniowej Spółka zapłaciła na rachunek bankowy urzędu skarbowego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe w zakresie stawki podatku dla dostawy kombajnu ziemniaczanego, a za prawidłowe w zakresie wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają:

1.

odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;

2.

eksport towarów;

3.

import towarów;

4.

wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;

5.

wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Stosownie do art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Z kolei, przez sprzedaż rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów - art. 2 pkt 22 ustawy.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Z przestawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca nabył kombajn ziemniaczany od niemieckiego podatnika - producenta tej maszyny. Następnie dokonał dostawy tego kombajnu ziemniaczanego na rzecz kontrahenta krajowego, który z kolei sprzedał tą maszynę dla podmiotu litewskiego. Przedmiotową maszynę przetransportowano bezpośrednio z Niemiec do odbiorcy na Litwie. Podmiotem zlecającym transport był Zainteresowany.

Wobec powyższego, stwierdzić należy, że mamy w przedmiotowej sprawie do czynienia z tzw. transakcją łańcuchową.

Dla dostaw łańcuchowych ustawodawca odrębnie ustalił reguły określające miejsce opodatkowania. Dostawa łańcuchowa to szczególny przypadek transakcji zawieranej pomiędzy kilkoma podmiotami, dotyczącej jednak jednego przedmiotu. Dokonywanych jest zatem kilka dostaw, przy czym towar przemieszczany jest tylko raz - od pierwszego dostawcy do finalnego odbiorcy. Przy tego typu transakcjach przyjmuje się, że dostawy dokonał każdy z podmiotów, który brał udział w tych czynnościach. Każda z dostaw w transakcji łańcuchowej traktowana jest odrębnie, co oznacza, iż odrębnie jest też ustalane miejsce świadczenia każdej dostawy.

Szczególne zasady opodatkowania transakcji łańcuchowych zawarte zostały w przepisach art. 7 ust. 8 i art. 22 ust. 1-3 ustawy.

W treści art. 7 ust. 8 ustawy wskazano, że w przypadku gdy kilka podmiotów dokonuje dostawy tego samego towaru w ten sposób, że pierwszy z nich wydaje ten towar bezpośrednio ostatniemu w kolejności nabywcy, uznaje się, że dostawy towarów dokonał każdy z podmiotów biorących udział w tych czynnościach.

Przepisy art. 22 ustawy określają miejsce świadczenia przy dostawie towarów.

Miejsce świadczenia (opodatkowania) przy dostawie towarów uzależnione jest od sposobu, w jaki realizowana jest dostawa. w myśl zasady wyrażonej w art. 22 ust. 1 pkt 1 ustawy, miejscem dostawy towarów jest w przypadku towarów wysyłanych lub transportowanych przez dokonującego ich dostawy, ich nabywcę lub przez osobę trzecią - miejsce, w którym towary znajdują się w momencie rozpoczęcia wysyłki lub transportu do nabywcy.

W myśl art. 22 ust. 1 pkt 3 ustawy, miejscem dostawy towarów jest w przypadku towarów niewysyłanych ani nietransportowanych - miejsce, w którym towary znajdują się w momencie dostawy.

Jak wynika natomiast z art. 22 ust. 2 ustawy, w przypadku gdy kilka podmiotów dokonuje dostawy tego samego towaru w ten sposób, że pierwszy z nich wydaje ten towar bezpośrednio ostatniemu w kolejności nabywcy, przy czym towar ten jest wysyłany lub transportowany, to wysyłka lub transport tego towaru jest przyporządkowana tylko jednej dostawie; jeżeli towar jest wysyłany lub transportowany przez nabywcę, który dokonuje również jego dostawy, przyjmuje się, że wysyłka lub transport jest przyporządkowana dostawie dokonanej dla tego nabywcy, chyba że nabywca ten udowodni, że wysyłkę lub transport towaru należy zgodnie z zawartymi przez niego warunkami dostawy przyporządkować jego dostawie.

Zatem, przyporządkowanie transportu bądź wysyłki towarów konkretnej dostawie w łańcuchu dostaw decyduje o miejscu opodatkowania tych dostaw.

Każda z dostaw w transakcji łańcuchowej traktowana jest odrębnie w myśl art. 7 ust. 8 ustawy, co oznacza, że dla każdej odrębnie ustalane jest też miejsce dokonania dostawy. Ponadto zauważyć należy, że w danej transakcji łańcuchowej następuje tylko jedno przemieszczenie towarów, zatem tylko jedna z dostaw może być uznana za dostawę "ruchomą" towarów, pozostałe zaś są dostawami "nieruchomymi".

W przedmiotowej sprawie Zainteresowany nabył kombajn ziemniaczany od podatnika niemieckiego, kolejno sprzedał go dla kontrahenta krajowego, a ten dokonał dostawy tego towaru na rzecz podmiotu z Litwy.

W przypadku wyżej opisanej transakcji występują trzy dostawy:

1.

dostawa pomiędzy producentem niemieckim, a Wnioskodawcą,

2.

dostawa pomiędzy Zainteresowanym, a kontrahentem krajowym,

3.

dostawa pomiędzy kontrahentem krajowym, a podmiotem z Litwy.

Towar będący przedmiotem transakcji jest transportowany bezpośrednio z miejsca załadunku (Niemcy) do miejsca rozładunku (Litwa), na zlecenie Spółki.

W tej sytuacji wysyłkę i transport - na podstawie przepisu art. 22 ust. 2 ustawy - należy przyporządkować transakcji pomiędzy producentem niemieckim a Wnioskodawcą. Oznacza to, iż dostawa zrealizowana przez podmiot z Niemiec na rzecz Zainteresowanego jest dostawą "ruchomą", natomiast dostawy dokonane pomiędzy kolejnymi podmiotami są dostawami "nieruchomymi".

Dla dostaw objętych transakcją łańcuchową, dla których nie jest przypisana wysyłka lub transport towaru, miejsce świadczenia dostawy zależy natomiast od tego, czy dostawa towarów w transakcji łańcuchowej poprzedza wysyłkę, czy też następuje po niej.

Na podstawie regulacji art. 22 ust. 3 ustawy, w przypadku, o którym mowa w ust. 2, dostawę towarów, która:

1.

poprzedza wysyłkę lub transport towarów, uznaje się za dokonaną w miejscu rozpoczęcia wysyłki lub transportu towarów,

2.

następuje po wysyłce lub transporcie towarów, uznaje się za dokonaną w miejscu zakończenia wysyłki lub transportu towarów.

Zatem, dostawa towaru pomiędzy Zainteresowanym, a kontrahentem krajowym została dokonana w miejscu zakończenia transportu, co oznacza, że miejscem opodatkowania tej dostawy jest terytorium Litwy.

Biorąc pod uwagę powyższe, w świetle powołanych przepisów należy stwierdzić, że dostawa maszyny dokonana przez Wnioskodawcę na rzecz kontrahenta krajowego nie stanowi dostawy krajowej, gdyż miejscem tej dostawy nie jest terytorium kraju. w konsekwencji nie podlega ona opodatkowaniu w Polsce, a do dostawy tej nie mają zastosowania polskie regulacje dotyczące określenia wysokości stawki podatku, gdyż kwestie te regulują przepisy kraju, w którym zakończono transport towaru, tj. Litwy. Tym samym, podatek VAT wykazany przez Spółkę na fakturze wystawionej dla kontrahenta krajowego nie jest podatkiem należnym i nie podlega wpłacie do urzędu skarbowego.

Artykuł 106 ust. 1 ustawy stanowi, że podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.

Zgodnie z art. 106 ust. 2 ustawy, przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio do dostawy towarów lub świadczenia usług, dokonywanych przez podatników zarejestrowanych jako podatnicy VAT czynni lub zwolnieni, jeżeli miejscem opodatkowania tych czynności jest terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju lub terytorium państwa trzeciego i dla tych czynności podatnicy ci nie są zidentyfikowani dla podatku od wartości dodanej lub - w przypadku terytorium państwa trzeciego - podatku o podobnym charakterze.

W myśl art. 106 ust. 8 ustawy, minister właściwy do spraw finansów publicznych, w drodze rozporządzenia:

1.

określi szczegółowe zasady wystawiania faktur, dane, które powinny zawierać, oraz sposób i okres ich przechowywania;

2.

może określić wzory faktur dla wszystkich lub niektórych rodzajów czynności;

3.

może określić przypadki, w których faktury mogą być wystawiane przez inne podmioty niż wymienione w ust. 1 i 2, oraz szczegółowe zasady i warunki wystawiania faktur w takich przypadkach.

Na podstawie delegacji ustawowej zawartej w powołanym artykule, Minister Finansów wydał rozporządzenie z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 212, poz. 1337 z późn. zm.), zwane dalej rozporządzeniem.

Na mocy § 25 ust. 1 rozporządzenia, przepisy § 5, 7-21 i 24 stosuje się odpowiednio do faktur stwierdzających dokonanie dostawy towarów lub świadczenia usług, dla których miejscem opodatkowania jest terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju lub terytorium państwa trzeciego, jeżeli dla tych czynności podatnicy wystawiający fakturę nie są zidentyfikowani dla podatku od wartości dodanej lub - w przypadku terytorium państwa trzeciego - podatku o podobnym charakterze.

Faktury, o których mowa w ust. 1, powinny zawierać dane określone w § 5, z wyjątkiem stawki i kwoty podatku oraz kwoty należności wraz z podatkiem - § 25 ust. 2 rozporządzenia.

Zatem, w przedmiotowej sprawie Zainteresowany z tytułu dokonanej dostawy kombajnu ziemniaczanego, niepodlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na terytorium kraju, powinien wystawić fakturę na rzecz kontrahenta krajowego, zawierającą dane określone w § 5 rozporządzenia, z wyjątkiem stawki i kwoty podatku oraz kwoty należności wraz z podatkiem.

Stosownie do art. 99 ust. 1 ustawy, podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani składać w urzędzie skarbowym deklaracje podatkowe za okresy miesięczne w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po każdym kolejnym miesiącu, z zastrzeżeniem ust. 2-10 i art. 133.

W załączniku nr 4 do rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie wzorów deklaracji podatkowych dla podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 211, poz. 1333 z późn. zm.), w części c dotyczącej rozliczenia podatku należnego, zawarte są objaśnienia do deklaracji dla podatku od towarów i usług (VAT-7, VAT-7K i VAT-D), gdzie wskazano iż w poz. 21 deklaracji VAT-7 wykazuje się dostawę towarów oraz świadczenie usług poza terytorium kraju, w stosunku do których przysługuje podatnikowi prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, o którym mowa w art. 86 ust. 8 pkt 1, lub prawo do zwrotu kwoty podatku naliczonego, o którym mowa w art. 87 ust. 5 ustawy.

Stosownie do art. 86 ust. 8 pkt 1 ustawy, podatnik ma również prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, o której mowa w ust. 2, jeżeli importowane lub nabyte towary i usługi dotyczą dostawy towarów lub świadczenia usług przez podatnika poza terytorium kraju, jeżeli kwoty te mogłyby być odliczone, gdyby czynności te były wykonane na terytorium kraju, a podatnik posiada dokumenty, z których wynika związek odliczonego podatku z tymi czynnościami.

Natomiast w myśl art. 87 ust. 5 ustawy, na umotywowany wniosek, podatnikom dokonującym dostawy towarów lub świadczenia usług poza terytorium kraju i niedokonującym sprzedaży opodatkowanej, przysługuje zwrot kwoty podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 8 pkt 1, w terminie określonym w ust. 2 zdanie pierwsze (...).

Wobec powyższego, Spółka w przypadku skorzystania z prawa do odliczenia podatku naliczonego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towaru, zobowiązana jest do wykazania dokonanej dostawy na rzecz kontrahenta krajowego, w poz. 21 deklaracji VAT 7.

Odnośnie natomiast uznania transakcji zakupu przez Spółkę kombajnu ziemniaczanego od podatnika niemieckiego za wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, tut. Organ wyjaśnia co następuje.

Stosownie do dyspozycji art. 9 ust. 1 ustawy, przez wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 4, rozumie się nabycie prawa do rozporządzania jak właściciel towarami, które w wyniku dokonanej dostawy są wysyłane lub transportowane na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium państwa członkowskiego rozpoczęcia wysyłki lub transportu przez dokonującego dostawy, nabywcę towarów lub na ich rzecz.

Artykuł 9 ust. 2 ustawy stanowi, iż wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów ma miejsce pod warunkiem, że:

1.

nabywcą towarów jest:

a.

podatnik, o którym mowa w art. 15, lub podatnik podatku od wartości dodanej, a nabywane towary mają służyć działalności gospodarczej podatnika,

b.

osoba prawna niebędąca podatnikiem, o którym mowa w lit. a)

- z zastrzeżeniem art. 10;

2.

dokonujący dostawy towarów jest podatnikiem, o którym mowa w pkt 1 lit. a).

Biorąc pod uwagę opis sprawy stwierdzić należy, iż transakcja nabycia kombajnu ziemniaczanego przez Wnioskodawcę spełnia definicję wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, o którym mowa w art. 9 ust. 1 ustawy.

Zgodnie z art. 25 ust. 1 ustawy, wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów uznaje się za dokonane na terytorium państwa członkowskiego, na którym towary znajdują się w momencie zakończenia ich wysyłki lub transportu.

Nie wyłączając zastosowania ust. 1 w przypadku gdy nabywca, o którym mowa w art. 9 ust. 2, przy wewnątrzwspólnotowym nabyciu towarów podał numer przyznany mu przez dane państwo członkowskie dla celów transakcji wewnątrzwspólnotowych inne niż państwo członkowskie, na którym towary znajdują się w momencie zakończenia ich wysyłki lub transportu, wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów uznaje się za dokonane również na terytorium tego państwa członkowskiego, chyba że nabywca udowodni, że wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów:

1.

zostało opodatkowane na terytorium państwa członkowskiego, na którym towary znajdują się w momencie zakończenia ich wysyłki lub transportu, lub

2.

zostało uznane za opodatkowane na terytorium państwa członkowskiego, na którym towary znajdują się w momencie zakończenia ich wysyłki lub transportu, ze względu na zastosowanie procedury uproszczonej w wewnątrzwspólnotowej transakcji trójstronnej, o której mowa w dziale XII (art. 25 ust. 2 ustawy).

Mając na uwadze powołane przepisy, stwierdzić należy, iż transakcja nabycia od podatnika niemieckiego przedmiotowej maszyny, stanowi dla Wnioskodawcy wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów na terytorium Litwy, bowiem na terytorium tego państwa znajdują się towary w momencie zakończenia transportu.

Natomiast, zgodnie z zapisem art. 25 ust. 2 ustawy, jeżeli Zainteresowany podał dla przedmiotowej transakcji polski numer przyznany mu dla celów transakcji wewnątrzwspólnotowych, wewnątrzwspólnotowe nabycie towaru uznane jest za dokonane również na terytorium Polski, chyba że udowodni on, iż zostało ono opodatkowane na terytorium Litwy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl