ILPP2/443-195/11-5/EN

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 22 kwietnia 2011 r. Izba Skarbowa w Poznaniu ILPP2/443-195/11-5/EN

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, przedstawione we wniosku z dnia 18 stycznia 2011 r. (data wpływu 25 stycznia 2011 r.) uzupełnionym pismem z dnia 12 kwietnia 2011 r. (data wpływu 13 kwietnia 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku dla usług budowlano-montażowych świadczonych przez podwykonawców - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 25 stycznia 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku dla usług budowlano-montażowych świadczonych przez podwykonawców. Przedmiotowy wniosek uzupełniono pismem z dnia 12 kwietnia 2011 r. (data wpływu 13 kwietnia 2011 r.) o wyjaśnienie skutków prawno-podatkowych, które Wnioskodawca chce wywieść z faktu, czy jego podwykonawcy stosują prawidłową stawkę podatku VAT do świadczonych na obiekcie wielorodzinnym mieszkalno-usługowym (PKOB 112) usług budowlano-montażowych.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca prowadzi działalność w zakresie realizacji projektów budowlanych związanych ze wznoszeniem budynków PKD 4110Z. Podstawową działalnością Zainteresowanego jest realizacja inwestycji związanych ze wznoszeniem obiektów mieszkalnych wielorodzinnych w których, w parterze znajdują się lokale usługowe. Powierzchnia użytkowa lokali mieszkalnych zawsze przewyższa 50% całej powierzchni użytkowej wszystkich lokali znajdujących się w budynku. Po wybudowaniu obiektu lokale zarówno mieszkalne jak i usługowe są sprzedawane jako samodzielne lokale wraz z udziałem: w prawie własności działki w częściach wspólnych budynku (np. wózkownia) oraz urządzeniach infrastruktury towarzyszącej znajdującej się na tej działce (np. place, zieleń i mała architektura, przyłącza) za wyjątkiem sieci gazowej wodno-kanaIizacyjnej i deszczowej, które odsprzedawane są operatorom tych sieci. W związku z faktem, że od 1 stycznia 2011 r. weszły w życie nowe uregulowania dotyczące podatku od towarów i usług Wnioskodawca zdecydował się zadać pytania związane ze stosowaniem nowych regulacji prawnych.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Jaką stawkę VAT powinni stosować podwykonawcy Wnioskodawcy, którzy sprzedają mu usługi budowlano-montażowe na obiekcie wielorodzinnym mieszkalno-usługowym PKOB 112, jeżeli ich prace dotyczą zarówno lokali mieszkalnych jak i usługowych.

Zdaniem Wnioskodawcy, podwykonawcy realizujący usługi budowlane na jego rzecz, których przedmiotem jest świadczenie usług na obiekcie wielorodzinnym mieszkalno-usługowym PKOB 112, w którym przeważającą część stanowią lokale mieszkalne (powyżej 50% udziału powierzchni użytkowej lokali mieszkalnych w całej powierzchni użytkowej wszystkich lokali), powinni stosować stawkę 8% zgodnie z art. 41 ust. 12, który mówi, że obniżoną stawkę 8% stosuję się do "dostawy, remontu, modernizacji, termomodernizacji lub przebudowy obiektów budowlanych lub ich części zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym", a niewątpliwie budynek wielorodzinny mieszkalno-usługowy spełnia te warunki, gdyż jest sklasyfikowany w polskiej klasyfikacji obiektów budowlanych w dziale 12.

W uzupełnieniu do wniosku Zainteresowany poinformował, iż stanowisko Ministra Finansów w kwestii stawki podatku zastosowanej przez jego podwykonawców jest bardzo ważne, gdyż w dbałości o swoje księgi rachunkowe i rozliczenia podatkowe, a także o zgodność z przepisami art. 88 ustawy o VAT, który mówi, że podatnik nie może odliczać m.in. transakcji udokumentowanych fakturami niepodlegającymi opodatkowaniu albo zwolnionymi z podatku, przy których np. został błędnie naliczony VAT należny, co zobowiązuje podatnika do weryfikacji stawek podatku VAT stosowanych przez kontrahentów na fakturach sprzedaży, które w przypadku Wnioskodawcy są fakturami zakupowymi. W konsekwencji ww. przepisu odliczenie błędnie wykazanego przez podwykonawcę podatku VAT może skutkować sankcjami karno-skarbowymi, dlatego tak ważne dla Wnioskodawcy jest ustalenie stawki podatku VAT na usługi budowlano-montażowe świadczone na obiektach opisanych powyżej, żeby nie popełniać błędów przy obniżaniu podatku VAT należnego o podatek VAT naliczony.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem, podlegają:

1.

odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;

2.

eksport towarów;

3.

import towarów;

4.

wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;

5.

wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...) - art. 7 ust. 1 ustawy.

Artykuł 2 pkt 6 ustawy w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2011 r. stanowi, iż przez towary rozumie się rzeczy ruchome oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Natomiast przez świadczenie usług - stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy - rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Stosownie do art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Zgodnie z obowiązującym od dnia 1 stycznia 2011 r. art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f:

1.

stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%;

2.

stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, art. 120 ust. 2 i 3 oraz w tytule załącznika nr 3 do ustawy, wynosi 8%;

3.

stawka zryczałtowanego zwrotu podatku, o której mowa w art. 115 ust. 2, wynosi 7%;

4.

stawka ryczałtu, o której mowa w art. 114 ust. 1, wynosi 4%.

W myśl art. 41 ust. 12 ustawy, stawkę podatku, o której mowa w ust. 2, stosuje się do dostawy, budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji lub przebudowy obiektów budowlanych lub ich części zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym.

Przez budownictwo objęte społecznym programem mieszkaniowym - zgodnie z art. 41 ust. 12a ustawy - rozumie się obiekty budownictwa mieszkaniowego lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych, oraz lokale mieszkalne w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12, a także obiekty sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w klasie ex 1264 - wyłącznie budynki instytucji ochrony zdrowia świadczących usługi zakwaterowania z opieką lekarską i pielęgniarską, zwłaszcza dla ludzi starszych i niepełnosprawnych, z zastrzeżeniem ust. 12b.

Artykuł 41 ust. 12b ustawy stanowi, iż do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym określonego w ust. 12a nie zalicza się:

1.

budynków mieszkalnych jednorodzinnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 300 m 2;

2.

lokali mieszkalnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 150 m 2.

W przypadku budownictwa mieszkaniowego o powierzchni przekraczającej limity określone w ust. 12b stawkę podatku, o której mowa w ust. 2, stosuje się tylko do części podstawy opodatkowania odpowiadającej udziałowi powierzchni użytkowej kwalifikującej do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym w całkowitej powierzchni użytkowej (art. 41 ust. 12c ustawy).

Obiekty budownictwa mieszkaniowego to, budynki mieszkalne stałego zamieszkania sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 11 (art. 2 pkt 12 ustawy).

Zgodnie z rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych (Dz. U. Nr 112, poz. 1316 z późn. zm.), budynki mieszkalne stałego zamieszkania sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 11, o których mowa w art. 2 pkt 12 ustawy, to:

1.

w grupie 111:

a.

w klasie 1110 - budynki mieszkalne jednorodzinne.

Klasa obejmuje: samodzielne budynki takie jak: pawilony, wille, domki wypoczynkowe, leśniczówki, domy mieszkalne w gospodarstwach rolnych, rezydencje wiejskie, domy letnie itp. Domy bliźniacze lub szeregowe, w których każde mieszkanie ma swoje własne wejście z poziomu gruntu.

Klasa nie obejmuje: budynków gospodarstw rolnych (1271), budynków o dwóch mieszkaniach (1121) Budynków o trzech i więcej mieszkaniach (1122),

2.

w grupie 112:

a.

w klasie 1121 - budynki o dwóch mieszkaniach i wielomieszkaniowe.

Klasa obejmuje: budynki samodzielne, domy bliźniacze lub szeregowe o dwóch mieszkaniach.

b.

w klasie 1122 - budynki o trzech i więcej mieszkaniach.

Klasa obejmuje: budynki mieszkalne pozostałe, takie jak: budynki mieszkalne, o trzech i więcej mieszkaniach.

Klasa nie obejmuje: budynków zbiorowego zamieszkania (1130), hoteli (1211), schronisk młodzieżowych, domków kempingowych, domów wypoczynkowych (1212).

3.

w grupie 113:

a.

w klasie 1130 - budynki zbiorowego zamieszkania.

Klasa obejmuje: budynki zbiorowego zamieszkania, w tym domy mieszkalne dla ludzi starszych, studentów, dzieci i innych grup społecznych, np.: domy opieki społecznej, hotele robotnicze, internaty i bursy szkolne, domy studenckie, domy dziecka, domy dla bezdomnych itp., budynki mieszkalne na terenie koszar, zakładów karnych i poprawczych, aresztów śledczych, budynki rezydencji prezydenckich i biskupich.

Klasa nie obejmuje: szpitali, klinik i budynków instytucji z opieką medyczną (lekarską lub pielęgniarską) (1264), zabudowań koszarowych (1274).

Z przedstawionych powyżej przepisów wynika, iż od dnia 1 stycznia 2011 r. 8% stawka podatku VAT może być zastosowana wyłącznie w stosunku do dostawy, budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji lub przebudowy obiektów budowlanych lub ich części, objętych programem społecznego budownictwa mieszkaniowego.

Zgodnie z § 7 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 73, poz. 392) obowiązującego od dnia 6 kwietnia 2011 r., stawkę podatku wymienioną w art. 41 ust. 1 ustawy obniża się do wysokości 8% dla:

1.

towarów i usług wymienionych w załączniku nr 1 do rozporządzenia;

2.

robót konserwacyjnych dotyczących budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym;

3.

robót konserwacyjnych dotyczących:

a.

obiektów budownictwa mieszkaniowego, o których mowa w art. 2 pkt 12 ustawy, lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych,

b.

lokali mieszkalnych w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12

- w zakresie w jakim wymienione roboty nie są objęte tą stawką na podstawie pkt 2.

Przez roboty konserwacyjne, o których mowa w ust. 1 pkt 2 i 3, rozumie się roboty mające na celu utrzymanie sprawności technicznej elementów budynku lub jego części inne niż remont (§ 7 ust. 2 rozporządzenia).

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie definiują pojęć budowa, remont modernizacja, termomodernizacja oraz przebudowa, dlatego też w tym zakresie należy odwołać się do przepisów prawa budowlanego.

Zgodnie z art. 3 pkt 6 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane (tekst jedn. Dz. U. z 2010 r. Nr 243, poz. 1623 z późn. zm.), przez budowę należy rozumieć wykonywanie obiektu budowlanego w określonym miejscu, a także odbudowę, rozbudowę, nadbudowę obiektu budowlanego.

Z kolei zgodnie z pkt 7a tego artykułu, przez przebudowę należy rozumieć wykonywanie robót budowlanych, w wyniku których następuje zmiana parametrów użytkowych lub technicznych istniejącego obiektu budowlanego, z wyjątkiem charakterystycznych parametrów, jak: kubatura, powierzchnia zabudowy, wysokość, długość, szerokość bądź liczba kondygnacji; w przypadku dróg są dopuszczalne zmiany charakterystycznych parametrów w zakresie niewymagającym zmiany granic pasa drogowego.

Natomiast definicję remontu zawarto w pkt 8 tego artykułu. Zgodnie z jego brzmieniem, przez remont należy rozumieć wykonywanie w istniejącym obiekcie budowlanym robót budowlanych polegających na odtworzeniu stanu pierwotnego a nie stanowiących bieżącej konserwacji, przy czym dopuszcza się stosowanie wyrobów budowlanych innych niż użyto w stanie pierwotnym.

Modernizacja oznacza unowocześnienie, uwspółcześnienie produktu, trwałe ulepszenie np. istniejącego obiektu budowlanego, prowadzące do zwiększenia jego wartości użytkowej (źródło: Wikipedia, wolna encyklopedia).

Zauważyć należy, iż przy ustaleniu właściwej stawki podatku VAT decydujące znaczenie ma fakt co jest przedmiotem sprzedaży, czy podatnik dokonuje dostawy towarów czy świadczy usługę oraz czy czynność wykonywana przez podatnika mieści się w zakresie czynności wymienionych w art. 41 ust. 12 ustawy (dostawa, budowa, remont, modernizacja, przebudowa obiektów budowlanych lub ich części zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym).

Strony w umowach cywilnoprawnych określają co jest przedmiotem sprzedaży. Wobec powyższego, jeżeli przedmiotem sprzedaży ma być konkretna usługa nie powinno się wyodrębniać poszczególnych elementów, które złożyły się na tę usługę i opodatkować ich osobno ponieważ usługodawca sprzedaje określoną usługę a nie jej elementy (koszty).

W opisie sprawy wskazano, iż podstawową działalnością Wnioskodawcy jest realizacja inwestycji związanych ze wznoszeniem obiektów mieszkalnych wielorodzinnych w których, w parterze znajdują się lokale usługowe. Powierzchnia użytkowa lokali mieszkalnych zawsze przewyższa 50% całej powierzchni użytkowej wszystkich lokali znajdujących się w budynku. Po wybudowaniu obiektu lokale zarówno mieszkalne jak i usługowe są sprzedawane jako samodzielne lokale wraz z udziałem: w prawie własności działki w częściach wspólnych budynku (np. wózkownia) oraz urządzeniach infrastruktury towarzyszącej znajdującej się na tej działce (np. place, zieleń i mała architektura, przyłącza) za wyjątkiem sieci gazowej wodno-kanaIizacyjnej i deszczowej, które odsprzedawane są operatorom tych sieci.

W związku z faktem, że od 1 stycznia 2011 r. weszły w życie nowe uregulowania dotyczące podatku od towarów i usług Wnioskodawca ma wątpliwości jaką stawkę VAT powinni stosować jego podwykonawcy, którzy sprzedają mu usługi budowlano-montażowe świadczone na obiekcie wielorodzinnym mieszkalno-usługowym PKOB 112, jeżeli ich prace dotyczą zarówno lokali mieszkalnych jak i usługowych.

Odnosząc zatem treść przytoczonych przepisów do opisu sprawy stwierdzić należy, iż zastosowanie w przedmiotowej sprawie prawidłowej stawki podatku uzależnione jest od postanowień umowy na wykonanie opisanych we wniosku usług. Jeżeli świadczone przez podwykonawcę - na rzecz Wnioskodawcy w obiekcie sklasyfikowanym w grupie PKOB 112 - usługi mieszczą się w zakresie czynności wymienionych w art. 41 ust. 12 ustawy (tj. dostawa, budowa, remont, modernizacja, przebudowa) to należną stawką będzie 8%, pod warunkiem, że ww. obiekt stanowi obiekt budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym.

Jeżeli jednak w umowie zostanie wskazane, iż przedmiotowe usługi dotyczyć będą poszczególnych części budynku, tj. lokali mieszkalnych i odrębnie lokali niemieszkalnych, wówczas w odniesieniu do usług wykonywanych tylko w lokalach mieszkalnych części mieszkalnej zastosowanie znajdzie 8% stawka podatku, natomiast do usług wykonywanych wyłącznie w części niemieszkalnej - 23% stawka podatku.

Natomiast w przypadku budownictwa nie objętego społecznym programem mieszkaniowym (tj. budynków mieszkalnych jednorodzinnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 300 m 2 oraz lokali mieszkalnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 150 m 2), preferencyjną stawkę VAT w wysokości 8% stosuje się tylko do części podstawy opodatkowania odpowiadającej udziałowi powierzchni użytkowej kwalifikującej te obiekty do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym w całkowitej powierzchni użytkowej.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Dodatkowo informuje się, że w niniejszej interpretacji załatwiono wniosek w części dotyczącej stawki podatku dla usług budowlano-montażowych świadczonych przez podwykonawców.

Natomiast w kwestii stawki podatku dla dostawy lokalu mieszkalnego, którego powierzchnia użytkowa nie przekracza 150 m 2 wraz z udziałem w gruncie oraz dla dostawy udziału w infrastrukturze towarzyszącej budownictwu mieszkaniowemu, została wydana w dniu 22 kwietnia 2011 r. odrębna interpretacja indywidualna nr ILPP2/443-195/11-4/EN.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl