ILPP2/443-241/09-2/MR

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki Akcyjnej, przedstawione we wniosku z dnia 18 lutego 2009 r. (data wpływu 24 lutego 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku - jest nieprawidłowe.

W dniu 24 lutego 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Zakres prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności obejmuje m.in.: produkcję i usługi w zakresie papierów zgrzewalnych pokrytych polietylenem, diafonem oraz laminatów aluminiowych, działalność w zakresie handlu wewnętrznego i zagranicznego, wynajem nieruchomości oraz usługi w zakresie zarządzania nieruchomościami.

W ramach prowadzonej działalności gospodarczej, Spółka zawarła umowę z kontrahentem z Unii Europejskiej (Litwa) o wykonanie usługi powlekania na dostarczonym przez klienta towarze. Towar ten (papier) kontrahent nabył od innego podmiotu mającego siedzibę na terytorium Polski. Wnioskodawca informuje, że po wykonaniu usługi towar w ciągu 90 dni opuści terytorium Polski i zostanie wwieziony na terytorium Litwy. Nadmienia ponadto, że zarówno on jak i kontrahent z Litwy są zidentyfikowani na potrzeby podatku od wartości dodanej.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy Spółka prawidłowo postąpiła stosując 0% stawkę podatku VAT dla usługi na ruchomym majątku rzeczowym klienta, stosując się do art. 2 ust. 9, art. 27 ust. 2 pkt 3 lit. d), art. 28 ust. 7, art. 83 ust. 7-12 ustawy o podatku od towarów i usług.

Zdaniem Wnioskodawcy, przysługuje mu uprawnienie do zastosowania 0% stawki podatku VAT przy wykonaniu usługi na ruchomym majątku rzeczowym klienta. Zgodnie z przepisami art. 28 ust. 7 ustawy o podatku od towarów i usług, który stanowi, że w przypadku usług, o których mowa w art. 27 ust. 2 pkt 3 lit. c) i d, świadczonych dla nabywcy, który podał wykonującemu te usługi numer, pod którymi jest zidentyfikowany na potrzeby podatku lub podatku od wartości dodanej na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium państwa członkowskiego, na którym usługi są wykonywane, miejscem świadczenia usług jest terytorium państwa członkowskiego, które wydało nabywcy usługi ten numer, pod warunkiem że towary po wykonaniu tych usług zostaną wywiezione z terytorium państwa członkowskiego, na którym usługi te zostały faktycznie wykonane.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2004 r. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl postanowień art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

W przypadku świadczenia usług, bardzo istotnym dla prawidłowego rozliczenia podatku od towarów i usług jest określenie miejsca świadczenia danej usługi. Od poprawności określenia miejsca świadczenia zależeć będzie, czy dane świadczenie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w Polsce, czy też nie.

Ogólna reguła wyrażona w art. 27 ust. 1 ustawy stanowi, iż w przypadku świadczenia usług miejscem świadczenia jest miejsce, gdzie świadczący usługę posiada siedzibę, a w przypadku posiadania stałego miejsca prowadzenia działalności, z którego świadczy usługi - miejsce, gdzie świadczący usługę posiada stałe miejsce prowadzenia działalności; w przypadku braku takiej siedziby lub stałego miejsca prowadzenia działalności - miejsce stałego zamieszkania, z zastrzeżeniem ust. 2-6 i art. 28.

Od powyższej zasady wprowadzono szereg wyjątków, określających inne niż wynikające z zasady ogólnej, miejsce świadczenia usług, z uwagi na ich charakter.

Zgodnie z przepisem art. 27 ust. 2 pkt 3 lit. d) ustawy, w przypadku świadczenia usług na ruchomym majątku rzeczowym - miejscem świadczenia usług jest miejsce, gdzie usługi są faktycznie świadczone, z zastrzeżeniem art. 28.

Artykuł 28 ust. 7 ustawy stanowi, że w przypadku usług, o których mowa w art. 27 ust. 2 pkt 3 lit. c) i d, świadczonych dla nabywcy, który podał wykonującemu te usługi numer, pod którym jest zidentyfikowany na potrzeby podatku lub podatku od wartości dodanej na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium państwa członkowskiego, na którym usługi są wykonywane, miejscem świadczenia usług jest terytorium państwa członkowskiego, które wydało nabywcy usługi ten numer, pod warunkiem że towary po wykonaniu tych usług zostaną wywiezione z terytorium państwa członkowskiego, na którym usługi te zostały faktycznie wykonane.

Zgodnie z ust. 8 wskazanego artykułu, w przypadku gdy usługodawcą jest podatnik, o którym mowa w art. 15, przepis ust. 7 stosuje się, jeżeli towary po wykonaniu usług zostaną w terminie 90 dni od wykonania na nich usług wywiezione poza terytorium kraju.

W myśl ww. regulacji prawa podatkowego stwierdzić należy, iż miejscem świadczenia usług na ruchomym majątku rzeczowym jest miejsce gdzie usługi są faktycznie świadczone, jednakże z zastrzeżeniem art. 28 ustawy. w treści przywoływanego art. 28 ust. 7 i 8 ustawy, ustawodawca zawarł dwa warunki, uzależniając od ich spełnienia przeniesienie miejsca świadczenia usług na terytorium państwa członkowskiego, które wydało nabywcy numer identyfikacji na potrzeby podatku od wartości dodanej.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca, zgodnie z umową zawartą z kontrahentem z Litwy, wykonuje usługi powlekania na dostarczonym przez klienta towarze (papierze). w ocenie Wnioskodawcy, świadczone przez niego usługi stanowią usługi na ruchomym majątku rzeczowym, wymienione w art. 27 ust. 2 pkt 3 lit. d) ustawy i podlegają opodatkowaniu 0% stawką podatku.

Ustawa o podatku od towarów i usług nie definiuje pojęcia "usługi na ruchomym majątku rzeczowym". w związku z tym należy zwrot ten interpretować w oparciu o wykładnię językową, jako wszelkie usługi wykonywane przez podatnika, w wyniku których następuje wytworzenie nowego produktu z powierzonych materiałów, jego przerobienie lub ulepszenie, przy czym podatnik świadczący usługę nie jest właścicielem towaru powierzonego ani wytworzonego, przerobionego lub ulepszonego.

Stosownie do powyższego, w przypadku usług na ruchomym majątku rzeczowym, dotyczących wyrobów przetworzonych, które są przeznaczone dla kontrahenta zagranicznego, oba warunki zawarte w art. 28 ust. 7 i 8 ustawy będą spełnione, jeżeli Wnioskodawca świadczyć będzie usługi dla nabywcy, który podał mu numer, pod którym jest zidentyfikowany na potrzeby podatku od wartości dodanej na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium państwa członkowskiego, na którym usługi są wykonywane oraz gdy towary po wykonaniu tych usług zostaną wywiezione poza terytorium kraju (w terminie 90 dni od wykonania na nich usług). w związku z powyższym, po spełnieniu wymienionych warunków, miejscem świadczenia przedmiotowych usług, będzie terytorium państwa członkowskiego, które wydało nabywcy usługi numer.

Biorąc pod uwagę przedstawiony stan faktyczny stwierdzić należy, iż przedmiotowe usługi są usługami na ruchomym majątku rzeczowym, miejscem ich świadczenia jest terytorium państwa członkowskiego, które wydało nabywcy usługi numer, tj. Litwa, wobec czego nie podlegają one opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na terytorium kraju. Zatem nieprawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, że należy zastosować do wykonywanych usług 0% stawkę podatku od towarów i usług, stosowaną na terytorium kraju.

O sposobie rozliczania podatku od wartości dodanej i jego wysokości, oraz o podmiocie zobowiązanym do jego rozliczenia, przesądzają w takim przypadku przepisy kraju, które wydało nabywcy usługi numer.

W myśl art. 106 ust. 1 ustawy, podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.

Przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio do dostawy towarów lub świadczenia usług, dokonywanych przez podatników zarejestrowanych jako podatnicy VAT czynni lub zwolnieni, jeżeli miejscem opodatkowania tych czynności jest terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju lub terytorium państwa trzeciego i dla tych czynności podatnicy ci nie są zidentyfikowani dla podatku od wartości dodanej lub - w przypadku terytorium państwa trzeciego - podatku o podobnym charakterze (art. 106 ust. 2 ustawy).

Natomiast stosownie do regulacji § 25 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 212, poz. 1337), przepisy § 5, 7-21 i 24 stosuje się odpowiednio do faktur stwierdzających dokonanie dostawy towarów lub świadczenia usług, dla których miejscem opodatkowania jest terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju lub terytorium państwa trzeciego, jeżeli dla tych czynności podatnicy wystawiający fakturę nie są zidentyfikowani dla podatku od wartości dodanej lub - w przypadku terytorium państwa trzeciego - podatku o podobnym charakterze.

Faktury, o których mowa w ust. 1, powinny zawierać dane określone w § 5, z wyjątkiem stawki i kwoty podatku oraz kwoty należności wraz z podatkiem - § 25 ust. 2 cyt. rozporządzenia.

Wobec powyższego, Zainteresowany zobowiązany jest do wystawienia faktur VAT, które dokumentują czynności niepodlegające opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na terytorium kraju, a nie ze stawkę podatku w wysokości 0%.

Ponadto, w przedmiotowej sprawie nie będą miały zastosowania powołane przez Wnioskodawcę art. 2 pkt 9 oraz art. 83 ust. 7-12 ustawy, w związku z faktem, że świadczone usługi nie podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na terytorium kraju.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.