ILPP2/443-2008/10-4/AK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 6 grudnia 2010 r. (data wpływu 14 grudnia 2010 r.) uzupełnionym pismem z dnia 11 marca 2011 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie korekty podatku naliczonego po dokonaniu czynności niepodlegającej opodatkowaniu - jest prawidłowe.

W dniu 14 grudnia 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie korekty podatku naliczonego po dokonaniu czynności niepodlegajacej opodatkowaniu. Przedmiotowy wniosek uzupełniono pismem z dnia 11 marca 2011 r. o rodzaj sprawy.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca (dalej: Spółka) jest właścicielem budynku mieszkalnego wielorodzinnego składającego się z 32 lokali mieszkalnych i 5 lokali użytkowych wzniesionego przez jej poprzednika prawnego z zamiarem sprzedaży mieszkań i lokali użytkowych. Do chwili obecnej Spółka sprzedała 20 lokali mieszkalnych.

Zważywszy, że nabywca jednego z lokali mieszkalnych nie dysponował środkami na nabycie całego lokalu, Spółka sprzedała mu udział w prawie odrębnej własności lokalu mieszkalnego wynoszący 1/2 oraz zawarła przedwstępną umowę sprzedaży pozostałego udziału w ciągu 2 latach. W okresie tym nabywca udziału zamieszkuje lokal oraz płaci czynsz z tytułu najmu #189; lokalu mieszkalnego w wysokości 500 zł miesięcznie.

Najem lokalu mieszkalnego jest dla Spółki czynnością zwolnioną od podatku VAT, na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 1 ustawy VAT w zw. z poz. 4 załącznika nr 4 do ww. ustawy.

Sprzedaż 1/2 udziału w lokalu mieszkalnym została opodatkowana podatkiem VAT w wysokości 7%. Wynajem 1/2 lokalu mieszkalnego nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT. W chwili sprzedaży pozostałego udziału wynoszącego 1/2 w przedmiotowym lokalu mieszkalnym także zostanie naliczony podatek VAT w wysokości 7%.

Spółka w toku budowy całego budynku mieszkalnego systematycznie dokonywała odliczenia naliczonego przy zakupie towarów i usług podatku VAT, związanego z prowadzoną inwestycją.

W chwili obecnej Spółka nie jest w stanie wyodrębnić kwoty odliczonego podatku VAT odpowiadającego udziałowi w lokalu mieszkalnym, będącym przedmiotem najmu.

Wartość przychodu z tytułu najmu udziału w lokalu mieszkalnym (wartość sprzedaży nieopodatkowanej) nie przekracza dwóch punktów procentowych całkowitej sprzedaży Spółki, ustalonej w sposób określony przepisami art. 90 ust. 2-6 ustawy VAT.

Wobec powyższego, Spółka nie dokonuje korekty podatku naliczonego przewidzianej przepisem art. 91 ust. 2 ustawy VAT.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy Spółka w przedstawionym wyżej stanie faktycznym winna dokonywać co rocznej korekty odliczonego uprzednio podatku VAT w myśl przepisu art. 91 ust. 2 ustawy VAT, a jeśli tak to w jaki sposób winna określić - w przedstawionym wyżej stanie faktycznym - wartość odliczonego podatku VAT - związanego ze sprzedażą nieopodatkowaną.

Zdaniem Wnioskodawcy, zasadnie nie dokonuje co rocznej korekty odliczonego podatku VAT, przewidzianej przepisem art. 91 ust. 2 ustawy VAT, ponieważ nie jest w stanie wyodrębnić kwoty odliczonego podatku VAT pozostającego w związku z przychodami z tytułu najmu udziału w lokalu mieszkalnym (do czasu jego opodatkowanej sprzedaży) oraz ponieważ przychód uzyskiwany przez Spółkę z tytułu najmu udziału w lokalu mieszkalnym (tj. z tytułu sprzedaży nieopodatkowanej) nie przekracza 2% ogółu sprzedaży Spółki.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

W myśl art. 86 ust. 1 ustawy, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Artykuł 86 ust. 2 pkt 1 ustawy, w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2011 r. stanowi, iż kwotę podatku naliczonego stanowi, suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika:

Należy jednak podkreślić, iż przepisy art. 90 ustawy o VAT stosuje się tylko w takim przypadku, kiedy dany towar bądź usługa wykorzystywana jest przez podatnika w tym samym czasie do róż-nych rodzajów działalności, tzn. opodatkowanej podatkiem VAT (dającej prawo do odliczenia) oraz zwolnionej z VAT (nie dającej prawa do odliczenia) i tylko wtedy, gdy podatnik nie jest w stanie wyodrębnić, jaka część kwoty podatku naliczonego przypada na czynności dające prawo do odli-czenia.

Zgodnie z art. 90 ust. 1 ustawy, w stosunku do towarów i usług, które są wykorzystywane przez podatnika do wykonywania czynności, w związku, z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, jak i czynności, w związku, z którymi takie prawo nie przysługuje, podatnik jest obowiązany do odrębnego określania kwot podatku naliczonego związanych z czynnościami w stosunku, do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego.

Artykuł 90 ust. 2 ustawy stanowi, że jeżeli nie jest możliwe wyodrębnienie całości lub części kwot, o których mowa w ust. 1, podatnik może pomniejszyć kwotę podatku należnego o taką część kwoty podatku naliczonego, którą można proporcjonalnie przypisać czynnościom, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, z zastrzeżeniem ust. 10.

W myśl art. 90 ust. 3 ustawy, proporcję tę ustala się jako udział rocznego obrotu z tytułu czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, w całkowitym obrocie uzyskanym z tytułu czynności, w związku z którymi podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, oraz czynności, w związku z którymi podatnikowi nie przysługuje takie prawo.

Proporcję, o której mowa w ust. 3, określa się procentowo w stosunku rocznym na podstawie obrotu osiągniętego w roku poprzedzającym rok podatkowy, w odniesieniu do którego jest ustalana proporcja. Proporcję tę zaokrągla się w górę do najbliższej liczby całkowitej (art. 90 ust. 4 ustawy).

Stosownie do art. 90 ust. 5 ustawy, do obrotu, o którym mowa w ust. 3, nie wlicza się obrotu uzy-skanego z dostawy towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są za-liczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegają-cych amortyzacji, oraz gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli są zaliczane do środków trwałych podatnika - używanych przez podatnika na potrzeby jego działalności.

Na mocy art. 90 ust. 6 ustawy, do obrotu, o którym mowa w ust. 3, nie wlicza się obrotu uzyskane-go z tytułu transakcji dotyczących nieruchomości lub usług wymienionych w załączniku nr 4 do ustawy w poz. 3, w zakresie, w jakim czynności te są dokonywane sporadycznie.

W myśl art. 90 ust. 10 ustawy, w przypadku gdy proporcja określona zgodnie z ust. 2-8:

Z opisu sprawy wynika, iż Wnioskodawca jest właścicielem budynku mieszkalnego wielorodzinnego składającego się z 32 lokali mieszkalnych i 5 lokali użytkowych wzniesionego przez jej poprzednika prawnego z zamiarem sprzedaży mieszkań i lokali użytkowych. Do chwili obecnej Spółka sprzedała 20 lokali mieszkalnych.

Zważywszy, że nabywca jednego z lokali mieszkalnych nie dysponował środkami na nabycie całego lokalu, Spółka sprzedała mu udział w prawie odrębnej własności lokalu mieszkalnego wynoszący 1/2 oraz zawarła przedwstępną umowę sprzedaży pozostałego udziału w ciągu 2 latach. W okresie tym nabywca udziału zamieszkuje lokal oraz płaci czynsz z tytułu najmu 1/2 lokalu mieszkalnego w wysokości 500 zł miesięcznie.

W myśl art. 659 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks Cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.), przez umowę najmu wynajmujący zobowiązuje się oddać najemcy rzecz do używania przez czas oznaczony lub nie oznaczony, a najemca zobowiązuje się płacić wynajmującemu umówiony czynsz.

Tak więc najem jest umową dwustronnie obowiązującą i wzajemną; odpowiednikiem świadczenia wynajmującego, polegającego na oddaniu rzeczy do używania, jest świadczenie najemcy, polega-jące na płaceniu umówionego czynszu.

Na mocy art. 41 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2010 r., stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i ust. 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Oprócz stawki podstawowej, na wybrane grupy towarów i usług, ustawodawca przewidział stawki preferencyjne oraz zwolnienie od podatku.

Na mocy art. 43 ust. 1 pkt 1 ustawy, w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2010 r., zwal-nia się od podatku usługi wymienione w załączniku nr 4 do ustawy. W pozycji 4 tego załącznika zostały wymienione usługi w zakresie wynajmowania lub dzierżawienia nieruchomości o charakte-rze mieszkalnym na własny rachunek, z wyłączeniem wynajmu lokali w budynkach mieszkalnych na cele inne niż mieszkaniowe (PKWiU ex 70.20.11).

Zatem, biorąc pod uwagę powyższe stwierdzić należy, iż najem lokalu mieszkalnego jest czynnością, która podlega zwolnieniu od podatku VAT.

Sprzedaż 1/2 udziału w lokalu mieszkalnym została opodatkowana podatkiem VAT w wysokości 7%. Wynajem 1/2 lokalu mieszkalnego korzysta ze zwolnienia od podatku VAT. W chwili sprzedaży pozostałego udziału wynoszącego 1/2 w przedmiotowym lokalu mieszkalnym także zostanie naliczony podatek VAT w wysokości 7%.

Spółka w toku budowy całego budynku mieszkalnego systematycznie dokonywała odliczenia naliczonego przy zakupie towarów i usług podatku VAT, związanego z prowadzoną inwestycją.

W chwili obecnej Spółka nie jest w stanie wyodrębnić kwoty odliczonego podatku VAT odpowiadającego udziałowi w lokalu mieszkalnym, będącym przedmiotem najmu.

Wartość przychodu z tytułu najmu udziału w lokalu mieszkalnym (wartość sprzedaży zwolnionej) nie przekracza dwóch punktów procentowych całkowitej sprzedaży Spółki, ustalonej w sposób określony przepisami art. 90 ust. 2-6 ustawy.

Zgodnie z art. 91 ust. 1 ustawy, po zakończeniu roku, w którym podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, o którym mowa w art. 86 ust. 1, jest on obowiązany dokonać korekty kwoty podatku odliczonego zgodnie z art. 90 ust. 2-9, z uwzględnieniem proporcji obliczonej w sposób określony w art. 90 ust. 2-6 lub przepisach wyda-nych na podstawie art. 90 ust. 11, dla zakończonego roku podatkowego. Korekty tej nie dokonuje się, jeżeli różnica między proporcją odliczenia określoną w art. 90 ust. 4 a proporcją określoną w zdaniu poprzednim nie przekracza 2 punktów procentowych.

Stosownie do art. 91 ust. 2 ustawy, w przypadku towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niemate-rialnych i prawnych podlegających amortyzacji, a także gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli zostały zaliczone do środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych na-bywcy, z wyłączeniem tych, których wartość początkowa nie przekracza 15 000 zł, korekty, o której mowa w ust. 1, podatnik dokonuje w ciągu 5 kolejnych lat, a w przypadku nieruchomości i praw wieczystego użytkowania gruntów - w ciągu 10 lat, licząc od roku, w którym zostały oddane do użytkowania. Roczna korekta w przypadku, o którym mowa w zdaniu pierwszym, dotyczy jednej piątej, a w przypadku nieruchomości i praw wieczystego użytkowania gruntów - jednej dziesiątej kwoty podatku naliczonego przy ich nabyciu lub wytworzeniu. W przypadku środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, których wartość początkowa nie przekracza 15 000 zł, prze-pis ust. 1 stosuje się odpowiednio, z tym że korekty dokonuje się po zakończeniu roku, w którym zostały oddane do użytkowania. Obowiązek dokonywania korekt w ciągu 10 lat, o którym mowa w ust. 2, nie dotyczy opłat rocznych pobieranych z tytułu oddania gruntu w użytkowanie wieczyste; w przypadku tych opłat przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio (art. 91 ust. 2a ustawy).

Mając na uwadze powyższe należy stwierdzić, że Spółka nie jest zobowiązana do dokonania korekty podatku naliczonego w myśl art. 91 ust. 2 ustawy, ponieważ wartość obrotu z tytułu najmu udziału w lokalu mieszkalnym (wartość sprzedaży zwolnionej) nie przekracza dwóch punktów procentowych całkowitej sprzedaży Spółki, ustalonej w sposób określony przepisami art. 90 ust. 2-6 ustawy VAT.

Należy zauważyć, iż stosownie do przepisu art. 14b § 3 ww. ustawy, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Należy zatem zaznaczyć, że wydając przedmiotową inter-pretację tut. Organ oparł się na wynikającym z treści wniosku opisie przedstawionego stanu fak-tycznego. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawione-go stanu faktycznego, udzielona interpretacja traci swą aktualność.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.