ILPP2/443-1742/09-3/AK - Określenie stawki podatku VAT dla dostawy książek i czasopism.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko, przedstawione we wniosku z dnia 14 grudnia 2009 r. (data wpływu do Biura KIP w Płocku 17 grudnia 2009 r., data wpływu do Biura KIP w Lesznie 22 grudnia 2009 r.) uzupełnionym pismem z dnia 7 stycznia 2010 r. (data wpływu 14 stycznia 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku dla dostawy książek i czasopism - jest prawidłowe.

W dniu 17 grudnia 2009 r. x złożyły do Biura KIP w Płocku wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku dla dostawy książek i czasopism. Pismem z dnia 18 grudnia 2009 r. Nr IPIA/071-162/09-2/JP Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie - działając na podstawie art. 170 § 1 Ordynacji Podatkowej - przekazał wniosek Przedsiębiorstwa do rozpatrzenia Dyrektorowi Izby Skarbowej w Poznaniu Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie. Przedmiotowy wniosek uzupełniono pismem z dnia 7 stycznia 2010 r. (data wpływu 14 stycznia 2010 r.) o odpis z Krajowego Rejestru Sądowego oraz Zarządzenie Wojewody o ustanowieniu Zarządcy Komisarycznego, a także o informację o właściwym dla Wnioskodawcy urzędzie skarbowym.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca (dalej: Przedsiębiorstwo) zajmuje się produkcją poligraficzną polegającą między innymi na wytwarzaniu metodami poligraficznymi książek oraz czasopism (oznaczenie PKWIU ex 22.11 - książki, ex 22.13 - czasopisma). Na zamówienie wydawców Przedsiębiorstwo wykonuje szereg różnorodnych czynności procesu produkcyjnego, których efektem jest powstanie wyrobu gotowego zdatnego do użycia przez odbiorcę finalnego: książki oraz czasopisma oznaczonych symbolem identyfikatora ISBN lub ISSN.

Zamawiający jest podmiotem, któremu przysługuje prawo rozpowszechniania dzieła na różnych polach eksploatacji zgodnie z ustawą o prawach autorskich i pokrewnych, zdarzyć jednak się może, że zamawiającemu nie będą przysługiwać majątkowe prawa autorskie na skutek ich wygaśnięcia (ze względu na upływ czasu) lub też nie stanowią one utworu objętego ochroną prawa autorskich (dokumenty urzędowe, opisy patentowe itp.).

Do wytworzenia produktu Przedsiębiorstwo zużywa własne maszyny, materiały, surowce i komponenty, w szczególności papier, farby, kleje, kartony, odczynniki, klisze, itp. i działa w tym zakresie na własny rachunek. w toku produkcji, w zależności od rodzaju zamówienia, samodzielnie dobiera odpowiednią technologię produkcji. w zależności od potrzeb wykonuje odpowiednią ilość nadruku, stosuje obróbkę komputerową, tnie, broszuruje, skleja, dokonuje składu oraz szeregu innych czynności. Zamawiający oczekując określonego produktu finalnego, co do zasady, nie ingeruje w proces produkcji.

W toku procesu produkcji, w przypadku zajścia takiej potrzeby, Przedsiębiorstwo może zlecić na własne ryzyko i koszt wykonanie całości lub części czynności podwykonawcom.

Zamawiający przekazuje Przedsiębiorstwu treść książki lub czasopisma najczęściej w postaci cyfrowych plików, drogą e-mailową lub na płycie CD.

Wykonawca dysponuje wytwarzanym przez siebie towarem jak właściciel, jednakże z wyłączeniem prawa do rozpowszechniania książki lub czasopisma na rzecz osób trzecich. Prawo do rozpowszechniania książki lub czasopisma, tzw. Copyright, pozostaje przy Zamawiającym.

Własność nośników treści (książek lub czasopism) przechodzi na zamawiającego odpłatnie z chwilą: wydania mu przez Wykonawcę produktu, wydania produktu pod warunkiem zapłaty, bądź też wystawienia faktury VAT, w ostatnim przypadku Wykonawca zawiadamia zamawiającego o postawieniu towaru do jego dyspozycji i wystawia fakturę VAT, co jest równoznaczne z wydaniem produktu. Najczęściej towar wydawany jest zamawiającemu na podstawie wystawianych przez Przedsiębiorstwo specyfikacji funkcjonujących jako protokoły zdawczo-odbiorcze.

W każdym przypadku Wykonawca wystawia fakturę VAT dokumentującą sprzedaż produktu finalnego PKWIU ex.22.11 oraz ex.22.13.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy zasadnym jest traktowanie powyższych czynności jako dostawy książek lub czasopism w rozumieniu poniżej powołanych przepisów i w konsekwencji stosowanie stawki 0% podatku VAT, przewidzianej dla dostawy tych towarów, zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) w związku z § 9 ust. 1 pkt 10a oraz b) rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 212, poz. 1336).

Zdaniem Wnioskodawcy, dokonuje on dostawy w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług książek (PKWIU ex 22.11) oraz czasopism (PKWIU 22.13) oznaczonych symbolem identyfikatora ISBN lub ISSN, które zgodnie z normą zawartą w § 9 ust. 1 pkt 10a oraz b) Rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 212, poz. 1336), podlegają opodatkowaniu 0% stawką w podatku VAT.

Podobne do podatnika stanowisko przyjęły również:

Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) "Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel". Stąd zasadnym jest przyjęcie, iż realizacja zamówienia przez podatnika, któremu w procesie produkcji przysługują uprawnienia dysponowania towarem (książkami lub czasopismami) jak właściciel, które przenosi na zamawiającego dopiero przy wydaniu produktu finalnego gotowego lub z chwilą zapłaty stanowi dostawę w rozumieniu powołanej powyżej normy. Stanowisko to znajduje też oparcie w brzmieniu art. 5 VI Dyrektywy UE o dostawie towarów, wskazującej, że pod pojęciem dostawy towaru rozumieć należy "odpłatne przeniesienie posiadania towaru (rzeczy), w konsekwencji którego dochodzi przekazania szeroko pojętej kontroli ekonomicznej nad tym towarem (rzeczą)". Zgodnie zaś z § 9 ust. 1 pkt 10 lit. a oraz b rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 212, poz. 1336) "Obniżoną do wysokości 0% stawkę podatku stosuje się również do: (...) 10) dostaw w kraju i wewnątrzwspólnotowego nabycia:

Podatnik zgodnie z wyżej powołanymi przepisami, zajmuje się wytwarzaniem metodami poligraficznymi książek i czasopism przy użyciu swoich materiałów i surowców, a następnie dostarcza zamawiającemu wytworzone towary dokonując równocześnie przeniesienia na zamawiającego prawa do rozporządzania nim jak właściciel, co czyni tę czynność dostawą w świetle art. 7 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem VAT podlegają odpłatna dostawa towarów oraz odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów - w myśl art. 7 ust. 1 ustawy - rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Treść cytowanego przepisu ma swój odpowiednik w art. 14 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. U. UE L Nr 347, poz. 1 z późn. zm.), zgodnie z którym "dostawa towarów" oznacza przeniesienie prawa do rozporządzania rzeczą jak właściciel.

Jak stanowi art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów, w rozumieniu art. 7.

Zgodnie z art. 8 ust. 3 ustawy, usługi wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, z zastrzeżeniem ust. 4, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, z wyjątkiem usług elektronicznych i usług turystyki, o których mowa w art. 119.

W myśl art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Analiza powołanych przepisów - w szczególności treści art. 2 pkt 6 oraz art. 8 ust. 3 ustawy - wskazuje, iż towary i usługi wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, z wyjątkiem usług elektronicznych i usług turystki, o których mowa w art. 119.

Ponadto zasadą jest, że zainteresowany podmiot sam klasyfikuje swoje produkty (wyroby i usługi), towary, środki trwałe i obiekty budowlane według zasad określonych w poszczególnych klasyfikacjach i nomenklaturach.

W tym miejscu należy zauważyć, że na podstawie rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 15 grudnia 2009 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) - (Dz. U. Nr 222, poz. 1753), do dnia 31 grudnia 2010 r., do celów m.in. opodatkowania podatkiem od towarów i usług stosuje się Polską Klasyfikację Wyrobów i Usług wprowadzoną rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 18 marca 1997 r. (Dz. U. Nr 42, poz. 264 z późn. zm.).

W myśl pkt 4.1 Zasad metodycznych Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług - zakres rzeczowy PKWiU (rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 18 marca 1997 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług - Dz. U. Nr 42, poz. 264 z późn. zm.), Polska Klasyfikacja Wyrobów i Usług jest klasyfikacją produktów pochodzenia krajowego oraz z importu, przy czym:

Zatem - odnosząc definicję usługi zawartą w ww. rozporządzeniu do definicji usługi zawartej w art. 8 - wyjaśnić należy, iż pojęcie usług wynikające z powołanego rozporządzenia nie jest tożsame z definicją usługi zawartej w art. 8 ustawy, a pojęcie dostawy towaru w powołanym rozporządzeniu nie występuje.

W konsekwencji dokonując oceny określonej czynności należy badać czy jest ona usługą w rozumieniu ustawy o VAT, a następnie ustalić czy usługa ta została wymieniona w klasyfikacji usług.

Natomiast, dla oceny czy w przedmiotowej sprawie ma miejsce dostawa towaru uregulowana w art. 7 ust. 1 ustawy, kluczowe jest ustalenie czy następuje - w ramach tej czynności - przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Proces wydrukowania książki, broszury lub czasopisma w oparciu o własne materiały jest procesem wytworzenia nowego dobra materialnego (rzeczy), o funkcji całkiem odmiennej od tej, związanej z wykorzystanymi materiałami, które staje się przedmiotem obrotu w momencie przeniesienia prawa na wydawcę do rozporządzenia nim jak właściciel. Bez znaczenia są przy tym prawa autorskie przynależne wydawcy do drukowanego utworu, gdyż nie one są w tym przypadku przedmiotem obrotu, lecz rzeczowa postać tegoż utworu jakim jest książka, broszura lub czasopismo. Wytworzone w takim procesie produkcyjnym książki, broszury, czasopisma są rzeczami ruchomymi w rozumieniu art. 2 pkt 6 ustawy o VAT, co do których drukarnia (zakład poligraficzny) - aby wydawca mógł nimi rozporządzać jak właściciel - musi przenieść prawo ich posiadania na nabywcę.

Kiedy mowa o "przeniesieniu prawa do rozporządzania" nie należy tego zwrotu utożsamiać jedynie z przeniesieniem prawa własności w sensie prawnym, gdyż w pojęciu tym mieszczą się wszelkie formy przeniesienia prawa, które nabywcy umożliwiają rozporządzanie dobrami materialnymi (rzeczami) jak właścicielowi.

W tym przypadku niewątpliwie drukarnia wyzbywa się własności użytych do tej produkcji materiałów (papier, farby, kleje itp.), które w ramach tego procesu produkcyjnego przybrały postać rzeczową książek, czasopism. Przeniesienie własności tych towarów na wydawcę wymaga ich wydania, jako rzeczy określonych co do gatunku - art. 155 § 2 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.), czyli przeniesienia również ich posiadania na wydawcę, co pozwala temu ostatniemu na rozporządzanie tymi rzeczami jak właściciel. Tym samym, następuje w takim przypadku przeniesienie przez drukarnię na wydawcę prawa do rozporządzania jak właściciel wyprodukowanym przez drukarnię majątkiem rzeczowym, co czyni tę czynność dostawą towarów w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług.

Z opisanego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, iż Wnioskodawca na zlecenie wydawcy wykonuje druk książek oraz czasopism, posiadających symbol ISBN lub ISSN, i jak wskazał Zainteresowany sklasyfikowanych według PKWiU 22.11 (książki) oraz 22.13 (czasopisma). w procesie produkcji Zainteresowany wykorzystuje materiały będące jego własnością (papier, farby, kleje, kartony, odczynniki, klisze, itp.), a po wytworzeniu książek lub czasopism, przechodzą one na zamawiającego odpłatnie z chwilą: wydania mu przez Wykonawcę produktu, wydania produktu pod warunkiem zapłaty, bądź też wystawienia faktury VAT, w ostatnim przypadku Wykonawca zawiadamia zamawiającego o postawieniu towaru do jego dyspozycji i wystawia fakturę VAT, co jest równoznaczne z wydaniem produktu. Najczęściej towar wydawany jest zamawiającemu na podstawie wystawianych przez Przedsiębiorstwo specyfikacji funkcjonujących jako protokoły zdawczo-odbiorcze.

W każdym przypadku Wykonawca wystawia fakturę VAT dokumentującą sprzedaż produktu finalnego PKWIU ex.22.11 oraz ex.22.13.

Jak wynika zatem z opisu zdarzenia przyszłego Wnioskodawca wytwarza - angażując do tego określone własne materiały - produkt mający postać książki lub czasopisma i przenosi na nabywcę prawo do rozporządzania tym produktem jak właściciel. Taki charakter czynności przesądza na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług, o dostawie towaru, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy.

Zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy, podstawowa stawka podatku VAT wynosi 22%. Jednakże zarówno w samej ustawie o podatku od towarów i usług, jak też i przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi.

Stosownie do § 39 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 24 grudnia 2009 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 224, poz. 1799) w okresie do dnia 31 grudnia 2010 r., obniżoną do wysokości 0% stawkę podatku stosuje się do dostaw w kraju i wewnątrzwspólnotowego nabycia:

Jednocześnie definicja czasopisma specjalistycznego, o którym mowa w § 39 ust. 1 pkt 1 lit. b) rozporządzenia, zawarta została w ust. 2 tego przepisu. Wynika z niej, iż przez czasopismo specjalistyczne należy rozumieć wydawnictwa periodyczne oznaczone symbolem ISSN, objęte kodem PKWiU 22.13 i CN 4902, o tematyce szeroko pojętych zagadnień odnoszących się do działalności kulturalnej i twórczej, edukacyjnej, naukowej i popularnonaukowej, społecznej, zawodowej i metodycznej, regionalnej i lokalnej, a także przeznaczone dla osób niewidomych i niedowidzących, publikowane nie częściej niż raz w tygodniu w postaci odrębnych zeszytów (numerów) objętych wspólnym tytułem, których zakończenia nie przewiduje się, ukazujące się na ogół w regularnych odstępach czasu w nakładzie nie wyższym niż 15.000 egzemplarzy, z wyjątkiem:

Mając na względzie powołane przepisy prawa oraz opisane zdarzenie przyszłe należy stwierdzić, iż Wnioskodawca wytwarzając książki i czasopisma z własnych materiałów, a następnie przenosząc prawo do rozporządzania tymi towarami jak właściciel na wydawcę, dokonuje dostawy towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy o VAT. Skutkiem wykonania takiej czynności Zainteresowany może do dostawy książek zaklasyfikowanych do grupowania PKWiU 22.11 oznaczonych symbolem ISBN, zastosować na podstawie § 39 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia z dnia 24 grudnia 2009 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, preferencyjną, tj. 0% stawkę podatku VAT w okresie do dnia 31 grudnia 2010 r.

W przypadku, gdy drukowane przez Zainteresowanego czasopisma oznaczone symbolem ISSN sklasyfikowane w grupowaniu PKWiU 22.13, są czasopismami specjalistycznymi, spełniającymi warunki o których mowa w § 39 ust. 2 rozporządzenia w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, to ich dostawa również podlega opodatkowaniu według 0% stawki podatku VAT w okresie do dnia 31 grudnia 2010 r.

Należy przy tym zaznaczyć, że 0% stawka nie ma zastosowania do dostawy książek adresowych o zasięgu krajowym, regionalnym i lokalnym, książek telefonicznych, teleksów i telefaksów, nut, map i ulotek oraz czasopism nie spełniających definicji czasopisma specjalistycznego.

Podkreślić należy, że analiza prawidłowości dokonanej przez Wnioskodawcę we wniosku klasyfikacji statystycznej drukowanych książek i czasopism, będących przedmiotem dostawy, do właściwego grupowania statystycznego, nie mieści się w ramach określonych przepisem art. 14b § 1 ustawy - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.), zgodnie z którym minister właściwy do spraw finansów publicznych, na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaje w jego indywidualnej sprawie, pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego.

A zatem, Minister Finansów nie jest uprawniony do oceny stanowiska przedstawionego przez Wnioskodawcę w zakresie klasyfikacji statystycznej czynności będących przedmiotem wniosku. Wobec powyższego, niniejsza interpretacja wydana została w oparciu o grupowania PKWiU wskazane przez Zainteresowanego.

Jednocześnie tut. Organ informuje, że do dnia 31 grudnia 2009 r. odpowiednikiem powołanego wyżej § 39 ust. 1 pkt 1 i § 39 ust. 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 24 grudnia 2009 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 224, poz. 1799) był § 9 ust. 1 pkt 10 i § 9 ust. 3 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 212, poz. 1336).

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi, ul. Piotrkowska 135, 90-434 Łódź po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.