ILPP2/443-1757/09-2/TK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 23 grudnia 2009 r. (data wpływu 28 grudnia 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania dostawy gruntów - jest prawidłowe.

W dniu 28 grudnia 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania dostawy gruntów.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca w dniu 17 września 1984 r. nabył w drodze darowizny od rodziców gospodarstwo rolne. w skład gospodarstwa wchodziły działki rolne o łącznej powierzchni 3,3755 ha:

* nr 18, zabudowana budynkiem mieszkalnym, w którym Zainteresowany mieszka do dziś;

* nr 3 i 20, grunty orne niezabudowane.

Wnioskodawca początkowo prowadził na tych działkach działalność rolniczą, której zaniechał przed ok. 20 laty, przede wszystkim z uwagi na słabą jakość gleby (V i VI klasa).

Obecnie Zainteresowany pobiera dopłaty bezpośrednie ze środków UE, a działki nie są wykorzystywane do produkcji rolnej.

W roku 2007 działka nr 20 została podzielona na mniejsze, z których większość ma przeznaczenie budowlane; pozostałe stanowią tereny komunikacyjne (które mają zostać wykupione przez Gminę), a także obszary związane z urządzeniami melioracyjnymi (również przeznaczone do wykupu przez właściwą instytucję).

Wnioskodawca planuje dokonać sprzedaży poszczególnych działek budowlanych powstałych w wyniku podziału działki nr 20. Grunty te leżą na obszarze przeznaczonym w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego pod zabudowę mieszkaniową jednorodzinną; plan wprowadzony został w roku 2007.

Zainteresowany wskazał, iż na nieruchomościach nie dokonywał żadnych nakładów w związku z planowaną sprzedażą. Nie posiada również innych nieruchomości oprócz wskazanych w niniejszym wniosku oraz nie prowadzi działalności gospodarczej i nie jest zarejestrowanym podatnikiem VAT.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy planowana sprzedaż działek podlegać będzie opodatkowaniu VAT.

Zdaniem Wnioskodawcy, sprzedaż działek nabytych w drodze darowizny od rodziców przed ponad 25 laty nie jest prowadzeniem "samodzielnej działalności gospodarczej" i sprzedając je nie będzie zobowiązany do rozliczenia podatku VAT. Działalność gospodarcza, której przedmiotem jest sprzedaż nieruchomości, jest rodzajem działalności handlowej. Handel polega zaś na zakupie i odsprzedaży towarów w celach zarobkowych. Nabywanie towarów w celu ich odsprzedaży jest cechą podstawową handlu, a cecha ta w sytuacji będącej przedmiotem wniosku nie wstępuje. Wyzbywanie się majątku prywatnego, jakie ma miejsce w tym przypadku, nie sposób utożsamiać z działalnością handlową. Dokonanie nawet wielokrotnej sprzedaży działek należących do majątku osobistego nie powoduje, że sprzedający staje się podatnikiem. o statusie podatnika VAT decydują bowiem także inne okoliczności, które w tym przypadku nie zachodzą, przede wszystkim zaś zorganizowane, stałe uczestniczenie w obrocie gospodarczym (nabywanie i zbywanie usług lub dóbr materialnych) i związane z tym uczestniczeniem ponoszenie ryzyka prowadzenia działalności.

Podobne stanowisko zostało przyjęte w orzecznictwie sądowym (np. wyrok WSA w Warszawie z dnia 15 stycznia 2007 r., sygn. akt III SA/Wa 3885/06; wyrok WSA we Wrocławiu z dnia 6 września 2006 r., sygn. akt I SA/Wr 1254/05; wyrok WSA we Wrocławiu z dnia 24 stycznia 2008, sygn. akt I SA/Wr 1377/07; wyrok siedmiu sędziów NSA z dnia 29 października 2007 r., sygn. akt I FPS 3/07). "Tylko taka aktywność handlowa obywatela jego majątkiem czyni go podatnikiem podatku od towarów i usług w rozumieniu art. 15 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, która przybiera formę zawodową (profesjonalną), czyli stałą (powtarzalność czynności i zamiar ich dłuższej kontynuacji), a w konsekwencji zorganizowaną. Sprzedaż kilku działek budowlanych lub przeznaczonych po zabudowę, wskazująca na ograniczony ilościowo zakres realizacji tej sprzedaży, a tym samym jej okazjonalność, a nie zamiar częstotliwego realizowania takiej działalności, nie może być kwalifikowana jako prowadzenie handlowej działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy".

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2004 r. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem, podlegają:

W myśl art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Artykuł 7 ust. 1 ustawy stanowi, iż przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Zgodnie z przedstawionymi przepisami, grunt spełnia definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a jego sprzedaż jest traktowana jako czynność odpłatnej dostawy towarów na terytorium kraju.

Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza - mocą ust. 2 powołanego artykułu - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy.

Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Z opisanego zdarzenia przyszłego wynika, iż Wnioskodawca w dniu 17 września 1984 r. nabył w drodze darowizny od rodziców gospodarstwo rolne. w skład gospodarstwa wchodziły działki rolne o łącznej powierzchni 3,3755 ha:

* nr 18, zabudowana budynkiem mieszkalnym, w którym Zainteresowany mieszka do dziś;

* nr 3 i 20, grunty orne niezabudowane.

Wnioskodawca początkowo prowadził na tych działkach działalność rolniczą, której zaniechał przed ok. 20 laty, przede wszystkim z uwagi na słabą jakość gleby (V i VI klasa).

Obecnie Zainteresowany pobiera dopłaty bezpośrednie ze środków UE, a działki nie są wykorzystywane do produkcji rolnej.

W roku 2007 działka nr 20 została podzielona na mniejsze, z których większość ma przeznaczenie budowlane; pozostałe stanowią tereny komunikacyjne (które mają zostać wykupione przez Gminę), a także obszary związane z urządzeniami melioracyjnymi (również przeznaczone do wykupu przez właściwą instytucję).

Wnioskodawca planuje dokonać sprzedaży poszczególnych działek budowlanych powstałych w wyniku podziału działki nr 20. Grunty te leżą na obszarze przeznaczonym w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego pod zabudowę mieszkaniową jednorodzinną; plan wprowadzony został w roku 2007.

Zainteresowany wskazał, iż na nieruchomościach nie dokonywał żadnych nakładów w związku z planowaną sprzedażą. Nie posiada również innych nieruchomości oprócz wskazanych w niniejszym wniosku oraz nie prowadzi działalności gospodarczej i nie jest zarejestrowanym podatnikiem VAT.

W myśl art. 2 pkt 19 ustawy, przez rolnika ryczałtowego rozumie się rolnika dokonującego dostawy produktów rolnych pochodzących z własnej działalności rolniczej lub świadczącego usługi rolnicze, korzystającego ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 3, z wyjątkiem rolnika obowiązanego na podstawie odrębnych przepisów do prowadzenia ksiąg rachunkowych.

Natomiast przez działalność rolniczą, zgodnie z art. 2 pkt 15 ustawy - rozumie się produkcję roślinną i zwierzęcą, w tym również produkcję materiału siewnego, szkółkarskiego, hodowlanego oraz reprodukcyjnego, produkcję warzywniczą, gruntową, szklarniową i pod folią, produkcję roślin ozdobnych, grzybów uprawnych i sadowniczą, chów, hodowlę i produkcję materiału zarodowego zwierząt, ptactwa i owadów użytkowych, produkcję zwierzęcą typu przemysłowego lub fermowego oraz chów i hodowlę ryb i innych organizmów żyjących w wodzie, a także uprawy w szklarniach i ogrzewanych tunelach foliowych, uprawy grzybów i ich grzybni, uprawy roślin "in vitro", fermową hodowlę i chów drobiu rzeźnego i nieśnego, wylęgarnie drobiu, hodowlę i chów zwierząt futerkowych i laboratoryjnych, chów i hodowlę dżdżownic, entomofagów i jedwabników, prowadzenie pasiek oraz chów i hodowlę innych zwierząt poza gospodarstwem rolnym oraz sprzedaż produktów gospodarki leśnej i łowieckiej, z wyjątkiem drewna okrągłego z drzew tropikalnych (PKWiU 02.01.13) oraz bambusa (PKWiU 02.01.42-00.11), a także świadczenie usług rolniczych.

Aby dostawę towarów (nawet jednorazową) uznać za działalność gospodarczą, należy wykazać, że w odniesieniu do tej transakcji podatnik działał w charakterze producenta, handlowca lub usługodawcy, miał zamiar dokonywać takich czynności wielokrotnie, a wykorzystywane przez niego towary czy usługi zostały nabyte w celu spożytkowania ich do wykonywania tej czynności.

Działalnością gospodarczą jest również działalność rolnicza, w rozumieniu art. 2 pkt 15 ustawy.

Ustawą z dnia 20 lipca 2000 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym i ustawy o opłacie skarbowej (Dz. U. Nr 68, poz. 805) wprowadzono do ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym (Dz. U. Nr 11, poz. 50 z późn. zm.) m.in. definicję działalności rolniczej i rolnika ryczałtowego.

Biorąc powyższe pod uwagę oraz fakt, iż Wnioskodawca przestał wykonywać działalność rolniczą przed 2000 rokiem (czyli przed pojawieniem się w przepisach prawnych dotyczących podatku od towarów i usług ww. definicji) nie można uznać, że przedmiotowe grunty służyły działalności gospodarczej, w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Zatem w przedmiotowej sprawie Zainteresowanego nie można uznać za podatnika prowadzącego działalność gospodarczą, w myśl art. 15 ustawy. Nic nie wskazuje bowiem na to, że otrzymując w drodze darowizny trzy działki (w tym jedną zabudowaną, na której obecnie mieszka) Wnioskodawca działa w charakterze handlowca.

Nie można bowiem stwierdzić, że Zainteresowany nabył przedmiotowe działki w celu odsprzedaży, ponieważ działki te nabył w drodze darowizny.

Z uwagi na fakt, iż przedmiotowe grunty, które zostały nabyte w drodze darowizny i nigdy nie były wykorzystywane przez Wnioskodawcę w działalności gospodarczej (w tym również w działalności rolniczej), a Zainteresowany nie jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem VAT, należy uznać, że ich sprzedaż nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.