ILPP2/443-176/13-6/EN

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko, przedstawione we wniosku z dnia 28 lutego 2013 r. (data wpływu 6 marca 2013 r.) uzupełnionym pismami z dnia 25 kwietnia 2013 r. (data wpływu 29 kwietnia 2013 r.) oraz z dnia 17 maja 2013 r. (data wpływu 20 maja 2013 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży nieruchomości zabudowanej pawilonem handlowym jest:

* prawidłowe - w zakresie dostawy części budynku - parteru (pawilonu handlowego), która została wprowadzona do ewidencji środków trwałych,

* nieprawidłowe - w zakresie dostawy części budynku - I i II piętro (pawilonu handlowego), która nie została wprowadzona do ewidencji środków trwałych.

W dniu 6 marca 2013 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży nieruchomości zabudowanej pawilonem handlowym. Przedmiotowy wniosek uzupełniono pismami z dnia 25 kwietnia 2013 r. (data wpływu 29 kwietnia 2013 r.) oraz z dnia 17 maja 2013 r. (data wpływu 20 maja 2013 r.), w których doprecyzowano opis zdarzenia przyszłego.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca (dalej Spółka), nabył od Miasta w dniu 14 grudnia 1992 r. nieruchomość zabudowaną pawilonem handlowym, będącym w budowie, z przeznaczeniem na prowadzenie działalności gospodarczej. W roku nabycia nieruchomości nie obowiązywała ustawa o podatku od towarów i usług. Spółka w latach 1993-1995 prowadziła inwestycję budynku. Od części poniesionych kosztów Spółce przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z którego Spółka skorzystała. Z prowadzonej przez Spółkę inwestycji została przyjęta do użytkowania i wprowadzona do ewidencji środków trwałych w dniu 30 grudnia 1995 r. jej część. Pozostałą część budynku pozostawiono w inwestycji, gdyż Spółka postanowiła nie prowadzić działalności gospodarczej na tej części budynku. W 1999 r. dokonano zmiany wartości początkowej części budynku będącej w ewidencji środków trwałych dokonując jego modernizacji. Od wartości tej Spółka również dokonała obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Spółka zamierza sprzedać przedmiotową nieruchomość, zarówno część przyjętą do ewidencji środków trwałych, jak i część pozostającą w inwestycji.

W uzupełnieniu do wniosku z dnia 25 kwietnia 2013 r. wskazano, iż:

W uzupełnieniu do wniosku z dnia 17 maja 2013 r. wskazano, iż:

Spółka nabyła od Miasta nieruchomość zabudowaną budynkiem 3-kondygnacyjnym w stanie surowym.

Inwestycja była prowadzona w latach 1993-1995.

Aby móc prowadzić działalność na parterze, trzeba było w całym budynku wstawić okna, dokończyć dach (tekst jedn.: zrobić spadek, obróbkę blacharską, instalację odgromową, pokrycie papą), zrobić tynki zewnętrzne itp. Prace te wykonano do grudnia 1994 r. W tym czasie Spółka nie była podatnikiem VAT i nie przysługiwało jej prawo do odliczenia podatku naliczonego.

Spółka nie miała wystarczających środków na wykończenie całego obiektu, więc postanowiono uruchomić działalność tylko na parterze. Spółka z dniem 1 grudnia 1994 r. dokonała zgłoszenia rejestracyjnego VAT-5. Od tego czasu zaczęto wykańczać pomieszczenia na parterze budynku, gdzie miał zostać uruchomiony sklep samoobsługowy oraz pomieszczenia na wynajem. Tylko z faktur, które dotyczyły parteru, został odliczony podatek VAT.

Spółka oświadczyła, że wydatki na I i II piętro przekraczały 30% wartości początkowej i nie przysługiwało jej prawo do odliczenia podatku naliczonego z faktur dokumentujących wydatki na tę część budynku, która nie została wprowadzona do ewidencji środków trwałych.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy Spółka w momencie sprzedaży nieruchomości zabudowanej pawilonem handlowym będzie mogła dokonać tej sprzedaży korzystając ze zwolnienia przedmiotowego wynikającego z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o podatku od towarów i usług.

Zdaniem Wnioskodawcy, w myśl art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o podatku od towarów i usług zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

W przedmiotowej sprawie zdaniem Spółki sprzedaż nieruchomości zabudowanej pawilonem handlowym korzystać będzie ze zwolnienia przedmiotowego, ponieważ pierwsze zasiedlenie nastąpiło już w momencie przejęcia budynku we władanie w chwili zakupu od Miasta, a następnie przyjęcie do użytkowania w dniu 30 grudnia 1995 r. oraz od momentu pierwszego zasiedlenia a momentem planowanej przez Spółkę dostawy upłynęło więcej niż 2 lata.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe - w zakresie dostawy części budynku - parteru (pawilonu handlowego), która została wprowadzona do ewidencji środków trwałych, oraz za nieprawidłowe - w zakresie dostawy części budynku - I i II piętro (pawilonu handlowego), która nie została wprowadzona do ewidencji środków trwałych.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów, stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Przez towary - na podstawie art. 2 pkt 6 ustawy, rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

W myśl art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

W art. 41 ust. 1 ustawy postanowiono, iż stawka podatku od towarów i usług wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Jednakże, zgodnie z art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Zarówno w treści ustawy, jak i przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi, bądź zwolnienie od podatku.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

Zgodnie z art. 2 pkt 14 ustawy, ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o pierwszym zasiedleniu - rozumie się przez to oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

Aby można było mówić o pierwszym zasiedleniu, musi dojść do oddania budynku (budowli) do użytkowania w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu. Jeżeli zatem podatnik wybuduje obiekt lub go zmodernizuje, przy czym nakłady na ulepszenie przekraczają 30% jego wartości początkowej, a następnie obiekt ten (lub ulepszenie) zostanie oddany do użytkowania (wprowadzony do ewidencji środków trwałych), nie oznacza to, że został on zasiedlony. Oddanie do użytkowania nie nastąpiło bowiem w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu. Pierwsze zasiedlenie będzie miało miejsce wówczas, gdy wybudowany lub zmodernizowany budynek (obiekt) zostanie sprzedany lub np. oddany w dzierżawę czy najem, bowiem zarówno sprzedaż, jak i dzierżawa czy najem są czynnościami podlegającymi opodatkowaniu.

Ponadto w myśl art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem że:

Warunku, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10a lit. b, w świetle art. 43 ust. 7a, nie stosuje się, jeżeli budynki, budowle lub ich części w stanie ulepszonym były wykorzystywane przez podatnika do czynności opodatkowanych przez co najmniej 5 lat.

Z powyższych przepisów wynika, iż dostawa budynków, budowli lub ich części, co do zasady, korzysta ze zwolnienia od podatku VAT. Wykluczenie z tego zwolnienia następuje w sytuacjach gdy dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim oraz w sytuacji gdy od momentu pierwszego zasiedlenia nie minęły co najmniej dwa lata, a ponadto, gdy przysługiwało podatnikowi w trakcie realizacji inwestycji prawo do odliczenia podatku naliczonego.

Należy podkreślić, że w myśl art. 43 ust. 10 ustawy, podatnik może zrezygnować ze zwolnienia od podatku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10, i wybrać opodatkowanie dostawy budynków, budowli lub ich części, pod warunkiem że dokonujący dostawy i nabywca budynku, budowli lub ich części:

Tak więc, ustawodawca daje podatnikom - po spełnieniu określonych warunków - możliwość zrezygnowania ze zwolnienia z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy i opodatkowania transakcji na zasadach ogólnych.

Z opisu sprawy wynika, iż Wnioskodawca (Spółka), nabył w dniu 14 grudnia 1992 r. nieruchomość zabudowaną pawilonem handlowym, będącym w budowie, z przeznaczeniem na prowadzenie działalności gospodarczej. W latach 1993-1995 Spółka przeprowadziła inwestycję całego 3-kondygnacyjnego budynku, a nakłady poniesione na inwestycję przekroczyły 30% jego wartości początkowej.

Spółka nie miała wystarczających środków na wykończenie całego obiektu, więc postanowiono uruchomić działalność tylko na parterze. Aby móc prowadzić działalność na parterze, trzeba było w całym budynku wstawić okna, dokończyć dach (tekst jedn.: zrobić spadek, obróbkę blacharską, instalację odgromową, pokrycie papą), zrobić tynki zewnętrzne itp. Prace te wykonano do grudnia 1994 r. W tym czasie Spółka nie była podatnikiem VAT i nie przysługiwało jej prawo do odliczenia podatku naliczonego.

Spółka dokonała zgłoszenia rejestracyjnego VAT-5 z dniem 1 grudnia 1994 r. i od tego czasu zaczęła wykańczać pomieszczenia na parterze budynku, gdzie miał zostać uruchomiony sklep samoobsługowy oraz pomieszczenia na wynajem. Tylko z faktur, które dotyczyły parteru, został odliczony podatek VAT.

W dniu 30 grudnia 1995 r. część prowadzonej przez Spółkę inwestycji została przyjęta do użytkowania i wprowadzona do ewidencji środków trwałych. Pozostałą część budynku pozostawiono w inwestycji, gdyż Spółka postanowiła nie prowadzić działalności gospodarczej na tej części budynku.

W 1999 r. dokonano zmiany wartości początkowej części budynku będącej w ewidencji środków trwałych dokonując jego modernizacji. Od wartości tej Spółka również dokonała obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Poniesione przez Wnioskodawcę nakłady na modernizację w 1999 r. dotyczyły wyłącznie części pawilonu będącego w ewidencji środków trwałych. Poniesione przez Wnioskodawcę nakłady na modernizację w 1999 r. nie przekroczyły 30% jego wartości początkowej.

Spółka wskazała, iż część budynku, która została wprowadzona do ewidencji środków trwałych była przedmiotem dzierżawy w następujących okresach i częściach:

* od 15 lipca 1996 r. - 31 października 1997 r. - 1,5 m² - Agencja (...),

* od 12 listopada 1997 r. - 30 listopada 1998 r. - 36 m² - Sklep z zabawkami,

* od 1 marca 1998 r. - 30 czerwca 1998 r. - 36 m² - Sklep z zabawkami,

* od 2 września 1998 r. - 1 sierpnia 2009 r. - 100 m² - magazyn,

* od 10 lutego 1999 r. - 31 maja 1999 r. - 36 m² - Sklep z odzieżą,

* od 10 czerwca 1999 r. - 30 września 2004 r. - 36 m² - Zakład kosmetyczny,

* od 5 września 2001 r. - 28 lutego 2007 r. - 6 m² - punkt kasowy,

* od 1 października 2004 r. - 31 października 2006 r. - 34 m² - fryzjer,

* od 26 września 2006 r. - 31 marca 2008 r. - 34 m² - fryzjer,

* od 25 kwietnia 2008 r. - 31 lipca 2008 r. - 0,5 m² - automat zręcznościowy,

* od 12 maja 2008 r. - 1 listopada 2011 r. - 36 m² - fryzjer,

* od 1 maja 2009 r. - 30 września 2012 r. - 160 m² - apteka.

Natomiast część budynku, która nie została wprowadzona do ewidencji środków trwałych nie była wykorzystywana przez Spółkę do czynności opodatkowanych.

Z faktur dokumentujących wydatki (przekraczające 30% wartości początkowej) dotyczące I i II piętra (tekst jedn.: części budynku, która nie została wprowadzona do ewidencji środków trwałych) nie przysługiwało Spółce prawo do odliczenia podatku naliczonego.

Odnosząc treść przytoczonych wyżej przepisów do opisu sprawy stwierdzić należy, że pierwsze zasiedlenie części budynku, która nie została wprowadzona do ewidencji środków trwałych (tekst jedn.: I i II piętro) nastąpi w momencie oddania jej do użytkowania w wykonaniu czynności podlegającej opodatkowaniu, tj. w momencie jej sprzedaży przez Spółkę. Zatem zachodzą tutaj wyłączenia ze zwolnienia od podatku VAT zawarte w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy. Jednakże dostawa ww. części budynku będzie korzystać ze zwolnienia, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy, z uwagi na fakt, iż Spółce nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego od wydatków związanych z tą częścią obiektu.

Z uwagi na stanowisko Wnioskodawcy, iż dostawa całej nieruchomości korzysta ze zwolnienia z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, to w zakresie dostawy części budynku, która nie została wprowadzona do ewidencji środków trwałych (tekst jedn.: I i II piętro) uznano stanowisko za nieprawidłowe.

Natomiast pierwsze zasiedlenie części budynku (parteru), która została wprowadzona do ewidencji środków trwałych miało miejsce w momencie oddania jej przez Spółkę do użytkowania w wykonaniu czynności podlegającej opodatkowaniu, tj. w momencie oddania w dzierżawę co miało miejsce w okresie od 15 lipca 1996 r. do 30 września 2012 r. Tym samym, okres pomiędzy pierwszym zasiedleniem, a planowaną sprzedażą będzie dłuższy niż dwa lata. Zatem w stosunku do tej części budynku nie zachodzą wyłączenia ze zwolnienia od podatku - zawarte w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy. W związku z powyższym stwierdzić należy, iż sprzedaż części budynku (parteru), która została wprowadzona do ewidencji środków trwałych, będzie korzystać ze zwolnienia od podatku od towarów i usług, na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy.

W powyższym zakresie uznano stanowisko Wnioskodawcy za prawidłowe.

Reasumując, sprzedaż całego budynku - pawilonu handlowego będzie korzystać ze zwolnienia od podatku VAT na mocy:

* art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy - część budynku - parter (pawilonu handlowego), która została wprowadzona do ewidencji środków trwałych,

* art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy - części budynku - I i II piętro (pawilonu handlowego), która nie została wprowadzona do ewidencji środków trwałych.

Podstawą opodatkowania, w myśl art. 29 ust. 1 ustawy, jest obrót z zastrzeżeniem ust. 2-22, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku (...).

Kwestię opodatkowania dostawy gruntu, na którym posadowione są budynki rozstrzyga przepis art. 29 ust. 5 ustawy. Zgodnie z tym przepisem, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

Oznacza to, że do dostawy gruntu stosuje się analogiczną stawkę podatku, jak przy dostawie budynków, budowli lub ich części trwale związanych z tym gruntem.

Jeżeli dostawa budynków, budowli lub ich części korzysta ze zwolnienia od podatku, ze zwolnienia korzysta również dostawa gruntu, na którym obiekt jest posadowiony.

Zatem, sprzedaż nieruchomości - gruntu zabudowanego pawilonem handlowym, którego dostawa będzie korzystać ze zwolnienia od podatku VAT, także będzie korzystać ze zwolnienia.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.