ILPP2/443-244/13-5/AKr

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (tekst jedn.: Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 15 marca 2013 r. (data wpływu 25 marca 2013 r.) uzupełnionym pismami z dnia 6 maja 2013 r. (data wpływu 8 maja 2013 r.) oraz z dnia 23 maja 2013 r. (data wpływu 27 maja 2013 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług jest:

* prawidłowe - w zakresie:

o obowiązku rejestrowania sprzedaży produktów dokonywanej przez Wnioskodawczynię w imieniu i na rzecz A, przy zastosowaniu należących do niej kas rejestrujących,

o umieszczania danych Wnioskodawczyni jako sprzedawcy na paragonach fiskalnych,

o obowiązku przechowywania przez Zainteresowaną kopii dokumentów kasowych,

o obowiązku przechowywania paragonów fiskalnych wystawionych przez Wnioskodawczynię, dokumentujących sprzedaż produktów w imieniu i na rzecz A oraz

* nieprawidłowe - w zakresie obowiązku dołączania wystawionych przez Wnioskodawczynię paragonów do kopii faktur wystawionych w imieniu A.

W dniu 25 marca 2013 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie obowiązku rejestrowania sprzedaży produktów dokonywanej przez Wnioskodawczynię w imieniu i na rzecz A, przy zastosowaniu należących do niej kas rejestrujących, umieszczania danych Wnioskodawczyni jako sprzedawcy na paragonach fiskalnych, obowiązku przechowywania przez Zainteresowaną kopii dokumentów kasowych, obowiązku przechowywania paragonów fiskalnych wystawionych przez Wnioskodawczynię, dokumentujących sprzedaż produktów w imieniu i na rzecz A oraz obowiązku dołączania wystawionych przez Wnioskodawczynię paragonów do kopii faktur wystawionych w imieniu A. Przedmiotowy wniosek został uzupełniony w dniu 8 maja 2013 r. o opłatę za wydanie interpretacji indywidualnej oraz poprzez wskazanie, w zakresie jakiego podatku Wnioskodawczyni oczekuje dokonania rozstrzygnięcia oraz w dniu 27 maja 2013 r. poprzez doprecyzowanie opisu sprawy.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawczyni, w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, współpracuje ze Spółką. (zwana dalej "A"), w oparciu o zawartą umowę franczyzową.

A prowadzi działalność gospodarczą polegającą na świadczeniu usług telekomunikacyjnych. W ramach prowadzonej działalności A oferuje klientom możliwość zakupu urządzeń służących do korzystania z usług telekomunikacyjnych, takich jak: telefony komórkowe, laptopy, tablety i inne urządzenia (zwane dalej "Produktami") po promocyjnych cenach, gdy sprzedaż taka jest związana z zawarciem umowy o świadczenie usług telekomunikacyjnych. Ponadto A oferuje możliwość zakupu Produktów na raty, również gdy taki zakup jest związany z zawarciem umowy o świadczenie usług telekomunikacyjnych. A zamierza rozszerzyć swoją ofertę handlową i sposób dystrybucji swoich Produktów w następującym zakresie.

Obecnie A sprzedaje Produkty na rzecz Wnioskodawczyni, a ta odsprzedaje je swoim klientom w imieniu własnym i na własną rzecz (w tej sytuacji stroną umowy sprzedaży Produktu zawartej z nabywcą jest Zainteresowana).

Zamierzone przedsięwzięcie polega na wprowadzeniu możliwości sprzedaży Produktów przez Wnioskodawczynię w imieniu i na rzecz A. Sprzedaż taka odbywać się będzie w lokalach, w których prowadzone są punkty sprzedaży Zainteresowanej (po uprzednim dostarczeniu Produktów przez A), na podstawie udzielonego przez A umocowania, w ramach odpłatnego zlecenia (wynagrodzenie w postaci prowizji). Wnioskodawczyni będzie sprzedawała Produkty w imieniu i na rzecz A, wykorzystując w tym celu program informatyczny udostępniony przez A. Tym samym stroną sprzedaży z nabywcą Produktu będzie A, a nie Zainteresowana.

Niezależnie od sprzedaży Produktów w imieniu i na rzecz A, Wnioskodawczyni będzie nadal oferowała i sprzedawała Produkty we własnym imieniu i na swoją rzecz, po ich uprzednim zakupieniu, podobnie jak inne towary (np.: akcesoria do telefonów komórkowych, czy zestawy prepaid).

Sprzedaż Produktów przez Wnioskodawczynię w imieniu A dokumentowana będzie, dla celów rozliczania podatku VAT, w następujący sposób:

Dzięki temu, że faktura sprzedaży będzie wystawiona przy wykorzystaniu oprogramowania A, A będzie posiadała pełną ewidencję sprzedaży Produktów dokonanych w jej imieniu i na jej rzecz przez Wnioskodawczynię, a zatem będzie posiadała własną ewidencję obrotu i podatku należnego VAT, bez potrzeby korzystania z ewidencji prowadzonej przy wykorzystaniu kas rejestrujących.

Tak jak to zostało już podniesione powyżej, oprócz dokonywania sprzedaży Produktów należących do A, Zainteresowana będzie również nadal dokonywała sprzedaży własnej, czyli sprzedaży w imieniu własnym i na swoją rzecz towarów, których wcześniej nabyła własność. Sprzedaż własna Wnioskodawczyni, dokonywana na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych, będzie ewidencjonowana przy zastosowaniu posiadanych przez nią kas rejestrujących.

W uzupełnieniu do wniosku Zainteresowana wskazała, iż:

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Zdaniem Wnioskodawczyni:

Ad. 1

Jest ona zobowiązana do rejestrowania sprzedaży Produktów, dokonywanej przez nią w imieniu i na rzecz A, przy zastosowaniu należących do niej kas rejestrujących.

Ad. 2

Jako dane podatnika na paragonie powinny być podane dane Zainteresowanej.

Ad. 3

Na Wnioskodawczyni ciąży obowiązek przechowywania kopii dokumentów kasowych, o którym mowa w art. 111 ust. 3a pkt 6 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) oraz w § 7 ust. 1 pkt 8 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie kryteriów i warunków technicznych, którym muszą odpowiadać kasy rejestrujące oraz warunków ich stosowania (Dz. U. Nr 212, poz. 1338 z późn. zm.).

Ad. 4

Obowiązek przechowywania paragonów fiskalnych wystawionych przez Wnioskodawczynię, dokumentujących sprzedaż Produktów w imieniu i na rzecz A, obciąża Zainteresowaną a nie A.

Ad. 5

Zainteresowana nie będzie miała obowiązku dołączania wystawionych przez siebie paragonów do kopii faktur wystawionych w imieniu A.

UZASADNIENIE stanowiska Wnioskodawczyni

Ad. 1

Zgodnie z art. 29 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.; dalej "ustawa o VAT"), podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-21, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy lub osoby trzeciej. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku.

W myśl art. 30 ust. 1 pkt 4 ustawy o VAT, podstawę opodatkowania czynności maklerskich, czynności wynikających z zarządzania funduszami inwestycyjnymi, czynności wynikających z umowy agencyjnej lub zlecenia, pośrednictwa, umowy komisu lub innych usług o podobnym charakterze stanowi dla: prowadzącego przedsiębiorstwo maklerskie, zarządzającego funduszami inwestycyjnymi, agenta, zleceniobiorcy lub innej osoby świadczącej usługi o podobnym charakterze - kwota prowizji lub innych postaci wynagrodzeń za wykonanie usługi, pomniejszona o kwotę podatku, z zastrzeżeniem ust. 3.

Stosownie do art. 111 ust. 1 ustawy o VAT, podatnicy dokonujący sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych są obowiązani prowadzić ewidencję obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących.

Szczegółowe zasady dotyczące stosowania kas rejestrujących zostały określone w art. 111 ust. 3a ustawy o VAT, zgodnie, z którym podatnicy prowadzący ewidencję obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących są obowiązani:

Zgodnie z pkt 7 zacytowanego przepisu, wyjątek od zasady rejestrowania wyłącznie własnej sprzedaży za pośrednictwem posiadanej kasy rejestrującej został wskazany w art. 111 ust. 3b ustawy o VAT.

Z wyżej wymienionego przepisu wynika, że podatnicy prowadzący ewidencje przy zastosowaniu kas rejestrujących, u których podstawą opodatkowania jest kwota prowizji lub inna postać wynagrodzenia za wykonywane usługi w ramach umowy agencyjnej, zlecenia, pośrednictwa, lub innych umów o podobnym charakterze albo marża, ewidencjonują, przy zastosowaniu swoich kas rejestrujących, zarówno sprzedaż własną towarów i usług jak również sprzedaż dokonaną w imieniu lub na rzecz innych podatników.

W omawianej sprawie Wnioskodawczyni, zamierza rozpocząć sprzedaż Produktów, w imieniu i na rzecz A, na podstawie zlecenia w ramach umowy franczyzowej, w zamian za określone wynagrodzenie (prowizję). Równocześnie w punkcie sprzedaży poza sprzedażą produktów należących do A będzie prowadzić sprzedaż własnych Produktów a także innych towarów i usług, w stosunku do których ma obowiązek ewidencjonowania sprzedaży za pomocą kasy rejestrującej.

W konsekwencji w stosunku do Wnioskodawczyni znajdzie zastosowania przepis art. 111 ust. 3b ustawy o VAT w związku z wyłączeniem zawartym w art. 111 ust. 3a pkt 7 ustawy o VAT.

Zdaniem Zainteresowanej, sprzedaż realizowana przez nią, na rzecz i w imieniu zleceniodawcy (tekst jedn.: na rzecz i w imieniu A) powinna być przez nią ewidencjonowana za pośrednictwem kasy rejestrującej. Jednocześnie na A nie będzie ciążył obowiązek rejestracji sprzedaży za pośrednictwem własnych kas rejestracyjnych (zostało to potwierdzone w interpretacji indywidualnej z dnia 17 maja 2012 r., wydanej na rzecz A przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie).

Ad. 2

Według § 5 ust. 1 pkt 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie kryteriów i warunków technicznych, którym muszą odpowiadać kasy rejestrujące oraz warunków ich stosowania (Dz. U. Nr 212, poz. 1338 z późn. zm.; dalej "rozporządzenie ws. kas fiskalnych"), paragon fiskalny drukowany przez kasę musi zawierać m.in. następujące informacje:

Według rozporządzenia ws. kas fiskalnych, przez pojęcie podatnika należy rozumieć podatnika podatku od towarów i usług (§ 2 pkt 13 rozporządzenia ws. kas fiskalnych), a przez termin numer identyfikacji podatkowej (NIP) rozumie się numer identyfikacji podatkowej podatnika w rozumieniu przepisów o zasadach ewidencji i identyfikacji podatników i płatników (§ 2 pkt 7 rozporządzenia ws. kas fiskalnych).

Z przepisów rozporządzenia ws. kas fiskalnych nie wynikają jasne zasady regulujące opisaną sytuację. Należy jednak przyjąć, zdaniem Wnioskodawczyni, iż przez podatnika należy rozumieć podatnika będącego właścicielem kasy rejestrującej.

Zatem paragon wystawiony przez Zainteresowaną, dokumentujący sprzedaż w imieniu i na rzecz A, nie będzie musiał zawierać danych dotyczących A (w szczególności nazwy A i numeru identyfikacji podatkowej A). Na paragonie powinny być prezentowane jedynie dane dotyczące Wnioskodawczyni (m.in. jej nazwa, adres jej punktu sprzedaży, oraz jej numer identyfikacji podatkowej).

Takie rozumienie przepisów zostało potwierdzone w interpretacji indywidualnej z dnia 17 maja 2012 r., wydanej na rzecz A przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie.

Ad. 3

Zgodnie z art. 112 ustawy o VAT, podatnicy są obowiązani przechowywać ewidencje prowadzone dla celów rozliczania podatku oraz wszystkie dokumenty związane z tym rozliczaniem do czasu upływu terminu przedawnienia zobowiązania podatkowego. Uzupełnienie tej regulacji zawarte jest w art. 111 ust. 3a pkt 6 ustawy o VAT i w § 7 ust. 1 pkt 8 rozporządzenia ws. kas fiskalnych, zgodnie z którym podatnicy, z zastrzeżeniami które nie mają znaczenia w analizowanej sprawie, są obowiązani przechowywać kopie dokumentów kasowych przez okres wymagany w ustawie oraz w ustawie z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.; dalej "Ordynacja podatkowa") zgodnie z warunkami określonymi w ustawie z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (Dz. U. z 2002 r. Nr 76, poz. 694 z późn. zm.).

W ocenie Wnioskodawczyni, obowiązek przechowywania kopii dokumentów kasowych obciąża Zainteresowaną. Jest to konsekwencją tego, że obowiązek ewidencjonowania sprzedaży za pośrednictwem kasy rejestrującej jest nałożony jedynie na Wnioskodawczynię, a nie A. A nie jest ani wystawcą paragonów, ani żadnych innych dokumentów kasowych, ani podmiotem który jest uprawniony do ich otrzymania.

Takie rozumienie przepisów zostało potwierdzone w interpretacji indywidualnej z dnia 17 maja 2012 r., wydanej na rzecz A przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie.

Ad. 4

W związku z tym, że Zainteresowana będzie zobowiązana do ewidencjonowania sprzedaży Produktów za pośrednictwem kasy rejestrującej, będzie ona miała obowiązek przechowywania paragonów dokumentujących sprzedaż produktów.

Ad. 5

Zgodnie z § 7 ust. 3 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 marca 2011 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 68, poz. 360 z późn. zm.; dalej "rozporządzenie ws. wystawiania faktur"), w przypadku, gdy faktura dotyczy sprzedaży zarejestrowanej przy zastosowaniu kasy rejestrującej, do kopii faktury podatnik jest obowiązany dołączyć paragon dokumentujący tę sprzedaż.

Ponieważ wystawcą faktury dokumentującej sprzedaż będzie A a nie Wnioskodawczyni, Zainteresowana nie będzie miała obowiązku dołączania wystawionych przez siebie paragonów do kopii faktur wystawionych przez A.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za:

* prawidłowe w zakresie:

o obowiązku rejestrowania sprzedaży produktów dokonywanej przez Zainteresowaną w imieniu i na rzecz A, przy zastosowaniu należących do niej kas rejestrujących,

o umieszczania danych Wnioskodawczyni jako sprzedawcy na paragonach fiskalnych,

o obowiązku przechowywania przez Zainteresowaną kopii dokumentów kasowych,

o obowiązku przechowywania paragonów fiskalnych wystawionych przez Wnioskodawczynię, dokumentujących sprzedaż produktów w imieniu i na rzecz A oraz

* nieprawidłowe - w zakresie obowiązku dołączania wystawionych przez Wnioskodawczynię paragonów do kopii faktur wystawionych w imieniu A.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

W myśl art. 111 ust. 1 ustawy, podatnicy dokonujący sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych są obowiązani prowadzić ewidencję obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących.

Powyższy przepis określa generalną zasadę, z której wynika, iż obowiązek prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej dotyczy wszystkich podatników, którzy dokonują sprzedaży na rzecz określonych w nim odbiorców, tj. osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych. Zatem podstawowym kryterium decydującym o obowiązku stosowania ewidencji za pomocą kas rejestrujących jest status nabywcy wykonywanych przez podatnika świadczeń.

Na mocy art. 111 ust. 9 ustawy, minister właściwy do spraw gospodarki w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia:

* uwzględniając potrzebę przeciwdziałania nieewidencjonowaniu lub nieprawidłowemu ewidencjonowaniu obrotu i kwot podatku należnego przez podatników, zabezpieczenia zaewidencjonowanych danych, konieczność zapewnienia konsumentowi prawa do otrzymania dowodu nabycia towarów i usług z uwidocznioną kwotą podatku oraz możliwość sprawdzenia przez niego prawidłowego zaewidencjonowania transakcji i wystawiania dowodu potwierdzającego jej wykonanie oraz optymalne dla danego typu obrotu rozwiązania techniczne dotyczące konstrukcji kas rejestrujących, jak również celowość systematycznej aktualizacji i weryfikacji wydanych potwierdzeń, o których mowa w ust. 6b.

Jednocześnie wskazać należy, iż umowa franczyzy należy do kategorii umów nienazwanych, tzn. takich, które nie są unormowane w ustawie z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 1964 r. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.), ani w innych aktach prawa cywilnego.

Zgodnie z zasadą swobody umów wyrażoną w art. 353¹ Kodeksu cywilnego, strony zawierające umowę mogą ułożyć stosunek prawny wedle własnego uznania byleby jego treść lub cel nie sprzeciwiały się właściwości (naturze) stosunku, ustawie ani zasadom współżycia społecznego. Franczyzodawca udziela franczyzobiorcy pozwolenia (franczyzy) na prowadzenie w ramach sieci, określonej działalności gospodarczej pod firmą franczyzodawcy, a franczyzobiorca zobowiązuje się taką działalność prowadzić ściśle według zaleceń franczyzodawcy oraz zapłacić mu określone w umowie wynagrodzenie.

Strony tej umowy są zarówno w aspekcie prawnym, jak i finansowym odrębnymi podmiotami.

Wskazać należy, że franczyzobiorca działający w imieniu i na rzecz zleceniodawcy (franczyzodawcy) jest w świetle ustawy o podatku od towarów i usług podatnikiem, o którym mowa w art. 15 ust. 1 tej ustawy. Natomiast obowiązek ewidencjonowania sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących, ustawodawca odniósł do pewnego stanu faktycznego zaistniałego u podatników, tj. dokonywania sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawczyni, w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, współpracuje ze Spółką (A), w oparciu o zawartą umowę franczyzową. A prowadzi działalność gospodarczą polegającą na świadczeniu usług telekomunikacyjnych. W ramach prowadzonej działalności A oferuje klientom możliwość zakupu urządzeń służących do korzystania z usług telekomunikacyjnych, takich jak: telefony komórkowe, laptopy, tablety i inne urządzenia (Produkty) po promocyjnych cenach, gdy sprzedaż taka jest związana z zawarciem umowy o świadczenie usług telekomunikacyjnych. Ponadto A oferuje możliwość zakupu Produktów na raty, również gdy taki zakup jest związany z zawarciem umowy o świadczenie usług telekomunikacyjnych. A zamierza rozszerzyć swoją ofertę handlową i sposób dystrybucji swoich Produktów w następującym zakresie - zamierzone przedsięwzięcie polega na wprowadzeniu możliwości sprzedaży Produktów przez Wnioskodawczynię w imieniu i na rzecz A. Sprzedaż taka odbywać się będzie w lokalach, w których prowadzone są punkty sprzedaży Zainteresowanej (po uprzednim dostarczeniu Produktów przez A), na podstawie udzielonego przez A umocowania, w ramach odpłatnego zlecenia (wynagrodzenie w postaci prowizji). Wnioskodawczyni będzie sprzedawała Produkty w imieniu i na rzecz A, wykorzystując w tym celu program informatyczny udostępniony przez A. Tym samym stroną umowy sprzedaży z nabywcą Produktu będzie A, a nie Zainteresowana. Sprzedaż Produktów przez Wnioskodawczynię w imieniu i na rzecz A dokumentowana będzie, dla celów rozliczania podatku VAT, w następujący sposób: każda transakcja sprzedaży dokonana w imieniu i na rzecz A będzie zawsze dokumentowana fakturą wystawioną przez Wnioskodawczynię, a danymi sprzedawcy na fakturze będą dane A. Wnioskodawczyni przekaże fakturę nabywcy Produktów natychmiast po dokonaniu sprzedaży oraz w przypadku, gdy kupującym będzie osoba fizyczna nieprowadząca działalności gospodarczej lub rolnik ryczałtowy, sprzedaż będzie ponadto rejestrowana w punkcie sprzedaży Zainteresowanej za pomocą kasy rejestrującej. Dzięki temu, że faktura sprzedaży będzie wystawiona w systemie oprogramowania A, A będzie posiadała pełną ewidencję sprzedaży Produktów dokonanych w jej imieniu i na jej rzecz przez Wnioskodawczynię, a zatem będzie posiadała własną ewidencję obrotu i podatku należnego VAT, bez potrzeby korzystania z ewidencji prowadzonej przy wykorzystaniu kas rejestrujących.

Jak wskazała Zainteresowana, oprócz dokonywania sprzedaży ww. Produktów należących do A, w imieniu i na rzecz A, będzie ona nadal oferowała i sprzedawała Produkty we własnym imieniu i na swoją rzecz, po ich uprzednim zakupieniu, podobnie jak inne towary (np.: akcesoria do telefonów komórkowych, czy zestawy prepaid). Sprzedaż ta będzie ewidencjonowana przy zastosowaniu posiadanych przez nią kas rejestrujących. A zobowiązał Zainteresowaną do prowadzenia ewidencji na swoją rzecz przy zastosowaniu własnej kasy Wnioskodawczyni. Zobowiązanie to nie nastąpiło w formie pisemnej - zobowiązanie do prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu własnej kasy Zainteresowanej doszło bez zawarcia umowy w formie pisemnej przed wejściem w życie rozporządzenia w sprawie kas rejestrujących z dnia 14 marca 2013 r.

Na tle powyższego Wnioskodawczyni powzięła wątpliwości, czy ma ona obowiązek rejestrowania sprzedaży Produktów, dokonywanej przez nią w imieniu i na rzecz A, przy zastosowaniu należących do niej kas rejestrujących (pytanie nr 1).

Wskazać należy, iż na podstawie art. 111 ust. 3a pkt 1 i pkt 7 ustawy, w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 kwietnia 2013 r., podatnicy prowadzący ewidencję obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących są obowiązani:

* dokonywać wydruku paragonu fiskalnego lub faktury z każdej sprzedaży oraz wydawać oryginał wydrukowanego dokumentu nabywcy;

* stosować kasy rejestrujące wyłącznie do prowadzenia ewidencji własnej sprzedaży, z zastrzeżeniem ust. 3b.

Z kolei, jak wynika z zapisu art. 111 ust. 3b ustawy, podatnicy prowadzący ewidencję przy zastosowaniu kas rejestrujących, u których podstawą opodatkowania jest kwota prowizji lub inna postać wynagrodzenia za wykonywane usługi w ramach umowy agencyjnej, zlecenia, pośrednictwa lub innych umów o podobnym charakterze albo marża, ewidencjonują na potrzeby obliczenia osiąganego przez nich obrotu oraz kwot podatku należnego całą wartość sprzedaży własnej oraz prowadzonej na rzecz lub w imieniu innych podatników.

Zgodnie natomiast z § 5 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 14 marca 2013 r. w sprawie kas rejestrujących (Dz. U. z 2013 r. poz. 363), które weszło w życie z dniem 1 kwietnia 2013 r., podatnik, który ma obowiązek prowadzenia ewidencji, zlecając wykonywanie sprzedaży innemu podmiotowi, przekazuje kasę powierzoną lub zobowiązuje go do prowadzenia ewidencji na swoją rzecz lub w swoim imieniu przy zastosowaniu kasy własnej tego podmiotu.

Jak wynika z § 5 ust. 2 cyt. rozporządzenia, w przypadku gdy inny podmiot obowiązany jest również do prowadzenia ewidencji własnej sprzedaży, ewidencjonuje na potrzeby obliczenia osiąganego przez siebie obrotu oraz kwot podatku należnego całą wartość sprzedaży własnej i prowadzonej na rzecz lub w imieniu innych podatników.

Przekazywanie innemu podmiotowi kasy powierzonej w celu prowadzenia ewidencji lub zobowiązanie innego podmiotu do prowadzenia tej ewidencji przy zastosowaniu kasy własnej, następuje na podstawie umowy zawartej w formie pisemnej (§ 5 ust. 3 tego rozporządzenia).

Wskazać należy, iż w § 5 ww. rozporządzenia zawarto uregulowania dotyczące podatników wykonujących czynności w ramach umowy agencyjnej, zlecenia, pośrednictwa lub innych umów o podobnym charakterze. Przepis ten porządkuje obowiązek ewidencjonowania przez podmioty działające w ten sposób, rozróżniając przypadek, gdy do ewidencjonowania wykorzystywana jest kasa powierzona oraz kasa własna.

Zgodnie z § 38 ust. 1 powołanego rozporządzenia, w przypadku przekazania przez podatnika innemu podmiotowi kasy powierzonej w celu prowadzenia ewidencji lub zobowiązania innego podmiotu do prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kasy własnej tego podmiotu dokonanego przed dniem wejścia w życie rozporządzenia bez zawarcia umowy w formie pisemnej, podatnik zawiera umowę, o której mowa w § 5 ust. 3, w terminie do dnia 1 października 2013 r.

Przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio do podatników, o których mowa w § 37, którzy, w okresie od dnia 1 kwietnia 2013 r. do dnia 30 września 2013 r., przekazali kasę powierzoną w celu prowadzenia ewidencji lub zobowiązali inny podmiot do prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kasy własnej, bez zawarcia umowy w formie pisemnej - § 38 ust. 2 cyt. rozporządzenia.

Z treści wniosku wynika, iż Wnioskodawczyni, zamierza rozpocząć sprzedaż produktów w imieniu i na rzecz zleceniodawcy (A), na podstawie zlecenia w ramach umowy franczyzowej, w zamian za określone wynagrodzenie (prowizję). W tym celu Zainteresowana będzie wykorzystywać udostępniony przez zleceniodawcę program informatyczny. Stroną umowy sprzedaży z nabywcą produktu będzie zleceniodawca (A). Oprócz produktów należących do zleceniodawcy (A), Zainteresowana będzie prowadzić sprzedaż własnych produktów oraz innych towarów i usług, w stosunku do których ma obowiązek ewidencjonowania sprzedaży za pomocą kasy rejestrującej. A zobowiązał Zainteresowaną do prowadzenia ewidencji na swoją rzecz przy zastosowaniu własnej kasy Wnioskodawczyni. Zobowiązanie to nie nastąpiło w formie pisemnej - zobowiązanie do prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu własnej kasy Zainteresowanej doszło bez zawarcia umowy w formie pisemnej przed wejściem w życie rozporządzenia w sprawie kas rejestrujących z dnia 14 marca 2013 r.

Biorąc pod uwagę powyższe przepisy oraz przedstawiony opis sprawy stwierdzić należy, iż skoro Wnioskodawczyni (franczyzobiorca) dokonuje, obok sprzedaży towarów zleceniodawcy (franczyzodawcy) także sprzedaży własnych towarów i usług, a ponadto zleceniodawca zobowiązał Zainteresowaną do prowadzenie ewidencji na swoją rzecz przy zastosowaniu własnej kasy, to sprzedaż realizowana przez Zainteresowaną w imieniu zleceniodawcy (A), powinna być wówczas ewidencjonowana przez Wnioskodawczynię.

Jednak należy wskazać na przepis § 38 rozporządzenia z dnia 14 marca 2013 r. Przepis ten wskazuje na konieczność zawarcia w formie pisemnej umowy do dnia 1 października 2013 r. w przypadku, gdy przed dniem wejścia w życie niniejszego rozporządzenia przekazanie kasy powierzonej lub zobowiązanie innego przedmiotu do prowadzenia ewidencji na kasie własnej zostało dokonane bez zawarcia umowy w formie pisemnej. Przepis ust. 2 wymóg zawarcia umowy w formie pisemnej do dnia 1 października 2013 r. odnosi się również do podatników, którzy na mocy przepisów przejściowych niniejszego rozporządzenia, stosując dotychczasowe zasady prowadzenia ewidencji i używania kas, przekażą kasę powierzoną lub zobowiążą do prowadzenia ewidencji na kasie własnej bez zawarcia umowy w formie pisemnej przed tą datą.

Zatem w przedmiotowej sprawie, odpowiadając na pytanie nr 1, Wnioskodawczyni będąca zleceniobiorcą (franczyzobiorcą), ma obowiązek ewidencjonowania za pomocą swojej kasy rejestrującej obrotów z tytułu sprzedaży, o której mowa w art. 111 ust. 1 ustawy, zarówno własnej, jak i prowadzonej w imieniu i na rzecz zleceniodawcy (franczyzodawcy, tj. A).

W konsekwencji, stanowisko Wnioskodawczyni w tym zakresie należało uznać za prawidłowe.

Zainteresowana ma ponadto wątpliwości (pytanie nr 2) czyje dane powinny być podane na paragonie jako dane podatnika, tj. dane zleceniodawcy (A), czy też Wnioskodawczyni.

Wyjaśniając powyższe wskazać należy, że stosownie do art. 111 ust. 3a pkt 1 ustawy, w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 kwietnia 2013 r., podatnicy prowadzący ewidencję obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących są obowiązani dokonywać wydruku paragonu fiskalnego lub faktury z każdej sprzedaży oraz wydawać oryginał wydrukowanego dokumentu nabywcy.

W myśl § 1 pkt 12 rozporządzenia w sprawie kas rejestrujących, przez paragon fiskalny rozumie się wydrukowany przez kasę dla nabywcy w momencie sprzedaży dokument potwierdzający dokonaną transakcję sprzedaży.

Zgodnie z § 6 ust. 1 pkt 1 ww. rozporządzenia, podatnicy, prowadząc ewidencję wydają nabywcy, bez jego żądania, paragon fiskalny.

Jak wynika z § 8 ust. 1 cyt. rozporządzenia, paragon fiskalny zawiera co najmniej:

Przepis § 8 ust. 2 powołanego rozporządzenia stanowi, iż paragon fiskalny musi być czytelny i umożliwić nabywcy sprawdzenie prawidłowości dokonanej transakcji. Paragon fiskalny może zawierać w miejscu określonym dla nazwy, o której mowa w ust. 1 pkt 6, również opis towaru lub usługi stanowiący rozwinięcie tej nazwy.

Zatem podatnik prowadzący ewidencję obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących jest właścicielem tej kasy rejestrującej. Wskazać ponadto należy, iż z przytoczonych przepisów wynika, jakie wymagania musi spełniać paragon fiskalny. Jednym z nich jest wymóg zwarcia imienia i nazwiska lub nazwy podatnika, jak również numer identyfikacji podatkowej (NIP).

W świetle powyższego, paragon wystawiony przez zleceniobiorcę, dokumentujący sprzedaż w imieniu i na rzecz zleceniodawcy, nie zawiera danych dotyczących zleceniodawcy (w tym nazwy zleceniodawcy i numeru identyfikacji podatkowej zleceniodawcy) lecz jedynie dane dotyczące zleceniobiorcy (w tym jego nazwa, adres jego punktu sprzedaży, oraz numer identyfikacji podatkowej zleceniobiorcy).

Wskazać należy, iż z treści wniosku wynika, że Wnioskodawczyni będzie dokonywała sprzedaży produktów w imieniu i na rzecz zleceniodawcy (A). W przypadku, gdy nabywcą będzie osoba fizyczna nieprowadząca działalności gospodarczej lub rolnik ryczałtowy to sprzedaż będzie rejestrowana w punkcie sprzedaży Wnioskodawczyni za pomocą jej kasy rejestrującej.

Mając na uwadze opis sprawy oraz przepisy prawa podatkowego stwierdzić należy, iż paragon wystawiony przez Wnioskodawczynię (zleceniobiorcę), dokumentujący sprzedaż w imieniu i na rzecz zleceniodawcy (A) powinien zawierać dane dotyczące Zainteresowanej w tym jej nazwę, adres jej punktu sprzedaży oraz numer jej identyfikacji podatkowej.

W konsekwencji, stanowisko Wnioskodawczyni dotyczące pytania nr 2 należało uznać za prawidłowe.

Odnosząc się do kwestii objętej pytaniem nr 3, tj. czy na Wnioskodawczyni ciąży obowiązek przechowywania kopii dokumentów kasowych, należy wskazać, iż zgodnie z art. 112 ustawy, podatnicy są obowiązani przechowywać ewidencje prowadzone dla celów rozliczania podatku oraz wszystkie dokumenty związane z tym rozliczeniem do czasu upływu terminu przedawnienia zobowiązania podatkowego.

Stosownie do art. 111 ust. 3a pkt 6 ustawy, podatnicy prowadzący ewidencję obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących są obowiązani przechowywać kopie dokumentów kasowych przez okres wymagany w art. 112, zgodnie z warunkami określonymi w ustawie z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (Dz. U. z 2013 r. poz. 330 z późn. zm.).

Zgodnie z § 2 pkt 12 rozporządzenia w sprawie kas rejestrujących, ilekroć w rozporządzeniu jest mowa o paragonie fiskalnym - rozumie się przez to wydrukowany przez kasę dla nabywcy w momencie sprzedaży dokument potwierdzający dokonaną transakcję sprzedaży.

Podatnicy, prowadząc ewidencję, w myśl § 6 ust. 1 pkt 1 ww. rozporządzenia, wydają nabywcy, bez jego żądania, paragon fiskalny.

Na mocy § 6 ust. 1 pkt 8 cyt. rozporządzenia, podatnicy prowadząc ewidencję przechowują kopie dokumentów kasowych przez okres wymagany w ustawie oraz w ustawie z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 ze. zm.) zgodnie z warunkami określonymi w ustawie z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (Dz. U. z 2013 r. poz. 330 z późn. zm.).

Z treści wniosku wynika, iż Zainteresowana będzie dokonywała sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej lub rolników ryczałtowych, Produktów zleceniodawcy w jego imieniu i na jego rzecz, w swoim punkcie sprzedaży za pomocą własnej kasy rejestrującej.

Odpowiadając na pytanie nr 3 wskazać należy, iż Wnioskodawczyni prowadząca ewidencję obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących, ma obowiązek przechowywania kopii dokumentów kasowych w myśl art. 111 ust. 3a pkt 6 ustawy oraz § 6 ust. 1 pkt 8 rozporządzenia z dnia 14 marca 2013 r. w sprawie kas rejestrujących.

W konsekwencji stanowisko Wnioskodawczyni w tym zakresie należało uznać za prawidłowe.

Wątpliwości Zainteresowanej dotyczą również ustalenia, kto ma obowiązek przechowywania paragonów fiskalnych wystawionych przez Wnioskodawczynię, dokumentujących sprzedaż Produktów w imieniu i na rzecz A (pytanie nr 4).

Zarówno z cyt. wyżej art. 111 ust. 3a pkt 6 ustawy, jak i z § 6 ust. 1 pkt 8 rozporządzenia w sprawie kas rejestrujących, wynika wprost obowiązek przechowywania kopii dokumentów przez podatnika ewidencjonującego obrót i kwoty podatku należnego przy użyciu kas rejestrujących. Ustawodawca nie dokonał żadnych wyłączeń z tego obowiązku.

Z uwagi na fakt, iż na Wnioskodawczyni ciąży obowiązek przechowywania kopii dokumentów kasowych, o którym mowa w części dotyczącej pytania nr 3, to również Zainteresowana będzie obowiązana do przechowywania paragonów fiskalnych wystawionych przez nią w związku ze sprzedażą dokonaną w imieniu i na rzecz zleceniodawcy (A).

W konsekwencji stanowisko Zainteresowanej odnośnie pytania nr 4 należało uznać za prawidłowe.

Odnosząc się do kwestii objętej pytaniem nr 5, tj. czy Wnioskodawczyni będzie miała obowiązek dołączania wystawionych przez siebie paragonów do kopii faktur wystawionych w imieniu A, należy stwierdzić, że zgodnie z § 7 ust. 1 w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2013 r. nadanym rozporządzeniem Ministra Finansów z dnia 11 grudnia 2012 r. zmieniającym rozporządzenie w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2012 r. poz. 1428), w przypadku gdy faktura dotyczy sprzedaży zarejestrowanej przy zastosowaniu kasy rejestrującej, do egzemplarza faktury pozostającego u podatnika dołącza się paragon dokumentujący tę sprzedaż.

Z treści wniosku wynika, iż każda transakcja sprzedaży dokonana w imieniu i na rzecz zleceniodawcy (A) będzie zawsze dokumentowana fakturą wystawioną przez Wnioskodawczynię, w imieniu i na rzecz A. Danymi sprzedawcy na fakturze będą dane A. Zainteresowana przekaże fakturę nabywcy produktów natychmiast po dokonaniu sprzedaży.

W związku z tym, że Wnioskodawczyni będzie zobowiązana do ewidencjonowania sprzedaży za pomocą kasy rejestrującej, to również ona będzie zobowiązana do dołączania paragonów do egzemplarzy faktur pozostających u Wnioskodawczyni wystawionych w imieniu i na rzecz A.

W konsekwencji stanowisko Wnioskodawczyni dotyczące pytania nr 5 należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Ponadto tut. Organ informuje, że w zakresie rozpoznania podatku należnego z tytułu dokonywanej sprzedaży i jej zarejestrowania oraz wykazania w deklaracji VAT wydane zostało odrębne rozstrzygnięcie.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.