ILPP2/443-195/09-2/EWW

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 12 lutego 2009 r. (data wpływu 16 lutego 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku - jest nieprawidłowe.

W dniu 16 lutego 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca zajmuje się transportem międzynarodowym. Zatrudnia podwykonawców, którym planuje udostępnić karty paliwowo-autostardowe. Karty te dają prawo dokonania zakupu za granicą. Za zakupy dokonane przez podwykonawców, Zainteresowany otrzymuje fakturę w złotówkach, wystawioną przez firmę zagraniczną, z klauzulą "płatności dokonano na konto X " i stawką VAT NP.

Następnie Spółka dokonuje sprzedaży paliwa wraz z własną marżą dla podwykonawców.

Wnioskodawca poinformował, że firma X jest zarejestrowana dla potrzeb podatku VAT na terenie kraju, a faktury zawierają zagraniczny podatek od wartości dodanej, w tym państwie, w którym paliwo zostało zatankowane.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Ponieważ zakup i zużycie paliwa następuje za granicą kraju, czy do sprzedaży należy zastosować stawkę podatku w wysokości 22%, czy też powyższa sprzedaż nie podlega podatkowi VAT.

Zdaniem Wnioskodawcy, należy zastosować stawkę podatku w wysokości 22%, ze względu na to, iż jest to sprzedaż krajowa.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają:

W art. 7 ust. 1 ustawy postanowiono, iż przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

W przypadku dostawy towarów bardzo istotnym dla prawidłowego rozliczenia podatku od towarów i usług jest określenie miejsca ich dostawy. Od poprawności określenia miejsca świadczenia przy dostawie towarów zależeć będzie, czy będzie ono podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w Polsce, czy też nie.

Dostawa towarów podlega opodatkowaniu podatkiem VAT, jeśli spełnione są łącznie następujące warunki:

* dostawa odbywa się za wynagrodzeniem,

* jest realizowana na terytorium kraju, bądź traktowana jest jako mająca na nim miejsce,

* dokonuje jej podatnik VAT występujący w takim charakterze w odniesieniu do danej czynności.

Stosownie do art. 22 ust. 1 pkt 3 ustawy, miejscem dostawy towarów jest w przypadku towarów niewysyłanych ani nietransportowanych - miejsce, w którym towary znajdują się w momencie dostawy.

Z informacji przedstawionych we wniosku wynika, że zakup paliwa dokonywany będzie przez podwykonawców poza granicami kraju, a zapłata za towar nastąpi za pomocą kart paliwowo autostradowych, które Zainteresowany planuje im udostępnić. Fakturę dokumentującą dany zakup Wnioskodawca otrzyma od podmiotu zagranicznego, z klauzulą "płatności dokonano na konto X" i stawką VAT NP. Następnie Zainteresowany sprzeda przewoźnikowi paliwo wraz z marżą.

Mając na uwadze przytoczone przepisy stwierdzić należy, że miejscem dostawy paliwa do samochodów przewoźników i jednocześnie miejscem jego opodatkowania będą terytoria państw, na terenie których nastąpi nabycie paliwa. W przedmiotowej sytuacji mamy bowiem do czynienia z przypadkiem, o którym mowa w art. 22 ust. 1 pkt 3 ustawy. Zakupione paliwo nie jest wysyłane ani transportowane do nabywcy.

Dostawa paliwa, w tej sytuacji, nie będzie wiązała się zatem dla Zainteresowanego z zaistnieniem jakichkolwiek czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na terytorium Polski. Nie będzie on doliczał także podatku VAT do wartości faktury otrzymanej od zagranicznego podmiotu za paliwo do samochodów używanych przez podwykonawców.

Reasumując, dostawa przez Wnioskodawcę paliwa poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegać będzie opodatkowaniu w miejscu (w kraju), w którym nastąpi zatankowanie paliwa do baku samochodu. Zatankowane bezpośrednio do samochodów przewoźników paliwo, zostaje wykorzystane praktycznie już w chwili wyjazdu ze stacji benzynowej.

Rozliczenie na terenie Polski zakupionego poza granicami kraju paliwa, dokonywane między Spółka a podwykonawcami, nie będzie stanowiło transakcji opodatkowanej podatkiem od towarów i usług.

Ponadto, należy zwrócić uwagę, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie przedstawione w opisywanym stanowisku własnym, które nie zostały objęte pytaniem - nie mogą być zgodnie z art. 14b § 1 oraz art. 14f § 2 Ordynacji podatkowej - rozpatrzone.

Interpretacja dotyczy zaistniałego zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gorzowie Wielkopolskim, ul. Dąbrowskiego 13, 66-400 Gorzów Wielkopolski po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.