ILPP2/443-189/13-4/SJ

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni, przedstawione we wniosku z dnia 4 marca 2013 r. (data wpływu 8 marca 2013 r.) uzupełnionym pismem z dnia 23 kwietnia 2013 r. (data wpływu 26 kwietnia 2013 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży gruntu - jest prawidłowe.

W dniu 8 marca 2013 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży gruntu. Przedmiotowy wniosek został uzupełniony w dniu 26 kwietnia 2013 r. poprzez doprecyzowanie opisu sprawy.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Zainteresowana jest właścicielem gruntu o charakterze rolnym. Grunt Wnioskodawczyni nabyła w 2007 r. w ramach powiększenia gospodarstwa rolnego.

Zainteresowana nie poniosła nakładów na uzbrojenie gruntu. Zawarła jedynie warunkową umowę ze spółką na podłączenie energii elektrycznej.

Wnioskodawczyni gruntu nie wykorzystuje i nie wykorzystywała w działalności gospodarczej, w tym również w działalności rolniczej, ani go nie udostępnia i nie udostępniała innym osobom na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub użyczenia. Zainteresowana nie posiada i nie posiadała statusu rolnika ryczałtowego.

W stosunku do gruntu wydano warunki zabudowy, na zabudowę mieszkaniową, ale wydano je nie z inicjatywy Zainteresowanej, która ponadto nie dokonywała żadnego podziału nieruchomości.

Poza opisanym gruntem rolnym, Wnioskodawczyni jest w ramach małżeńskiej wspólnoty majątkowej, współwłaścicielem z mężem, działki ok. 500 m^2, w której posiadanie weszli drogą zasiedzenia, oraz domu, w którym zamieszkują. Zainteresowana nie posiada nieruchomości innych niż wskazane grunty i dom.

Obecnie Wnioskodawczyni rozważa sprzedaż przedmiotowego gruntu rolnego w całości. Ewentualna sprzedaż nastąpi najwcześniej w 2013 r.

Zainteresowana nie dokonywała wcześniej sprzedaży gruntów, czy działek. Prowadzi działalność gospodarczą w zakresie prowadzenia ksiąg rachunkowych i doradztwa księgowego.

W uzupełnieniu do wniosku Wnioskodawczyni wskazała, iż:

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy ewentualna sprzedaż gruntu przez Wnioskodawczynię będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Zdaniem Wnioskodawczyni, ewentualna sprzedaż gruntu przez nią nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Stanowisko to oparte jest na szeregu argumentów, wynikających z przepisów prawa.

1.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, "Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności."

Z kolei zgodnie z art. 15 ust. 2 tej ustawy, "Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych".

W świetle tych przepisów, aby ocenić, czy wykonując daną czynność, osoba powinna być traktowana jako podatnik VAT czy nie, konieczne jest ustalenie, czy jej działania można uznać za właściwe dla producenta, handlowca, czy usługodawcy.

Do oceny charakteru działania sprzedawcy działek gruntu w kontekście VAT pomocne są tezy wyroku Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej (dalej: Trybunał) z dnia 15 września 2011 r. (w sprawach połączonych C-180/10 i C-181/10). Trybunał uznał m.in., że:

"36 Z orzecznictwa wynika w tej mierze, że czynności związane ze zwykłym wykonywaniem prawa własności nie mogą same z siebie być uznawane za prowadzenie działalności gospodarczej (zob. wyrok z dnia 20 czerwca 1996 r. w sprawie C-155/94 Wellcome Trust, Rec. s. I-3013, pkt 32.

37 Należy dodać, że sama liczba i zakres transakcji sprzedaży dokonanych w niniejszej sprawie nie ma charakteru decydującego. Jak orzekł Trybunał, zakres transakcji sprzedaży nie może stanowić kryterium rozróżnienia między czynnościami dokonywanymi prywatnie, które znajdują się poza zakresem zastosowania dyrektywy, a czynnościami stanowiącymi działalność gospodarczą. Trybunał stwierdził, że dużych transakcji sprzedaży można dokonywać również jako czynności osobistych (zob. podobnie ww. wyrok w sprawie Wellome Trust, pkt 37).

38 Podobnie okoliczność, iż przed sprzedażą zainteresowany dokonał podziału gruntu na działki w celu osiągnięcia wyższej ceny łącznej sama z siebie nie jest decydująca. Nie ma takiego charakteru również długość okresu, w jakim te transakcje następowały, ani wysokość osiągniętych z nich przychodów. Całość powyższych elementów może bowiem odnosić się do zarządzania majątkiem prywatnym zainteresowanego.

39 Inaczej jest natomiast w wypadku, gdy zainteresowany podejmuje aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców w rozumieniu art. 9 ust. 1 akapit drugi dyrektywy VAT.

40 Takie aktywne działania mogą polegać na przykład na uzbrojeniu terenu albo na działaniach marketingowych.

41 Działania takie nie należą do zakresu zwykłego zarządu majątkiem prywatnym, w związku z czym w takiej sytuacji dostawy terenu budowlanego nie można uznać za czynność związaną ze zwykłym wykonywaniem prawa własności".

2.

W świetle zacytowanego orzeczenia Trybunału, Zainteresowana zwróciła uwagę, że w stosunku do opisanego gruntu nie wykonała zorganizowanych prac, które mogłyby świadczyć o prowadzeniu przez nią działalności w zakresie obrotu nieruchomościami, tj.:

* nie poniosła nakładów na podniesienie wartości gruntu (jak np.: doprowadzenie mediów, ogrodzenie, budowa drogi, itp.). Jest jedynie stroną warunkowej umowy z.... Warunkiem doprowadzenia energii elektrycznej do gruntu jest wydzielenie działki pod budowę stacji transformatorowej lub ustanowienie służebności wyodrębnionego pomieszczenia w przypadku stacji wbudowanej oraz zarezerwowanie pasów wolnych od zabudowy i przeszkód terenowych dla linii energetycznych prowadzących do stacji. Warunki te nie zostały spełnione i w najbliższym czasie Wnioskodawczyni nie zamierza ich spełnić;

* nie dokonała podziału gruntu na mniejsze działki;

* w stosunku do gruntu wydano wprawdzie warunki zabudowy, ale wydano je nie z jej inicjatywy.

Ponadto, nie ma planów wykonywania w stosunku do nieruchomości zorganizowanych czynności o powtarzalnym charakterze, bo jest właścicielem tylko jednej nieruchomości (poza domem, w którym z mężem mieszka, i poza gruntem, w którego posiadanie weszła z mężem drogą zasiedzenia, dom i ten grunt są współwłasnością jej i męża). Nie posiada innych gruntów i nie zamierza ich nabywać.

Wnioskodawczyni gruntu nie wykorzystuje i nie wykorzystywała w działalności gospodarczej, w tym również w działalności rolniczej, ani go nie udostępnia i nie udostępniała innym osobom na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub użyczenia.

Nie posiada i nie posiadała statusu rolnika ryczałtowego.

Wpływu na kwalifikację sprzedaży gruntu przez nią nie ma fakt, że prowadzi działalność gospodarczą w zakresie prowadzenia ksiąg i doradztwa księgowego, bo prowadzenie ksiąg to działalność całkowicie odmienna od obrotu nieruchomościami.

Z powyższych względów zasadne będzie potraktowanie ewentualnego zbycia przez Zainteresowaną gruntu jako sprzedaży majątku prywatnego, nie stanowiącego działania charakterystycznego dla handlowca profesjonalnie trudniącego się obrotem nieruchomościami.

Podsumowanie

Reasumując, prawidłowe jest stanowisko, zgodnie z którym, sprzedaż gruntu przez Wnioskodawczynię nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Zainteresowana wnosi o potwierdzenie prawidłowości jej stanowiska w opisanej powyżej sprawie.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Artykuł 2 pkt 6 ustawy stanowi, iż przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Natomiast w art. 8 ust. 1 ustawy wskazano, iż przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Z uwagi na powyższe uregulowania, sprzedaż gruntu jest dostawą towarów.

Jednakże samo stwierdzenie, że podmiot dokonuje czynności podlegających opodatkowaniu nie jest wystarczającą przesłanką, aby daną czynność opodatkować podatkiem od towarów i usług. Istotnym jest, aby podmiot działał w charakterze podatnika, a więc osoby prowadzącej działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.

Na mocy art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza - art. 15 ust. 2 ustawy w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 kwietnia 2013 r. - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Określony w cytowanej ustawie zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług wskazuje, iż do tego, aby faktycznie zaistniało opodatkowanie danej czynności konieczne jest, aby czynność podlegającą opodatkowaniu wykonał podmiot, który dla tej właśnie czynności będzie działał jako podatnik. Definicja działalności gospodarczej, zawarta w ustawie o VAT, ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem "podatnik" tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym.

Analizując powyższe przepisy stwierdzić należy, że dostawa towarów podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonywana będzie przez podmiot mający status podatnika, a dodatkowo działającego w takim charakterze w odniesieniu do danej transakcji. Istotnym dla określenia, że w odniesieniu do konkretnej dostawy, mamy do czynienia z podatnikiem podatku VAT jest stwierdzenie, że prowadzi on działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy.

Właściwym zatem jest wykluczenie osób fizycznych z grona podatników w przypadku, gdy dokonują sprzedaży, przekazania, bądź darowizny towarów stanowiących część majątku osobistego, tj. majątku, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży, bądź wykonywania innych czynności w ramach działalności gospodarczej.

W kontekście powyższego nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje jednorazowych lub okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej, czy zarejestrowanej działalności gospodarczej. Dokonywanie określonych czynności poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej, również nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności.

Przyjęcie, że dany podmiot sprzedając grunt działa w charakterze podatnika prowadzącego handlową działalność gospodarczą (jako handlowiec) wymaga ustalenia, czy jego działalność w tym zakresie przybiera formę zawodową (profesjonalną). Przejawem zaś takiej aktywności określonej osoby w zakresie obrotu nieruchomościami, która może wskazywać, że jej czynności przybierają formę zorganizowaną może być np.: nabycie terenu przeznaczonego pod zabudowę, jego uzbrojenie, wydzielenie dróg wewnętrznych, działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, uzyskanie decyzji o warunkach zabudowy terenu, czy wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru, prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług deweloperskich lub innych tego rodzaju usług o zbliżonym charakterze. Przy czym na tego rodzaju aktywność "handlową" wskazywać musi ciąg powyżej przytoczonych okoliczności, a nie stwierdzenie jedynie faktu wystąpienia pojedynczych z nich.

W podobny sposób kwestę tą rozstrzygnął Naczelny Sąd Administracyjny w Warszawie w orzeczeniu z dnia 29 października 2007 r., sygn. akt I FPS 3/07, w myśl którego formalny status danego podmiotu jako podatnika zarejestrowanego, a także okoliczność, że dana czynność została wykonana wielokrotnie lub jednorazowo, lecz z zamiarem częstotliwości nie mogą przesądzać o opodatkowaniu tej czynności bez każdorazowego ustalenia, czy w odniesieniu do konkretnej czynności podmiot ten występował w charakterze podatnika podatku VAT.

W kwestii opodatkowania dostawy gruntów istotne jest, czy w świetle zaprezentowanego we wniosku stanu Wnioskodawczyni w celu dokonania sprzedaży gruntu podejmie aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producenta, handlowca i usługodawcę w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, co skutkuje koniecznością uznania jej za podmiot prowadzący działalność gospodarczą w rozumieniu tego przepisu, a więc za podatnika podatku od towarów i usług, czy też sprzedaż nastąpiła w ramach zarządu majątkiem prywatnym. Zwykłe nabycie lub sprzedaż rzeczy nie stanowi wykorzystywania w sposób ciągły majątku rzeczowego w celu uzyskania z tego tytułu dochodu w rozumieniu art. 9 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej - Dz.U.UE L347.1 z późn. zm. - (a tym samym art. 15 ust. 2 ustawy) jako, że jedynym przychodem z takich transakcji może być ewentualny zysk ze sprzedaży tej rzeczy.

Ponadto, jak wynika z orzeczenia Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z dnia 15 września 2011 r. w sprawach C-180/10 i C-181/10, dostawę gruntu przeznaczonego pod zabudowę należy uznać za objętą podatkiem od wartości dodanej, pod warunkiem, że transakcja ta nie stanowi jedynie czynności związanej ze zwykłym wykonywaniem prawa własności. Przy spełnieniu powyższych warunków nie ma znaczenia fakt, iż podmiot dokonujący dostawy jest "rolnikiem ryczałtowym".

Z opisu sprawy wynika, iż Wnioskodawczyni jest właścicielem gruntu o charakterze rolnym, który został nabyty w 2007 r. w ramach powiększenia gospodarstwa rolnego. Zainteresowana nie posiada i nie posiadała statusu rolnika ryczałtowego. Nie poniosła nakładów na uzbrojenie gruntu. Zawarła jedynie warunkową umowę ze spółką... na podłączenie energii elektrycznej. Przedmiotowy grunt Wnioskodawczyni nie wykorzystuje i nie wykorzystywała w działalności gospodarczej, w tym również w działalności rolniczej, ani go nie udostępnia i nie udostępniała innym osobom na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub użyczenia, nie dokonywała również żadnego podziału nieruchomości. Z gruntów nabytych w 2007 r. nie były dokonywane dostawy produktów rolnych. W okresie od chwili nabycia grunt leżał odłogiem i nie był wykorzystywany rolniczo. Obecnie Wnioskodawczyni rozważa sprzedaż przedmiotowego gruntu rolnego w całości. Ewentualna sprzedaż nastąpi najwcześniej w 2013 r. Jak wskazała Zainteresowana, nie zostały poniesione żadne nakłady w celu przygotowania gruntu do sprzedaży i nie będą one ponoszone przed sprzedażą. Jedyną czynnością podjętą przez Wnioskodawczynię było zlecenie pośrednikowi w obrocie nieruchomościami poszukiwania nabywcy nieruchomości. W stosunku do gruntu wydano warunki zabudowy, na zabudowę mieszkaniową, ale wydano je nie z inicjatywy Zainteresowanej. Wnioskodawczyni nie dokonywała wcześniej sprzedaży gruntów, czy działek i nie planuje w przyszłości dokonywania sprzedaży kolejnych gruntów. Poza opisanym gruntem rolnym, Zainteresowana jest w ramach małżeńskiej wspólnoty majątkowej, współwłaścicielem z mężem, działki ok. 500 m^2, w której posiadanie weszli drogą zasiedzenia, oraz domu, w którym zamieszkują. Wnioskodawczyni nie posiada nieruchomości innych niż wskazane grunty i dom. Wykonuje działalność gospodarczą w zakresie prowadzenia ksiąg rachunkowych i doradztwa księgowego, nie prowadzi natomiast działalności pozarolniczej w zakresie sprzedaży i wynajmu nieruchomości.

Z zawartego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego nie wynika taka aktywność Zainteresowanej, która wykraczałaby poza ramy czynności związanych ze zwykłym wykonywaniem prawa własności. W niniejszej sprawie Wnioskodawczyni nie podjęła bowiem ciągu działań (takich np. jak: nabycie terenu przeznaczonego pod zabudowę, uzbrojenie terenu, podział gruntu, ogrodzenie działek, ogłoszenie w prasie w poszukiwaniu nabywców itd.), które wskazywałyby na aktywność w zakresie obrotu nieruchomościami.

A zatem, w przedmiotowej sprawie brak jest przesłanek pozwalających uznać Zainteresowaną za podatnika w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy, prowadzącego działalność gospodarczą, w myśl art. 15 ust. 2 ustawy, polegającą na handlu nieruchomościami. Jak wcześniej wyjaśniono, aby uznać określoną sprzedaż za opodatkowaną podatkiem VAT nie wystarcza stwierdzić jedynie, iż nastąpiła dostawa towarów, lecz wymagane jest określenie podmiotu dokonującego dostawy za występującego w związku ze sprzedażą jako podatnika podatku od towarów i usług. W niniejszej sprawie takich przesłanek brak.

W przedmiotowej sprawie uznać zatem należy, iż Zainteresowana dokonując sprzedaży gruntu nie będzie działała w charakterze podatnika, a czynność ta nie będzie nosiła znamion działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług. Powyższe wynika z faktu, iż sprzedaż przez Wnioskodawczynię nieruchomości gruntowej, stanowi zwykłe wykonywanie prawa własności. Tym samym, w przedmiotowej sprawie Zainteresowana, zbywając nieruchomość stanowiącą jej majątek prywatny, korzysta z przysługującego jej prawa do rozporządzania własnym majątkiem. Skutkiem powyższego - stosownie do obowiązującego orzecznictwa - transakcja zbycia nieruchomości gruntowej nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Reasumując, sprzedaż przez Wnioskodawczynię zakupionego w 2007 r. gruntu, nie będzie stanowiła działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy i nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Bowiem Zainteresowana, w związku z dostawą przedmiotowego gruntu, będzie korzystała z przysługującego prawa do rozporządzania własnym majątkiem, co oznacza, że nie wypełni przesłanek zdefiniowanych w art. 15 ust. 1 i ust. 2 ustawy i nie wystąpi w charakterze podatnika podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Należy zauważyć, iż stosownie do przepisu art. 14b § 3 ustawy - Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Należy zatem zaznaczyć, że wydając przedmiotową interpretację tut. Organ oparł się na wynikającym z treści wniosku opisie zdarzenia przyszłego. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu opisanego zdarzenia przyszłego, udzielona interpretacja traci swą aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.