ILPP2/443-1678/09-3/MR

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, przedstawione we wniosku z dnia 7 grudnia 2009 r. (data wpływu 11 grudnia 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie terminu przechowywania kopii paragonów fiskalnych z kasy rejestrującej - jest prawidłowe.

W dniu 11 grudnia 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie terminu przechowywania kopii paragonów fiskalnych z kasy rejestrującej.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca (dalej Spółka) prowadzi sprzedaż detaliczną w sieci ponad stu punktów sprzedaży zorganizowanych jako saloniki prasowe. Ewidencja obrotu i kwot podatku należnego prowadzona jest z wykorzystaniem kas rejestrujących. Obecnie Spółka wykorzystuje ponad 100 urządzeń. Spółka użytkuje w działalności kasy, które nie mają możliwości elektronicznego zapisu kopii dokumentów kasowych. W związku z tym, przechowywaniu podlegają papierowe kopie dokumentów kasowych. Obecnie Wnioskodawca przechowuje rolki zawierające paragony fiskalne od 2002 r. Z uwagi na właściwości papieru, na którym drukowane są kopie paragonów fiskalnych, większość z przechowywanych dokumentów jest już nieczytelna. Dodatkowo przechowywanie tak dużej ilości dokumentów powoduje problemy techniczne oraz zbędne podwyższenie kosztów działalności Spółki zwłaszcza, że dane zawarte w kopiach paragonów fiskalnych są przechowywane w formie zestawień syntetycznych (raporty okresowe drukowane przez kasy fiskalne) w ramach spełnienia wymogów odnośnie przechowywania ksiąg rachunkowych i dowodów źródłowych.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy Wnioskodawca, biorąc pod uwagę przepis § 7 ust. 8 oraz § 19 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie kryteriów i warunków technicznych, którym muszą odpowiadać kasy rejestrujące, oraz warunków ich stosowania, powinien przechowywać papierowe kopie dokumentów kasowych dotyczących sprzedaży dokonanej przed dniem 1 grudnia 2008 r. (czyli przed dniem wejścia w życie wspomnianego rozporządzenia) przez okres 5 lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym upłynął termin płatności podatku, czy przez okres co najmniej 2 lat licząc od końca roku, w którym nastąpiła sprzedaż (dotyczy sprzedaży dokonanej do dnia 31 grudnia 2011 r.).

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z § 19 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie kryteriów i warunków technicznych, którym musza odpowiadać kasy rejestrujące, oraz warunków ich stosowania, podatnik ma obowiązek przechowywać papierowe kopie paragonów fiskalnych dokumentujące sprzedaż dokonaną przed 1 grudnia 2008 r. (czyli przed datą wejścia w życie wspomnianego rozporządzenia) przez okres co najmniej dwóch lat licząc od końca roku, w którym nastąpiła sprzedaż (przy czym przepis ten dotyczy sprzedaży dokonanej do dnia 31 grudnia 2011 r.). Oznacza to, że podatnik może zniszczyć kopie paragonów fiskalnych za lata 2002-2006. Taka opinia została wyrażona przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji indywidualnej nr IPPP2/443-903/09-2/AZ oraz przez Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu w interpretacji indywidualnej nr ILPP2/4 -1066/09-2/MN.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Na mocy art. 5 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.), zobowiązaniem podatkowym jest wynikające z obowiązku podatkowego zobowiązanie podatnika do zapłacenia na rzecz Skarbu Państwa, województwa, powiatu albo gminy podatku w wysokości, w terminie oraz w miejscu określonych w przepisach prawa podatkowego.

Artykuł 21 § 1 Ordynacji podatkowej stanowi, iż zobowiązanie podatkowe powstaje z dniem:

Stosownie do art. 70 § 1 Ordynacji podatkowej, zobowiązanie podatkowe przedawnia się z upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym upłynął termin płatności podatku.

Zgodnie z art. 112 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, podatnicy są obowiązani przechowywać ewidencje prowadzone dla celów rozliczania podatku oraz wszystkie dokumenty związane z tym rozliczeniem do czasu upływu terminu przedawnienia zobowiązania podatkowego.

W myśl art. 111 ust. 1 ustawy, podatnicy dokonujący sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych są obowiązani prowadzić ewidencję obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących.

Zasady prowadzenia ewidencji obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących określono w rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie kryteriów i warunków technicznych, którym muszą odpowiadać kasy rejestrujące oraz warunków ich stosowania (Dz. U. Nr 212, poz. 1338), zwanym dalej rozporządzeniem.

Ilekroć w rozporządzeniu tym jest mowa o paragonie fiskalnym - rozumie się przez to wydrukowany dla nabywcy przez kasę w momencie sprzedaży dokument fiskalny z dokonanej sprzedaży (§ 2 pkt 11 rozporządzenia). Natomiast, przez pojęcie raport fiskalny (dobowy, miesięczny, okresowy lub rozliczeniowy) rozumie się dokument fiskalny zawierający dane sumaryczne o obrocie i kwotach podatku za daną dobę lub za wybrany okres w ujęciu według poszczególnych stawek podatku oraz sprzedaży zwolnionej od podatku (§ 2 pkt 18 rozporządzenia).

Mocą § 7 ust. 1 pkt 1, 2 i 7 rozporządzenia, podatnicy prowadzący ewidencję przy zastosowaniu kas rejestrujących są obowiązani:

* do dokonywania ewidencji każdej sprzedaży oraz wydruku paragonu fiskalnego lub faktury VAT z każdej sprzedaży, jak również do wydawania oryginału wydrukowanego dokumentu nabywcy,

* do sporządzania raportu fiskalnego dobowego po zakończeniu sprzedaży za dany dzień, nie później jednak niż przed dokonaniem pierwszej sprzedaży w dniu następnym oraz do sporządzania raportu fiskalnego za okres miesięczny po zakończeniu sprzedaży w ostatnim dniu miesiąca, nie później jednak niż przed rozpoczęciem sprzedaży w następnym miesiącu, jak również prowadzić bieżącą kontrolę w zakresie prawidłowego i terminowego przekazu danych do archiwizowania w przypadku stosowania kas z elektronicznym zapisem kopii,

* dokonywać wydruku wszystkich emitowanych przez kasę dokumentów i ich kopii na taśmie papierowej, jeżeli druk kopii umożliwia konstrukcja kasy i umożliwiają to przepisy rozporządzenia.

Podkreślić należy, że zgodnie z § 2 pkt 20 rozporządzenia, przez sprzedaż rozumie się czynności, o których mowa w art. 2 pkt 22 ustawy o podatku od towarów i usług, czyli odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Na podstawie § 7 ust. 1 pkt 8 rozporządzenia, podatnicy prowadzący ewidencję przy zastosowaniu kas rejestrujących obowiązani są również do przechowywania kopii dokumentów kasowych przez okres wymagany w ustawie oraz w ustawie z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) zgodnie z warunkami określonymi w ustawie z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (Dz. U. z 2002 r. Nr 76, poz. 694 z zm.).

Natomiast, w myśl § 19 ust. 1 rozporządzenia, kopie dokumentów sporządzanych przez kasę na nośniku papierowym potwierdzających dokonanie do dnia 31 grudnia 2011 r. sprzedaży, podatnicy obowiązani są przechowywać nie krócej niż przez okres dwóch lat licząc od końca roku, w którym nastąpiła ta sprzedaż.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca prowadzi sprzedaż detaliczną w sieci ponad stu punktów sprzedaży zorganizowanych jako saloniki prasowe. Ewidencja obrotu i kwot podatku należnego prowadzona jest z wykorzystaniem kas rejestrujących. Podatnik użytkuje w działalności kasy, które nie mają możliwości elektronicznego zapisu kopii dokumentów kasowych. W związku z tym przechowywaniu podlegają papierowe kopie dokumentów kasowych. Obecnie Spółka przechowuje rolki zawierające paragony fiskalne od 2002 r.

Wnioskodawca ma wątpliwości czy należy przechowywać papierowe kopie paragonów fiskalnych dokumentujące sprzedaż przez okres 5 lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym upłynął termin płatności podatku czy przez okres co najmniej 2 lat licząc od końca roku w którym nastąpiła sprzedaż (dotyczy sprzedaży dokonanej do dnia 31 grudnia 2011 r.).

Należy przypomnieć, że dotychczas wszelkie kopie dokumentów kasowych należało przechowywać przez okres 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym upłynął termin płatności podatku. Jednocześnie, przepisy dotyczące kas rejestrujących nie przewidywały żadnych możliwości skrócenia tego okresu przechowywania kopii dokumentów kasowych. Ze względu jednak na techniczne trudności w realizacji powyższego wymogu dopuszcza się możliwość sporządzania i przechowywania kopii dokumentów kasowych na nośnikach informatycznych. Z tej możliwości mogli skorzystać podatnicy, którzy posiadali sprawne urządzenia do odtworzenia treści zawartych na tych nośnikach w postaci wydruków oraz zgłosili do właściwego urzędu skarbowego numery ewidencyjne kas rejestrujących i datę rozpoczęcia stosowania systemu sporządzania kopii i przechowywania dokumentów kasowych, a ponadto w 2007 r. wydali więcej niż 100 tysięcy paragonów fiskalnych, dokumentujących dokonaną przez nich sprzedaż. Szczegółowe wymogi dotyczące tej formy przechowywania dokumentów kasowych określone są w § 6 rozporządzenia.

Z przepisu § 7 ust. 1 pkt 8 rozporządzenia wynika, że kopie dokumentów kasowych należy przechowywać do czasu upływu terminu przedawnienia zobowiązania podatkowego. Przepis ten jednak nie dotyczy kopii dokumentów sporządzanych przez kasę na nośniku papierowym, co wynika z unormowania § 19 ust. 1 rozporządzenia.

Biorąc pod uwagę przytoczone przepisy prawa podatkowego oraz opisane zdarzenie przyszłe, stwierdzić należy, że Wnioskodawca powinien przechowywać kopie dokumentów sporządzonych przez kasy na nośniku papierowym, nie krócej niż przez 2 lata, licząc od końca roku, w którym nastąpiła sprzedaż udokumentowana paragonem, pamiętając jednocześnie, że dotyczy to sprzedaży dokonanej do dnia 31 grudnia 2011 r.

Przepis § 19 ust. 1 rozporządzenia, dotyczy również przechowywania papierowych kopii dokumentów kasowych dotyczących sprzedaży dokonanej przed 1 grudnia 2008 r.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Ponadto informuje się, że w niniejszej interpretacji załatwiono wniosek w zakresie terminu przechowywania kopii paragonów fiskalnych z kasy rejestrującej. Kwestia dotycząca użytkowania kasy fiskalnej została rozstrzygnięta w odrębnej interpretacji z dnia 15 lutego 2010 r. nr ILPP2/443-1678/09-2/MR.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.