ILPP2/443-23/09-4/ISN

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 7 stycznia 2009 r. (data wpływu 9 stycznia 2009 r.) uzupełnionym pismem z dnia 10 marca 2009 r. (data wpływu 12 marca 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie dokumentów związanych z rozliczaniem podatku VAT - jest prawidłowe.

W dniu 9 stycznia 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie dokumentów związanych z rozliczaniem podatku VAT. Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 10 marca 2009 r. (data wpływu 12 marca 2009 r.) o brakującą opłatę.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca przechowuje kopie wszystkich paragonów w formie papierowej do czasu przedawnienia zobowiązania podatkowego.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Jakie dowody są dokumentami związanymi z rozliczeniem podatku VAT w świetle art. 112 ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.).

Zdaniem Wnioskodawcy, kopie paragonów fiskalnych nie są dokumentami związanymi z rozliczeniem podatku VAT w świetle art. 112 ustawy o podatku od towarów i usług, dlatego termin ich przechowywania nie jest określony w tej ustawie.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Na mocy art. 5 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.), zwanej dalej Ordynacja podatkowa, zobowiązaniem podatkowym jest wynikające z obowiązku podatkowego zobowiązanie podatnika do zapłacenia na rzecz Skarbu Państwa, województwa, powiatu albo gminy podatku w wysokości, w terminie oraz w miejscu określonych w przepisach prawa podatkowego.

Zobowiązanie podatkowe powstaje z dniem:

Stosownie do art. 70 § 1 Ordynacji podatkowej, zobowiązanie podatkowe przedawnia się z upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym upłynął termin płatności podatku.

Zgodnie z art. 112 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, podatnicy są obowiązani przechowywać ewidencje prowadzone dla celów rozliczania podatku oraz wszystkie dokumenty związane z tym rozliczeniem do czasu upływu terminu przedawnienia zobowiązania podatkowego.

Powołana powyżej regulacja określa terminy przechowywania dokumentacji podatkowej związanej z podatkiem VAT. Obowiązek ten został wprowadzony, aby możliwe było sprawowanie nadzoru i kontroli nad wykonywaniem zobowiązań podatkowych, które się jeszcze nie przedawniły.

Na podstawie niniejszego przepisu podatnicy mają obowiązek przechowywania następujących ewidencji:

* ewidencji sprzedaży, prowadzonej przez podatników zwolnionych podmiotowo,

* ewidencji VAT (w tym również prowadzonych w formach szczególnych przez podatników opodatkowanych w ramach procedur szczególnych),

* ewidencji w kasie rejestrującej (a raczej kopii wydruków z tej kasy).

Zatem dokumenty związane z ww. ewidencjami są jednocześnie dokumentami związanym z rozliczeniem podatku od towarów i usług.

W przypadku podatników prowadzących ewidencję obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących dokumentami związanymi z rozliczeniem podatku od towarów i usług są raporty fiskalne.

Przez raport fiskalny (dobowy, miesięczny, okresowy lub rozliczeniowy) na mocy § 2 pkt 8 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie kryteriów i warunków technicznych, którym muszą odpowiadać kasy rejestrujące oraz warunków ich stosowania (Dz. U. Nr 212, poz. 1338) - rozumie się dokument fiskalny zawierający dane sumaryczne o obrocie i kwotach podatku za dana dobę lub za wybrany okres w ujęciu poszczególnych stawek podatku oraz sprzedaży zwolnionej od podatku.

Biorąc pod uwagę przytoczone przepisy prawa podatkowego oraz przedstawiony opis sprawy, tut. Organ stwierdził, iż dokumentami związanymi z rozliczeniem podatku VAT w świetle art. 112 ustawy, są przede wszystkim oryginały faktur zakupowych oraz kopie faktur sprzedaży, jak również raporty fiskalne, o których mowa w § 2 pkt 18 ww. rozporządzenia.

Wobec powyższego tut. Organ stwierdził, iż paragony fiskalne nie są dokumentami związanymi z rozliczeniem podatku VAT w świetle art. 112 ustawy o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Informuje się, że w niniejszej interpretacji załatwiono wniosek w części dotyczącej dokumentów związanych z rozliczaniem podatku VAT. Natomiast kwestia dotycząca terminu przechowywania kopii paragonów fiskalnych została rozstrzygnięta w odrębnej interpretacji indywidualnej z dnia 31 marca 2009 r. Nr ILPP2/443-23/09-5/ISN.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.