ILPP2/443-185/14-2/SJ

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana, przedstawione we wniosku z 18 lutego 2014 r. (data wpływu 19 lutego 2014 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku VAT w pełnej wysokości z faktur dokumentujących zakup paliwa do samochodu osobowego - jest nieprawidłowe.

W dniu 19 lutego 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku VAT w pełnej wysokości z faktur dokumentujących zakup paliwa do samochodu osobowego.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą jako osoba fizyczna od 1 stycznia 2010 r. Przedmiotem działalności są usługi w zakresie architektury i inżynierii opodatkowane podatkiem VAT. Zainteresowany jest czynnym podatnikiem VAT. Wykonane usługi dokumentuje fakturami VAT.

W ubiegłym roku Wnioskodawca zakupił do działalności gospodarczej nowy samochód. Został on odebrany z salonu w marcu 2013 r. Samochód ten jest wykorzystywany w prowadzonej działalności i służy do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług. W posiadanej karcie pojazdu tego samochodu w poszczególnych rubrykach określono:

* Rodzaj i przeznaczenie pojazdu wpisano: osobowy,

* Dopuszczalna masa całkowita: 1635 kg,

* Liczba miejsc: 5,

* Dopuszczalna ładowność: 535 kg.

Zainteresowany posiada również Świadectwo zgodności WE potwierdzające liczbę miejsc siedzących 5 oraz kategorię pojazdu M1. Wydano dla tego samochodu również oświadczenie o dodatkowych danych i informacjach o pojeździe niezbędnych do jego rejestracji (Wnioskodawca posiada kopię). Z oświadczenia wynika, że jest to samochód osobowy o dopuszczalnej ładowności 535 kg. Nabywane paliwo służy do napędu ww. samochodu.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy od faktur dokumentujących zakup paliwa do opisanego wyżej samochodu o ładowności powyżej 500 kg i liczbie miejsc 5, wykorzystywanego w działalności gospodarczej podatnika przysługuje podatnikowi prawo do odliczenia podatku VAT w pełnej wysokości.

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Z treści art. 86 ust. 1 ww. ustawy wynika, że w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z pewnymi zastrzeżeniami określonymi w ustawie.

Zaś w myśl art. 86 ust. 2 tej samej ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi m.in. suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Ograniczenie w odliczaniu podatku VAT od zakupu paliwa wynika z art. 88a obecnie obowiązującej ustawy o podatku od towarów i usług: "Obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do nabywanych przez podatnika paliw silnikowych, oleju napędowego oraz gazu, wykorzystywanych do napędu samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych, o których mowa w art. 86a ust. 1.

Zaś art. 86a ust. 1 ww. ustawy, dotyczy nabycia:

W myśl ust. 2 tego samego artykułu, przepis ust. 1 pkt 2 nie dotyczy:

(...)

A ust. 4 art. 86a ww. ustawy stwierdza, że dopuszczalna ładowność pojazdu oraz liczba miejsc (siedzeń), o których mowa w ust. 2 pkt 6, określona jest na podstawie dokumentów wydanych zgodnie z przepisami prawa o ruchu drogowym. Pojazdy, które w dokumentach, o których mowa w zdaniu pierwszym, nie mają określonej dopuszczalnej ładowności lub liczby miejsc, uznaje się również za samochody osobowe, o których mowa w ust. 1 pkt 1 (czyli za samochody osobowe).

Posiadany samochód jest pojazdem samochodowym oraz spełnia podane kryteria dopuszczalnej ładowności oraz ilości miejsc. Dopuszczalna ładowność (535 kg) oraz liczba miejsc (5) jest określona w dokumentach wydanych zgodnie z przepisami o ruchu drogowym. Takimi dokumentami wydanymi dla posiadanego samochodu są: karta pojazdu, świadectwo zgodności WE, oświadczenie o dodatkowych danych i informacjach o pojeździe niezbędnych do jego rejestracji. Wystarczy, zdaniem Wnioskodawcy, że dopuszczalna ładowność oraz liczba miejsc wynika z jednego takiego dokumentu, który posiada, czyli np. karty pojazdu.

Podstawowym zagadnieniem do rozstrzygnięcia pozostaje co oznacza wymienione w art. 86a ustawy o podatku od towarów i usług pojęcie "samochodów osobowych". Pojęcie "samochodu osobowego" nie zostało zdefiniowane odrębnie w przedmiotowej ustawie.

Stanowisko Zainteresowanego jest takie, że przez samochody osobowe wymienione w art. 86a ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług należy rozumieć samochody nie spełniające kryteriów określonych w art. 86a ust. 2. Wskazuje na to treść ust. 4 art. 86a, a mianowicie "Pojazdy, które w dokumentach, o których mowa w zdaniu pierwszym, nie mają określonej dopuszczalnej ładowności lub liczby miejsc, uznaje się również za samochody osobowe, o których mowa w ust. 1 pkt 1". Za takim rozumieniem pojęcia samochodu osobowego w świetle ustawy o podatku od towarów i usług przemawia fakt zamieszczenia definicji samochodu osobowego w ustawie z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz w ustawie z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych. Te wymienione ustawy o podatkach dochodowych z definicji samochodu osobowego wykluczają właśnie pojazdy wymienione w art. 86a ust. 2. Należy podkreślić, że ustawy o podatkach dochodowych oraz ustawa o podatku od towarów i usług tworzą razem system podatkowy. Ustawy te nie powinny więc podawać podobnych, aczkolwiek różniących się w niewielkim stopniu pojęć, gdyż to by wprowadzało w błąd podatników, rodziłoby komplikacje w rozliczeniach podatku i podważałoby zaufanie obywateli do państwa.

Wnioskodawca uważa, że należy wykluczyć stosowanie do celów podatkowych klasyfikację pojazdów na podstawie rozporządzenia do ustawy - Prawo o ruchu drogowym, czyli kategorii pojazdu. Ustawa o podatku od towarów i usług wyraźnie wskazuje jakie dane i w jakim przypadku należy stwierdzać na podstawie dokumentów wydanych zgodnie z przepisami prawa o ruchu drogowym. Takie wskazanie występuje przykładowo dla samochodów sklasyfikowanych jako wielozadaniowy i van. Ustawa ta nie wskazuje aby przez samochody osobowe rozumieć pojazdy klasyfikowane jako osobowe na podstawie przepisów prawa o ruchu drogowym.

Przyjmując ww. stanowisko, posiadany samochód pod względem podatku VAT należałoby uznać za inny, niż samochody osobowe pojazd samochodowy o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony, który posiada liczbę miejsc 5 i dopuszczalną ładowność większą niż 500 kg a w związku z tym nie podlega ograniczeniom określonym w art. 88a. Od faktur dokumentujących zakup paliwa do wyżej opisanego samochodu, wykorzystywanego w działalności gospodarczej przysługuje w takim przypadku prawo do odliczenia podatku VAT w pełnej wysokości.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

W związku z tym, że wniosek złożony w dniu 19 lutego 2014 r. dotyczy stanu faktycznego niniejszą interpretację wydano według stanu prawnego obowiązującego w ww. dacie.

Zgodnie z przepisem art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą - podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Stosownie do treści art. 86 ust. 1 ustawy - w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W świetle art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy (w brzmieniu od 1 stycznia 2014 r.) - kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

Jak wskazano wyżej, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje zarejestrowany, czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.

W tym miejscu należy wyjaśnić, że w okresie od 1 stycznia 2011 r. do 31 grudnia 2013 r. kwestie dotyczące odliczenia podatku od towarów i usług związanego z nabyciem samochodów oraz paliw, regulowały odpowiednio przepisy art. 3 oraz art. 4 ustawy z dnia 16 grudnia 2010 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz ustawy o transporcie drogowym (Dz. U. Nr 247, poz. 1652 z późn. zm.).

Natomiast od 1 stycznia 2014 r. obowiązują nowe przepisy dotyczące odliczenia podatku od towarów i usług związanego z nabyciem samochodów, tj. przepisy art. 86a ust. 1-10 ustawy o podatku od towarów i usług.

W myśl obowiązującego od 1 stycznia 2014 r. art. 86a ust. 1 ustawy - w przypadku nabycia:

#8210; kwotę podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, stanowi 60% kwoty podatku określonej w fakturze lub kwoty podatku należnego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów lub kwoty podatku należnego od dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca - nie więcej jednak niż 6000 zł.

W świetle tego przepisu możliwość odliczenia całości podatku od nabycia występuje w przypadku, gdy dopuszczalna masa całkowita pojazdu samochodowego przekracza 3,5 tony.

Od tej zasady występuje szereg wyjątków, wymienionych w art. 86a ust. 2 ustawy, który stanowi, że - przepis ust. 1 pkt 2 nie dotyczy:

Dopuszczalna ładowność pojazdu oraz liczba miejsc (siedzeń), o których mowa w ust. 2 pkt 6, określona jest na podstawie dokumentów wydanych zgodnie z przepisami prawa o ruchu drogowym. Pojazdy, które w dokumentach, o których mowa w zdaniu pierwszym, nie mają określonej dopuszczalnej ładowności lub liczby miejsc, uznaje się również za samochody osobowe, o których mowa w ust. 1 pkt 1 (art. 86a ust. 4 ustawy obowiązujący od 1 stycznia 2014 r.).

Jednocześnie zgodnie z treścią obowiązującego od 1 stycznia 2014 r. art. 88a ustawy - obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do nabywanych przez podatnika paliw silnikowych, oleju napędowego oraz gazu, wykorzystywanych do napędu samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych, o których mowa w art. 86a ust. 1.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca (czynny podatnik VAT) prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą jako osoba fizyczna od 1 stycznia 2010 r. Przedmiotem działalności są usługi w zakresie architektury i inżynierii opodatkowane podatkiem VAT - Zainteresowany wykonane usługi dokumentuje fakturami VAT. W ubiegłym roku Wnioskodawca zakupił do działalności gospodarczej nowy samochód. Został on odebrany z salonu w marcu 2013 r. Samochód ten jest wykorzystywany w prowadzonej działalności i służy do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług. W posiadanej karcie pojazdu tego samochodu w poszczególnych rubrykach określono:

* Rodzaj i przeznaczenie pojazdu: osobowy,

* Dopuszczalna masa całkowita: 1635 kg,

* Liczba miejsc: 5,

* Dopuszczalna ładowność: 535 kg.

Zainteresowany posiada również Świadectwo zgodności WE potwierdzające liczbę miejsc siedzących 5 oraz kategorię pojazdu M1. Wydano dla tego samochodu również oświadczenie o dodatkowych danych i informacjach o pojeździe niezbędnych do jego rejestracji (Wnioskodawca posiada kopię). Z oświadczenia wynika, że jest to samochód osobowy o dopuszczalnej ładowności 535 kg. Nabywane paliwo służy do napędu ww. samochodu.

Wskazać należy, że przepisy ustawy o podatku VAT nie definiują pojęcia "pojazd samochodowy", dlatego też należy odwołać się do przepisów ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. - Prawo o ruchu drogowym (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 1137 z późn. zm.). Stosownie bowiem do art. 86a ust. 2 pkt 5 ustawy ustawodawca określając pojazdy specjalne odsyła do przepisów prawa o ruchu drogowym. Oznacza to, że dla potrzeb prawa podatkowego nie mogą być formułowane odrębne definicje, jeżeli uprzednio zostały zdefiniowane w innych ustawach właściwych dla tego rodzaju zagadnień.

Zgodnie z art. 2 pkt 31 ww. ustawy - pojazd to środek transportu przeznaczony do poruszania się po drodze oraz maszyna lub urządzenie do tego przystosowane.

Natomiast pojazd samochodowy - to pojazd silnikowy, którego konstrukcja umożliwia jazdę z prędkością przekraczającą 25 km/h; określenie to nie obejmuje ciągnika rolniczego (art. 2 pkt 33 powołanej ustawy).

Samochód osobowy to pojazd samochodowy przeznaczony konstrukcyjnie do przewozu nie więcej niż 9 osób łącznie z kierowcą oraz ich bagażu (art. 2 pkt 40 cyt. ustawy).

W załączniku nr 2 do ustawy - Prawo o ruchu drogowym wymienione są kategorie pojazdów. I tak Kategoria M - to pojazdy samochodowe przeznaczone do przewodu osób mające co najmniej cztery koła, w tym: kategoria M ₁: pojazdy do przewozu osób, mające nie więcej niż osiem miejsc oprócz siedzenia kierowcy.

Wskazać należy, że z brzmienia powołanego 88a ust. 1 ustawy jednoznacznie wynika, że zakaz odliczania podatku naliczonego przy nabyciu paliw silnikowych, oleju napędowego oraz gazu, dotyczy tylko tych paliw silnikowych, oleju napędowego oraz gazu, które wykorzystywane są do napędu samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych, o których mowa w art. 86a ust. 1 ustawy.

Zauważyć należy, że obowiązujący od 1 stycznia 2014 r. przepis art. 86a ust. 1 ustawy zasadniczo nie uzależnia prawa do pełnego odliczenia od kryterium dopuszczalnej ładowności oraz ilości miejsc w pojeździe, lecz od tego, czy dany pojazd spełnia definicję samochodu osobowego oraz innego pojazdu samochodowego o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony, zawartą w ustawie - Prawo o ruchu drogowym. Jednocześnie obowiązujące od 1 stycznia 2014 r. przepisy dają także prawo do pełnego odliczenia podatku VAT od nabycia pojazdów oraz paliwa do pojazdów, które są pojazdami samochodowymi o dopuszczalnej masie całkowitej niższej niż 3,5 tony, ale innych niż samochody osobowe, które jednocześnie spełniają warunek, że w takim pojeździe liczba miejsc (siedzeń) łącznie z miejscem dla kierowcy wynosi:

* 1 - jeżeli dopuszczalna ładowność jest równa lub większa niż 425 kg,

* 2 - jeżeli dopuszczalna ładowność jest równa lub większa niż 493 kg,

* 3 lub więcej - jeżeli dopuszczalna ładowność jest równa lub większa niż 500 kg.

Ponadto parametry wyżej wskazane muszą wynikać z dokumentów wydanych na podstawie przepisów o ruchu drogowym, tj. ze świadectwa homologacji lub odpisu decyzji zwalniającej z obowiązku uzyskania świadectwa homologacji.

W przedmiotowej sprawie na szczególne podkreślenie zasługuje fakt, że wyłączenia zawarte w art. 86a ust. 2 ustawy nie obejmują swym zakresem pojazdów samochodowych jakimi są samochody osobowe.

Wobec powyższego, mając na uwadze przedstawiony opis stanu faktycznego oraz powołane przepisy należy stwierdzić, że Wnioskodawcy - z uwagi na treść art. 86a ust. 1 i ust. 2 w związku z art. 88a ustawy - przy nabyciu paliwa do napędu przedmiotowego samochodu osobowego, nie przysługuje w ogóle prawo do odliczenia podatku naliczonego.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Jednocześnie należy wskazać, że z dniem 1 kwietnia 2014 r. ulegają zmianie regulacje dotyczące prawa do odliczenia podatku naliczonego przy nabyciu paliwa do napędu pojazdów wykorzystywanych w prowadzonej działalności, które zostały wprowadzone ustawą z dnia 7 lutego 2014 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2014 r. poz. 312).

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.