ILPP2/443-18/14-5/SJ

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy prowadzącego działalność gospodarczą reprezentowany przez Doradcę Podatkowego, przedstawione we wniosku z 3 stycznia 2014 r. (data wpływu 8 stycznia 2014 r.) uzupełnionym pismem z 13 marca 2014 r. (data wpływu 19 marca 2014 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży regranulatu wytworzonego z odpadów pojedynczego materiału termoutwardzalnego lub dwóch albo więcej materiałów termoplastycznych zmieszanych razem, sklasyfikowanego pod symbolem PKWiU 38.32.33.0 na zasadzie tzw. "odwrotnego obciążenia", o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 7 ustawy o VAT - jest prawidłowe.

W dniu 8 stycznia 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży regranulatu wytworzonego z odpadów pojedynczego materiału termoutwardzalnego lub dwóch albo więcej materiałów termoplastycznych zmieszanych razem, sklasyfikowanego pod symbolem PKWiU 38.32.33.0 na zasadzie tzw. "odwrotnego obciążenia", o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 7 ustawy o VAT. Wniosek uzupełniono 19 marca 2014 r. o doprecyzowanie opisu sprawy.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny i zdarzenie przyszłe.

"A" (dalej: Wnioskodawca) jest największym w Polsce producentem mebli ogrodowych z tworzyw sztucznych oraz jednym z największych importerów mebli turystycznych w Polsce, jak i w Europie.

Wnioskodawca przetwarza odpady z tworzyw sztucznych (m.in. folii, styropianu, opakowań i innych odpadów z tworzyw twardych), w wyniku których powstaje w procesie technologicznym regranulat, określany jako np. LDPE (low density polyethylene) - polietylen małej gęstości lub jako PP (polypropylene) - polipropylen.

Otrzymywany regranulat z tworzyw sztucznych (LDPE, PP) jest sprzedawany zarówno na zewnątrz różnych podmiotom, jak i wykorzystywany na własne potrzeby jako surowiec - materiał produkcyjny do wyrobu różnych przedmiotów z polietylenu/polipropylenu (potocznie rozumianego jako plastik), np. meble ogrodowe itp.

Proces technologiczny wytwarzania ww. regranulatów przebiega następująco:

W wyniku wskazanego procesu technologicznego przetwarzania odpadów z tworzyw sztucznych Wnioskodawca uzyskuje surowiec, przeznaczony do wykorzystania w procesie produkcyjnym.

Odpady z tworzyw sztucznych poddawane przetworzeniu w ww. sposób są zarówno efektem prowadzonej działalności Wnioskodawcy (powstają na zakładzie produkcyjnym Wnioskodawcy), jak i są nabywane od sortowni, czy innych podmiotów zewnętrznych.

Nabywane odpady od podmiotów zewnętrznych są sklasyfikowane wg. Klasyfikacji Odpadów pod kodem 15 01 02 "Opakowania z tworzyw sztucznych".

Wnioskodawca uzyskał z Urzędu Statystycznego, Ośrodek Klasyfikacji i Nomenklatur potwierdzenie, że opisany powyżej regranulat mieści się w następujących grupowaniach PKWiU 2008 r. (pismo z 29 listopada 2013 r.):

* PKWiU 38.32.33.0 "Surowce wtórne z tworzyw sztucznych" jeżeli regranulat wytwarzany jest z odpadów pojedynczego materiału termoutwardzalnego lub dwóch albo więcej materiałów termoplastycznych zmieszanych razem, nawet przekształconych w formy podstawowe,

* PKWiU 20.16 "Tworzywa sztuczne w formach podstawowych" jeżeli regranulat wytwarzany jest z odpadów pojedynczego materiału termoplastycznego, przekształconego w formy podstawowe.

W uzupełnieniu do powyższego pisma, Urząd Statystyczny, Ośrodek Klasyfikacji i Nomenklatur w piśmie z 13 grudnia 2013 r., dodatkowo wyjaśnił, że pojęcie "forma podstawowa" została zdefiniowana w uwadze 6 do działu CN 39 "Tworzywa sztuczne i artykuły do nich" i dotyczy następujących postaci: cieczy i past, proszków, granulek i płatków, bloków o nieregularnym kształcie, bryłek i podobnych form masowych.

Wnioskodawca obecnie wytwarza jedynie regranulat z odpadów pojedynczego materiału termoplastycznego, jednakże w przyszłości zamierza wytwarzać przede wszystkim regranulat z odpadów pojedynczego materiału termoutwardzalnego lub dwóch albo więcej materiałów termoplastycznych zmieszanych razem, co będzie skutkowało odmiennym rozpoznaniem transakcji sprzedaży regranulatu z punktu widzenia ustawy VAT.

Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług.

W uzupełnieniu do wniosku Zainteresowany wskazał, że:

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy do sprzedaży regranulatu wytwarzanego z odpadów pojedynczego materiału termoutwardzalnego lub dwóch albo więcej materiałów termoplastycznych zmieszanych razem, nawet przekształconych w formy podstawowe, sklasyfikowanego pod symbolem PKWiU 38.32.33.0, ma zastosowanie "odwrotne obciążenie" zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 7 uVAT począwszy od 1 października 2013 r.

Zdaniem Wnioskodawcy, do sprzedaży regranulatu wytwarzanego z odpadów pojedynczego materiału termoutwardzalnego lub dwóch albo więcej materiałów termoplastycznych zmieszanych razem, nawet przekształconych w formy podstawowe, sklasyfikowanego pod symbolem PKWiU 38.32.33.0, ma zastosowanie "odwrotne obciążenie" zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 7 uVAT począwszy od 1 października 2013 r.

UZASADNIENIE stanowiska Wnioskodawcy:

Zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 7 uVAT, podatnikami są również osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne nabywające towary wymienione w załączniku nr 11 do ustawy, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

Z dniem 1 października 2013 r. rozszerzono katalog towarów wskazanych w załączniku nr 11 do ustawy VAT, do których ma zastosowanie mechanizm tzw. "odwrotnego obciążenia" na podstawie ustawy nowelizującej z dnia 26 lipca 2013 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2013 r. poz. 1027).

Wskazać należy, że pod pozycją 40 załącznika nr 11 do ustawy VAT wskazano PKWiU 38.32.33.0 "Surowce wtórne z tworzyw sztucznych", tym samym począwszy od 1 października 2013 r. do sprzedaży towarów sklasyfikowanych pod tym symbolem PKWiU gdy nabywcą jest podatnik podatku VAT ma zastosowanie mechanizm "odwrotnego obciążenia".

Tym samym, gdy Spółka będzie wytwarzać w przyszłości regranulat z odpadów pojedynczego materiału termoutwardzalnego lub dwóch albo więcej materiałów termoplastycznych zmieszanych razem, nawet przekształconych w formy podstawowe, który został sklasyfikowany pod symbolem PKWiU 36.32.33.0, do jego sprzedaży będzie mieć zastosowanie "odwrotne obciążenie" zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 7 uVAT.

Wobec powyższego Wnioskodawca wnosi o potwierdzenie przedstawionego stanowiska.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą - opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...) - art. 7 ust. 1 ustawy.

Towarami - art. 2 pkt 6 ustawy - są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Przepis art. 8 ust. 1 ustawy stanowi, że przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Na mocy art. 5a ustawy - towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

Klasyfikacją, do której odwołują się przepisy ustawy o podatku VAT, jest Polska Klasyfikacja Wyrobów i Usług (PKWiU), wprowadzona rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. U. Nr 207, poz. 1293 z późn. zm.), którą dla celów podatku od towarów i usług stosuje się od dnia 1 stycznia 2011 r.

Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy - podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Natomiast działalność gospodarcza - zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 7 ustawy (w brzmieniu od 1 kwietnia 2013 r.) - podatnikami są również osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne nabywające towary wymienione w załączniku nr 11 do ustawy, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

Jak stanowi art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy (w brzmieniu do 31 grudnia 2013 r.) - zwalnia się od podatku dostawę towarów używanych, pod warunkiem że w stosunku do tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Przez towary używane, o których mowa w ust. 1 pkt 2, rozumie się ruchomości, których okres używania przez podatnika dokonującego ich dostawy wyniósł co najmniej pół roku po nabyciu prawa do rozporządzania tymi towarami jak właściciel (art. 43 ust. 2 ustawy obowiązujący do 31 grudnia 2013 r.).

Przy czym, jak stanowi art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy (w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2014 r.), zwalnia się od podatku dostawę towarów wykorzystywanych wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku, jeżeli z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

W załączniku nr 11 do ustawy (w brzmieniu obowiązującym od 1 października 2013 r.), stanowiącym wykaz towarów, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 7 ustawy, ustawodawca wskazał:

* w poz. 1 - PKWiU 24.10.12.0 - Żelazostopy,

* w poz. 2 - PKWiU 24.10.14.0 - Granulki i proszek z surówki, surówki zwierciadlistej lub stali,

* w poz. 3 - PKWiU 24.10.31.0 - Wyroby płaskie walcowane na gorąco, o szerokości >= 600 mm, ze stali niestopowej,

* w poz. 4 - PKWiU 24.10.32.0 - Wyroby płaskie walcowane na gorąco, o szerokości < 600 mm, ze stali niestopowej,

* w poz. 5 - PKWiU 24.10.35.0 - Wyroby płaskie walcowane na gorąco, o szerokości >= 600 mm, z pozostałej stali stopowej, z wyłączeniem wyrobów ze stali krzemowej elektrotechnicznej,

* w poz. 6 - PKWiU 24.10.36.0 - Wyroby płaskie walcowane na gorąco, o szerokości < 600 mm, z pozostałej stali stopowej z wyłączeniem wyrobów ze stali krzemowej elektrotechnicznej,

* w poz. 7 - PKWiU 24.10.41.0 - Wyroby płaskie walcowane na zimno, o szerokości >= 600 mm, ze stali niestopowej,

* w poz. 8 - PKWiU 24.10.43.0 - Wyroby płaskie walcowane na zimno, o szerokości >= 600 mm, z pozostałej stali stopowej, z wyłączeniem wyrobów ze stali krzemowej elektrotechnicznej,

* w poz. 9 - PKWiU 24.10.51.0 - Wyroby płaskie walcowane, o szerokości >= 600 mm, ze stali niestopowej, platerowane, powlekane lub pokrywane,

* w poz. 10 - PKWiU 24.10.52.0 - Wyroby płaskie walcowane, o szerokości >= 600 mm, z pozostałej stali stopowej, platerowane, powlekane lub pokrywane,

* w poz. 11 - PKWiU 24.10.61.0 - Pręty walcowane na gorąco, w nieregularnie zwijanych kręgach, ze stali niestopowej,

* w poz. 12 - PKWiU 24.10.62.0 - Pozostałe pręty ze stali, nieobrobione więcej niż kute, na gorąco walcowane, ciągnione lub wyciskane, włączając te, które po walcowaniu zostały skręcone,

* w poz. 13 - PKWiU 24.10.65.0 - Pręty walcowane na gorąco, w nieregularnie zwijanych kręgach, z pozostałej stali stopowej,

* w poz. 14 - PKWiU 24.10.66.0 - Pozostałe pręty z pozostałej stali stopowej, nieobrobione więcej niż kute, na gorąco walcowane, ciągnione lub wyciskane, włączając te, które po walcowaniu zostały skręcone,

* w poz. 15 - PKWiU 24.10.71.0 - Kształtowniki otwarte, nieobrobione więcej niż walcowane na gorąco, ciągnione na gorąco lub wyciskane, ze stali niestopowej,

* w poz. 16 - PKWiU 24.10.73.0 - Kształtowniki otwarte, nieobrobione więcej niż walcowane na gorąco, ciągnione na gorąco lub wyciskane, z pozostałej stali stopowej,

* w poz. 17 - PKWiU 24.31.10.0 - Pręty ciągnione na zimno oraz kątowniki, kształtowniki i profile, ze stali niestopowej,

* w poz. 18 - PKWiU 24.31.20.0 - Pręty ciągnione na zimno oraz kątowniki, kształtowniki i profile, z pozostałej stali stopowej,

* w poz. 19 - PKWiU 24.32.10.0 - Wyroby płaskie walcowane na zimno, ze stali, o szerokości < 600 mm, niepokrywane,

* w poz. 20 - PKWiU 24.32.20.0 - Wyroby płaskie walcowane na zimno, ze stali, o szerokości < 600 mm, platerowane, powlekane lub pokrywane,

* w poz. 21 - PKWiU 24.33.11.0 - Kształtowniki otwarte, formowane lub profilowane na zimno, ze stali niestopowej,

* w poz. 22 - PKWiU 24.34.11.0 - Drut ciągniony na zimno, ze stali niestopowej,

* w poz. 23 - PKWiU 24.44.12.0 - Miedź nierafinowana; anody miedziane do rafinacji elektrolitycznej,

* w poz. 24 - PKWiU 24.44.13.0 - Miedź rafinowana i stopy miedzi, nieobrobione plastycznie; stopy wstępne miedzi,

* w poz. 25 - PKWiU 24.44.21.0 - Proszki i płatki z miedzi i jej stopów,

* w poz. 26 - PKWiU 24.44.22.0 - Płaskowniki, pręty, kształtowniki i walcówka, z miedzi i jej stopów,

* w poz. 27 - PKWiU 24.44.23.0 - Druty z miedzi i jej stopów,

* w poz. 28 - PKWiU ex 24.45.30.0 - Pozostałe metale nieżelazne i wyroby z nich; cermetale; popiół i pozostałości zawierające metale i związki metali - wyłącznie odpady i złom metali nieszlachetnych,

* w poz. 29 - PKWiU 38.11.49.0 - Wraki przeznaczone do złomowania inne niż statki i pozostałe konstrukcje pływające,

* w poz. 30 - PKWiU 38.11.51.0 - Odpady szklane,

* w poz. 31 - PKWiU 38.11.52.0 - Odpady z papieru i tektury,

* w poz. 32 - PKWiU 38.11.54.0 - Pozostałe odpady gumowe,

* w poz. 33 - PKWiU 38.11.55.0 - Odpady z tworzyw sztucznych,

* w poz. 34 - PKWiU 38.11.58.0 - Odpady inne niż niebezpieczne zawierające metal,

* w poz. 35 - PKWiU 38.12.26.0 - Niebezpieczne odpady zawierające metal,

* w poz. 36 - PKWiU 38.12.27 - Odpady i braki ogniw i akumulatorów elektrycznych; zużyte ogniwa i baterie galwaniczne oraz akumulatory elektryczne,

* w poz. 37 - PKWiU 38.32.2 - Surowce wtórne metalowe,

* w poz. 38 - PKWiU 38.32.31.0 - Surowce wtórne ze szkła,

* w poz. 39 - PKWiU 38.32.32.0 - Surowce wtórne z papieru i tektury,

* w poz. 40 - PKWiU 38.32.33.0 - Surowce wtórne z tworzyw sztucznych,

* w poz. 41 - PKWiU 38.32.34.0 - Surowce wtórne z gumy.

Zgodnie natomiast z art. 17 ust. 2 ustawy - w przypadkach wymienionych w ust. 1 pkt 4, 5, 7 i 8, usługodawca lub dokonujący dostawy towarów nie rozlicza podatku należnego.

Z powyższych przepisów wynika zatem, że ww. art. 17 ust. 1 pkt 7 ustawy wprowadza mechanizm polegający na przesunięciu obowiązku rozliczenia VAT na podatnika, na rzecz którego jest dokonywana dostawa towarów, które są wymienione w załączniku nr 11 do ustawy.

Zatem, mechanizm odwrotnego obciążenia ma zastosowanie, jeżeli łącznie spełnione są warunki:

W przeciwnym natomiast przypadku, tj. gdy któryś z ww. warunków nie jest spełniony to obowiązek rozliczenia podatku w związku z tą dostawą spoczywa na dostawcy towarów wymienionych w załączniku nr 11 do ustawy o VAT.

Tym samym na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 7 podatnikami obowiązanymi do rozliczenia podatku są osoby nabywające towary mieszczące się w zakresie wskazanym w załączniku nr 11 do ustawy o VAT, jeżeli spełnione zostaną ww. określone warunki dotyczące statusu podatkowego zarówno nabywcy, jak i dostawcy.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca (czynny podatnik podatku VAT) jest producentem mebli ogrodowych z tworzyw sztucznych. Zainteresowany przetwarza odpady z tworzyw sztucznych (m.in. folii, styropianu, opakowań i innych odpadów z tworzyw twardych), w wyniku których powstaje w procesie technologicznym regranulat, określany jako np. LDPE (low density polyethylene) - polietylen małej gęstości lub jako PP (polypropylene) - polipropylen. Otrzymywany regranulat z tworzyw sztucznych (LDPE, PP) jest sprzedawany zarówno na zewnątrz różnych podmiotom, jak i wykorzystywany na własne potrzeby jako surowiec - materiał produkcyjny do wyrobu różnych przedmiotów z polietylenu/polipropylenu (potocznie rozumianego jako plastik), np. meble ogrodowe itp.

Proces technologiczny wytwarzania ww. regranulatów przebiega następująco:

W wyniku wskazanego procesu technologicznego przetwarzania odpadów z tworzyw sztucznych Wnioskodawca uzyskuje surowiec, przeznaczony do wykorzystania w procesie produkcyjnym. Odpady z tworzyw sztucznych poddawane przetworzeniu w ww. sposób są zarówno efektem prowadzonej działalności Wnioskodawcy (powstają na zakładzie produkcyjnym Wnioskodawcy), jak i są nabywane od sortowni, czy innych podmiotów zewnętrznych. Nabywane odpady od podmiotów zewnętrznych są sklasyfikowane wg. Klasyfikacji Odpadów pod kodem 15 01 02 "Opakowania z tworzyw sztucznych". Wnioskodawca uzyskał z Urzędu Statystycznego, Ośrodek Klasyfikacji i Nomenklatur potwierdzenie, że opisany powyżej regranulat mieści się w następujących grupowaniach PKWiU 2008 r.:

* PKWiU 38.32.33.0 "Surowce wtórne z tworzyw sztucznych" jeżeli regranulat wytwarzany jest z odpadów pojedynczego materiału termoutwardzalnego lub dwóch albo więcej materiałów termoplastycznych zmieszanych razem, nawet przekształconych w formy podstawowe,

* PKWiU 20.16 "Tworzywa sztuczne w formach podstawowych" jeżeli regranulat wytwarzany jest z odpadów pojedynczego materiału termoplastycznego, przekształconego w formy podstawowe.

W uzupełnieniu do powyższego pisma, Urząd Statystyczny, Ośrodek Klasyfikacji i Nomenklatur dodatkowo wyjaśnił, że pojęcie "forma podstawowa" została zdefiniowana w uwadze 6 do działu CN 39 "Tworzywa sztuczne i artykuły do nich" i dotyczy następujących postaci: cieczy i past, proszków, granulek i płatków, bloków o nieregularnym kształcie, bryłek i podobnych form masowych.

Wnioskodawca obecnie wytwarza jedynie regranulat z odpadów pojedynczego materiału termoplastycznego, jednakże w przyszłości zamierza wytwarzać przede wszystkim regranulat z odpadów pojedynczego materiału termoutwardzalnego lub dwóch albo więcej materiałów termoplastycznych zmieszanych razem, co będzie skutkowało odmiennym rozpoznaniem transakcji sprzedaży regranulatu z punktu widzenia ustawy VAT.

Jednocześnie Zainteresowany wskazał, że:

W świetle powyżej przedstawionego opisu sprawy wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą tego, czy do dokonywanej przez niego sprzedaży wskazanego we wniosku regranulatu wytwarzanego z odpadów pojedynczego materiału termoutwardzalnego lub dwóch albo więcej materiałów termoplastycznych zmieszanych razem, nawet przekształconych w formy podstawowe, sklasyfikowanego pod symbolem PKWiU 38.32.33.0 - mają zastosowanie postanowienia art. 17 ust. 1 pkt 7 ustawy o VAT, tj. czy nabywca przedmiotowych towarów (podatnik w rozumieniu art. 15 ustawy) jest zobowiązany do rozliczenia podatku z tytułu ich nabycia, czy też rozliczenia podatku z tytułu tej sprzedaży powinien dokonać Wnioskodawca (sprzedawca).

Odnosząc się do powyższej kwestii stwierdzić należy, że zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 7 ustawy mechanizm odwrotnego obciążenia, tj. sytuacja, że podatnikami są również podmioty nabywające towary, ma zastosowanie w odniesieniu do towarów wymienione w załączniku nr 11 do ustawy o VAT. Ustawodawca we wskazanym załączniku celem identyfikacji towarów wchodzących w jego zakres posłużył się klasyfikacją statystyczną towarów i usług.

W tym miejscu należy wskazać, że jak wynika z Komunikatu Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego z dnia 24 stycznia 2005 r. w sprawie trybu udzielania informacji dotyczących standardów klasyfikacyjnych (Dz. Urz. GUS Nr 1, poz. 11) - zgodnie z zasadami metodycznymi klasyfikacji zasadą jest, że zainteresowany podmiot sam klasyfikuje prowadzoną działalność, swoje produkty (wyroby i usługi), towary, środki trwałe i obiekty budowlane według zasad określonych w poszczególnych klasyfikacjach i nomenklaturach, wprowadzonych rozporządzeniami Rady Ministrów.

Z treści wniosku wynika, że wskazany we wniosku towar, który Wnioskodawca sprzedaje/będzie sprzedawał zaklasyfikowany zostały przez Zainteresowanego do grupowania PKWiU 38.32.33.0 "Surowce wtórne z tworzyw sztucznych" oraz, że dostawa towarów nie jest objęta zwolnieniem, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy.

W pozycji 40 załącznika nr 11 do ustawy ujęte zostały towary o symbolu PKWiU 38.32.33.0 - Surowce wtórne z tworzyw sztucznych.

Wobec powyższego należy stwierdzić, że przedmiotowy regranulat, które Wnioskodawca sprzedaje/będzie sprzedawał jest towarem, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 7 ustawy.

Mając na uwadze powołane przepisy prawa oraz przedstawiony opis sprawy wskazać należy, że jeśli przedmiotowy towar (regranulat wytwarzany z odpadów pojedynczego materiału termoutwardzalnego lub dwóch albo więcej materiałów termoplastycznych zmieszanych razem, nawet przekształconych w formy podstawowe), o którym mowa we wniosku, objęty zostały wskazaną przez Wnioskodawcę klasyfikacją PKWiU 38.32.33.0 - to jego dostawa po dniu 1 października 2013 r., na rzecz kontrahentów, będących czynnymi podatnikami podatku VAT jako towaru wymienionego w poz. 40 załącznika nr 11 do ustawy o VAT zawierającego katalog towarów, do których stosuje się mechanizm odwrotnego obciążenia - jest objęta zasadami opodatkowania wymienionymi w art. 17 ust. 1 pkt 7 ustawy, polegającymi na przesunięciu obowiązku rozliczenia podatku należnego na podatnika, o którym mowa w art. 15 ustawy, na rzecz którego jest dokonywana dostawa przedmiotowych towarów, sklasyfikowanych pod wskazanymi wyżej symbolami PKWiU.

Zainteresowany wskazał, że nabywcą towaru będącego przedmiotem wniosku, będą zasadniczo podatnicy, o których mowa w art. 15 ustawy. W skrajnych i zupełnie odosobnionych przypadkach mogą być nimi również podmioty nie będące podatnikami podatku VAT - w takim przypadku Wnioskodawca uważa, że wobec podatników VAT będzie mieć zastosowanie "odwrotne obciążenie", natomiast w przypadku sprzedaży tych towarów na rzecz nabywców niebędących podatnikami, o których mowa w art. 15 ustawy dostawa towarów będzie podlegać opodatkowaniu na zasadach ogólnych według 23% stawki VAT.

A zatem w tej sytuacji nabywcy wskazanego we wniosku regranulatu wymienionego w załączniku nr 11 do ustawy (poz. 40 załącznika), będący podatnikami w rozumieniu art. 17 ust. 1 pkt 7 ustawy, są/będą zobowiązani do rozliczenia podatku z tytułu ich nabycia.

Natomiast, w sytuacji gdy nabywcy towaru będącego przedmiotem wniosku, nie spełniają definicji podatnika w rozumieniu art. 17 ust. 1 pkt 7 ustawy - to wówczas nie ma/nie może mieć zastosowania mechanizm odwrotnego obciążenia.

Reasumując, sprzedaż przez Wnioskodawcę regranulatu wytwarzanego z odpadów pojedynczego materiału termoutwardzalnego lub dwóch albo więcej materiałów termoplastycznych zmieszanych razem, nawet przekształconych w formy podstawowe, sklasyfikowanego przez Zainteresowanego do grupowania PKWiU 38.32.33.0 "Surowce wtórne z tworzyw sztucznych" - w sytuacji, gdy jego sprzedaż jest/będzie odbywała się na rzecz podatników, o których mowa w art. 15 ustawy - to wówczas do czynności tej zastosowanie ma/będzie miał mechanizm odwrotnego obciążenia - zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 7 ustawy, począwszy do 1 października 2013 r.

Natomiast w sytuacji, gdy sprzedaż będącego przedmiotem wniosku towaru jest/będzie odbywała się na rzecz podmiotów niebędących podatnikami, w myśl art. 15 ustawy - wówczas nie ma/nie może mieć zastosowania mechanizm odwrotnego obciążenia i czynność ta jest/będzie opodatkowana podatkiem VAT według stawek właściwych dla danego towaru - zgodnie z art. 41 ust. 1 w zw. z art. 146a pkt 1 ustawy.

Interpretacja dotyczy:

* zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym,

* zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Ponadto podkreślić należy, że kwestie dotyczące zaklasyfikowania towarów wskazanych we wniosku do właściwego grupowania statystycznego, nie mieszczą się w ramach określonych w art. 14b § 1 ustawy - Ordynacja podatkowa, zgodnie z którym minister właściwy do spraw finansów publicznych, na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). W związku z powyższym, niniejszej interpretacji udzielono w oparciu o klasyfikację PKWiU wskazaną przez Zainteresowanego.

Tut. Organ informuje, że pozostałe kwestie będące przedmiotem wniosku rozpatrzone zostały odrębną interpretacją indywidualną.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.