ILPP2/443-1845/10-7/MN

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 16 lutego 2010 r. Izba Skarbowa w Poznaniu ILPP2/443-1845/10-7/MN

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością reprezentowanej przez Doradcę Podatkowego przedstawione we wniosku z dnia 15 listopada 2010 r. (data wpływu 16 listopada 2010 r.) uzupełnionym pismem z dnia 26 stycznia 2011 r. (data wpływu 28 stycznia 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku możliwości zastosowania zwolnienia od podatku VAT do dostawy pojazdów będących towarami handlowymi - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 16 listopada 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku możliwości zastosowania zwolnienia od podatku VAT do dostawy pojazdów będących towarami handlowymi. Wniosek uzupełniono pismem z dnia 26 stycznia 2011 r. (data wpływu 28 stycznia 2011 r.) o wskazanie przedmiotu wniosku oraz potwierdzenie dokonania należnej opłaty.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Przedmiotem działalności Spółki jest odsprzedaż samochodów osobowych. Spółka jest generalnym importerem samochodów osobowych nabywanych w drodze nabycia krajowego, jak i wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów od producentów tych samochodów (dalej: "Pojazdy"). Podstawowym celem działalności Spółki jest dystrybucja przedmiotowych Pojazdów Dealerom, którzy następnie dokonują ich ostatecznej odsprzedaży odbiorcom końcowym (Klientom). Zakupione Pojazdy są traktowane przez Spółkę jako towar handlowy i służą dalszej odsprzedaży. Spółka odlicza 100% VAT naliczonego przy nabyciu Pojazdów. Powyższe Pojazdy figurują w ewidencji środków obrotowych Spółki. Niektóre z Pojazdów używane są przez Spółkę w celach demonstracyjnych (np. do jazd próbnych, w celu zaprezentowania potencjalnemu nabywcy), bądź też udostępniane są pracownikom jako samochody służbowe w okresie nie dłuższym niż rok (licząc od daty rejestracji). W każdym jednak przypadku, Pojazdy takie dalej traktowane są jako towar handlowy i ewidencjonowane są na magazynie towarów handlowych (przykładowo, niezależnie od przeznaczenia Pojazdów, potencjalni klienci mogą już rezerwować możliwość zakupu powyższych Pojazdów w określonym czasie). Podstawowym bowiem celem Spółki jest dalsza odsprzedaż tych Pojazdów, która w każdym przypadku następuje za pośrednictwem sieci Dealerów. W stosunku do części Pojazdów, które wykorzystywane są przez Spółkę w okresie przekraczającym 12 miesięcy od daty ich rejestracji, podejmowana jest decyzja o przekwalifikowaniu danego Pojazdu na Pojazd dedykowany wykorzystaniu dla potrzeb działalności gospodarczej Spółki, co implikuje również zmianę jego statusu z towaru handlowego na środek trwały.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy w opisanej sytuacji prawidłowe jest stanowisko, zgodnie z którym do dostawy Pojazdów będących towarami handlowymi nie będzie stosować się zwolnienia z VAT, uregulowanego w § 12 ust. 1 pkt 5 rozporządzenia.

Zdaniem Wnioskodawcy, w opisanej sytuacji prawidłowe jest stanowisko, zgodnie z którym do dostawy Pojazdów będących towarami handlowymi nie stosuje się zwolnienia uregulowanego w § 12 ust. 1 pkt 5 rozporządzenia.

Zgodnie z § 12 ust. 1 pkt 5 rozporządzenia, zwalnia się od podatku dostawę samochodów osobowych i innych pojazdów samochodowych, przez podatników, którym przy ich nabyciu przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego, o którym mowa w art. 86 ust. 3 ustawy VAT, jeżeli te samochody i pojazdy są towarami używanymi w rozumieniu art. 43 ust. 2 ustawy VAT.

Tym samym, dla zastosowania zwolnienia z podatku konieczne jest łączne spełnienie dwóch przesłanek: przysługiwanie podatnikowi prawa do odliczenia podatku naliczonego na podstawie art. 86 ust. 3 ustawy VAT oraz posiadania przez towar statusu używanego, w rozumieniu art. 43 ust. 2 ustawy VAT. Przy czym brak spełnienia jednej z przesłanek powoduje niemożność zastosowania zwolnienia i opodatkowania dostawy.

Skoro zaś w stosunku do Pojazdów, będących pojazdami handlowymi, podstawą do odliczenia podatku naliczonego jest nie art. 86 ust. 3 ustawy VAT, lecz art. 86 ust. 4 pkt 7 ustawy VAT, to nie ma możliwości zastosowania zwolnienia do ich dostawy (niezależnie od przesłanki spełniania warunków określonych przez art. 43 ust. 2 ustawy VAT).

Odmiennie może kształtować się sytuacja dostawy Pojazdów, które zostały przeznaczone na środki trwałe, a podatek naliczony skorygowany zgodnie z art. 86 ust. 3 ustawy VAT. W takiej sytuacji ich dostawa podlegać może zwolnieniu z podatku, jeśli spełnione będą okoliczności, o których mowa w art. 43 ust. 2 ustawy VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

W art. 41 ust. 1 ustawy postanowiono, iż stawka podatku od towarów i usług wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Zgodnie z art. 146a pkt 1 ustawy, wprowadzonym przez art. 19 pkt 5 ustawy z dnia 26 listopada 2010 r. o zmianie niektórych ustaw związanych z realizacją ustawy budżetowej (Dz. U. Nr 238, poz. 1578) oraz zmienionym przez art. 9 pkt 1 ustawy z dnia 16 grudnia 2010 r. o zmianie ustawy o finansach publicznych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 257, poz. 1726) i obowiązującym od dnia 1 stycznia 2011 r. - w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Jednakże, zarówno w treści ustawy o podatku od towarów i usług, jak i przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewiduje dla niektórych czynności obniżone stawki podatku lub zwolnienie od podatku.

I tak, stosownie do § 13 ust. 1 pkt 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 grudnia 2010 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 246, poz. 1649), obowiązującego od dnia 1 stycznia 2011 r., zwalnia się od podatku dostawę samochodów osobowych i innych pojazdów samochodowych, przez podatników, którym przy ich nabyciu przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego w wysokości stanowiącej 60% kwoty podatku:

a.

określonej w fakturze lub

b.

wynikającej z dokumentu celnego, z uwzględnieniem kwot wynikających z decyzji, o których mowa w art. 33 ust. 2 i 3 oraz art. 34 ustawy, lub

c.

należnego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, lub

d.

należnego od dostawy towarów, dla której podatnikiem jest nabywca

- nie więcej jednak niż 6.000 zł, jeżeli te samochody i pojazdy są towarami używanymi w rozumieniu art. 43 ust. 2 ustawy.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Według art. 86 ust. 1 ustawy, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a) ustawy, w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2011 r., kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług - z uwzględnieniem rabatów określonych w art. 29 ust. 4.

Do dnia 31 grudnia 2010 r., zasady odliczenia podatku VAT od nabycia samochodów regulowały przepisy art. 86 ust. 3-7a ustawy.

Na mocy ustawy z dnia 16 grudnia 2010 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz o transporcie drogowym (Dz. U. Nr 247, poz. 1652), zwanej dalej: "ustawą nowelizującą", z dniem 1 stycznia 2011 r., ww. przepisy art. 86 ust. 3-7a ustawy o podatku od towarów i usług zostały uchylone. Natomiast dodano m.in. przepis art. 86a ust. 1-10 ustawy o podatku od towarów i usług, w którym określono zasady odliczenia podatku naliczonego związanego z nabyciem samochodów osobowych i innych pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony.

Stosownie do art. 9 pkt 2 ustawy nowelizującej, dodane przepisy art. 86a ust. 1-10 wchodzą w życie z dniem 1 stycznia 2013 r.

Natomiast, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2012 r. kwestie związane z odliczeniem podatku od towarów i usług związanego z nabyciem samochodów, regulują przepisy art. 3 ustawy nowelizującej.

Zgodnie z treścią art. 3 ust. 1 ustawy nowelizującej, w okresie od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy (tj. od dnia 1 stycznia 2011 r.) do dnia 31 grudnia 2012 r., w przypadku nabycia samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony kwotę podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2 ustawy zmienianej w art. 1 (tj. ustawy o podatku od towarów i usług), stanowi 60% kwoty podatku określonej w fakturze lub kwoty podatku należnego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów lub kwoty podatku należnego od dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca - nie więcej jednak niż 6.000 zł, z zastrzeżeniem ust. 2.

Z kolei art. 3 ust. 2 ustawy nowelizującej stanowi, iż przepis ust. 1 nie dotyczy:

1.

pojazdów samochodowych mających jeden rząd siedzeń, który oddzielony jest od części przeznaczonej do przewozu ładunków ścianą lub trwałą przegrodą, klasyfikowanych na podstawie przepisów prawa o ruchu drogowym do podrodzaju: wielozadaniowy, van;

2.

pojazdów samochodowych mających więcej niż jeden rząd siedzeń, które oddzielone są od części przeznaczonej do przewozu ładunków ścianą lub trwałą przegrodą i u których długość części przeznaczonej do przewozu ładunków, mierzona po podłodze od najdalej wysuniętego punktu podłogi pozwalającego postawić pionową ścianę lub trwałą przegrodę pomiędzy podłogą a sufitem do tylnej krawędzi podłogi, przekracza 50% długości pojazdu; dla obliczenia proporcji, o której mowa w zdaniu poprzednim, długość pojazdu stanowi odległość pomiędzy dolną krawędzią przedniej szyby pojazdu a tylną krawędzią podłogi części pojazdu przeznaczonej do przewozu ładunków, mierzona w linii poziomej wzdłuż pojazdu pomiędzy dolną krawędzią przedniej szyby pojazdu a punktem wyprowadzonym w pionie od tylnej krawędzi podłogi części pojazdu przeznaczonej do przewozu ładunków;

3.

pojazdów samochodowych, które mają otwartą część przeznaczoną do przewozu ładunków;

4.

pojazdów samochodowych, które posiadają kabinę kierowcy i nadwozie przeznaczone do przewozu ładunków jako konstrukcyjnie oddzielne elementy pojazdu;

5.

pojazdów samochodowych będących pojazdami specjalnymi w rozumieniu przepisów prawa o ruchu drogowym o przeznaczeniach wymienionych w załączniku do niniejszej ustawy;

6.

pojazdów samochodowych konstrukcyjnie przeznaczonych do przewozu co najmniej 10 osób łącznie z kierowcą - jeżeli z dokumentów wydanych na podstawie przepisów prawa o ruchu drogowym wynika takie przeznaczenie;

7.

przypadków, gdy przedmiotem działalności podatnika jest:

a.

odprzedaż tych samochodów (pojazdów) lub

b.

oddanie w odpłatne używanie tych samochodów (pojazdów) na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innych umów o podobnym charakterze i te samochody (pojazdy) są przez podatnika przeznaczone wyłącznie do wykorzystania na te cele przez okres nie krótszy niż sześć miesięcy.

W myśl art. 3 ust. 3 ustawy nowelizującej, spełnienie wymagań dla pojazdów samochodowych określonych w ust. 2 pkt 1-4 stwierdza się na podstawie dodatkowego badania technicznego przeprowadzonego przez okręgową stację kontroli pojazdów, potwierdzonego zaświadczeniem wydanym przez tę stację oraz dowodu rejestracyjnego pojazdu, zawierającego właściwą adnotację o spełnieniu tych wymagań.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę towarów używanych, pod warunkiem że w stosunku do tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Na mocy art. 43 ust. 2 ustawy, przez towary używane, o których mowa w ust. 1 pkt 2, rozumie się ruchomości, których okres używania przez podatnika dokonującego ich dostawy wyniósł co najmniej pół roku po nabyciu prawa do rozporządzania tymi towarami jak właściciel.

Z opisu sprawy wynika, iż przedmiotem działalności Spółki jest odsprzedaż samochodów osobowych. Spółka jest generalnym importerem samochodów osobowych nabywanych w drodze nabycia krajowego, jak i wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów od producentów tych samochodów. Podstawowym celem działalności Spółki jest dystrybucja przedmiotowych Pojazdów Dealerom, którzy następnie dokonują ich ostatecznej odsprzedaży odbiorcom końcowym (Klientom). Zakupione Pojazdy są traktowane przez Spółkę jako towar handlowy i służą dalszej odsprzedaży. Spółka odlicza 100% VAT naliczonego przy nabyciu Pojazdów. Powyższe Pojazdy figurują w ewidencji środków obrotowych Spółki. Niektóre z Pojazdów używane są przez Spółkę w celach demonstracyjnych (np. do jazd próbnych, w celu zaprezentowania potencjalnemu nabywcy), bądź też udostępniane są pracownikom jako samochody służbowe w okresie nie dłuższym niż rok (licząc od daty rejestracji). W każdym jednak przypadku, Pojazdy takie dalej traktowane są jako towar handlowy i ewidencjonowane są na magazynie towarów handlowych (przykładowo, niezależnie od przeznaczenia Pojazdów, potencjalni klienci mogą już rezerwować możliwość zakupu powyższych Pojazdów w określonym czasie). Podstawowym bowiem celem Spółki jest dalsza odsprzedaż tych Pojazdów, która w każdym przypadku następuje za pośrednictwem sieci Dealerów.

Pytanie Spółki dotyczy zwolnienia od podatku dostawy Pojazdów będących towarami handlowymi.

Przepis § 13 ust. 1 pkt 5 ww. rozporządzenia umożliwia podatnikom, mimo prawa do odliczenia podatku VAT, zastosowanie zwolnienia od podatku od towarów i usług przy sprzedaży samochodów uznawanych za używane. Jednakże, ustawodawca określił warunki jakie muszą zostać spełnione, aby podmiot dokonujący dostawy pojazdów mógł z tego zwolnienia skorzystać:

* podatnikowi przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego przy nabyciu pojazdów w wysokości 60% kwoty podatku określonej w fakturze dokumentującej nabycie danego pojazdu i nie więcej niż 6.000 zł,

* pojazdy posiadają status towarów używanych w rozumieniu art. 43 ust. 2 ustawy, tzn. okres używania przez podatnika dokonującego ich dostawy wyniósł co najmniej pół roku po nabyciu prawa do rozporządzania tymi towarami jak właściciel.

W przypadku niespełnienia któregokolwiek z przytoczonych warunków, podatnikowi nie przysługuje zwolnienie od podatku określone w § 13 ust. 1 pkt 5 cyt. rozporządzenia.

Zatem w sytuacji, gdy Spółka nabędzie samochody, o których mowa w art. 3 ust. 1 ustawy nowelizującej (tj. samochody osobowe lub inne pojazdy samochodowe o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony, inne niż określone w ust. 2 pkt 1-6 tego artykułu) z przeznaczeniem do dalszej odprzedaży w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, zostanie spełniony warunek, o którym mowa art. 3 ust. 2 pkt 7 lit. a) ustawy nowelizującej. W związku z powyższym, Spółce w tej sytuacji przysługiwać będzie prawo do pełnego odliczenia podatku od towarów i usług od nabycia przedmiotowych pojazdów - zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług w związku z art. 3 ust. 2 pkt 7 lit. a) ustawy nowelizującej. W konsekwencji, nie zostaną spełnione wszystkie warunki, niezbędne do zastosowania zwolnienia od podatku, określone w § 13 ust. 1 pkt 5 ww. rozporządzenia.

Reasumując, w opisanej sytuacji w przypadku dostawy Pojazdów będących towarami handlowymi Wnioskodawcy nie będzie przysługiwać zwolnienie od podatku, uregulowane w § 13 ust. 1 pkt 5 ww. rozporządzenia.

Tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie przedstawione we własnym stanowisku w sprawie oceny prawnej zdarzenia przyszłego, które nie zostały objęte pytaniem, nie mogą być - zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej - w wydanej interpretacji rozpatrzone. Dotyczy to w szczególności sposobu opodatkowania dostawy samochodów osobowych, które najpierw stanowiły towar handlowy, a następnie zostały przyjęte do ewidencji środków trwałych.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

W kwestii dotyczącej zdarzenia w podatku od towarów i usług w zakresie korekty odliczonego podatku od nabytych samochodów osobowych - w dniu 16 lutego 2011 r. wydane zostało odrębne rozstrzygnięcie nr ILPP2/443-1845/10-6/MN.

Natomiast, w kwestii dotyczącej zaistniałego stanu faktycznego w podatku od towarów i usług w zakresie korekty odliczonego podatku od nabytych samochodów osobowych oraz braku możliwości zastosowania zwolnienia od podatku VAT do dostawy pojazdów będących towarami handlowymi - w dniu 16 lutego 2011 r. wydane zostały odrębne rozstrzygnięcia, odpowiednio nr ILPP2/443-1845/10-4/MN i nr ILPP2/443-1845/10-5/MN.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl