ILPP2/443-197/09-4/JK

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 8 maja 2009 r. Izba Skarbowa w Poznaniu ILPP2/443-197/09-4/JK

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z o.o., przedstawione we wniosku z dnia 5 lutego 2009 r. (data wpływu 16 lutego 2009 r.) uzupełnionym pismem z dnia 29 kwietnia 2009 r. (data wpływu 4 maja 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego od zakupionego paliwa - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 16 lutego 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego od zakupionego paliwa. Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 29 kwietnia 2009 r. (data wpływu 4 maja 2009 r.) o doprecyzowanie opisanego stanu faktycznego.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca jest podmiotem prawa handlowego (spółka z ograniczoną odpowiedzialnością). Zajmuje się on zarządzaniem flotą pojazdów, gdzie w ramach tej usługi dokonuje wszystkich płatności za swoich klientów. Zainteresowany nie jest leasingodawcą samochodów którymi zarządza. Stronami umowy leasingowej są leasingodawca oraz klient Wnioskodawcy, czyli leasingobiorca. Umowa leasingu jest pomiędzy leasingodawcą a leasingobiorcą z pominięciem Zainteresowanego. Wnioskodawca zarządza flotą w ten sposób, iż ponosi wszystkie koszty związane z eksploatacją samochodów osobowych, m.in. koszty paliwa związane z samochodami osobowymi, o których mowa w art. 86 ust. 3 ustawy o podatku od towarów i usług. Spółka w przedmiocie swojej działalności posiada m.in. 71.10.Z "Wynajem samochodów osobowych". Następnie koszty poniesione przez Zainteresowanego są refakturowane na jego klientów.

Z uzupełnienia wniosku wynika, iż dokonywany przez Wnioskodawcę zakup paliwa stanowi część składową świadczonej usługi.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy Spółka ma prawo do pomniejszenia podatku VAT należnego o podatek naliczony z faktur dokumentujących nabycie paliwa od samochodów osobowych gdzie nabywcą jest Zainteresowany, który nie jest właścicielem samochodów osobowych.

Zdaniem Wnioskodawcy, ma on prawo do odliczenia podatku VAT od zakupionego paliwa w pełnej wysokości. Zainteresowany wskazuje, iż art. 88 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku od towarów i usług mówiący, że nie stosuje się zwrotu różnicy podatku należnego od nabywanych przez podatnika paliw silnikowych, oleju napędowego oraz gazu, wykorzystywanych do napędu samochodów osobowych, o których mowa w art. 86 ust. 3 (czyli w uproszczeniu dla tych samochodów, które przy zakupie dają prawo do zwrotu różnicy podatku należnego w wysokości 60% wartości podatku VAT nie więcej niż 6.000 zł), nie dotyczy samochodów osobowych, które są przeznaczone na potrzeby usług najmu i od zakupu których przysługiwało odliczenie podatku VAT, na podstawie art. 86 ust. 4 pkt 7 ustawy. Art. 86 ust. 4 ustawy mówi o tym, że ust. 3 nie dotyczy sytuacji, gdy przedmiotem działalności podatnika jest oddanie w odpłatne używanie tych samochodów na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innych umów o podobnym charakterze.

Wnioskodawca podkreśla, iż zgodne z jego stanowiskiem jest postanowienie z dnia 22 grudnia 2006 r. nr 1471/NUR2/443372/06/JP wydane przez Pierwszy Mazowiecki Urząd Skarbowy w Warszawie.

W myśl art. 86 ust. 3 ustawy, w przypadku nabycia samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony kwotę podatku naliczonego stanowi 60% kwoty podatku określonej w fakturze lub kwoty podatku należnego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów lub kwoty podatku należnego od dostawy towarów dla której podatnikiem jest nabywca - nie więcej niż 6.000 zł. Art. 86 ust. 4 ustawy stanowi, iż przepis ust. 3 nie dotyczy między innymi pkt 7 lit. b), tzn. przypadków gdy przedmiotem działalności podatnika jest:

* oddanie w odpłatne używanie tych samochodów (pojazdów) na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innych umów o podobnym charakterze gdy te samochody (pojazdy) są przez podatnika przeznaczone wyłącznie do wykorzystania na te cele przez okres nie krótszy niż sześć miesięcy.

Stosownie do art. 88 ust. 1 pkt 3 ustawy, obniżenie kwoty podatku lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do nabywanych przez podatnika paliw silnikowych, oleju napędowego oraz gazu, wykorzystywanych do napędu samochodów osobowych i innych pojazdów samochodowych, o których mowa w art. 86 ust. 3 ustawy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, podatkowaniu ww. podatkiem, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Z opisanego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Zainteresowany zajmuje się zarządzaniem flotą pojazdów, gdzie w ramach tej usługi dokonuje wszystkich płatności za swoich klientów. Ponosi także wszystkie koszty związane z eksploatacją samochodów osobowych m.in. koszty paliwa związane z samochodami osobowymi. Zakup paliwa stanowi część składową świadczonej przez niego usługi. Wnioskodawca nie jest leasingodawcą samochodów którymi zarządza. Umowa leasingu zawarta jest pomiędzy leasingodawcą a leasingobiorcą z pominięciem Zainteresowanego. Koszty poniesione przez Wnioskodawcę są refakturowane na jego klientów.

W zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124 - art. 86 ust. 1 ustawy.

Ze wskazanego przepisu wynika, iż prawo do odliczenia podatku naliczonego przysługuje wyłącznie podatnikowi podatku od towarów i usług, od zakupów towarów i usług wykorzystywanych do wykonywania czynności opodatkowanych.

Oznacza to, iż można odliczyć w całości podatek naliczony, który związany jest z transakcjami opodatkowanymi podatnika. Wskazana zasada wyłącza możliwość dokonania odliczenia podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są w ogóle wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług przewidują jednak wyjątki, w których podatnikowi nie przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego przy nabyciu towarów i usług, pomimo tego, że spełnia przesłanki uprawniające go do obniżenia kwoty podatku należnego o podatek naliczony, zawarte w art. 86 ust. 1 ustawy.

I tak, stosowne do art. 86 ust. 3 ustawy, w przypadku nabycia samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony kwotę podatku naliczonego stanowi 60% kwoty podatku określonej w fakturze lub kwoty podatku należnego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów lub kwoty podatku należnego od dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca - nie więcej jednak niż 6.000 zł.

Artykuł 88 ust. 1 pkt 3 ustawy stanowi, iż obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do nabywanych przez podatnika paliw silnikowych, oleju napędowego oraz gazu, wykorzystywanych do napędu samochodów osobowych i innych pojazdów samochodowych, o których mowa w art. 86 ust. 3.

W przedmiotowej sprawie paliwo nie jest wykorzystywane przez Wnioskodawcę do napędu samochodów osobowych i innych pojazdów samochodowych, o których mowa w art. 86 ust. 3 ustawy.

W związku z tym, podatek naliczony związany z nabywanym paliwem nie jest objęty wyłączeniem, o którym mowa w powołanym wyżej przepisie art. 88 ust. 1 pkt 3 ustawy.

Zatem, jeśli usługa świadczona przez Zainteresowanego podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, to w świetle art. 86 ust. 1 ustawy, przysługuje mu prawo do odliczenia podatku naliczonego na fakturze dokumentującej zakup paliwa.

Biorąc powyższe pod uwagę tut. Organ stwierdził, że stanowisko Wnioskodawcy jest nieprawidłowe bowiem samochody, z którymi związany jest zakup paliwa nie są przedmiotem dalszej odsprzedaży bądź oddania w odpłatne używanie. Wobec powyższego, przywołany przez Zainteresowanego art. 86 ust. 4 pkt 7 ustawy, w przedmiotowej sprawie nie ma zastosowania.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl