ILPP2/443-236/09-2/AK - Wewnątrzwspólnotowe nabycie samochodu dostawczego - podstawa opodatkowania.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani, przedstawione we wniosku z dnia 19 lutego 2009 r. (data wpływu 23 lutego 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów - jest prawidłowe.

W dniu 23 lutego 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

W dniu 14 stycznia 2009 r. Wnioskodawczyni dokonała zakupu z Niemiec z autohausu towaru handlowego - samochodu dostawczego za 750 euro. Za towar zapłaciła tego samego dnia gotówką ze środków własnych (walutą). w tym samym dniu Zainteresowana odebrała towar z autohausu. Rachunek dokumentujący zakup otrzymała dnia 23 stycznia 2009 r., sprzedawca wystawił go z datą 14 stycznia 2009 r. Na dokumencie sprzedaży kontrahent niemiecki nie podał swojego Nr NIP unijnego (chociaż podaje go na swojej stronie internetowej, na której reklamuje swoje towary), ale za to wykazał kwotę netto (630,25 euro), kwotę podatku VAT (119,75 euro) oraz kwotę brutto (750 euro). w dniu 26 stycznia 2009 r. Wnioskodawczyni udała się do Urzędu Skarbowego z zapytaniem, którą deklarację powinna złożyć z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia przez nią towaru (VAT-23 czy VAT-24), żeby otrzymać VAT-25. Zainteresowana myślała, że jeśli nie będzie rejestrować tego towaru, to nie musi składać żadnej z nich. Natomiast musi wykazać to w informacji podsumowującej (VAT-UE) za i kwartał br., oraz wystawić fakturę wewnętrzną z datą wystawienia przedmiotowego rachunku, bo w jej przypadku obowiązek podatkowy powstał z chwilą wystawienia rachunku przez kontrahenta niemieckiego. w Urzędzie Skarbowym otrzymała informację, iż aby mogła otrzymać VAT-25, musi złożyć informację o wewnątrzwspólnotowym nabyciu środków transportu (VAT-23). a ponieważ na dokumencie zakupu widnieje kwota netto, podatek VAT i kwota brutto, dlatego jako cenę nabycia musi podać kwotę netto, bo to jest w przypadku Wnioskodawczyni podstawa opodatkowania. Po czym przeliczono ją wg średniego kursu NBP, tj. 4,1435 zł/euro NBP z dnia 13 stycznia 2008 r., która wyniosła 2.611,44 zł (630,25 euro x 4,1435 zł/euro) oraz podatek należny VAT do zapłaty w wysokości 575 zł (2.611,44 zł x 22%). Podatek VAT w wysokości 575 zł wpłaciła tego samego dnia na konto Urzędu Skarbowego.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

Zdaniem Wnioskodawczyni, podstawą opodatkowania z tytułu WNT, jest kwota należna sprzedającemu. Według posiadanego przez nią rachunku wynosi ona 750 euro. i tyle też Zainteresowana zapłaciła dnia 14 stycznia 2009 r. kontrahentowi niemieckiemu. Zatem wartość nabytego przez nią towaru (podstawa opodatkowania), obejmuje także podatek VAT, wykazany na dokumencie zakupu. Tak zresztą wynika wprost z art. 31 ust. 2 pkt 1 ustawy o VAT. Dlatego w przypadku Zainteresowanej, cena nabycia, czyli podstawa opodatkowania przeliczona po średnim kursie NBP, tj. 4,1435 zł/euro z dnia 13 stycznia 2009 r., wynosi 3.107,63 zł (630,25 x 4,1435 zł/euro), a należny podatek VAT 684 zł (3.107,63 x 22%). Mając powyższe na uwadze Wnioskodawczyni uważa, że na fakturze wewnętrznej oraz w informacji podsumowującej WNT (VAT-UE) za i kwartał 2009 r., jako podstawę opodatkowania powinna wykazać kwotę 3107,63 zł oraz podatek należny VAT w wysokości 684 zł, a nie 2.611,44 zł i 575 zł.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem, podlegają:

W świetle art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy, przez wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 4, rozumie się nabycie prawa do rozporządzania jak właściciel towarami, które w wyniku dokonanej dostawy są wysyłane lub transportowane na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium państwa członkowskiego rozpoczęcia wysyłki lub transportu przez dokonującego dostawy, nabywcę towarów lub na ich rzecz.

W myśl art. 9 ust. 2 ustawy, przepis ust. 1 stosuje się pod warunkiem, że:

Stosownie do art. 2 pkt 11 ustawy, przez podatek od wartości dodanej rozumie się podatek od wartości dodanej nakładany na terytorium państwa członkowskiego, z wyjątkiem podatku od towarów i usług nakładanego tą ustawą.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawczyni, podatnik podatku VAT, dokonała zakupu samochodu ciężarowego, od kontrahenta z Niemiec, będącego podatnikiem.

Biorąc pod uwagę przedstawiony stan faktyczny jak również brzmienie przepisów należy stwierdzić, iż to, że niemiecki podatnik nie wykazał na dokumencie sprzedaży swojego Nr unijnego nie ma wpływu na to, że czynność nabycia od niego środka transportu, stanowi dla Zainteresowanej wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy.

W myśl art. 20 ust. 5 ustawy, w wewnątrzwspólnotowym nabyciu towarów obowiązek podatkowy powstaje 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano dostawy towaru będącego przedmiotem wewnątrzwspólnotowego nabycia, z zastrzeżeniem ust. 6-9.

Zgodnie z art. 20 ust. 6 ustawy, w przypadku gdy przed terminem, o którym mowa w ust. 5, podatnik podatku od wartości dodanej wystawił fakturę, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wystawienia faktury.

Celem udokumentowania przedmiotowej czynności Wnioskodawczyni obowiązana jest do wystawienia faktury wewnętrznej - stosownie do treści przepisu art. 106 ust. 7 ustawy.

Stosownie do art. 31 ust. 1 ustawy, podstawa opodatkowania wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów jest kwota, jaką nabywający jest obowiązany zapłacić.

W świetle art. 31 ust. 2 ustawy, podstawa opodatkowania, o której mowa w ust. 1, obejmuje:

Powyższy przepis wyraża zasadę, że w skład podstawy opodatkowania wchodzą wszelkie obciążenia publicznoprawne, jakimi obciążona jest dostawa towarów, które w kraju stają się przedmiotem nabycia wewnątrzwspólnotowego. Oznacza to m.in., że w sytuacji, gdy nabycie wewnątrzwspólnotowe następuje na mocy opodatkowanej w kraju rozpoczęcia transportu dostawy, to wówczas ten podatek od wartości dodanej innego państwa także jest składnikiem podstawy opodatkowania dla czynności wewnątrzwspólnotowego nabycia.

Tak więc podstawa opodatkowania dla wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów obejmuje wszelkie obciążenia publicznoprawne związane z dostawą towaru do kraju, poza polskim podatkiem od towarów i usług należnym od tego nabycia.

Pamiętać należy, że ilekroć w ustawie mowa jest o "podatku", oznacza to (polski) podatek od towarów i usług - art. 5 ust. 1 ustawy.

Zatem w przedmiotowej sprawie podstawą opodatkowania WNT jest cena nabycia towaru jaka znajduje się na rachunku wystawionym przez dostawcę towaru, czyli kwota 750 euro.

W myśl art. 31a ust. 1 ustawy, obowiązującego od dnia 1 grudnia 2008 r., w przypadku gdy kwoty stosowane do określenia podstawy opodatkowania są określone w walucie obcej, przeliczenia na złote dokonuje się według kursu średniego danej waluty obcej ogłoszonego przez Narodowy Bank Polski na ostatni dzień roboczy poprzedzający dzień powstania obowiązku podatkowego, z zastrzeżeniem ust. 2 i 3.

Z opisu sprawy wynika, iż Wnioskodawczyni otrzymała rachunek dokumentujący wewnątrzwspólnotowe nabycie samochodu dostawczego dnia 23 stycznia 2009 r. Sprzedawca wystawił go z datą 14 stycznia 2009 r. w związku z powyższym, obowiązek podatkowy z tytułu przedmiotowego nabycia powstał w dniu 14 stycznia 2009 r. (art. 20 ust. 6 ustawy), a Zainteresowana prawidłowo postąpiła przeliczając kwotę określoną w walucie obcej do określenia podstawy opodatkowania wg kursu średniego waluty obcej ogłoszonego przez Narodowy Bank Polski na dzień roboczy poprzedzający dzień powstania obowiązku podatkowego (art. 31a ust. 1 ustawy).

Zgodnie z art. 99 ust. 1 ustawy, podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani składać w urzędzie skarbowym deklaracje podatkowe za okresy miesięczne w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po każdym kolejnym miesiącu, z zastrzeżeniem ust. 2-10 i art. 133.

Oznacza to, że w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym powstał obowiązek podatkowy, podatnik obowiązany jest złożyć deklarację we właściwym dla siebie urzędzie skarbowym.

Wzory deklaracji określono w rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie wzorów deklaracji podatkowych dla podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 211, poz. 1333). Załącznik Nr 1 do ww. rozporządzenia zawiera wzór deklaracji VAT-7, natomiast załącznik Nr 4 objaśnienia do tej deklaracji.

W załączniku Nr 4 do ww. rozporządzenia znajduje się objaśnienie (Objaśnienia szczegółowe, część c pkt 5 i 6), iż w poz. 32 deklaracji VAT-7 wykazuje się wartość wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów obliczona zgodnie z art. 31 ustawy, natomiast w poz. 33 deklaracji VAT-7 wykazuje się łączną wartość podatku należnego od wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, obliczona według obowiązujących stawek, z wyłączeniem transakcji, o których mowa w art. 136 ustawy.

Natomiast w części d tego załącznika (Rozliczenie podatku naliczonego) wskazano, iż w tej części wykazuje się wyłącznie wartość towarów i usług oraz kwotę podatku naliczonego (z uwzględnieniem korekt), w takiej wysokości w jakiej podatnikowi przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego od należnego lub zwrot podatku naliczonego, na zasadach określonych w przepisach art. 86-92 ustawy, z uwzględnieniem przepisów wykonawczych, w okresie rozliczeniowym, za który składana jest deklaracja.

W myśl art. 100 ust. 1 ustawy, podatnicy, o których mowa w art. 15, dokonujący wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów w rozumieniu art. 9-12 lub wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów w rozumieniu art. 13, zarejestrowani jako podatnicy VAT UE, są obowiązani składać w urzędzie skarbowym informacje podsumowujące o dokonanych wewnątrzwspólnotowych nabyciach towarów i wewnątrzwspólnotowych dostawach towarów, zwane dalej "informacjami podsumowującymi", za okresy kwartalne w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po kwartale, w którym powstał obowiązek podatkowy z tytułu:

Reasumując, opisana we wniosku transakcja spełnia definicję wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy. w przedmiotowej sprawie podstawa opodatkowania obejmuje cenę nabycia samochodu, jaka znajduje się na rachunku wystawionym przez dostawcę towaru. Zainteresowana obowiązana była do wystawienia faktury wewnętrznej w miesiącu, w którym powstał obowiązek podatkowy i na podstawie tej faktury winna uwzględnić omawianą transakcję w deklaracji VAT-7 i w informacji podsumowującej o dokonanym wewnątrzwspólnotowym nabyciu towarów VAT UE.

Tut. Organ informuje ponadto, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Wnioskodawczyni. Inne kwestie przedstawione w opisywanym stanie faktycznym, które nie zostały objęte pytaniem oraz własnym stanowiskiem w sprawie oceny prawnej zaistniałego stanu faktycznego - nie mogą być zgodnie z art. 14b § 1 oraz art. 14f § 2 Ordynacji podatkowej - rozpatrzone. Dotyczy to w szczególności obowiązku składania deklaracji VAT-23, z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia samochodu dostawczego.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gorzowie Wielkopolskim, ul. Dąbrowskiego 13, 66-400 Gorzów Wielkopolski o uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.