ILPP2/443-257/09-3/EN

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że, przedstawione we wniosku z dnia 23 lutego 2009 r. (data wpływu 27 lutego 2009 r.) uzupełnionym pismem z dnia 29 kwietnia 2009 r. (data wpływu 6 maja 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie ustalenia podstawy opodatkowania w wewnątrzwspólnotowym nabyciu towaru - jest nieprawidłowe.

W dniu 27 lutego 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie ustalenia podstawy opodatkowania w wewnątrzwspólnotowym nabyciu towaru. Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 29 kwietnia 2009 r. (data wpływu 6 maja 2009 r.) o doprecyzowanie stanu faktycznego.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca w ramach prowadzonej działalności handlowej, dokonuje importu towarów handlowych z Chin. Towary dostarczane są do Hamburga, gdzie dokonywana jest odprawa celna i uiszczane jest cło. Następnie towary te są dostarczane do siedziby Zainteresowanego na terytorium Polski. Odprawy dokonywane są przez upoważnionego przedstawiciela fiskalnego w Hamburgu, zarejestrowanego dla potrzeb handlu wewnątrzwspólnotowego na terytorium Niemiec. Przedstawiciel fiskalny wykazuje tę transakcję jako wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Transport ww. towarów jest dokonywany przez spedytora zarejestrowanego dla potrzeb handlu wewnątrzwspólnotowego na terytorium Danii.

Wnioskodawca dla potwierdzenia ww. transakcji posiada następujące dokumenty:

* fakturę wystawioną przez kontrahenta z Chin,

* niemiecki dokument celny potwierdzający dokonanie importu na terenie Niemiec,

* fakturę wystawioną przez przedstawiciela fiskalnego za należności celne,

* fakturę wystawioną przez przedstawiciela fiskalnego za obsługę celną,

* fakturę za transport z Chin do Polski, która ma wyspecyfikowane pozycje dla transportu morskiego, drogowego i inne opłaty związane z transportem, tj.: opłata dokumentacyjna, dodatek paliwowy, opłata manipulacyjna, opłata za ubezpieczenie. Na fakturze nie ma podanego numeru NIP nabywcy, jest adnotacja "usługa transportu międzynarodowego nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT zgodnie z art. 144 i art. 146 (1) (e) Dyrektywy 2006/112/EC. Rozliczenie podatku VAT w usłudze transportu wewnątrzwspólnotowego spoczywa na nabywcy usługi zgodnie z art. 196 Dyrektywy 2006/112/EC".

W uzupełnieniu do wniosku Zainteresowany wskazał, iż przedstawiciel fiskalny działa w jego imieniu.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Co stanowi podstawę opodatkowania wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów uprzednio zaimportowanych w Hamburgu.

Zdaniem Wnioskodawcy, podstawę opodatkowania wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów na podstawie art. 31 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług, stanowi wartość towarów zafakturowanych przez kontrahenta Chińskiego, cło oraz usługi celne zafakturowane przez przedstawiciela fiskalnego. Według Zainteresowanego, opłaty celne stanowią "inne należności o podobnym charakterze związane z nabyciem towarów", zgodnie z przepisem art. 31 ust. 2 pkt 1 ustawy. Również art. 31 ust. 2 pkt 2 ustawy, pozwala na zaliczenie do podstawy opodatkowania wydatków dodatkowych pobranych przez dostawcę towarów, a z uwagi na fakt, iż przedstawiciel fiskalny wykazuje tę transakcję jako wewnątrzwspólnotową dostawę uznaje on, że są one pobrane od dostawcy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2004 r. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem, podlegają:

Z przedstawionego przez Wnioskodawcę stanu faktycznego wynika, iż w ramach prowadzonej działalności handlowej, dokonuje importu towarów z Chin do Hamburga. Odprawy celne oraz uiszczane cło dokonywane są przez upoważnionego przedstawiciela fiskalnego w Hamburgu, zarejestrowanego dla potrzeb handlu wewnątrzwspólnotowego na terytorium Niemiec. Następnie towary te są przemieszczane z terytorium Niemiec na terytorium Polski.

Przez import towarów, w myśl art. 2 pkt 7 ustawy, rozumie się przywóz towarów z terytorium państwa trzeciego na terytorium kraju. Należy jednak zaznaczyć, że tylko wtedy, gdy określona procedura celna zostanie zakończona na terytorium Polski, będziemy mieli do czynienia z importem towarów (art. 36 ust. 1 ustawy). Jeśli natomiast procedura celna zostanie zakończona na terytorium innego państwa członkowskiego, import będzie dokonany w tym państwie. W przypadku, gdy przywóz towarów z terytorium państwa trzeciego następuje na terytorium innego niż Polska państwa członkowskiego Wspólnoty, nie dochodzi do importu w rozumieniu przepisów ustawy o podatku od towarów i usług.

Jak wynika z wniosku, towary zostały odprawione i dopuszczone do wolnego obrotu w Niemczech, co oznacza że importu dokonano na terytorium Niemiec. Zgłoszenia towarów do odprawy celnej dokonał niemiecki przedstawiciel Wnioskodawcy.

Stosownie do art. 9 ust. 1 ustawy, przez wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 4, rozumie się nabycie prawa do rozporządzania jak właściciel towarami, które w wyniku dokonanej dostawy są wysyłane lub transportowane na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium państwa członkowskiego rozpoczęcia wysyłki lub transportu przez dokonującego dostawy, nabywcę towarów lub na ich rzecz.

Artykuł 9 ust. 2 ustawy stanowi, iż wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów ma miejsce pod warunkiem, że:

nbspnbsp a) podatnik, o którym mowa w art. 15, lub podatnik podatku od wartości dodanej, a nabywane towary mają służyć działalności gospodarczej podatnika,

nbspnbsp b) osoba prawna niebędąca podatnikiem, o którym mowa w lit. a)

nbspnbsp - z zastrzeżeniem art. 10;

W myśl art. 11 ust. 1 ustawy, przez wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 4, rozumie się również przemieszczenie towarów przez podatnika podatku od wartości dodanej lub na jego rzecz, należących do tego podatnika, z terytorium państwa członkowskiego innego niż terytorium kraju na terytorium kraju, jeżeli towary te zostały przez tego podatnika na terytorium tego innego państwa członkowskiego w ramach prowadzonego przez niego przedsiębiorstwa wytworzone, wydobyte, nabyte, w tym również w ramach wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, albo zaimportowane, i towary te mają służyć działalności gospodarczej podatnika.

Powyższy warunek oznacza, iż przemieszczenie traktowane będzie jako wewnątrzwspólnotowe nabycie tylko wtedy, gdy przemieszczane towary są własnością podatnika, który wszedł w ich posiadanie na terytorium państwa członkowskiego, z którego transportowane są do Polski i będą służyły mu do wykonywania czynności w ramach prowadzonej działalności gospodarczej. Z cytowanego wyżej przepisu wynika również, iż dotyczy on przemieszczenia towarów dokonywanego przez podatnika podatku od wartości dodanej.

Ze stanu faktycznego przedstawionego we wniosku wynika, iż Wnioskodawca nie prowadzi samodzielnie działalności gospodarczej na terenie Niemiec, lecz działa za pośrednictwem niemieckiego przedstawiciela podatkowego, co spełnia przesłankę dotyczącą prowadzenia przedsiębiorstwa w innym państwie członkowskim.

Zatem, przywóz do kraju towaru zaimportowanego i dopuszczonego do obrotu na obszarze Wspólnoty, stanowi dla Zainteresowanego wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, które rodzi skutki w zakresie obowiązku rozliczenia w Polsce podatku od towarów i usług.

Stosownie do art. 106 ust. 7 ustawy, w przypadku czynności wymienionych w art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2, wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca, oraz importu usług wystawiane są faktury wewnętrzne; za dany okres rozliczeniowy podatnik może wystawić jedną fakturę dokumentującą te czynności dokonane w tym okresie (...).

Zgodnie z art. 31 ust. 1 ustawy, podstawą opodatkowania wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów jest kwota, jaką nabywający jest obowiązany zapłacić.

Podstawa opodatkowania, o której mowa w ust. 1 - stosownie do art. 31 ust. 2 ustawy - obejmuje:

W myśl art. 31 ust. 5 ustawy, w przypadku wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, o którym mowa w art. 11, podstawą opodatkowania jest cena nabycia towarów, a gdy nie ma ceny nabycia, koszt wytworzenia, określone w momencie nabycia tych towarów. Przepis ust. 2 i 3 stosuje się odpowiednio.

Z powyższych przepisów wynika, że podstawę opodatkowania w wewnątrzwspólnotowym nabyciu towarów, o którym mowa w art. 11 ustawy, określa się na podstawie ceny nabycia, a jeżeli cena nabycia nie istnieje - kosztu wytworzenia przemieszczanych towarów. Na konieczność doliczania do podstawy opodatkowania w wewnątrzwspólnotowym nabyciu towarów w przemieszczeniu także dodatkowych wydatków, wskazuje nakaz odpowiedniego stosowania przepisu art. 31 ust. 2 ustawy.

Zatem, w przedmiotowej sprawie podstawa opodatkowania w wewnątrzwspólnotowym nabyciu towarów powinna obejmować cenę nabycia towarów, tj. kwotę należną kontrahentowi z Chin (dostawcy towarów), cło, podatek od wartości dodanej naliczony na terytorium Niemiec z tytułu importu towarów, a także inne opłaty i należności o podobnym charakterze.

Ponadto, z art. 31 ust. 2 ustawy wynika, iż spośród takich wydatków jak: prowizje, koszty opakowania, transportu oraz ubezpieczenia, do podstawy opodatkowania należy doliczać tylko te, które są pobierane przez dostawcę tych towarów, tj. podmiot, który sprzedał Wnioskodawcy towar.

Natomiast z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że dostawca z kraju trzeciego nie pobiera od Zainteresowanego ani nie nalicza żadnych dodatkowych kosztów, albowiem odprawy celnej towarów oraz pozostałych czynności związanych z uiszczeniem cła na terytorium Niemiec dokonuje inny podmiot - przedstawiciel fiskalny.

W konsekwencji, w świetle przepisu art. 31 ust. 2 pkt 2 ustawy należy stwierdzić, iż m.in. koszty obsługi celnej (faktura wystawiona przez przedstawiciela fiskalnego) oraz koszty transportu towaru z Chin do Polski (dokonanego przez spedytora zarejestrowanego dla potrzeb handlu wewnątrzwspólnotowego na terytorium Danii), nie są wliczane do podstawy opodatkowania wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, ponieważ nie są one pobierane przez dostawcę towaru z terytorium kraju trzeciego, tj. z Chin.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

W niniejszej interpretacji załatwiono wniosek w części dotyczącej przedstawionego stanu faktycznego w zakresie ustalenia podstawy opodatkowania w wewnątrzwspólotowym nabyciu towarów. Natomiast w kwestii dotyczącej przedstawionego stanu faktycznego w zakresie importu usług transportowych zostało wydane odrębne rozstrzygnięcie nr ILPP2/443-257/09 -4/EN, z dnia 18 maja 2009 r.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi, ul. Piotrkowska 135, 90-434 Łódź po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.